رفـعﷲ رایة‌العباس...💔 #شهید_آرمان_علی_وردی #ایران_تسلیت

#شهید_ارمان_علی_وردی #شاهچراغ #حجاب

✨ياران‌ِقاسم‌بن‌الحسن‌علیه‌السلام چَشمان تو دید، هر چه این شهر ندید شاگردِ حُــسین(ع)، دانش آموز شهید! ای شـَــهدِ لب تو از عســل شیرین‌تر برخیز ببین که قاسـِـم از راه رسید... #شهید_آرمان_علی_وردی #شاهچراغ

https://EitaaBot.ir/counter/w25 سلام وقتتون بخیر ختم صلوات به نیت فرج مولا هدیه به روح مطهر شهید آرمان علی وردی انگشت مبارک رو بزنین رو لینک تعداد صلوات رو ثبت بفرمایید🌹 اجرتون با مولا ان شاءالله 🌷 #امام_زمان #شهید_ارمان_علی_وردی

تلخ ترین حضور و غیاب.... #شهید_آرمان_علی_وردی🌹

#نغمه حضرت زهرا(س) 📝بی جرمو بی گناه خدایا چرا زدند💔؟! 🎤 کربلایی امین قدیم برسه به روح #شهید_آرمان_علی_وردی با حال مناسب گوش کنید . . .

#شهید_ارمان_علی_وردی

شهرک آرمان (اکباتان سابق)، دیگر آن چیزی که تا دیروز بود نخواهد شد. داغ این جنایت تا همیشه بر پیشانی این چهار گوشه از خاک تهران خورده و خون شهید مظلوم از همان کنج دیوار سبعیت و رذالت می‌جوشد. این‌ها تصاویری جدید است. دیشب، از شهرک شهید آرمان.. #جنایت_اکباتان #لبیک_یا_خامنه_ای   #شهید_ارمان_علی_وردی

#شهید_آرمان_علی_وردی

بسم الله الرحمن الرحیم "انگشتر" تقدیم به روح بلندِ آرمان عزیز... طاقت بیاور، الان تمام می‌شود. الان پیدایت می‌کنند و می‌رویم بیمارستان. چشم بهم بزنی، حالت خوب شده و از روی تخت بلند می‌شوی. من را برمی‌داری، خون‌های خشکیده روی رکاب و نگینم را می‌شویی و می‌بری تعمیر. زود تعمیر می‌شوم و دوباره روی دستت می‌نشینم. بعد دوباره با هم می‌ایستیم به نماز، و من دوباره می‌شوم هم‌راز دعاهای قنوتت. دوباره با هم می‌رویم اردوی جهادی و خاک و گل می‌نشیند روی نگینم؛ و تو موقع وضو، گل و خاکم را پاک می‌کنی. دوباره با هم... من هم شکسته‌ام؛ ولی نه به اندازه تو. شاید باور نکنی ولی خیلی خوشحالم که شبیهت شده‌ام. خوشحالم که تا رمق داشتم، کنارت ایستادم. خوشحالم که قبل از این که سرِ تو بشکند زیر ضربه‌های بی‌رحمِ آجر، من شکستم. آن لحظه که دستانت را سپرِ سرت کردی تا آجرها و سنگ‌هاشان سرت را نشکافد، من حس کلاهخودِ آهنین داشتم. اصلا حس کردم برای آن لحظه آفریده شده‌ام، تا خطر را از تو دفع کنم. ببخش مرا آرمان عزیز... من همه تلاشم را کردم، ولی خیلی محکم زد آن نامرد. انگار تمام خشم و کینه‌اش را ریخته بود در دستش و منتقل کرده بود به آجر. ضربه‌اش پخش شد در تمام ذراتم. تاب نیاوردم. بریدم. شکستم. نزدیک بود تمام وجودم متلاشی شود. خدا می‌داند که اگر آن ضربه بجای تن فلزی من، به جمجمه تو می‌خورد، چطور خردش می‌کرد. و بعد، ضربه از من گذشت و رسید به انگشتان و سر تو. طوری شکسته بودم که نزدیک بود از دور انگشتت رها شوم؛ به سختی خودم را نگه داشتم. محکم دور انگشتت را گرفتم. چه شب ترسناکی بود آرمان! چندنفر بودند؟ فکر کنم بیست نفر. همه انگار مست بودند؛ دهان‌ها کف‌آلود، چشم‌ها سرخ. مثل یک گله گرگ گرسنه در کوهستان برفی، که شکاری زخمی را محاصره کرده، حلقه زده بودند دور تویی که دیگر اگر می‌خواستی هم رمق نداشتی که مقابلشان بایستی. و تو، آرام بودی. انگارنه‌انگار که در چند قدمی مرگ ایستاده‌ای. من تو را خوب می‌شناسم آرمان. یکی از رگ‌های دستت دقیقا از زیر رکاب من رد می‌شود، و من از نبضت می‌توانم بفهمم هیجان‌زده‌ای یا آرام، خوشحالی یا غمگین. آن لحظه منتظر بودم نبضت تند بزند. منتظر بودم بترسی. نترسیدی. نبضت هیچ تغییری نکرده بود. هرچه زدند، هرچه تهدید کردند، هرچه ناسزا گفتند... نبض تو همان بود که بود. آرام. تو درس دین خوانده بودی خودت؛ می‌دانستی تقیه برای حفظ جان اشکال ندارد. منتظر بودم بعد از آن‌همه درد، بالاخره زبان به توهین باز کنی. نگرانت بودم. اگر به ولیّ خدا توهین می‌کردی، روحت سیاه می‌شد و اگر سکوت می‌کردی، جسمت بیش از این در هم می‌شکست. شما انسان‌ها به اختیار مبتلایید؛ و من تازه امشب فهمیدم چه بلای عظیمی ست اختیار و انتخاب. داشتی دست و پا می‌زدی، نه در خون که در انتخاب میان زنده ماندن و زندگی کردن. تو از معدود کسانی بودی که ثابت کردی تفاوت این دو را می‌فهمی. مردانه زندگی کردن را بر نامردانه زنده ماندن ترجیح دادی؛ حتی به قیمت به شماره افتادن نفس‌هایت زیر ضربه‌های بی‌امانشان، به قیمت چاک‌چاک شدن تنت با حملات چاقویشان، به قیمت شکافتن جمجمه‌ات، به قیمت جان شیرینت... طاقت بیاور آرمان. چرا دستت از من هم سردتر شده؟ نبضت... چرا فاصله میان ضربه‌های نبضت، انقدر طولانی شده؟ چرا تکان خوردن رگت را به سختی از زیر رکابم حس می‌کنم؟ نه... حتما بخاطر این حرکتش را درست نمی‌فهمم که انگشتت ورم کرده. انگار بین هربار دم و بازدمت، یک قرن فاصله افتاده و من جان به لب می‌شوم تا هوایی که به ریه کشیده‌ای را بازگردانی. خواهش می‌کنم کمی بیشتر طاقت بیاور. دیگر تمام شد، امتحانت را خوب گذراندی. حالا باید با افتخار، سرت را بالا بگیری و زندگی کنی. حالا بچه‌ها و نوه‌ها و نوادگانت می‌توانند افتخار کنند به تو و انتخابت، به شجاعتت. ببین... رسیدند. پیدایت کردند. الان می‌رویم بیمارستان. چقدر خوب است که من همراهت ماندم. صورت تو درهم ریخته‌تر از آن است که دوستانت بشناسندت. اشکال ندارد. من خودم، با رکابِ خون‌رنگم، با خونی که میان نقشِ «رفع الله رایت العباس» خشکیده، فریاد می‌زنم که: خودش است... این آرمان عزیز شماست... 💠 به قلم: خانم فاطمه شکیبا #آرمان_عزیز #شهید_ارمان_علی_وردی

بسم الله الرحمن الرحیم "این برای آرمان" - "شنیدم به آرمان گفتن به آقا توهین کن تا ولت کنیم، وگرنه بیشتر می‌زنیمت. آرمان هم گفته: اون نور چشم منه، شما بزنید..." هنوز این پیامِ یکی از کانال‌ها را کامل نخوانده بودم که استاد آمد و گوشی را انداختم داخل کیفم. کلمات پیام اما، بدجور پیچیده بودند میان کلمات کتاب جامعه‌شناسی استارک و دست از سرم برنمی‌داشتند. استاد درس را آغاز کرد، مثل همیشه بدون وقفه، پرشور و شمرده. جزوه مقابلم باز بود، «بسم الله قاصم الجبارین» را بالای صفحه نوشته بودم، ولی باز هم کلمات آن پیام، چسبیده بودند به مغزم. بهشان التماس کردم که: الان می‌خواهم بی‌طرفی علمی‌ام را حفظ کنم خیر سرم... الان باید فقط به درس فکر کنم... -هراری در کتاب انسان خردمند، اشاره کرده که مهم‌ترین انقلاب در تاریخ بشر، انقلاب شناختی در هشتادهزار سال پیش بوده. زمانی که بشر تونست افسانه‌سازی کنه... افسانه‌سازی... انقلاب شناختی... یادداشت کردم. با چشم استاد را دنبال می‌کردم تا باز هم یادآوری شهید علی‌وردی، مثل پیچک دور کلمات استاد نپیچد؛ اما چشمانم ناگاه متوقف شدند، روی عکس امام و رهبری که نصب شده بود بالای تخته سیاه؛ وارونه. نگاهم همان‌جا ماند. یک نفر عکس را وارونه نصب کرده و روی تخته شعار نوشته بود. شعارشان که به جهنم... هیچ‌وقت برایم مهم نبوده. ولی عکس آقا... وارونه؟ استاد داشت یکی از جدول‌های کتاب را تحلیل می‌کرد. رابطه فقر، صنعت و نابرابری اجتماعی. برای این که حواسم را برگردانم به کلاس، نظر دادم و خودم را انداختم وسط بحث. از رابطه خطی گفتم و همبستگی پیرسون. از ارتباط فقر و عدم امنیت با نابرابری. نشد. فایده نداشت. باز هم عکس وارونه آقا، تمرکزِ نیم‌بندم را بهم می‌زد. شعری که در ذهنم با صدای سلحشور پخش می‌شد را گوشه کلاسور نوشتم، بلکه ذهنم آرام شود: ای دل بمان با مولا، کل یوم عاشورا... کلاس تمام شد و فقط دو جمله یادداشت کرده بودم: جامعه‌شناس باید به پدیده‌ها به صورت غیرخطی فکر کند... چهار چیزی که مبادله اجتماعی را ممکن می‌کند: ثروت، قدرت، منزلت معرفت. استاد که گفت "خسته نباشید" و از کلاس رفت، با ضرب از صندلی بلند شدم. چندتا از دخترهای چادری کلاس دورم جمع شدند: الان برنامه‌ت چیه؟ اشاره کردم به عکس وارونه شده: هیچی، این رو درست می‌کنم و میرم پایین. همه با هم گفتند: هیس... صبر کن همه برن. نگاهی انداختند به کسانی که هنوز در کلاس بودند. چندنفرشان را هفته‌های قبل، میان دانشجوهای معترض دیده بودم. با هم صحبت کرده بودیم و دعوا نه. دوباره برگشتم سمت دوستان چادری‌ام: چرا صبر کنم؟ -خب آخه... چشمانشان را طوری چپ و راست کردند که الان نرو، خطرناک است! یک نفر دیگر گفت: اصلا برو به یکی از خدماتی‌ها بگو درستش کنه. -چرا؟ درست کردنش کاری نداره. خودم را از جمعشان بیرون کشیدم و رفتم به سمت صندلی استاد: دقیقا الان باید درستش کنیم، جلوی همه. و با خودم گفتم: مثلا چه اتفاقی می‌افتد؟ هزینه‌اش نهایتا یکی دوتا فحش است که می‌پردازم. از جانی که آرمان داد سنگین‌تر نیست. صندلی استاد را گذاشتم زیر قاب عکس. کفش‌هایم را درآوردم، چادرم را جمع و جور کردم و رفتم روی صندلی. محجبه‌ها کم‌کم پشت سرم آمدند. دوتا از بچه‌ها که چادری هم نبودند، صندلی را گرفتند که نیفتم. یکی‌شان لبخند زد: برو، هواتو داریم. و دیگری گفت: اگه یه نفر کارشو توی این مملکت درست انجام بده، اون آقاست. و به تصویر آقا اشاره کرد. عکس امام و آقا روی تخته شاسی چاپ شده و با میخ به دیوارش زده بودند. یک نفر تخته را طوری روی میخ چرخانده بود که عکس وارونه شود. میخ را بیرون کشیدم، با تخته. چندنفر برایم هو کشیدند و یکی داد زد: بذار بیفته. بندازش زمین. بذار بشکنه. نشنیده گرفتم و در دل جواب دادم که: اگر نمی‌دانستم که یک نفر تقریباً همسن من، چند شب پیش بخاطر صاحب این عکس جان داده، شاید الان از هو کشیدنتان می‌ترسیدم. ولی الان، اگر بمیرم هم نمی‌گذارم توهین بشود به نورِ چشمِ آرمانِ عزیز. عکس را صاف نصب کردم به دیوار. آقا لبخند زدند و دلم آرام گرفت. مشتم را کوبیدم روی میخش که محکم شود و زیر لب گفتم: این برای آرمان... 💠به قلم: خانم فاطمه شکیبا 🔰 بر اساس تجربه واقعی #آرمان_عزیز #شهید_ارمان_علی_وردی

هر سه،‌‌‌به جرم ارادت به (ولی) شهید شدند #آرمان_عزیز #شهید_ارمان_علی_وردی

🌷 #شهید_آرمان_علی_وردی

#شهید_آرمان_علی_وردی

🛑 توجه الحمدلله با نام شهید آرمان علی‌وردی گروه ها و مجموعه های مختلفی راه اندازی شده است. اما متاسفانه بعضی از این مجموعه ها با نام شهید آرمان اقدام به جمع آوری پول به "حساب های شخصی" جهت کارهای خیرانه میکنند. ⛔️ضمن تذکر بابت اشتباه بودن این کار، و ناراحتی شدید خانواده شهید ،اعلام میشود که خانواده شهید آرمان علی وردی، حوزه علمیه آیت الله مجتهدی(ره)، ستاد بزرگداشت شهید، هیچ گونه ارتباطی با این مجموعه ها ندارند، و این عمل نیز مورد تائید آنها نیز نمی‌باشد؛ بلکه خلاف قوانین می‌باشد. #آرمان_عزیز #شهید_آرمان_علی_وردی ---------- 📣 کانال شهید آرمان علی‌وردی @shahid_armanaliverdy

دسته عزاداری ایام شهادت حضرت فاطمه (س) اربعین شهادت طلبه بسیجی آرمان علی‌وردی سخنرانی: ◾ حجت الاسلام مهدی ماندگاری با مداحی: ◾️کربلایی نریمان پناهی 🗓️ پنجشنبـه ۲۴ آذرماه از ساعت ۱۴ 📍شهرک اکباتان - حرکت از میدان بسیج به سمت قتلگاه شهید بزرگوار #آرمان_عزیز #شهید_ارمان_علی_وردی #چله_آرمان

🔰 بزرگداشت شهید آرمان علی وردی 📍شهرک اکباتان - مقتل شهید بزرگوار #آرمان_عزیز #شهید_ارمان_علی_وردی #چله_آرمان

چــه عجـب گـــر دل مـن روز ندیـد زلــــف تــو صـــد شــب یلـــدا دارد #آرمان_عزیز❤️ #شب_یلدا_شهدایی🕊 #شهید_آرمان_علی_وردی ----------------

پارسال که #شهید_آرمان_علی_وردی سرود سلام فرمانده رو زمزمه می کرد.... فکرش هم نمی کرد قراره سال بعد اسمش توی سرود #سلام_فرمانده ۲ بیاد... طوبی له و رزقنا الله

امروز #عاشورا #امام_حسین مردم اکباتان چگونه با #شهید_آرمان_علی_وردی هم پیمان شدند؟ اختصاصی کانال

🎥 تغییر نام مجموعه ورزشی اکباتان به نام #شهید_آرمان_علی_وردی #فیلم

┄┅┅┅┅┅┅┅┅┄❅🔴❅┄┅┅┅┅┅┅┅┅┄ #شهید_آرمان_علی_وردی #شهید_آرمان #شهید_علی_وردی ┄┅┅┅┅┅┅┅┅┄❅🔴❅┄┅┅┅┅┅┅┅┅┄ 🗓 ۶ آبان سالگرد شهادت شهید آرمان علی‌وردی گرامی باد