eitaa logo
گردشگری
35.7هزار دنبال‌کننده
7.9هزار عکس
1.1هزار ویدیو
4 فایل
🔹 تبلیغات ⬅️ کانون تبلیغاتی قاصدک @ghaasedak 🔴تبادل نظر https://eitaayar.ir/anonymous/v18N.b53
مشاهده در ایتا
دانلود
✳️سفرهای زیارتی در فرهنگ مردم 💠 باورها و عقاید_قسمت دوم 🔻فصل6: باورها و عقاید ⏹اگر حجّ حاجی قبول باشد یا به اصطلاح «حاجی پاک» باشد، در طول سفر مکه یا سر سال؛ یعنی یک سال از سفر حجش نگذشته، فوت کند، به بهشت می رود. کسی که به نیابت شخصی ناتوان، به زیارت خانه خدا برود، فردی را شبیه آنکه به جایش به مکه رفته است، در آنجا می بیند. کسانی که فردی از خانواده آن ها، به مکه رفته است، روز عید قربان «گِند» ( gend ) به پارچه و ⏹رووار» ( r vur ) نمی زنند؛ زیرا معتقدند خار مغیلان به پایشان فرو می رود. خوردن غذای «شیلون» (ilon) تبرّک است. اگر مسافر هنگام خروج از منزل به یکی از سادات برخورد می کرد حبه ای قند، دانه ای تسبیح، سکه ای پول از او می گرفت، آنگاه به راهش ادامه می داد؛ 📚سفرهای زيارتی در فرهنگ مردم/ص201 🇮🇷 😍 ✈️ @gardeshgarie
✳️سفرهای زیارتی در فرهنگ مردم 💠 باورها و عقاید_قسمت سوم 🔻فصل6: باورها و عقاید ⏹زیرا برخورد با سیّد را خوش یمن نمی دانستند و حتم داشتند که در سفر دچار خطر می شوند و کارشان به مشکل برمی خورد و به همین دلیل نیز از دست او چیزی می گرفتند تا خطر و مشکلات رفع شود.آرد و نانی که به عنوان صدقه پای آینه و قرآن می گذاشتند به منزل برگردانده نمی شد و آن را به مستحقّان می دادند و در صورتی که مستحقی در آن نزدیکی نبود، آرد را خمیر کرده همراه با نان در مسیر می گذاشتند تا سگ ها آن را بخورند؛ زیرا عقیده داشتند صدقه به سگ می رسد و ثوابش چند برابر است. ⏹قند و شربت پای آینه و قرآن را تبرّک می دانستند و تمامی اعضای خانواده از آن می خوردند و دهانشان را شیرین می کردند. یکی از عقاید مردم سیرجان، تکاندن سفره ولیمه بر سر اشخاص بود. بنابراین، بعد از این که غذا صرف می شد و سفره را جمع می کردند آن را بر سر دختران دم بخت و افرادی که توفیق زیارت نصیبشان نشده بود می تکاندند و بر این عقیده بودند که بخت دختران باز می شود و آرزومندان به زیارت نیز، به مرادشان خواهند رسید. 📚سفرهای زيارتی در فرهنگ مردم/ص203 🇮🇷 😍 ✈️ @gardeshgarie
✳️سفرهای زیارتی در فرهنگ مردم 💠 باورها و عقاید_قسمت چهارم 🔻فصل6: باورها و عقاید ⏹خانواده های عزادار، به هنگام عزیمت مسافر، از عزا بیرون می آمدند و پشت سر مسافر لباس سیاه نمی پوشیدند. قدیمی ها، بعضی از روزها به ویژه سه شنبه را جهت سفرها مناسب نمی دانستند و باور داشتند اگر برخلاف عقایدشان عمل کنند سفر خوشی نخواهند داشت. ⏹از بعدازظهر دوازدهم تا هنگام غروبِ آفتاب روز سیزدهم فروردین، به دلیل نحوست سیزده سفر نمی رفتند، همانگونه که دوازدهم و سیزدهم ماه صفر، از سفر کردن خودداری می کردند. سراسر ماه صفر را نحس می دانستند و تا می توانستند مسافرت نمی کردند و عقیده داشتند این ماه پرخطرترین ماه قمری است. قبل از عید قربان، به اصطلاح «قبل از تیغ قربون» سفر نمی رفتند و بر این عقیده بودند که اتفاق ناگواری پیش خواهد آمد و سفر را به بعد از تیغ قربون «روز عید قربان، بعد از ذبح گوسفند» موکول می کردند. 📚سفرهای زيارتی در فرهنگ مردم/ص204 🇮🇷 😍 ✈️ @gardeshgarie
✳️سفرهای زیارتی در فرهنگ مردم 💠 باورها و عقاید_قسمت پنجم 🔻فصل6: باورها و عقاید ⏹بنابراین، تا هنگامی که خون قربانی به زمین ریخته نمی شد شخص به سفر نمی رفت؛ اما بعد از ذبح، با خاطری آسوده مسافرت انجام می شد. آخرین شب سال یا به اصطلاح شب سال تحویل، سفر نمی کردند و بر این عقیده بودند که آشیونه می چِره «خانواده از هم می پاشد». ⏹ در هنگام سفر اگر کسی عطسه می کرد یا به اصطلاح صبر می زد، به فال بد می گرفتند و جهت رفع بلای صبر، دقایقی می نشستند و کفش ها را از پای درآورده و 7 صلوات می فرستادند و با گفتن یا مشکل گشا، یا صاحب صبر، از خانه خارج می شدند. اما اگر کسی به آمدن صبر بی توجهی نشان می داد و برحسب اتفاق، دچار حادثه ای می شد چنین می گفتند: فلانی پا رو سِرِ صبر گذاشته و پشت به صبر کرده به همین دلیل هم پاش خورده(یعنی به صبر اعتنا نکرده به همین علت، عواقب آن را دیده است). 📚سفرهای زيارتی در فرهنگ مردم/ص205 🇮🇷 😍 ✈️ @gardeshgarie
✳️سفرهای زیارتی در فرهنگ مردم 💠 باورها و عقاید_قسمت ششم 🔻فصل6: باورها و عقاید ⏹با توجه به این عقاید، روز و ساعت مناسبی را جهت مسافرت انتخاب می کردند و بدون دلهره و اضطراب راهی سفر می شدند، به این امید که بهترین سود سفر؛ یعنی سلامتی را با خود برگردانند. اگر بچه یا بزرگی به بهانه های مختلف، گریه می کرد، آن را به فال بد می گرفتند و یقین داشتند اتفاق ناگواری رخ می دهد و جان مسافرشان در خطر است. ⏹مسافرین را اینگونه دعا می کردند: سَر به سِر خیر، غریب تندرست باشی، صحیح و سلومت سر خونه زندگیت وَرگردی و در مقابل دعاها، چنین نفرین هایی هم نثار مسافرین می شد، سنگ سیاهی پشت سرش، سیاه نومَشه «خبر مرگش» بیارن، بِرِه که وَرنگرده. 📚سفرهای زيارتی در فرهنگ مردم/ص206 🇮🇷 😍 ✈️ @gardeshgarie
✳️سفرهای زیارتی در فرهنگ مردم 💠 باورها و عقاید_قسمت هفتم 🔻فصل6: باورها و عقاید ⏹بعد از رفتن زائر، آش سفر یا آش دوغ می پزند، به این معنا که مسافرشان، سلامت به وطن و دیار خودش بازگردد. قبل از حرکت زائر، با قرآن استخاره می کنند، اگر خوب بیاید حرکت می کنند و اگر نه، روز حرکت را تغییر می دهند. در روزهای دوشنبه و چهارشنبه مسافرت نمی کنند. ⏹اگر قبل از حرکت یک نفر عطسه کند، روز حرکت را تغییر می دهند و عقیده دارند که صبر(عطسه) پیغام خداست. گاهی هم، با خواندن سه حمد و توحید حرکت می کنند. وقتی مسافر مشهد یا کربلا، می خواهد از در خانه بیرون برود، قبل از بیرون رفتن او، خانه را جارو می کنند و عقیده دارند که اگر بعد از بیرون رفتن مسافر، در همان روز خانه را جارو کنند، او دیگر از مسافرت باز نخواهد گشت. 📚سفرهای زيارتی در فرهنگ مردم/ص207 🇮🇷 😍 ✈️ @gardeshgarie
✳️سفرهای زیارتی در فرهنگ مردم 💠 باورها و عقاید_قسمت هشتم 🔻فصل6: باورها و عقاید ⏹اگر کسی خواب ببیند که به حمام رفته است، به زیارت خواهد رفت.هیچ وقت بعد از روز حرکت زائران مشهد، صاحبخانه، خانه را جارو نمی کند؛ چرا که معتقدند شگون ندارد. زائران مشهد، نذر می کنند که ده روز یا بیشتر برای زیارت بمانند و معتقدند که روز بازگشت، نباید از حضرت رضا(ع) خداحافظی کرد تا بازهم به زیارت نایل شوند. ⏹زائر مشهد پس از بازگشت، تا سه روز حمام نمی کند؛ چون نباید گرد و خاک زیارت را از خود دور سازد. پس از آنکه زائر مشهد، از سفر بازگشت، به نوبت با دعوت زائر، مهمانی ترتیب می دهند، چون عقیده دارند که زائر، قدم در صحن مطهر حضرت گذاشته است، به هر خانه که قدم بگذارد مایه برکت است و قضا و بلا از آن خانه دور می شود. 📚سفرهای زيارتی در فرهنگ مردم/ص208 🇮🇷 😍 , ✈️ @gardeshgarie
✳️سفرهای زیارتی در فرهنگ مردم 💠 باورها و عقاید_قسمت نهم 🔻فصل6: باورها و عقاید ⏹بدرقه زائران، خوش یمن است و ردّ پای زوّار، مایه برکت دنیا و آخرت می باشد. بعد از رفتن زوّار به مشهد مقدس، تا روز سوّم نباید خانه زوّار را جارو کنند؛ یعنی پشت سر مسافر نباید بر زمین جارو کشیده شود، صبح روز سوم خانه را جارو می کنند. هنگامی که اهالی، زائران را بدرقه می کنند، هر فقیری که سر راه آن ها دیده شود، چیزی به او می دهند؛ ⏹حتی به خانه فقرایی که سر راه باشند می روند و مبلغی پول به آن ها می دهند و معتقدند که این کار از مسافر رفع خطر می کند. هر کس که خانه خدا را زیارت کرد، نباید با پای بدون جوراب راه برود و تا آخر عمرش باید جوراب بپوشد؛ زیرا این شخص، پای خود را روی خاک مکه گذاشته است و به احترام خانه خدا، باید همیشه پایش پوشیده باشد. کسی که از خانه خدا بازگشت، باید در ادامه عمرش، مال حرام نخورد، غیبت نکند، دروغ نگوید و حرف زشت که بار دل مردم شود، نزند. این ها صفاتی است که شخص حاجی، باید بعد از آنکه از زیارت خانه خدا بازگشت، در درونش زنده نگه دارد. 📚سفرهای زيارتی در فرهنگ مردم/ص209 🇮🇷 😍 ✈️ @gardeshgarie
✳️سفرهای زیارتی در فرهنگ مردم 💠 باورها و عقاید_قسمت دهم 🔻فصل6: باورها و عقاید ⏹پس از رفتن زائر، پشت سرش آب می ریزند، با این اعتقاد که زودتر برگردد. آن روز درِ خانه زائر را نمی بندند، آن خانه را جارو نمی زنند؛ اگر چراغ منزلشان چراغ لامپا یا زنبوری روشن باشد، خاموش نمی کنند. بنا بر باور عمومی، مقصود از پختن آش پشت پا، این است که چون محتوای آش، رشته های دراز و دنباله دار است، ان شاءالله این مسافرت ها هم دنباله دار باشد و دوباره افراد این خانواده به سفرهای زیارتی بروند. ⏹چند روز پس از حرکت مسافر خانه خدا، شبی را ختم قرآن می گیرند تا زائر، به سلامت بازگردد. به این طریق که عده ای با سواد را دعوت می کنند و هر نفر یک جزء یا بیشتر از قرآن را می خواند تا قرآن ختم شود. اگر کسی در طول راه به عللی نتواند به مقصد زیارت برسد، می گویند امام او را نطلبیده است.پس از بازگشت زائران از مشهد مقدس، محلّی ها او را «مشهدی» صدا می زنند و معتقدند کلمه مشهدی قبل از اسم فرد باید گفته شود و اگر نام او را به تنهایی صدا بزنند، گناه دارد. 📚سفرهای زيارتی در فرهنگ مردم/ص210 🇮🇷 😍 ✈️ @gardeshgarie
✳️سفرهای زیارتی در فرهنگ مردم 💠 باورها و عقاید_قسمت یازدهم 🔻فصل6: باورها و عقاید ⏹اتفاقی برایش پیش نیاید. همچنین یک تخم مرغ هم زیر پای زائر می اندازند تا بشکند و این کار هم، برای رفع بلا است. پختن آش پشت پا، بر این اساس است که زائر از بلا محفوظ بماند. زمانی که زوار امام رضا(ع) از ماشین پیاده می شوند، استقبال کنندگان آن ها را می بوسند و عقیده دارند، اولین کسی که آن ها را ببوسد، خاک مسافرت رویش می ریزد و حتماً سال دیگر حضرت امام رضا(ع) او را می طلبد. ⏹ روز عید قربان، خانواده حاجی، خروسی را می کشند و قبل از تقسیم، استخوان های خروس را جدا و آن را زیر خاک پنهان می کنند؛ زیرا معتقدند که استخوان های این خروس را نباید دور بریزند تا سگ و گربه آن ها را بخورند؛ چون برای مسافرت حاجی شگون ندارد.چند روز قبل از حرکت حاجی به مکه، عیال یا یکی از فرزندان او، یک نخ ریسمان روی قرآن و در سینی جلوی حاجی قرار می دهد و می گوید: حاجی به این قرآن نیت کن و به تعداد روز مسافرت خودت این نخ را گره بزن، حاجی قرآن را می بوسد، نیت می کند و نخ را با شمارش روز، گره می زند و آن را داخل قرآن می گذارد. 📚سفرهای زيارتی در فرهنگ مردم/ص211 🇮🇷 😍 ✈️ @gardeshgarie
✳️سفرهای زیارتی در فرهنگ مردم 💠 باورها و عقاید_قسمت دوازدهم 🔻فصل6: باورها و عقاید ⏹پشت سر زائر آب می ریزند، به این معنی که مانند آب روان برود و در راه ناراحتی یا اتفاقی برایش پیش نیاید. همچنین یک تخم مرغ هم زیر پای زائر می اندازند تا بشکند و این کار هم، برای رفع بلا است. پختن آش پشت پا، بر این اساس است که زائر از بلا محفوظ بماند. زمانی که زوار امام رضا(ع) از ماشین پیاده می شوند، استقبال کنندگان آن ها را می بوسند و عقیده دارند، اولین کسی که آن ها را ببوسد، خاک مسافرت رویش می ریزد و حتماً سال دیگر حضرت امام رضا(ع) او را می طلبد. روز عید قربان، خانواده حاجی، خروسی را می کشند و قبل از تقسیم، استخوان های خروس را جداو آن را زیر خاک پنهان می کنند؛ ⏹زیرا معتقدند که استخوان های این خروس را نباید دور بریزند تا سگ و گربه آن ها را بخورند؛ چون برای مسافرت حاجی شگون ندارد. چند روز قبل از حرکت حاجی به مکه، عیال یا یکی از فرزندان او، یک نخ ریسمان روی قرآن و در سینی جلوی حاجی قرار می دهد و می گوید: حاجی به این قرآن نیت کن و به تعداد روز مسافرت خودت این نخ را گره بزن، حاجی قرآن را می بوسد، نیت می کند و نخ را با شمارش روز، گره می زند و آن را داخل قرآن می گذارد. 📚سفرهای زيارتی در فرهنگ مردم/ص212 🇮🇷 😍 ✈️ @gardeshgarie
✳️سفرهای زیارتی در فرهنگ مردم 💠 باورها و عقاید_قسمت سیزدهم 🔻فصل6: باورها و عقاید ⏹پس از آنکه حاجی به سفر حج رفت، زن و فرزندان او، آن نخ را می آورند و گره ها را می شمارند و معتقدند هر چه گره زده باشد، به شماره گره ها، مسافرت حاجی طول می کشد. ⏹در آن زمان که زائران با اسب به سفر حج می رفتند، در صورتی که شخص زائر، در مکه فوت می کرد، اسب او را سیاهپوش می کردند و دور آبادی می چرخاندند و اهالی در سوگ او به عزا می نشستند. در صورتی که خبر مرگ حاجی را می آوردند؛ اما این خبر صحیح نبود، افراد خانواده هنگام بازگشت حاجی و استقبال از او، در خانه را به روی حاجی می بستند و در بیرون عمارت یک نردبان می گذاشتند و حاجی می بایست از نردبان، وارد بام خانه و از آنجا وارد عمارت می شد. 📚سفرهای زيارتی در فرهنگ مردم/ص213 🇮🇷 😍 ✈️ @gardeshgarie