🕎 توضیحاتی دربارهٔ ایام عُومِر در یهودیت (١) 1️⃣ واژهٔ «عُومِر» به‌معنای پیمانه‌ای است از محصول نوبرانه‌ی «جو» كه در دوران آبادی معبد سلیمان، در دومین روز #عید_پسح با برگزاری تشریفاتی خاص توسط نمایندگان #سنهدرین و با حضور جمعی از کشاورزان در يک مراسم جشن بهاره، به‌عنوان هدیهٔ شکرگزاری و سپاس از رحمت‌های الهی به خانهٔ خدا تقدیم می‌شد. 2️⃣ ضمن آن‌كه از همان‌روز (١۶ نیسان) تا آغاز #شاووعوت یا عید نزول تورات (۶ سیوان)، یهودیان به‌مدت ۴٩ شب يا ٧ هفته، طبق دستورات الهی درج‌شده در تورات ملزم به انجام روزشماری هستند. 3️⃣ این فرمان، با گفتن براخای عُومِر (دعای عومر) انجام می‌شود. زمانِ گفتن براخای عومر از تاریکی هوا تا سپیده‌دم است. این شمارش را باید هر شب آقایان به‌طور پیاپی و با صدای بلند انجام دهند. 4️⃣ در پايان شمارش #عومر رسم بود، تا حصول خرمن گندم، مجدداً دو پیمانه آرد گندم را به‌عنوان پایان عُومِر و آغاز شاووعوت به‌عنوان هدیه برای خداوند تقدیم می‌كردند. 5️⃣ ايام عُومِر و شمارش آن معروف به سفيروت ها‌عُومِر (ספירת העומר) است كه یادآور خروج قوم #بنی‌اسرائیل از مصر و ورودشان به بیابان، همچنین رسیدن آنان پس از ۴٩ روز در پای كوه سینا، و سپس دریافت #الواح_تورات می‌باشد.