eitaa logo
گام دوم انقلاب
625 دنبال‌کننده
5.6هزار عکس
2.5هزار ویدیو
138 فایل
باولایت تا شهادت تا زنده ایم رزمنده ایم #گام_دوم_انقلاب 1_ خود سازی 2_ جامعه سازی 3_ تمدن سازی #کانال تحلیل سیاسی #کانال معرفت و بصیرت #کانال حمایت و اطاعت از ولایت و امامت ادمین: @hero_113
مشاهده در ایتا
دانلود
💔 ⬇️ ۶۰ هجری قمری حضرت مسلم به دستور علیه السلام برای ارزیابی زمینه قیام وارد شد. جناب مسلم (ع) بعد از استقبال و بیعت مردم نامه‌ای مبتنی بر آمادگی کوفیان به امام حسین علیه السلام نوشت. ورود حضرت مسلم (ع) به کوفه در سال ۶۰ هجری قمری در چنین روزى حضرت مسلم (ع) وارد کوفه شدند. مردم کوفه به خدمتش شتافتند و نامه امام حسین (ع) را استماع کردند و هیجده هزار نفر با آن حضرت بیعت کردند. جناب مسلم (ع) نامه‌ای به امام حسین (ع) نوشت و بیعت کوفیان را اطلاع داد و تشریف فرمایى آن جناب را به کوفه خواستار شد. 😭 ... 🏴 http://eitaa.com/joinchat/470745106C69ecefeba9 گام دوم انقلاب
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥🔴 ما خیال میکنیم مردم مردم خائن پیشه‌ی بودند که برای شکست از قبل برنامه ریزی کرده بودند 👌بهتر است بدانیم بیش از پنجاه درصد مردم کوفه و بودند ⁉️ اما چه شد که سرنوشت آنها به اینجا کشیده شد ❓چه چیز باعث که به کمک امامشان نیامدند ⚠️گاهی آدم فهمد 👇 ⚠️این علت اصلی بود و که ما را هم تهدید می کنند .
🔴 آیا کربلا است؟! ✍🏻 🔻بسیاری از طرفداران مذاکره با غرب و به خصوص آمریکا، برای وجاهت‌بخشی به تفکر خود تلاش می‌کنند از زمینه‌ها و بن‌مایه‌های مذهبی جامعه‌ی ایرانی استفاده کرده و حتی در وجه افراطی آن، نهضت امام حسین (ع) را به گونه‌ای تفسیر می‌کنند که از آن مذاکره با استکبار و دشمن فهمیده می‌شود؛ این در حالی است که نه‌تنها در واقعه‌ی کربلا، بلکه در هیچ نقطه‌ی تاریخی دیگری، اولیاء دینی در صورت وجود کمترین امکان گزینه‌ی مقاومت و پایداری، هرگز به مذاکره با دشمن فکر نکرده‌اند. 🔹 در نهضت عاشورا، اگر حسین‌بن‌علی (ع) اهل مذاکره با دشمن می‌بود یا بنایی برای آن داشت، در ابتدای نهضت که «ولیدبن‌عتبه» از سوی یزیدبن‌معاویه از امام (ع) درخواست بیعت کرد، می‌توانست با درنظر گرفتن مبنای «بُرد ـ بُرد» از خلیفه‌ی اموی درخواست حکومت بر یکی از ولایات و بلاد اسلامی را نماید. بدیهی است که برای بسیار مطلوب است که امام (ع) به یکی از کارگزاران حکومتش بدل شود و مهر تأییدی بر خلافت غاصبانه‌اش بزند. در این فرض امام (ع) به حیات مادی‌اش ادامه می‌داد؛ کشته نمی‌شد، امّا مشروعیت‌بخشِ خلافت نامشروع یزید می‌شد. 🔸 پس از خروج امام (ع) از مدینه بدون بیعت با یزید، در مکه نیز همین امکان مصالحه برای امام با نمایندگان یزید فراهم است. پرواضح است که برای دستگاه استکبار، معامله با امام، هزینه‌های بسیار کمتری از قتل پسر پیامبر (ص) دارد؛ شیوه‌ای که حکومت درباره‌ی (ع) به کار برد و حتی پس از اشغال نظامی (پایتخت) بازهم مصالحه‌ی با امام حسن را بر قتل امام ترجیح داد. در آن شرایط امام مجتبی در شرایطی تن به مصالحه یا مذاکره می‌دهد که بخش اعظم سپاه در نخیله کوفه و تتمه‌ی آن در سایر بلاد به دلیل خیانت فرماندهان و نخبگان، مضمحل شده است. 💢در نهضت عاشورا نیز قرائت متقن تاریخی نشان می‌دهد که سپاه کوفه مأموریت داشته است تا از امام حسین (ع) با تطمیع، مذاکره یا زور و اکراه بیعت بگیرد؛ امّا امام (ع) و اهل‌بیت مطهر او نشان می‌دهد که کوچک‌ترین نشانی از مذاکره و معامله‌ی مدّ نظر غرب‌گرایان وجود ندارد؛ هرچند حسین (ع) به حکم امامت و هدایت بارها به نصیحت و مذمت نیروهای دشمن در کربلا اقدام فرمود و این وظیفه‌ی هدایت، هرگز نشانی از مذاکره و معامله ندارد.