حدیث قدسی: به عزت، جلال و شکوهم، و به منزلتم در عرشم سوگند که #امید هر کسی را که به جز من امید بندد با نومیدی قطع می‌کنم و نزد مردم، لباس #خواری بر او می‌پوشانم و او را از نزدیکی خودم و از فضلم ‌دور می‌کنم. آیا در دشواری‌ها به کسی جز من امید دارد در حالی که دشواری‌ها به دست من هستند؟! آیا به دیگران امید دارد و درِ آنان را می‌زند در حالی که کلید درهای بسته به دست من است و در من بر کسی که مرا می‌خواند باز است؟! الکافی، ج۲، ص۶۶ @garmseer