انتشار یادداشت "جمهوریت و حجاب" در خبرگزاری مهر👇👇
mehrnews.com/x33sfw
@ghalamenajib
اسرائیل در تلاش است تا پرچم فلسطین را به هر قیمت که شده حتی به قیمت کشتن زنان و کودکان و به قیمت نشنیدن صدای حقوق بشر و ...به زیر بکشد...
اما نهتنها نتوانسته بلکه پرچم فلسطین را در قلب آمریکا و اروپا بر بلندای غیرت و انسانیت برافراشته است...
امروز همهی زمین یکپارچه به رنگ فلسطین است...به فضل الهی برافراشتن این پرچم را در سرزمینهای اشغالی شاهد خواهیم شد.
این وعدهی خداوند است...
✍زينب نجیب
@ghalamenajib
حد پوشش را چه کسی باید تعیین کند؟
شبههای که در ذهن بسیاری از افراد شکل گرفته است؛ بحث اختیار در باب پوشش و حجاب است. این شبهه از آن جهت مطرح میشود که افراد تصور میکنند حجاب حصاری است که خانواده اعم از پدر، برادر، همسر، پسر و یا حتی حکومت برای زن ایجاد کرده است. لذا آن را نشانهی محدودیت و ضعف زن میشمارد.
حضرت آیتالله جوادی آملی در کتاب زن در آينه جلال و جمال می فرمایند: "در بینش قرآن کریم، حجاب زن تنها مربوط به خود او نیست تا بگوید از حق خود صرف نظر کردم، حجاب زن مربوط به مرد نیست تا بگوید من راضیم، حجاب زن مربوط به خانواده نیست تا اعضای خانواده رضایت بدهند. بلکه حجاب زن، حق الهی است.
ایشان میفرمایند: قرآن کریم میگوید هر گروهی اگر راضی هم باشند شما حد الهی را در برابر آلودگی اجرا کنید. معلوم میشود عصمت زن حق الله است و به هیچکس ارتباط ندارد. قهرا همه اعضای خانواده و اعضای جامعه و خصوصا خود زن، امین امانت الهی هستند. زن به عنوان امین حق الله از نظر قرآن مطرح است. یعنی این مقام را و این حرمت و حیثیت را خدای سبحان که حق خود اوست به زن داده و فرموده این حق مرا تو به عنوان امانت حفظ کن. ایشان همچنین در تفسیر آیه ۵۹ سوره احزاب میفرمایند: "زنان تجسم حرمت و عفاف جامعه هستند و حرمت دارند."
از سوی دیگر از آن جهت که نقض حجاب، موجب به گناه افتادن دیگران میگردد و همچنین گوهر عفت زن تنها باید برای همسرش حفظ شود، حق الناس است. بنابراین یک زن برای رسیدن به کمال باید اندیشهاش قرآنی باشد و همانطور که قرآن بین کمال و حجاب جمع مینماید زنان نیز چنان نمایند.
حال این سؤال به ذهن متبادر میشود که اگر زنی حاضر نشد حق الهی را رعایت کند و خانواده او هم به این کار او رضایت داشتند یا مجبور به رضایت شدند؛ آیا حکومت میتواند برای او حدودی تعیین کند؟ از آنجا که دولت اسلامی علاوهبر وظایفی که در باب نظم و امنیت یا تأمين نان و مسکن و تأمین آزادیهای سیاسی و اجتماعیِ شهروندان دارد، باید به وظیفه رشد و تعالی معنوی و اخلاقی شهروندان و تحقق احکام اسلامی مبادرت ورزد. در واقع حکومت وسیلهای است برای به کمال رساندن افراد چه از جهت بعد مادی و چه از نظر بعد معنوی. او مانند دولتهای لیبرال تنها وظیفهاش تأمين نیاز مادی جامعه نیست و از همین جاست که قوانینی باید وضع و اجرا گردد تا همه مصالح اعم از فردی و اجتماعی، مادی و معنوی، دنیوی و اخروی تأمین گردد.
بسیاری اذعان دارند که چرا حکومت به جای پرداختن به امور اقتصادی، به امر کم اهمیتتری مانند حجاب میپردازد؟ در پاسخ باید گفت؛ آیا اگر حکومتی در ابعاد گوناگون وظایفی داشته باشد میتوانیم او را از انجام یک وظیفه به بهانه عدم موفقیت در انجام وظیفهای دیگر منع کنیم؟ بهعنوان مثال بگوییم چون حکومت در امر اقتصاد موفق نبوده است، دست از فرهنگ جامعه هم بردارد. چنین سخنی را هیچ انسان عاقلی بر نمیتابد. ضمن اینکه گاهی ریشه بسیاری از فسادها در بُعدی، ناشی از فساد در بُعد دیگر است.
مثلا زمانی که سبک زندگی انسانها به سمتوسوی مصرفگرایی برود اثراتی بر اقتصاد، سیاست و فضای روانی جامعه میگذارد. مصرفگرایی میتواند مصرفکردن را ارزش کند، منجر به شکاف طبقاتی و نابرابری اجتماعی شود، نیاز کاذب ایجاد کند، احساس محرومیت را در هر قشری تزریق کرده و تفاخر به ثروت را تشدید نماید. مصرفگرایی، انسانها را منفعتطلب میکند. آنها را مقید به مد کرده و منجر به آن میشود که افراد بیش از حد معمول نیازمند به احترام و تأیید اجتماعی شوند. اصالتدادن به مصرفگرایی به تدریج باعث میشود خوشبختی به معنای رفاه و دارایی مادیّ قلمداد شود.
در ادبیات دینی مصرفگرایی با اسراف و تبذیر مطابقت دارد و اسلام انسانها را از این ضدفرهنگ بر حذر میدارد. وقتی فرهنگ یک جامعه به سمت مصرفگرایی سوق یابد، سخن اول و آخر را سرمایهداران خواهند زد. آنها دیگر بر مبنای نیازها تولید نخواهند کرد بلکه با هدف افزایش سرمایه، نیاز کاذب ایجاد کرده و به سود خود، فرهنگ جامعه را رهبری میکنند. بنابراین هرگز نمیتوان ربط بین فرهنگ و اقتصاد را منکر شد. اگر زنان یک جامعه به جای فرهنگ اسلامی فرهنگ منحط غربی را انتخاب کنند نه تنها در مسیر کمال انسانی رشد نخواهند کرد بلکه از آن نیز دور خواهند شد.
گسترش ضعف حجاب، بد پوششی و ولنگاری، فضای جامعه را به طرفی خواهد برد که زنان در شرایطی کاملاً جنسیتزده در رقابتی بیامان و بیپایان برای دیدهشدن قرار گیرند. همین امر بستر مناسبی میشود برای سرمایهدارانِ منفعتطلب و مغرض. آنها به تولید انواع لباسهای محرک و متنوع، لوازم آرایش، تبلیغ عملهای زیبایی و صنعت مد و...میپردازند و برای سود بیشتر و تولید سرمایه، این شرایط را تشدید میکنند.
ادامه دارد...👇
@ghalamenajib
این تسلسل باطل همچنان ادامه مییابد تا جایی که نه زنان بهطور کامل از خود احساس رضایت داشته باشند و نه مردان قادر خواهند بود از پس هزینههای این صنعت برساخته برآیند.و همیشه این عدم رضایت در چهرهیجامعه دیده خواهد شد. از اینرو ما دیگر با زنانی انسانساز و تمدنساز بهعنوان مهمترین مهرههای اجتماع روبرو نیستیم بلکه با کالاهایی پرسود برای سرمایهداران مواجه خواهیم بود.
بنابراین هرگز نمیتوان این روابط تنگاتنگ بین امور یک جامعه را نادیده انگاشت و با فریب دشمن از ریشهی بسیاری از مشکلات غفلت کرد. در پایان باید تأکید کرد حکومت بهدلیل حضور یکپارچه در ابعاد گوناگون جامعه و مدیریت آن اجازه دارد به همان نسبت که برای هر رکنی از ارکان جامعه حد و حدود و قوانینی تدوین میکند برای اصلاح فرهنگ نیز حد وحدودی تعیین نماید.
✍زينب نجیب
@ghalamenajib
انتشار یادداشت "حد پوشش بانوان را چه کسی تعیین میکند؟" در خبرگزاری ایرنا
https://irna.ir/xjNVvW
@ghalamenajib
6.52M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
فلسطین امروز، مسئلهی اوّل دنیای اسلام است...
این عبارتیست که چهل و اندی سال بر سر زبان انقلاب اسلامیست و هر سال در هفته وحدت تکرار میشود تا شاید کشورهای اسلامی بیدار شوند...
ولی افسوس که آنها هنوز از سر میز قمار با اسرائیل و آمریکا بلند نشدهاند...
این بیتفاوتی گریبان آنها را خواهد گرفت...
@ghalamenajib
حماسهی زینبی...
✨روز تولد حضرت زینب کبری(سلاماللَّهعلیها) روز پرستار نام گرفت. شاید در نگاه اول دلیل این نامگذاری، پرستاری ایشان از امام سجاد در حادثهی کربلا باشد. اما رهبر معظم انقلاب میفرمایند: "تلاش حضرت زینب (سلاماللَّهعلیها) فقط این نیست که از امام بیمار در کربلا حراست و پرستاری کرده است. حضرت زینب از روح کلّی اسلام و جامعه آن روز مسلمین پرستاری کرد؛ پرستاری بزرگ او آنجاست. حضرت زینب در مقابل یک دنیا بدی، ظلم، بیانصافی، حیوانصفتی و قساوت، یک تنه ایستاد. و با این ایستادگی، توانست از روح کلّی اسلام حراست و پرستاری کند. همچنان که می گوییم امام حسین (علیهالسّلام) اسلام را حفظ کرد، میتوانیم دقیقاً ادّعا کنیم که حضرت زینب (سلاماللَّهعلیها) هم با ایستادگی خود، اسلام را حفظ کرد. این ایستادگی، یک رمز و راز و یک عامل اصلی است". (۳ مرداد ۱۳۸۰،بیانات در دیدار جمعی از پرستاران)
✨ این راز و رمز باز میگردد به اینکه "نقش پرستار نقش احیاگر و زندهکننده است".(۹ اردیبهشت ۱۳۸۸، بیانات در دیدار جمعی از معلمان و پرستاران و کارگران)
زیرا "اگر طبیب، درمان خود را به انجام رساند، اما خدمات پرستاری نباشد، تأمین سلامت بیمار دشوار میشود".(۳ مرداد ۱۳۸۰، بیانات در دیدار جمعی از پرستاران
✨حال نکته اینجاست که پرستاری حضرت زینب (سلاماللَّهعلیها) ادامه طبابت چه کسی بود؟
در خطبهی۱۰۸ نهجالبلاغه امیرالمؤمنین علی علیه السّلام در وصف پیامبر اکرم میفرمایند:"وَ مِنْهَا طَبِیبٌ دَوَّارٌ بِطِبِّهِ". او (پیامبر) پزشکی است که با طب خویش پیوسته در گردش است.
امام علی (ع) با تشبیه پیامبر اسلام (ص) به طبیبی که با طب خود سخت به دنبال نیازمندان به طبابت روحی می گردد، رسالت آن حضرت را در معالجه روح و جان انسانها بیان میکند. او در پی علاج جهل و اخلاق نکوهیده و پست است،
✨نکته ای که در این جا قابل دقت است؛ این است که پیامبر اسلام (ص) بر خلاف طبیبان و پزشکانی که با جسم فیزیکی مردم در ارتباطاند و در مطب و محل کار خود به انتظار مریض مینشینند، تا بیماران به آنها مراجعه کنند، این پیامبر است که به سراغ بیماران میرود. به بیان دیگر، پیامبر برای رسالتش که درمان بیماری روح و جان مردم است، رسالت فراگیر دارد، و این رسالت اقتضای آن را دارد که او به سراغ مردم برود و به دنبال درمان آنها باشد.
✨و این زینب کبری(سلاماللَّهعلیها) دختر حضرت علی (علیه السلام) و فاطمه اطهر (سلاماللَّهعلیها) است که به مقام پرستاری و احیاگری نائل میشود. او همچون جد بزرگوار خود از روح اسلام در جامعهی مسلمین حراست میکند.
او بعد از واقعه کربلا به اسارت میرود. اما از هر کوی و برزن که عبور میکند نطفهی حق و حقیقت، ولایت و عدالت را میکارد و مسیر پر فراز و نشیب و پر از مصیبت اهل بیت را به مسیر "نجات یک تاریخ" مبدل میکند.
آری، او یک تاریخ را رهبری میکند...
✍زينب نجیب
@ghalamenajib