#عاشقانه شاید باور نکنی، اما هنوز اینجا نشسته‌ام... کنارِ اقاقیای خشکیده! روبروی حوض بی آب، که گربه ی ولگردی ماهی قرمزش را ربود! می دانم می آیی... روزی که نزدیک است... دوباره بازگشتت را تصور می کنم! کوچه را ریسه می بندم و جعبه جعبه شیرینیِ کشمشی پخش می کنم. آری... تو می آیی و دوباره تاج سرم می شوی! دوباره به قد و بالای رعنایت می بالم و برای داشتنت غبغبه‌ام را باد می کنم! محبوبم... آرام جانم... تنها دلگرمی تپیدن قلبم... بیا تقویم خانه را از دههٔ شصت ورق بزن! بگذار باور کنم جنگ تمام شده! بیا و چشم های مادرت را از روی خاک های کوچه بلند کن... بیا ای قلب تپنده ی دور از خانه ام... ✍م. رمضان خانی @gahi_ghalam