نمیدانم چرا منتظرم خبر جدیدی بشنوم که این اتفاق خطای یک ایرانی نبوده... منتظرم.. مدام اخبار را چک میکنم... شاید حرف جدیدی زده شود.. ولی نشد... وقتی که ذهنم به این نتیجه رسیدم مه این اتفاق واقعا خطای خودی بوده، خطای نهادی که "شجره طیبه" لقب دارد ، مدام در ذهنم مرور میشد چرا؟ ! خدایا حکمتت رو شکر... خدایا الهی شکر... ولی ما نمیفهمیم چرا؟ چرا باید این انسانهای بی گناه توسط انسانهایی پاک و فداکار به شهادت برسن؟ چرا نهاد دیگری نزد؟ چرا؟ ولی هر چه خط تحلیل ذهنم جلوتر رفت ، به پاسخهای قانع کننده ای برای خودم رسیدم.. اول اینکه من نباید علت همه چیز را بفهمم، چرا فکر کردم در مقام بنده اجازه دارم هر کاری که معبودم کرد را متوجه شوم؟ مگر معتقد نیستم که معبود، همیشه بهترین را برای کشورم میخواهد؟ پس نگران چه هستم؟ خدایا من از آینده کشورم نمیترسم چون تو زودتر از من آنجایی.. خدایا دل همه ما به داشتن تو امیدواره و این تنها امیده ... خدایا دلهای همه کسانی را که این کشور را دوست دارند و برایش کار میکنند را ، اگر در این ایام لرزیده ، خودت استوار کن.. اللهم ثبّت اقدامنا...🤲 و اینکه چرا نهاد دیگری نزده، جوابش ساده بود ولی جلوی چشمم نبود برای اینکه « کسی که کاری نمیکند خطایی نمیکند» مثل خیلی مسئولان که شیوه "عدم تصمیم گیری" و "عدم اقدام" دارند و کسی هم آنها رآ مواخذه نمی کند.. شاید اگر فرد دیگری جای آن فرد در پدافند بود و تشخیص نمیداد که کروز است یا نه ، در دل خودش میگفت "ولش کن اگر کروز هم باشه و بخوره و جان صدها نفر رو بگیره من میگم توی رادار ندیدمش یا هر علتی؟" چرا زدی؟ چون حس مسئولیت کردی. خدایا آنان که هییییچگاه نمیزنند را رسوا کن🤲 و آنان که عمدا و آگاهانه به خودی میزنند را رسوا کن🤲 خدایا... ثبت اقدامنا... حاج قاسم کجایی...😭😭😭 #تسلیت_هواپیما_اکراینی #حامیان_سردارحاجی_زاده @khane_irani @GgaroGhati