#علامه_حسن_زاده_آملی به جانم قسم! آن که از کتب عقلی و صحف عرفانی یعنی مطالعه ی کتاب هایی همچون تمهید القواعد، شرح قیصری بر فصوص الحکم و سرح العیون فی شرح العیون و مصباح الانس و شرح محقق طوسی بر اشارات و اسفار و شفا و فتوحات مکیه خود را دور کند، همانا خود را از فهم #خطاب_محمدی یعنی #قرآن دور کرده است و جان خود را از نیل به سعادت قصوایش #محروم ساخته است. 📚حاشیه بر اسفار 📌 @fvtt_ir

#ماه_رجب #ماه_ولایت #حدیث_ثقلین «قَالَ النَّبِيُّ صلّی الله علیه و آله و سلّم:‏ إِنِّي‏ تَارِكٌ‏ فِيكُمُ‏ الثَّقَلَيْنِ‏ كِتَابَ‏ اللَّهِ‏ وَ عِتْرَتِي وَ لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ الْحَوْضَ‏» (عیون اخبارالرضا، ج2، ص62) حدیث ثقلین دو ثقل را مطرح می کند: یکی قرآن کریم و دیگری ولایت أئمّه معصومین علیهم السلام. از این حدیث بهره‌های سیاسی اجتماعی و معنوی زیادی می شود برد؛ و لکن الان بنده به جنبه معنوی و سیر و سلوکی و روحی این حدیث مورد توجّه‌ام است. این که حضرت می فرماید: کسی تمسک به این دو ثقل کند، هرگز گمراه نمی‌شود؛ به لحاظِ سیر و سلوکی، این آقایانی که این کار را انجام دادند، نتیجه‌اش را گرفته اند و دیدند درست است که همیشه این دو در کنار هم هستند و این را یافتند که هم قرآن کریم و هم ولایت، را باید داشته باشند؛ اصلا این دو جزء برنامه زندگی‌شان شده است. از یک سو، با #قرآن محشورند، گویا خداوند سبحان با ایشان سخن می گفت و آن‌ها می شنیدند. از این ثقل استفاده کردند، بدین صورت که اگر خودش قرآن را قرائت می کرد، خود را بلندگویِ خداوند سبحان می‌دید؛ لذا خیلی مراقب بودند که این دهان‌شان که حال می خواهد بلندگوی خدا باشد و فرمایشاتِ خداوند سبحان گفته شود، خیلی مراقب بودند که این دهان آلوده نشود. و در کنارش هم #ولایت. و راه اصلیِ روحی همین است که آدم گوش جان به #قرآن بسپارد و همچنین با #ولایت محشور باشد و همیشه از ابراز ولایت استفاده کند. خصوصا این ایام #ماه_رجب که نوعاً آقایان کارهای سلوکی شان را از این روزها شروع می کنند، مثلا از ده روز قبلش شروع می کنند تا آخر ماه رجب. سعی می کنند برنامه داشته باشند. خوبست که ماه هم برای خود برنامه‌ای داشته باشیم، کار سختی هم نیست. مثلا روزی یک جزء قرآن خوانده شود و یک زیارت از زیارت های اهل بیت انتخاب شود برای ابرازِ ارادت به ساحت یکی از اهل بیت علیهم السلام. مثلا #زیارت_امین الله را می توان در کمتر از ده دقیقه خواند. ولی خوبست که وقتی انتخاب شود که انسان نشاط و حال خوشی دارد. حداقل می توان روزی یک جزء قرآن را شروع کرد تا آخر ماه رجب، مخصوصا اگر بتواند آن را تا آخر ماه مبارک رمضان ادامه دهد. این کار انصافاً بهره روحی فراوانی دارد. آدم با قرآن محشور باشد یک نورانیت خاصی پیدا می‌کند؛ همچنین حشر با أئمه، احساس علوّ می دهد. گاه خودمان هم تجربه‌های روحی داریم. عملا اینجور است که آدم می بیند عروج کرده و بالا رفته است. فقط کافیست یک لحظه انسان اتصالش تصحیح گردد. چون غالبا آدم حالش خوش نیست تا مرتبط شود، ولی وقتی یک لحظه متّصل شود، احساس علوّ می کند. «طهارةً لأنفسنا»؛ اساسا ارتباط با أئمه علیهم السالم، طهارتِ ماست و جان را پاک می کند؛ ارتباط با قرآن نیز همین‌طور است. لذا حضرت می فرماید: اگر این دو را در کنار هم داشته باشید، «لن تضلّوا أبدا»، هرگز گمراه نمی شوید. سعی کنیم یک برنامه برای خود داشته باشیم، و این خیلی هم سخت نیست، ولی باید جدیت به خرج داد و این برنامه برای ما همیشگی باشد إن‌شاء‌الله. در هفته ملتزم باشیم که این دو را در کنار هم داشته باشیم. برخی از آقایان این امر را چینن تجربه کرده اند که: بعضی اوقات برنامه قرآن بود، ولی برنامه ولایتم کمی ضعیف می شد، می دیدم آن نور و بهاء را ندارم؛ برنامه ارتباط با اهل بیت را داشتم، ولی برنامه قرآنم نبود، می دیدم آن نور و بهاء نیست؛ هر دو را با هم که داشتم حالم خیلی خوش بود؛ انسان در این حال تقریباً همه هفته‌اش بلکه همه ماهش و همه سالش نورانی می شود، همه ماهش نورانی می شود. سعی کنیم إن‌شاءالله چنین برنامه ای داشته باشیم. #استادیزدان_پناه https://eitaa.com/nasimehekmat