ده سیاه‌چاله مدیریتی در ایران (۱/۲)
احمد قدیری
۱. روابط عمومی: اولین نقطه ضعف اساسی و عمومیِ قابل ذکر در نهادهای کشور، ضعف روابط عمومی‌هاست. سایت‌های به‌روز نشده و شماره تلفن‌هایی که یا وجود ندارد و یا پاسخگویی برای آن نیست از بارزترین مصادیق ضعف و اختلال روابط عمومی سازمان‌هاست.
همه اطلاعات یک سازمان از جمله چارت سازمانی، نشانی شعب و تلفن‌ها، شرح وظایف افراد و واحدها، نام مدیران و کارکنان، ساعت دقیق کاری، امکان دریافت برگه‌ها، اعلام مدارک مورد نیاز برای هر کار، تشریح کامل فرایند انجام کارها و غیره باید تماما در سایت سازمان مشخص و در دسترس باشد.
۲. مسؤل دفتر: طبیعتا کسانی به عنوان مسؤل دفتر مدیران انتخاب می‌شوند که بیشترین اعتماد متوجه‌شان است و تقریبا تنظیم تمام مسائل مهم به صورت انحصاری به آنان حواله می‌گردد و همین موضوع زمینه خیانت، سوء استفاده و یکه‌تازی مسؤلان دفاتر را فراهم می‌آورد؛ زیرا اولا شکایت از آنان عموما از زیر نظر خودشان می‌گذرد و آن را به سمع و نظر مافوق نمی‌رسانند و ثانیا به فرض هم که به طریقی برسد، روایت مسؤل دفتر از واقعه در غیاب طرف مقابل معتبر قلمداد می‌شود، و ثالثا به دلیل تراکم بالای کارها و دشواری جابجایی مسؤل دفتر، کمتر مدیری مایل یا قادر به جابجایی این افراد است؛ خصوصا که مدیران در مواجهه با انواع مسائل، اساسا خبردار نمی‌شوند که چه مواردی از آنان پنهان گشته است و گمان می‌کنند همه چیز دارد درست پیش می‌رود!
در اینجا به مسؤلان توصیه می‌گردد فردی مستقل را به عنوان «ناظر دفتر» با شرح وظیفه نظارت بر حسن انجام امور دفتری و گزارش مستقیم به شخص مدیر، تعیین نمایند.
۳. انجام نشدن دستورات: به وفور دیده می‌شود مدیری راجع به فرد یا موضوعی دستوری کتبی یا شفاهی می‌دهد که توسط زیرمجموعه انجام نمی‌شود و آب از آب هم تکان نمی‌خورد؛ زیرا به سرانجام رسیدن این دستورات یا اساسا توسط مدیر سازمان پیگیری نمی‌شود و یا از کانال انحصاری دفتر یا یک فرد خاص می‌گذرد که بعضا با کارشکنی و شیطنت آنان مواجه می‌گردد.
پیگیری موازی و مستمر دستورات مدیر سازمان توسط مسؤل دفتر و ناظر دفتر و همچنین نقره داغ کردن علنی فرد خاطی، راهکار مواجهه با این پدیده شایع و پرخسارت است.
۴. نبود نظارت و عدم امکان شکایت: نظارت بر یک مجموعه باید به دو صورت توأمانِ سازمانی و مردمی باشد. دلیل عدم تحقق نظارت بر سازمان‌ها این است که مدیریت آن نهاد، نظارت را به مسیر سازمانی شکایت منحصر کرده و جریان نظارت عمومی به دلایل مذکور در موارد پیشین، و نیز نبود «شفافیت» و «ساختار و سامانه یکپارچه نظارت، رضایت سنجی و نظام تشویق و تنبیه» عملا بلااستفاده و مسدود است.
عدم امکان شکایت نیز علاوه بر موارد پیش‌گفته، به دلایلی چون عدم شناخت مرجع شکایت یا راه ارتباطی با آن و همچنین ناامیدی مردم از حصول نتیجه بازمی‌گردد.
لازم به ذکر آنکه انواع نظارت علاوه بر «سازمانی-مردمی» عبارت است از «درون سازمانی-برون سازمانی»، «پیشینی-پسینی»، «علنی-مخفی»، «فراگیر-موردی»، «آگاهانه-غافلگیرانه» و «مستمر-دوره‌ای-اتفاقی» که استفاده توأمان از انواع این موارد، بیشترین اشراف را به مدیر می‌دهد.
همچنین باید توجه داشت خصوصا در تخلفاتی که کشف آن سخت، زمان‌بر یا دارای احتمال اندک است، باید در همان مرتبه اول، واکنش شدید و آشکار صورت گیرد تا بازدارندگی داشته باشد؛ در غیر این صورت با واکنش سبک و ساده، به دست خود قبح تخلف و بازدارندگی را زایل کرده‌ایم.
۵. اعتماد به اخبار، بولتن‌ها و گزارش‌ها: نبود سواد رسانه در اکثر مسؤلان موجب شده مرعوب نام و نشان خبرگزاری‌ها و بولتن سازمان‌ها شوند و توجه نداشته باشند که این اخبار و بولتن‌ها توسط اشخاصی نگاشته و منتشر می‌شود که در معرض انواع بی‌اطلاعی، بی‌دقتی، کپی‌کاری و سوء‌نیت هستند.
علاوه‌بر این، گزارش‌های زیرمجموعه یک سازمان اگر مصداق دروغ و وارونه نمایی نباشد، عموما به دلیل مغالطات عمدی یا سهوی آماری، لفاظی‌ها و استفاده از عبارات کیفی، بسیار فریبنده است؛ خصوصا اگر به صورت «پاور پوینت» ارائه گردد که در این صورت به دلیلی که نمی‌دانم در چشم مدیران، بسیار معتبر جلوه می‌کند!
راهکار این مورد، علاوه بر استفاده موازی و همزمان از چند منبع و کارشناس، راستی آزماییِ موردی برخی مطالب و بررسی کلمه به کلمه ادعاهای مطرح شده و درخواست توضیح و تشریح توسط فرد مدعی درحضور جمعی از کارشناسان با لحاظ «تعارض منافع» است.
یک راهکار سریع و دم‌دستی هم وجود دارد که عبارت است از جستجوی بخش‌هایی از متن گزارش در «گوگل» با دو هدفِ مشخص شدن بخش‌های کپی‌کاری و نیز مقایسه و سنجش آن با اخبار آشکار و معتبر.
بخش دوم:
eitaa.com/ghadirinetwork/4937
ده سیاه‌چاله مدیریتی در ایران (۲/۲)
احمد قدیری
۶. جلسه برای جلسه: اکثر مسؤلان، صرف برگزاری جلسات را برای خود یک ژست مدیریتی و حرکتی رو به جلو می‌دانند و پیوست عملیاتی برای آن ندارند به طوری که در بسیاری از موارد نهایت خروجی یک جلسه این است که جلسه دیگری برگزار شود!
۷. توییتر زدگی: رسم است که بسیاری از افراد با رسیدن به مسؤلیتی و به خیال «گفتگوی مستقیم با مردم» یا فعالیت خود در توییتر را با پست کردن عبارت «بسم الله الرحمن الرحیم» آغاز می‌کنند و یا آن را تشدید می‌نمایند.
اتلاف وقت، بازماندن از وظایف سازمانی، افتادن در ورطه بالابردن تعداد دنبال کنندگان، غش کردن به سمت رویکردهای پوپولیستی، تأثیر پذیری از فضای مصنوعی و دستکاری شده‌ای که به اشتباه «افکار عمومی» تلقی می‌شود و نیز تلکه شدن از جانب باندهای توییتری از آفات بارز این رویکرد است؛ خصوصا که مدیران به اتکای یک حساب شخصی توییتری، از فعال کردن روابط عمومی سازمان خود احساس بی‌نیازی کاذب می‌کنند!
۸. روزمرگی: فارغ از روحیه محافظه‌کاری، مدیران به دلیل جلسات پی‌درپی، ملاقات‌ها، سخنرانی‌ها، مصاحبه‌ها و سیر در اخبار و فضای مجازی، دیگر فرصت، انگیزه و حتی گوش شنوایی برای تحول ساختاری یا موردی ندارند.
روحیه تمرکز گرایی نیز به این مشکل دامن زده و هیچ فرد و واحدی هم برای ارجاع پیشنهادات وجود ندارد و پایان بسیاری از طرح‌ها نهایتا در یک یا چند جلسه بی‌حاصل رقم می‌خورد.
۹. چارت سازی: حکمت چارت سازمانی و تقسیم وظایف، پیشبرد بهتر امور است و مطلقا موضوعیت ندارد. با این حال علاقه وافر مدیران به ایجاد چارت‌های عریض و طویل و تقلیدی، و تعیین هر فرد برای هر بخشِ جزئی کار، علاوه بر تحمیل بار مالی به سازمان، موجب کندی امور است.
عمق فاجعه وقتی مشخص می‌شود که بدانیم علاوه بر نیروهای پرتعداد اداری، انواع پست‌های بی‌خاصیت نظیر مشاوران و اعضای شوراها، بدون کمترین حضور و بهره‌وری در سازمان، تعریف شده که گهگاه برای ابراز وجود، جلسات و همایش‌های بی‌خاصیت و فرصت‌سوز را رقم می‌زنند.
۱۰. نظرخواهی: در بسیاری از مواقع، مسؤلان در جلسات و حلقه گماشتگان خود، نسبت به طرح‌ها و ایده‌هایی که دارند نظرخواهی می‌کنند که طبیعتا با موافقت و حتی تعریف و تمجید اطرافیان مواجه می‌شوند.
راهکار آنکه مدیران بتوانند به نظر واقعی اطرافیان خویش دست پیدا کنند این است که در جلسات یا مکاتبات، ارائه طرح و ایده خود را به شخصی عادی محول کنند تا دیگران بدون اطلاع از منشاء یک ایده، بی‌ملاحظه نظر واقعی‌شان را بیان دارند.
نظرخواهی و اخذ مشورت در جلسات انفرادی نیز راهکاری است که حداقل ملاحظه انتقاد نکردن در جمع را از زیرمجموعه زایل می‌نماید.
بخش اول:
eitaa.com/ghadirinetwork/4936
یادداشت حاضر با عنوان «ده سیاه‌چاله مدیریتی در ایران» به‌مثابه «منشور مدیریت» خلاصه‌ای از مهترین مشاهدات و تجربیات چندین ساله نگارنده است که در آن به واکاوی سوء مدیریت و اخلال در نظام اداری، همراه با رهکارهای رفع آن، در ۱۰ محور پرداخته شده است که متن کامل آن را می‌توانید در خبرگزاری فارس و یا کانال نگارنده مشاهده نمایید.
مطالعه این نگاشته، خصوصا به مدیران کشور توصیه می‌گردد.
@GhadiriNetwork
🇮🇶 تحلیلی بر اوضاع امروز عراق
۱. مقتدی صدر را از لحاظ شخصیتی فردی سبک‌سر، بیش‌فعال، کم‌صبر، قدرت‌طلب، دمدمی‌مزاج، لجوج و ستیزه‌جو یافته‌ام که هر کاری می‌کند تا مطرح و در دید باشد؛ گاهی با هیاهو و هجمه، و گاهی با قهر و عقب‌نشینی.
۲. پس از آنکه آیت‌الله سیدکاظم حائری، به عنوان وصی شهید سیدمحمد صدر، تلویحا مقتدی را فاقد صلاحیت رهبری و در عین حال در تلاش برای زعامت امور عراق خواند، مقتدی نیز برای چندمین بار اعلام کرد برای همیشه از سیاست کناره گیری می‌کند که برای این اعلام چند فرض و انگیزه از خوش‌بینانه‌ترین حالت تا بدترین آن قابل طرح و تصور است:
یک. اقدامی احساسی و هیجانی.
دو. اعلام کناره‌گیری به قصد بازگشت مجدد به قدرت با هدف مقطعی خنثی کردن موج منفی علیه خود و رفع اتهام قدرت‌طلبی.
سه. به‌هم ریختن اوضاع عراق با آزاد گذاشتن هواداران خود، همزمان با اعلام کناره‌گیری از قدرت با هدف نفی انتساب اقدامات خرابکارانه سرایا السلام به خویش.
۳. پیاده نظام جریان صدر را دو طیف تشکیل می‌دهد؛ یکی حامیان و هواداران خاندان صدر و شخص مقتدی، و دیگری بعثی‌ها و افراد شروری که تابلوی صدر را بستری دو سویه یافته‌اند تا از یک طرف تحت پوشش آن فعالیت (خرابکاری) کنند و از سوی دیگر با مهندسی فکری مقتدی، او را به دوری از ایران و ضدیت با حشدالشعبی بکشانند.
۴. با ضربه هوشمندانه و به موقعی که آیت‌الله حائری بر بدنه هواداران صدر زده، طبیعتا طیف اول تا حدی ریزش کرده؛ اما تکلیف طیف دوم چه می‌شود؟ این طیف تا جایی که بتواند همچنان به نام هواداری از صدر حرکت می‌کند اما درجایی که گریزی از عبور از مقتدی نداشته باشد، از او نیز عبور خواهد کرد.
۵. چند موضوع مهم در بیانیه آیت‌الله حائری وجود دارد که بیان می‌گردد.
اول آنکه بسیار بعید می‌دانم چنین بیانیه مهم، بی‌نقص و تاریخی‌ای بدون مشورت با بزرگان ایران بوده باشد.
دوم اینکه تشر زدن به صدر، اعلام حمایت از حشدالشعبی و درخواست تبعیت از رهبر انقلاب را همراه کرد با اعلام کناره‌گیری از مرجعیت تا کمترین شبهه‌ای درخصوص جنگ قدرت و تصاحب میراث شهید صدر را باقی نگذارد.
سوم آنکه با اطلاع از برنامه‌ای که دشمن علیه عراق دیده، پیش از وخامت اوضاع دست به کار شد تا هرچه زودتر و بیشتر از بدنه حامیان صدر بکاهد و او را منزوی نماید.
۶. در این اوضاع با توجه به رودست خوردن جریان فتنه در عراق، و همزمان شدن بیانیه آیت‌الله حائری، انصراف مقتدی و آشوب دوباره صدری‌ها، نگران جاافتادن این تحلیل خدعه‌آمیز هستم که با ربط دادن بیانیه آقای حائری به انسداد مرزها و لغو پیاده‌روی اربعین، جماعتی مقدس‌نما را علیه این مرجع بصیر بشورانند.
۷. درخصوص کناره‌گیری آیت‌الله حائری از مرجعیت توجه کنید که «اجتهاد» با «مرجعیت» تفاوت دارد.
مرجعیت مرتبه علمی نیست که انصراف از آن به منزله اسقاط مقام افتاء باشد؛ شانی اجتماعی است که حول ارتباط با مردم و پاسخ به سوالات شرعی‌شان می‌گردد.
مقام اجتهاد آیت‌الله حائری کماکان باقی است و منافاتی با صدور فتوا ندارد.
در مقام مثال، حکایت ایشان حکایت استاد دانشگاهی است که از کرسی تدریس کناره گیری کرده.
۸. درخصوص رفتار شناسی دشمنان باید گفت طبیعتا ترجیح آنان این است که از ظرفیت مقتدی برای اهداف خرابکارانه خود استفاده کنند که با توجه به اعلام کناره گیری او از سیاست، فعلا این پروژه در هاله‌ای از ابهام قرار دارد و گزینه‌های دیگر، یا تکرار الگوی آشوب‌های بی‌سر مشابه آنچه سال ۹۸ در عراق و لبنان و ایران گذشت است و یا علم کردن چهره‌ای چون شیرازی و الصرخی.
۹. زمان نیز در اینجا موضوعیت داشت؛ از یک سو این فتنه همزمان با افزایش تنش‌های جهانی و منطقه‌ای و نزدیک شدن به ساعت صفر نابودی اسرائیل رقم خورده و از سویی دیگر اربعینی را هدف گرفته که می‌رفت تا پرشورترین اربعین تاریخ شود.
فعلا برای قضاوت و تحلیل قطعی زود است، اما تصور نگارنده بر آن است که اوضاع عراق رو به وخامت و آشوب فراگیر می‌رود و مقدمات حمله خارجی را فراهم می‌آورد.
۱۰. در پایان به این مهم اشاره می‌شود که برای تحلیل اوضاع امروز عراق، حتما بیانیه اخیری که برای موسوی نوشتند تا از زبان او اعلام شود را بار دیگر بخوانید.
رد اوضاع کنونی عراق در آن بیانیه که مصداق مهندسی معکوس سیاسی است، به وضوح قابل مشاهده و نشان دهنده برنامه‌ای است که برای کل منطقه دارند.
[برای مطالعه یادداشت‌های مرتبط اینجانب، کلمه «عراق» را در کانال نگارنده جستجو کنید]
@GhadiriNetwork
زیر قبة الحسین(ع) دعاگوی همه شیعیان هستم.
خدا ایران و عراق را از جمیع بلایا حفظ بدارد.
@GhadiriNetwork
✡ ققنوس
چندبار قلاب انداختند برای صید یک کاتالیزور در اجرای پروژه #ققنوس و #انقلاب_زنان، چیزی نصیب‌شان نشد؛ یکبار با #سپیده_رشنو و #دخترم_مریضه و بار دیگر با #شلیر_رسولی؛ هیچ کدام اما ظرفیت بازسازی #نداآقاسلطان را نداشت.
اینبار اما سوژه خوبی پیدا شده و قصد ندارند رهایش کنند: #مهسا_امینی.
@GhadiriNetwork
🔴 طرح شوم
جنگ اعصاب و جنجال رسانه‌ای تنها یک فاز ماجراست؛ دشمن طرح شومی برای شوراندن جریان انقلاب علیه انقلاب دارد: حمله سازماندهی شده به زنان چادری، برای القاء این انگاره که «آنقدر جمهوری اسلامی به بی‌حجابی دیگران تاخته که نوامیس مؤمنین را هم مورد خشم و انتقام طرف مقابل قرار داده است».
۱۴۰۱/۶/۲۷
@GhadiriNetwork
⏱ ساعت صفر
همزمان با افزایش ذخایر اورانیوم ایران،
اسرائیل حمله به سوریه را شدت بخشیده؛
حزب‌الله دست به ماشه آماده حمله است؛
آذربایجان تحرکات مرزی را از سر گرفته؛
و عراق پس از وقفه اربعین آبستن فتنه جدیدی است؛
درک اینکه چرا برای التهاب‌آفرینی‌های پی‌درپی در ایران انقدر عجله دارند دشوار نیست.
@GhadiriNetwork
🔴 انقلاب مصنوعی
هر آشوبی دارای دو عنصر عملیات روانی و میدانی است.
در بعد روانی در شبکه‌های اجتماعی نظرات تندی را «مردمی» و «اکثریت» جلوه می‌دهند و در بعد میدانی باب فاز خیابانی را با پیشداری نیروی‌های سازمانی خود باز می‌کنند و همان را مجدد ضریب رسانه‌ای می‌دهند تا بالاخره مردم را نیز همراه کنند.
@GhadiriNetwork
🔴 بروز برنامه
فوت یک شهروند مطلقا علیت نداشته و جان هیچ ایرانی‌ای برای دشمنان ملت ارزنی ارزش ندارد.
ماجرای اخیر صرفا بهانه بروز یک برنامه بود.
اعتراضات سنندج را به آذربایجان شرقی و غربی خواهند کشاند تا دست ترکیه و آذربایجان برای تغییر مرزهای تاریخی و تجزیه ایران باز، و حمله اسرائیل هموار شود.
@GhadiriNetwork
🔴 مرگ مشکوک
آنقدر ماجرای #مهسا_امینی به #نداآقاسلطان شباهت پیدا کرده که حق داریم مشکوک باشیم به اینکه اینجا نیز عوامل و نفوذی‌های #سازمان_منافقین شهروند دیگری را قربانی اهداف براندازانه خود کرده‌اند؛ آنجا با شلیک و اینجا با مسموم‌سازی.
@GhadiriNetwork
این روزهای ایران و طرح خاورمیانه جدید
سال ۲۰۰۶ حزب‌الله در عملیات الوعد الصادق، دو سرباز صهیونیست را اسیر می‌کند.
اسرائیل با هدایت و حمایت کامل آمریکا، لبنان را با هدف محو حزب‌الله و آغاز طرح خاورمیانه جدید -که رایس جنگ ۳۳ روزه را درد زایمان آن نامید- زیر آتش می‌برد.
میان ملت لبنان و حامیان مقاومت انشقاق به‌وجود می‌آید که «چرا باید برای گرفتن اسیر انقدر هزینه بدهیم؟»
بعدها اما در گزارش قاضی حقیقت‌یاب اسرائیلی، وینوگراد، اعلام می‌شود که آن رژیم از پیش قصد قطعی حمله داشته و اقدام حزب‌الله، تعجیل در برنامه و شکست را به اسرائیل تحمیل می‌کند.
هنوز نمی‌دانیم علت فوت مشکوک #مهسا_امینی چه بوده، اما می‌دانیم که تلاش دشمن برای ایجاد آشوب‌های پی‌درپی از ۹۶ تا کنون و به طور خاص از ابتدای این تابستان به شدت افزایش داشته که مانور گسترده بر پروژه #ققنوس، #انقلاب_زنان و کمپین #تفنگت_را_زمین_بگذار در غائله آبادان، گواه آن است.
هجمه هماهنگ و پرشتاب فتنه و به‌خط شدن هسته‌های سازماندهی شده اجتماعی، نشانه دیگری از بروز برنامه‌ای محتوم است؛ خصوصا که در دولت بایدن نیز دقیقا در برپاشنه ۸۸ می‌چرخد: تحرکات موسوی، بازتولید #نداآقاسلطان، سبک مشابه آشوب، به‌خط شدن سلبریتی‌های سفارتی و جریان مذاکرات هسته‌ای.
قائل شدن «علیّت» میان ماجرای گشت ارشاد و مشخصا مرحوم #مهسا_امینی با آشوب کنونی، تغافل نسبت به طرح خاورمیانه جدیدی است که علیه تمامیت و موجودیت ایران و مقاومت منطقه جریان دارد.
خودزنی جبهه انقلاب در این خصوص «فتنه در فتنه»ای است که انسجام و توان درونی جبهه انقلاب را هدف گرفته.
دشمن به خانه زده و به بهانه خونخواهی، آماده خون‌ریزی است و کشته‌گیری از مردم را نیز برای خود یک دستاورد می‌داند.
هرگونه خطای محاسباتی خیانت به دین و وطن است.
تا آخر پای کشور، نظام و رهبرمان می‌مانیم و به تاسی از مدافعان حرم، اینبار نیز پوزه داعشی‌های وطنی را به خاک می‌مالیم.
@GhadiriNetwork
🔺 پیش‌بینی محقق شده: شانتاژ سنگین و بی‌امان اصلاح‌طلبان علیه رئیسی
🔺 پیش‌بینی محقق شده: تحرکات مرزی مجدد آذربایجان در مرز ایران و حمله به مناطقی از ارمنستان
🔺 پیش‌بینی محقق شده: مانور صدر بر انحلال حشدالشعبی در سایه سکوت آیت‌الله سیستانی
🔺 پیش‌بینی محقق شده: فتنه در ایران همزمان با تشدید حملات هوایی اسرائیل به دمشق
🔺 پیش‌بینی محقق شده: تلاش ناکام جریان فتنه برای به آشوب کشیدن کشور در ماجرای ارز ترجیحی