یکی از قشنگترین دیالوگی
که تا حالا شنیدم این بوده :
'هیچ وقت کاری نکنیم
آدمای ارزون ،
واسمون گرون تموم بشن... '
-انسانها گاهی دچار بیماریِ پیچیدهای بہ نام سکوت میشوند،
بیصدا اما کَر کننده،
ناگفتہ اما شنیدار،
پوچ اما معنادار،
بی طرح اما تاریک..!