eitaa logo
قاب هشت
564 دنبال‌کننده
375 عکس
62 ویدیو
13 فایل
https://zil.ink/ghabe_hasht ارتباط با قاب هشت: @ghabehasht
مشاهده در ایتا
دانلود
پرسش از تجربه _ جایگاه فیلم در فضای فرهنگی شهر.mp3
30.31M
🔰 گزیده‌ای از جلسه پنجم پرسش از تجربه 🔸گفت‌وگویی صمیمانه حول فیلم «آب از آتش» 🔹 موضوع جلسه: جایگاه فیلم در فضای فرهنگی شهر 🕌 آستانه قاب هشت 📆 ١٢ بهمن ماه 🆔 @ghabe_hasht
اشاره ای به سینمای دانش بنیان _ روز اول جشنواره.mp3
23.73M
🔰 اشاره‌ای به سینمای دانش‌بنیان 🔸 سلسله جلسات گفتگو حول فیلم‌های جشنواره فجر 🔺جلسه اول: معرفی و مقدمه ای درباره سینمای دانش‌بنیان 🔹 گفتگو درباره فیلم‌های روز اول جشنواره فیلم فجر اصفهان - «هفت بهارنارنج» و «آه سرد» 🕌 آستانه قاب هشت 📆 ١٨ بهمن ماه ١۴٠١ 🆔 @ghabe_hasht
اشاره ای به سینمای دانش بنیان _ جلسه اول.pdf
241.1K
🔰متن جلسه اول سلسله جلسات «اشاره‌ای به سینمای دانش‌بنیان» 🆔 @ghabe_hasht
اشاره ای به سینمای دانش بنیان _ روز دوم جشنواره.mp3
30.95M
🔰 اشاره‌ای به سینمای دانش‌بنیان 🔸 سلسله جلسات گفتگو حول فیلم‌های جشنواره فجر 🔺مقدمه: سینما، سیاست‌زدگی و راه دانش‌بنیان 🔹 گفتگو درباره فیلم‌های روز دوم جشنواره فیلم فجر اصفهان - «شماره ١٠»، «جنگل پرتقال» و «روایت ناتمام سیما» 🕌 آستانه قاب هشت 📆 ١٩ بهمن ماه 🆔 @ghabe_hasht
🔰 بخش مقدمه جلسه دوم «اشاره‌ای به سینمای دانش بنیان» 🔺موضوع: سینما، سیاست‌زدگی و راه دانش‌بنیان 🔸یکی از مسائل مهم پیش‌رو، نسبت فیلم‌ها با اتفاقات و فضای سیاسی کشور است. در روال هنری، فیلم‌ها دور از فضای زمان و مکان ساخته می‌شوند. 🔹در فضای سیاسی بوجودآمده در این دوره از جشنواره، می‌توان به این اندیشید که نسبت فیلمسازی و سینما با این فضای سیاسی چیست؟ آیا پاسخ این است که هنرمند در حیاتی دوگانه، کار هنری‌اش را فارغ از نظرات سیاسی انجام داده و نظرات و موضع‌گیری‌هایش را در فضای مجازی بروز ‌دهد و این دو ازهم مجزا هستند؟ 🔸به طور کلی فضای یک جامعه سیاست‌زده چه در کشور ما و چه در سینمای جهان، اجازه‌ی تکلم سینماگران از طریق فیلم‌ها با مردم را نمی‌دهد. برای مثال حضور برخی از هنرمندان در جشنواره‌های خارجی، نظیر آقای فرهادی، همواره با پرسش‌های سیاسی همراه بوده است. 🔹در مواجه با این فضا، مسیر سینمای دانش‌بنیان از راهی می‌گذرد که متمرکز بر مساله است. یعنی نه فارغ از فضای زمان و مکان جامعه به صورت شخصی به کار هنری می‌پردازد و نه فارغ از کار هنری به اظهارنظرهای سیاسی. 🔸سیاست‌زدگی در زیست هنرمند، باعث می‌شود او بریده از زمان و مکان در جهان خود به دغدغه‌های شخصی‌اش پرداخته و با این وجود به اظهارنظرهای سیاسی بپردازد. شاید توصیف «سینماگر در جهان توسعه نیافته» برای بیان این وضعیت مناسب باشد. 🔹شناخت مساله در سینمای مستند، نسبت به سینمای داستانی خودآگاه‌تر است و به صورت طرح یک پرسش اتفاق می‌افتد. در صورتیکه مساله در سینمای داستانی، یک درد است که به حالتی نیمه‌خودآگاه طرح می‌شود. 🔸دانش بنیان بودن سینما، ناظر بر یک یا چند مساله خاص نیست. بلکه یک نگاه است که به ما اجازه می‌دهد سینما را در فهمی جدید، در نسبت با زمان و مکان و مردم بشناسیم و قادر به تفکیک آن از سایر تعاریف مرسوم باشیم. 🆔 @ghabe_hasht
🔰 گزیده‌ای از صحبت‌های جلسه دوم «اشاره‌ای به سینمای دانش‌بنیان» 🔸گفت‌وگو درباره فیلم‌های روز دوم جشنواره را با فیلم «شماره ده» شروع می‌کنیم. در این فیلم، همراه شدن مخاطب با شخصیت به لحاظ نوع زیستی که دارد، کمتر اتفاق افتاده و به مسیری که لازم است مخاطب با شخصیت طی کند تا در یک سفر به تجربه‌ای جدید برسد، کمتر توجه شده است. 🔹اشاره به مستندات تاریخی در این فیلم، با وجود اقتباسی بودن آن از وقایعی که برای جمعی از رزمندگان اسیر اتفاق افتاده است، کمتر بوده و محدود به اشاراتی در انتهای فیلم می‌شود. 🔸می‌توان به این مساله فکر کرد که نوع انتخاب فیلمساز در روایت قصه‌ای از میان وقایع دفاع مقدس، خود بیانگر درک و شناخت او از وضعیت جامعه و زمان است. اما این که منظور از «جامعه»، در فیلم‌های تاریخی، جامعه‌ای است که در گذشته بستر وقایع فیلم بوده است یا جامعه امروز، و فیلم قرار است آیینه کدامیک باشد، جای فکر دارد. اساسا این مساله در یک نسبت دوگانه و یک رابطه رفت و برگشتی بین زمان حال و گذشته اتفاق می‌افتد. یعنی در یک ارتباطی که آدم‌های زمان ما ناظر بر یک مساله با گذشته پیدا می‌کنند، فیلم ظرفیت آیینگی پیدا می‌کند و سینما سبب یادآوری ریشه‌ها می‌شود. فیلم «شماره ده» از منظر نحوه‌ای که به سوی یادآوری ریشه‌ها می‌رود، که با حفظ فاصله‌گذاری از کلیشه‌هاست، می‌تواند مورد پرسش قرار بگیرد. 🔹فیلم در فضایی شبیه نوآر، جهانی مخوف و پر پرسش می‌سازد و مخاطب را در ابهاماتی نسبت به شخصیت قرار داده و از همراهی با او باز می‌دارد. 🔸«شماره ده»، به لحاظ توجه گسترده و عمیق‌تری که به مستندات وقایع کرده است، در جذب و همراهی مخاطب، از فیلم‌هایی نظیر «تک تیرانداز»، اثر قبلی همین تهیه‌کننده، به مراتب جلوتر است. 🔹صرف انتخاب موضوعات بومی، به بومی‌سازی فیلم منجر نمی‌شود بلکه نوع مواجهه ما با وقایع باید بومی باشد. چنانچه در صنعت فیلمسازی هالیوود هم توجه به واقعیت‌ها در جهت هرچه بیشتر جذاب کردن فیلم‌ها انجام می‌شود. نیاز سینمای ما در مواجهه با اقتباس از واقعیت، انجام دادن سعی و خطاهایی است که نسبت سینما با واقعیت‌ها را روشن کند. به گونه‌ای که ابزار سینما راه شناخت این واقعیت‌ها شود. 🔸در فیلم «جنگل پرتقال» کارگردان با توجه به تجربه‌هایی که در مدیوم فیلم کوتاه پشت سر گذاشته است، احوالی از آن مدیوم را وارد فیلم بلند کرده است. 🔹فیلم «جنگل پرتقال» به لحاظ جذابیت‌هایی که دارد احتمالا جزو فیلم‌های پرمخاطب جشنواره امسال خواهد بود اما باید پرسید این جذابیت ناشی از پرداختن به جزئیات تجربه زیستی کارگردان است یا یک رویدادی بین فیلمساز و مردم منشا این جذابیت است؟ 🔸فیلم در فضای مینیمالی که دارد، اجازه تصمیم‌گیری به شخصیت نمی‌دهد و او را در معرض خطری که موجب کنش و تصمیم شخصیت شود، قرار نمی‌دهد. بنابراین جوهر شخصیت آشکار نمی‌شود و فیلم فرصت آیینگی‌اش را در این بزنگاه‌ها از دست می‌دهد. 🔹در تعیین جایگاه و نقش سینماگران، تفاوت نگاه دانش بنیان با نگاهی که ناظر به تولید انبوه است، در پویایی تعاریف افراد از نقش موثرشان در هر دوره زمانی است. افرادی مانند آقای صدرعاملی، با گذر از دوران اوج فعالیت خود، با دغدغه‌ی سینما و مردم به دنبال یافتن نقشی که بتواند در روند پیشرفت حرکت کلی سینما موثر باشد، در جایگاه‌های دیگری ایفای نقش می‌کنند. 🔸فیلم «روایت سیما» در مقایسه با فیلم «جنگل پرتقال» دغدغه‌ای دارد که می‌توان از آن پرسش کرد.اساسا نسبت این نوع دغدغه‌مندی با سینما چیست؟ اگر این دغدغه به مرحله دیدن نرسد و در ابزار اتفاق نیفتد، سینمایی نمی‌شود. و این هم کار بسیار دشواری است. 🆔 @ghabe_hasht
اشاره ای به سینمای دانش بنیان _ روز سوم جشنواره.mp3
28.2M
🔰 اشاره‌ای به سینمای دانش‌بنیان 🔸 سلسله جلسات گفتگو حول فیلم‌های جشنواره فجر 🔺مقدمه: ضرورت نگاه دانش بنیان برای برون رفت از نگاه فنی یا مضمونی به فیلم 🔹 گفتگو درباره فیلم‌های روز سوم جشنواره فیلم فجر اصفهان - «های پاور»، «آن‌ها مرا دوست داشتند» و «عطرآلود» 🕌 آستانه قاب هشت 📆 ٢٠ بهمن ماه 🆔 @ghabe_hasht
🔰 بخش مقدمه جلسه سوم «اشاره‌ای به سینمای دانش بنیان» 🔺موضوع: ضرورت نگاه دانش بنیان برای برون رفت از نگاه فنی یا مضمونی به فیلم 🔸ضرورت ایجاد مفاهیم جدید در فضای مرسوم سینما چیست؟ چرا در این سلسله جلسات، با فیلم‌های جشنواره برخلاف فضای مرسوم مواجه شده و از اشاره‌های نامتعارف سینمایی استفاده می‌کنیم؟ 🔹به طور کلی دو نوع روند در مواجهه با فیلم‌ها وجود دارد. روندی که مخاطب عام به سلایق شخصی‌اش می‌پردازد و یک روند علمی که موشکافانه به مباحث تکنیکی می‌پردازد. 🔸مسیر سوم، پرداختن به جوهر فیلم است که در جهان آن منکشف می‌شود. در جهان تکنیک‌زده امروز، که کمتر در فیلم‌ها عالمی برپا می‌شود اهمیت توجه به این مسیر جدید، قابل توجه است. 🆔 @ghabe_hasht
🔰 گزیده‌ای از صحبت‌های جلسه سوم «اشاره‌ای به سینمای دانش‌بنیان» 🔸فیلم «های‌پاور»: این فیلم که با همت سازمان عقیدتی سیاسی ارتش تهیه شده است، متاثر از نگاهی است که بیش از توجه به احوال در روایت داستان شخصیت‌های نامدار خود، معطوف به کمیات و اعداد و ارقام فتوحات و مقاومت‌ها است. 🔹به نظر می‌رسد تنها راه صحیح ورود ارتش به سینما، «با» نگاه شهید صیادها و شهید فکوری‌ها فیلم ساختن است، نه «درباره» آن‌ها فیلم ساختن و تنها به قصد ادای دین به چشم ابزاری خنثی به سینما نگاه کردن. 🔸فیلم «منصور»، که مانند «های‌پاور» پیرامون وقایع زندگی شهید ستاری روایت می‌شود، در بحث اقتباس از واقعیت تجربه دانش‌بنیان قابل توجهی بود که از این لحاظ با «های‌پاور» متفاوت است. 🔹فیلم دوم این روز«عطرآلود»: عطرآلود در تلاش برای نزدیک شدن به بیان سینمایی کشمکش‌های درونی شخصیت‌هایش تلاش قابل توجهی دارد. 🔸این فیلم به لحاظ فعلیت جزو فیلم‌های برجسته امسال است اما درباره اینکه آیا در مسیر کسب تجربه جدید دانش‌بنیان هست یا خیر، می‌توان بیشتر اندیشید. 🔹آیا مسیر درست این است که فیلمساز با استفاده از یک قصه جذاب، و کار گذاشتن نمادهای غیرمستقیم مذهبی به جذب مخاطب بپردازد؟ 🔸فیلم «آن‌ها مرا دوست داشتند» به صورتی کاملا عریان به بیان معضلات اجتماعی می‌پردازد. اساسا سینما با فرم بصری سراغ روایت این دست از مسائل می‌رود نه با نمایش بی‌پرده آن‌ها. 🔹در ادبیات دانش‌بنیان، مساله داشتن متفاوت است با اراده صرف برای عیان کردن مشکلات موجود. برای مثال در فیلم «شنای پروانه»، تا حدی به سمت طرح مساله می‌رویم و مخاطب از تماشای بی‌وقفه معضلات لاینحل، بی‌حس نمی‌شود و برای یافتن راه حل مساله طرح شده به فکر می‌رود. 🆔 @ghabe_hasht
🔰 اکران اختصاصی فیلم نیمه بلند داستانی «آب از آتش» در مراسم اعتکاف دانش‌آموزی 🕌 مسجد حکیم اصفهان 🔸 گزارش تصویری (١) 🆔 @ghabe_hasht
🔰اکران فیلم نیمه بلند داستانی «آب از آتش» در بخش جنبی جشنواره فیلم فجر اصفهان 🔸شنبه ٢٢ بهمن 🔹پردیس سینمایی سپاهان 🔺جهت هماهنگی با شماره ٠٩٣٧٣۴٠١۴۴۵ تماس حاصل فرمایید. 🆔 @ghabe_hasht
اشاره ای به سینمای دانش بنیان _ روز چهارم جشنواره.mp3
27.25M
🔰 اشاره‌ای به سینمای دانش‌بنیان 🔸 سلسله جلسات گفتگو حول فیلم‌های جشنواره فجر 🔺مقدمه: نگاه دانش بنیان، راه عبور از کلیشه‌های سینمایی 🔹 گفتگو درباره فیلم‌های روز چهارم جشنواره فیلم فجر اصفهان - «سرهنگ ثریا»، «هوک» و «کت چرمی» 🕌 آستانه قاب هشت 📆 ٢١ بهمن ماه 🆔 @ghabe_hasht
🔰 بخش مقدمه جلسه چهارم «اشاره‌ای به سینمای دانش بنیان» 🔺موضوع: نگاه دانش‌بنیان، راه عبور از کلیشه‌های سینمایی 🔸هنر اساساً جنگ علیه کلیشه‌هاست اما عبارت «جنگ علیه کلیشه‌ها» در ادبیات دانش‌بنیان سینما به چه معناست؟ آیا صرفا ایجاد یک ترکیب جدید با نگاه زیبایی‌شناسانه است؟ 🔹نقشی که استعاره در شعر ایفا می‌کند، صرف اضافه کردن ترکیب‌های جدید به زبان نیست، بلکه کشاندن تجربه‌های جدید زندگی از این طریق به زبان، و زنده نگاه داشتن آن است. 🔸اگر پیش‌روی در فاصله گرفتن از کلیشه‌های مرسوم در سینما، با ابزار گره نخورده و در دامنه هنر متوقف شود، مانع نگاه جامع ما به سینما می‌شود. 🔹ایجاد تجربه‌های جدید در مدیوم سینما، در فرم سینمایی و از دریچه ابزار اتفاق افتاده و تنها با سعی و خطا ممکن می‌شود. 🔸در کلیشه‌ها، «صورت» وقایع زنده‌ای که در هنر قابل رویت است، مرتباً تکرار می‌شود که این اتفاق در رویکرد تولید انبوه فیلم‌ها رخ می‌دهد. 🆔 @ghabe_hasht
🔰 گزیده‌ای از صحبت‌های جلسه چهارم «اشاره‌ای به سینمای دانش‌بنیان» 🔸فیلم «سرهنگ ثریا»: این فیلم تنها فیلم «سینمایی» جشنواره امسال تا این روز است. این فیلم از لحاظ جزئیات تکنیکی دارای نقاط قوت و ضعفی است اما در پرداختن به شخصیت‌های خانم داستان، از کلیشه‌های رایج فاصله گرفته و بدون پرداختن به مباحث اعتقادی، شمایل یک زن فعال و کنشگر را ترسیم می‌کند. 🔹سرهنگ ثریا نگاه جدیدی به جنگ، مناسبات سیاسی و مساله گروهک منافقین دارد. 🔸فیلم، فیلم خانواده است و احوالی از زندگی خانوادگی در آن جریان دارد که قویاً بومی است و در تضاد معناگری با جبهه مقابلش قرار دارد. 🔹و فیلم «هوک»: در طرح کلی‌اش که یک درام ورزشی است به مسائل بومی نزدیک می‌شود. 🔸مهم‌ترین نکته قابل توجه هوک، مسیری است که این فیلم در جهت فیلم‌سازی بومی طی می‌کند که قصد تجربه قرار گرفتن بازیگران بومی در کنار بازیگرهای شناخته شده را دارد و از این منظر تجربه مهم و قابل توجه‌ای است. 🔹نگاه سیاست زده در مواجهه با تصویری که این فیلم از سیستان و بلوچستان نمایش می‌دهد، معطوف به امکانات رفاهی آن است و این مطلب را مغایر با واقعیت و دلیلی برای سفارشی بودن هوک می‌داند. هر چقدر که فیلم‌های بومی نظیر «هوک» در جهت شکستن تصورات القا شده توسط رسانه‌ها در اذهان عمومی ساخته شوند، این مسیر گشوده‌تر می‌شود. 🔸فیلم «کت چرمی»: ژانر فیلم، ژانری جنایی است اما متاثر از گستره وسیعی که کلیشه‌های ژانر اجتماعی در سینما دارد، به سمت ژانر اجتماعی متمایل می‌شود. 🔹 آیا راه جذب مخاطب حرکت به سوی سینمای ژانر و تجربه همه انواع ژانرهاست؟ 🔸با وجود شباهت‌هایی که کت چرمی به فیلم مردبازنده دارد، در فضایی انتزاعی‌تر از آن فیلم به سر می‌برد. 🆔 @ghabe_hasht
اشاره ای به سینمای دانش بنیان _ روز پنجم و ششم جشنواره.mp3
29.18M
🔰 اشاره‌ای به سینمای دانش‌بنیان 🔸 سلسله جلسات گفتگو حول فیلم‌های جشنواره فجر 🔺مقدمه: جایگاه نقد در ادبیات دانش‌بنیان 🔹 گفتگو درباره فیلم‌های جشنواره فیلم فجر اصفهان - «در آغوش درخت»، «یادگار جنوب»، «چرا گریه نمی‌کنی»، «پرونده باز است» و «کاپیتان» 🕌 آستانه قاب هشت 📆 ٢٣ بهمن ماه 🆔 @ghabe_hasht
🔰 بخش مقدمه جلسه پنجم «اشاره‌ای به سینمای دانش بنیان» 🔺موضوع: جایگاه نقد در ادبیات دانش‌بنیان 🔸ضرورت نگاه به فیلم‌ها با ادبیات دانش‌بنیان چیست؟ 🔹اساساً ادبیات، مبین نسبت ما با پدیده‌هاست. اگر در مواجهه با فیلم‌ها با ادبیات نقد مرسوم مواجه شویم، در تولید نیز با همین نگاه وارد می‌شویم. 🔸سینمای ما در مسیر محقق شدن قرار دارد و هم‌چنان نیازمند سعی و خطاست. ادبیات دانش‌بنیان اجازه می‌دهد که سینما را به فعلیت رسیده نبینیم و با مشکلات چرخه تولید انبوه درگیر نشویم.  🔹تکیه شعار این دوره از جشنواره فجر در مقایسه با شعار سال، بر امید و آگاهی‌بخشی است و این نکته، نشان از این دارد که توجه مدیران سینمایی، بیشتر بر امور رسانه‌ای است و نه هنری یا صنعتی. 🔸ادبیات دانش‌بنیان ، با تکیه بر مساله‌ها، فصل مشترک سلایق مختلف فیلمسازی است و عزم تولید و حرکت ایجاد می‌کند. 🆔 @ghabe_hasht