#تربیت_فرزند...🌹 ❤پدرها خیلی سعی می کنند بچه ها در رفاه بزرگ بشن، خودشون سختی بکشن، نه بچه ها. خودشون نون میگیرن نه بچه ها. بعد به پدر میگیم این کارو نکن چرا این کارو می کنی با بچه ات؟ میگه من خودم سختی کشیدم تو زندگیم تو کودکیم، نمی خوام بچه ام سختی بکشه. 🔸 من می خوام بگم پدر عزیز! سرنوشتی که تو در جامعه داری حاصل این سختی است که تو در کودکی کشیدی. چرا این رو از بچه‌ها مضایقه می‌کنیم. اینکه ما سختی رو از بچه ها مضایقه کنیم، جفا کردیم در حقشون، خوبی نکردیم، به رشد شخصیتشون آسیب زدیم. مادرها یه مقدار اهل رأفت و مهربانی اند خیلی نمیتونن، "البته مادر هم باید بتونه" ولی پدر ها موظفند که این شرایط را برای بچه ها ایجاد کنند. 👌 وقتی میرید خرید بگذارید فرزندتون دو تا کیسه بلند کنه سختی بکشه به نفس نفس بیفته پیاده بیاد. چرا باید ماشین بیاد. تا بدونه پدر چی کشیده. فرزند هر وقت غذا خواسته جلو بوده ،اصلا نمیدونه از کجا آمده و چطور تهیه شده. ما فکر میکنیم که لطف می کنیم در حالی که اینطور نیست. #استاد_سلطانی ╭─┅🍃🖤🍃┅─╮ @galeriyasrazeghi گالریاس ╰─┅🍃🖤🍃┅─╯

عامل مهمي که بودنش در فضاي خانواده به کودك امنيت مي دهد و نبودنش کودك را ناامن مي کند، ريتم است . نظم + برنامه = ريتم. در جامعه ي ما ريتم ناشتاخته است و بيشتر به نظم اهميت داده مي شود. نظم ايستا است. اين نظم در حرکت است که + برنامه = ريتم مي شود. نظم بدون حرکت کودك را ناامن مي کند . نظمي که کودك آن را نمي شناسد و اوضاع را غير شفاف و غير قابل پيش بيني مي کند، موجب ناامني کودك مي شود. بچه ها به خصوص زير 6 سال درك انتزاعي ندارند و نمي توانند مثل بزرگترها برنامه‌ي آينده را بريزند؛ پس اگر ندانند که فردا چه اتفاقي در انتظارشان است، ناامن خواهند بود. منشأ نظم، والدين هستند که اگر رفتار و عملکرد و برنامه روزانه‌ي والدين براي کودك قابل پيش بيني نباشد باعث ناامني او خواهد شد. بچه ها بايد در فضاي خانه ريتم داشته باشند. نياز هاي زيستي مثل خواب، غذا و بازي بايد برنامه داشته باشد. باز هم تأکيد مي‌کنيم منظور ما ايجاد پادگان نيست بلکه منظور يک برنامه زيستي مرتب است که دائم تکرار مي شود و کودك مي تواند آن را به ذهن بسپارد. چون کودك قادر به تفسير نيست بلکه از طريق تکرار به ذهنش مي سپارد. ولي ما چه کار مي کنيم؟ خوابيدن را به عهده‌ي کودك مي گذاريم که هر وقت دلش خواست بخوابد. نداشتن برنامه در زندگي يک نقص است. يکي از نکات خيلي خوب فرهنگ مدرن، برنامه ريزي است. در حالي که اصلاً در زندگي ما برنامه ريزي وجود ندارد. بچه ها بايد براي زندگي يک برنامه داشته باشند و سر ساعت بخوابند و سرساعتي هم بيدار شوند اما ما هر وقت خسته مي شويم، مي‌خوابيم و هروقت دلمان مي خواهد بيدار مي‌شويم. من هنوز نتوانستم پيدا کنم که چرا ما صبح جمعه بايد تا ظهر بخوابيم؟ ما در طول هفته يک ساعت بيدار شدن داريم و اصلاً هم نمي‌گويم که ساعت 4 يا 6 يا 10 صبح براي بيدار شدن خوبه بلکه منظور من اينه که چه دليلي دارد که روز هاي تعطيل ريتم بيدار شدن ما انجام نشود مگر روز جمعه با روزهاي ديگه چه فرقي دارد؟ زندگي که تعطيل نيست، کار اداري تعطيل است. بايد علت اين کمبود خواب را پيدا کنيم، اگر ساعت خوابتان کم است آن را درست کنيد چرا ريتم زندگي را بهم مي زنيد. به 6ساعت خواب نياز داريد يا 8 ساعت؟ براساس آن وقت بگذاريد و اجرا کنيد ،کمبود خواب فقط با يک روز جمعه خوابيدن جبران نمي شود بلکه بايد در طول هفته روي آن کار کنيد و اين کمبود را از بين ببريد. خواب هاي بي موقع فرار از زندگي هستند و اصلاً استراحت نيست. ما وقتي نمي خواهيم با زندگي مواجه شويم مي خوابيم. حتي براي خودمان هم گنگ است و نمي دانيم که چي در انتظارمان است، ناخودآگاه دستور خواب به بدنمان مي دهيم، چون خودمان هم در زندگي ريتم نداريم و مي دانيم اگر از رختخواب بلند شويم بايد کاسه ي چه کنم را در دست بگيريم، ناهار چي بپزم و چي کار کنم و .... پس بهتره که بخوابم و خواب بمانم.با کودك هم همين کار را مي کنيم در صورتي که بچه ها بايد سر ساعت بخوابند و بيدار شوند و طبق برنامه زندگي کنند. #ریتم #استاد_سلطانی ╭─┅🍃🌺🍃┅─╮ @galeriyasrazeghi گالریاس ╰─┅🍃🌺🍃┅─╯