4⃣جمع آوری قرآن توسط امام علی(ع)و عرضه آن به مردم：👇 ✅امام علی(ع) در این مدت هفت روز، کار جمع آوری قرآن را تمام کرد. و بنابر روایات،حضرت(ع) به مدت شش ماه در منزل نشست و این کار را به انجام رسانید. حضرت(ع) مصحف را مهر کرده و وارد مسجد شد، و آن را به مردم عرضه کرد. و مردم را برای عمل به آن دعوت کرد. اما آنان توجهی نکردند و صراحتا گفتند： (ما نیازی به آن نداریم!) حضرت(ع) در مقابل عکس العمل آنان فرمود： «بر من لازم بود پس از فراهم آوردن مصحف، شما را آگاه سازم تا آن را بخوانید و روزقیامت نگویید؛ من شما را به یاری خود فرا نخواندم و حقم را به شما یادآور نشدم و شما را به کتاب خدا فرانخواندم! پس دیگر هرگز آن را نخواهید دید » آنگاه داخل خانه خود شد و کسی مصحف را پس از آن زمان ندید. 📚منبع： تاریخ قرآن مرحوم علامه معرفت، ص۸۵

5⃣از سر گیری اجبار بر أخذ بیعت：👇 ✅بعد از پایان یافتن کار تنظیم قرآن توسط امام علی(ع)، ابوبکر در دهمین روز رحلت پیامبر(ص) کسی را برای سه مرتبه نزد امام(ع) فرستاد و او را به بیعت با خود فراخواند. امیر المومنین(ع) هر سه مرتبه را شخصا خود بر در خانه آمد و به آنان جواب رد داد و ولایت را مختص خود اعلام کرد. غاصبان خلافت بعد از شنیدن جواب امام (ع) آن روز را سکوت و اقدامی نکردند. 📚منبع： کتاب سلیم بن قیس، ج۲، ص۸۶۰

6⃣غصب فدک：👇 ✅مقارن با طرح مسئله بیعت اجباری، مأمورین ابوبکر به دستور مستقیم وی فدک را به اشغال خود درآوردند، و کار گذار حضرت زهرا(س) را از آنجا اخراج و ملک آن را غصب کردند ودرآمد حاصل از آن را مختص خود قرار دادند. آنان به سند فدک و شهادت گواهان اعتنایی نکردند. 📚منبع： بحارالانوار مجلسی ،ج۲۹، ص۱۲۷، ح۲۷

💖کانال قطعه ای ازبهشت 💖 eitaa.com/gateiazbehesht

﷽ 🌸✨اوقات شرعی به افق تهران. 1398🌸✨ 🌸 عاشقان وقت نماز است، اذان می گویند🌸✨ ✨ 🌺🍃 امروز چهارشنبه 13آذرماه 1398 ✨ ▫️ #اذان_صبح: 5:29✨ ▫️ #طلوع_خورشید: 6:58✨ ▫️ #اذان_ظهر 11:54✨ ▫️ #غروب_خورشید: 16:51✨ ✨ ▫️ #اذان_مغرب:17:11 ✨ ▫️ #نیمه_شب_شرعی:23:11 ✨ 🌡 #دمای_هوای_: 🌣 #وضعیت_هوا: ۞ براستی که خداوند عزوجل رحم می نماید مرد را، به سبب شدت محبت او به فرزندش 🕊 امام جعفر صادق (ع) 🆔 🍃🌸 ‌ ✨💖کانال قطعه ای ازبهشت💖 ✨ eitaa.com/gateiazbehesht

🌺 #عشق_و_دوستی_با_خدا : قال الامام علي ـ عليه السّلام ـ : حبُّ اللهِ نارٌ لا يَمَرُّ علي شيٍ الا احْتَرَقُ و نور اللهِ لا يَطَّلِعُ علي شيٍ الاّ اضاءَ. «بحارالانوار، ج 67، ص 23» حضرت علي ـ عليه السّلام ـ فرمودند: دوستي و حب خدا آتشي است كه بر هر چه بگذرد آن را مي سوزاند و بر هيچ چيز نمي تابد مگر اينکه روشن و نورانيش مي نمايد. 🌷

عشق و عرفان : (قسمت نهم) تضاد عقل و عشق : آیا عشق با عقل در تضاد است؟ ادامه... در نظر انديشمندان اسلامي، عقل به دو بخش «عقل نظري» و «عقل عملي» تقسيم مي شود. عقل نظري عبارت است از قوه و نيرويي در انسان که به واسطه آن تفکر مي کند و سخن مي گويد و مطالب را از هم تميز مي دهد؛ به عبارت ديگر، عقل نظري قوه درک کليات است. عقل عملي قوه تدبير زندگي و سعادت اخروي يا قوه تميز خوب و بد است. عقل به اين معنا، خود دو مرتبه دارد: اول) آنچه که فقط به تدبير امور زندگي مي پردازد و عقل مصلحت انديش فردي يا جمعي است. اين نوع عقل از نظر قرآن کريم و احاديث معصومين (ع) و به تبع آن حکماي اسلامي، «عقل بدلي»، نيرنگ و شيطنت است نه «عقل حقيقي» (اصول کافي، کليني، ج1، ص11) و دوم) «عقل ايماني» است که شهوات و تمايلات افسار گسيخته را در بند مي کشد و سعادت دنيا و آخرت انسان را ضمانت مي کند: عقل ايماني چون شخص عادل است پاسبان و حاکم شهر دل است عقل ضد شهوت است اي پهلوان آن که شهوت مي تند، عقلش مخوان حال اگر منظور از عقل، عقل بدلي و غير حقيقي باشد که همه توجهش به دنيا و زندگي دنيوي است، اين عقل مصلحت انديش را با عشق کاري نيست و از ريشه با آن مخالف است و آن را فقط خيالات عاشقانه و هوس هاي جواني مي پندارد. پس منظور عرفا و حکماي ما و مشخصاً مولوي از مذمت عقل، اين «عقل بدلي» است نه عقل متعارف ايماني و يا به تعبير دقيق تر عقل حقيقي؛ زيرا اين عقل بدلي در حقيقت بي عقلي است. پس در نتيجه: مىتوان اين بحث را در چهار بند خلاصه كرد: 1 . اگر منظور از عقل، عقل بدلى باشد كه تمام توجهاش دنيا و زندگى دنيوى است، اين عقل مصلحت انديش را با عشق كارى نيست؛ اما منظور عرفا و حكماى ما از عقل اين عقل نيست؛ زيرا اين عقل در حقيقت بىعقلى بزرگ است. 2 . اگر منظور از عشق، عشق مجازى يعنى دلبستگى به شهوات و نفسانيت و غرائز است، عقل خدابين و ايمانى چنين عشقى را محكوم مىكند؛ زيرا عقلى كه رو به سوى خدا دارد، تسلط شهوت بر انسان را نمىپسندد. 3 . اگر منظور از عقل، عقل متعارف ايمانى و مراد از عشق، عشقى حقيقى و فناى فى الله باشد، اين دو در مراحلى درگيرى دارند; زيرا عقل دربند منفعت آدمى است و تمام اعضا و جوارح آدمى را به بند منفعت طلبى خود در مىآورد; و عشق كه عبارت از ايثار و از خودگذشتگى و فداكارى در راه معشوق است، به هيچ وجه با خودمحورى سازگار نيست؛ مانند: اى كه از دفتر عقل آيت عشق آموزى ترسم اين نكته به تحقيق ندانى دانست يا: ما را ز منع عقل مترسان و مى بيار / كان شحنه در ولايت ما هيچ كاره نيست يا: حريم عشق را درگه بسى بالاتر از عقل است/ كس آن آستان بوسد كه جان در آستين دارد و يا: عاقلان نقطه پرگار وجودند ولى عشق داند كه در اين دايره سرگردانند كه امثال اين تعبيرات در اشعار فارسى فراوان است. زيرا كار عقل مصحلت انديشى و مصلحت طلبى است و كار عشق از خود بى خود شدن . عرفا كاملا منكر عقل متعارف نبوده، آن را مانند چراغ و نردبان براى ترقى در عالم معنا لازم مىدانند. 4 . عشق حقيقى و عقل بالغ هيچ منافاتى با هم ندارند و در سير و سلوك روحانى همواره همراهند؛ زيرا عشق به معناى فناى فى الله است و عقل برين به معناى ذوب شدن در توحيد. «انسان آنگاه كه به مرحله عشق مىرسد تازه مىفهمند كه عقل حقيقى همان «عقل برين» است كه او دارد و ديگران گرفتار عقال و وهمند و آن را عقل مىپندارند» . #عشق_و_عرفان

💖کانال قطعه ای ازبهشت 💖 eitaa.com/gateiazbehesht