امروز با تمام برنامه ها و کلاس ها و بگو وبخند های صمیمی میان دوستانمان چقدر زود گذشت‌. این که فقط یک روز بود عمرمان چه زود گذشت‌. به فرمایش امام علی علیه السلام فرصت ها همچون ابر ها در حال گذر هستند. خداوند را شاکر هستم که امروز را از دست ندادم و حداقل با شرکت در کلاس نگارش علمی به بانک معلومات خود اضافه کردم. دیشب در رختخواب خیلی با خود کلنجار رفتم تا خوابم ببرد اما انگار نمیشد. گوشی را از روی طاقچه کتاب هایم برداشته و شروع به گشت و گذار در باغ ایتا کردم. ولی طولی نینجامید که چشمانم کم کم سنگین شد و خوابم برد... با صدای ضعیف اذان که از بلندگو های فرسوده ی حوزه مان به گوشم می‌رسید سعی میکردم بیدار شوم اما از این متعجب بودم که در این فاصله زمانیِ خوابیدن تا اذان صبح چقدر زود گذشته البته که تعجب نداشت چون تا دیر وقت بیدار بودم و خیلی دیر خوابیدم و همین باعث شد که نه بتوانم تکلیف کلاس نگارش علمی را بنویسم و همچنین نتوانستم از بین الطلوعین هم استفاده بکنم. راستی شاید این سوال ذهنتان را درگیر کرده که بین الطلوعین چیست؟! حق هم دارید ولی ایرادی ندارد. بین الطلوعین از زمان فجر صادق تا طلوع آفتاب را می‌گویند و در احادیث هم به جهت اهمیت و آثار بسیارش اشاره شده‌. برای مثال در روایتی که از حضرت صادق علیه السلام در این باره صادر شده میتوان به این اشاره کرد که حضرت میفرمایند: در بین الطلوعین فرشتگان ارزاق یک روزه مومنین را پخش می‌کنند. حال اگر کسی در این وقت عزیز بیدار باشد رزقش را دریافت کرده چه بسا بیشتر هم شامل حالش بشود ولی آن کس که خوابیده بهره ایی نصیبش نمیشود‌. علامه جوادی عاملی رزق را فقط رزق مادی تعریف و تفسیر نمی‌کنند بلکه به این مطلب اشاره کرده اند که رزق یک وقتی علم است یا برکت و طول عمر است یا دوست خوب است و... در باره بین الطلوعین مطالبی عرض کردم که به نظرم افاقه می‌کند دیگر خسته شدم... ما بقی برای بعد..

بعد از گذراندن دو روز، دوره پژوهشی به پایان رسید. به اتفاق دوستان در مراسم اختتامیه دوره شرکت کرده و در اثنای جلسه به استقبال سخنرانی نماینده قزوین در خبرگان رهبری آقای مظفری رفتیم. آقای مظفری فردی تقربیا مسن با پوششی زیبا و شیک بود که آهسته اما مسلط صحبت می‌کرد. الحق و الانصاف محتوای خوبی هم ارائه داد. البته اولین بار نبود که ایشان را ملاقات میکردم. یادم می آید چند ماه پیش قبل از انتخابات مجلس در مسجد حوزه شیخ الاسلام جلسه ایی داشتند با طلاب حوزه شیخ الاسلام و من آنجا ایشان را زیارت کرده بودم. بعد از صحبت های آقای مظفری حاج آقای بیگدلی یک برنامه از پیش تعیین نشده را اعلام کرد و آن رونمایی از کتاب هایی بود که در سال گذشته به دست طلاب قلم بدست نگاشته شده بود و به نویسندگان آن لوح تقدیر هدیه داده شد. در این بین هم با بستنی های خوش مزه بستنی فلاح پذیرایی شدیم. بعد هم وسایل خود را برداشته و ما را بدرقه کردند.