انتشار یادداشت "حجاب بر مدار هویت مستقل زن ایرانی" در روزنامه جوان http://www.Javann.ir/0051Bp @ghalamenajib

انتشار یادداشت "حجاب بر مدار هویت مستقل زن ایرانی" در روزنامه راه مردم @ghalamenajib

جمهوریت و حجاب [۱]. یکی از چالشهایی که ما با آن روبرو هستیم تلقیِ "تقابل بین جمهوریت و اسلامیت" در الزام به حجاب در حکومت اسلامی‌ست. به این‌ترتیب که برخی معتقدند؛ اگر حاکمیت بخواهد با آمریت و ابزار پلیسی، پوشش رسمی را بر زنان تحمیل کند آن وقت خواهیم دید که «جمهوریت» نظام به شدت خدشه دار خواهد شد زیرا جمهوریت و اسلامیت در کنار هم معنا دارد و نمی‌توان یکی را به نفع دیگری تعدیل و یا نادیده انگاشت. حال بر عکس اگر مولفه‌های حجاب را به زور حذف کنیم، اسلامیت نظام دچار بحران خواهد شد لذا تنها گزینه‌ای که می‌توان جمهوری اسلامی را بدون هرگونه تفسیرهای پارادوکسیکال پابرجا نگه داشت، آزادي انتخاب است، در این چارچوب نظری کسی با اجبار و اکراه محجبه نمی‌شود و از سوی دیگر کسی حق ندارد حرمت حجاب را زیر سؤال ببرد، لذا همه در انتخاب نمادها و مناسک مذهبی آزادند. در واقع آنها می‌خواهند با نگاهی بینابینی که حقوق و آزادی‌های دو طرف محترم شناخته می‌شود بین جمهوریت و اسلامیت را آشتی دهند.  [۲]. ابتدا باید بدانیم درباره‌ی چه چیزی سخن می‌رانیم. تا مادامی که جمهوری را دموکراسی و اسلامیت نظام را اجرای یک‌سری احکام فردی می‌پنداریم هرگز به معنای دقیقِ جمهوری اسلامی نخواهیم رسید. بلکه در پندار ما این نظام چیزی شبیه به حاکمیت اسلامِ سکولار با چاشنی دموکراسی غربی‌ خواهد بود. یعنی، حکومتی که نه دموکراسی به معنی حقیقی آن تحقق یافته و نه اسلام آن اسلام واقعی‌ست. از این‌رو شبهات زیادی در اذهان شکل می‌گیرد و اینچنین می‌پندارند اگر رأی مردم اهمیت دارد پس نمی‌توان ادعای اجرای اسلام را داشت زیرا در خیلی مواقع خواست مردم و اسلام همپوشانی ندارد. از سوی دیگر اگر قرار باشد اسلام محقق شود، پس رأی و نظر مردم اعتباری ندارد. [۳]. برای ارائه بهترین پاسخ، باید به شناخت دقیقی از این ابتکار امام خمینی(رحمةاللّه عليه) در نظام‌سازی دست یافت. ابتکاری که جهوری اسلامی نام گرفت. "جمهوری اسلامی که از انقلاب اسلامی برخاسته است یک واحدی است که دارای دو بعد است. اسلامی بودن و مردمی بودن. بنابراین جمهوری اسلامی یک منظومه است یک مجموعه است یا بگوییم واحدِ دارای ابعادی است که این ابعاد باید با همدیگر مورد ملاحظه قرار بگیرد و با هم باشد. این در هم‌تنیدگی باید حفظ شود. هر کدام از این جهات تضعیف بشود کل و مجموعه تضعیف شده است." (۲ مهر ۱۳۸۸،دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری ) نکته‌ی حائز اهمیت این است که این مردمی‌بودن در جمهوری اسلامی به اسلام ضمیمه نشده است. یعنی؛ اینطور نبوده که مردمی‌بودن در اسلام نباشد و ما این مدل حکمرانی را از غرب وام گرفته‌ باشیم، بلکه از دل اسلام برآمده است. چراکه اسلام دین "مسئولیت همگانی" است و تا "مسئولیت عمومی" شکل نگیرد نمی‌توان به تحقق اسلام در جامعه امید داشت. بر اساس همین  رهبر انقلاب معنای دیگر جمهوری اسلامی را مردم‌سالاری‌ديني نام نهاد. ایشان در باب جایگاه مردم در این اندیشه می‌فرمایند: "جمهوریت ما از اسلام گرفته‌شده و اسلام ما اجازه نمی‌دهد در این کشور مردم‌سالاری نباشد. ما نخواستیم جمهوریت را از کسی یاد بگیریم؛ اسلام این را به ما تعلیم داد و املا کرد. این ملت، متمسک به اسلام و معتقد به جمهوریت است. در ذهن این ملت و در این نظام، خدا و مردم در طول هم قرار دارند و خدای متعال این توفیق را داده است که مردم این راه را طی کنند.(۲۴ بهمن ۱۳۸۲، بیانات در خطبه‌های نمازجمعه) [۴]. بدین‌ترتیب جمهوری اسلامی یعنی؛ نظامی که مردم زیر سایه‌ی اسلام حرکت ‌کنند. اسلامی که حقیقتش روشن است و با تمسک به قرآن و اهل بیت پیامبر می‌توان تمام آنچه در فردسازی و جامعه‌سازی نیاز داریم از آن استخراج کنیم که البته متولیان امر در این مهم، حوزه‌های علمیه هستند و وظیفه‌ی آن‌ها به استخراج حقایق ناب اسلام ختم نمی‌شود بلکه ملزم به تعلیم و توزیع و بسترسازی آن نیز هستد. اما برای بُعد دیگر آن یعنی مردم، نیاز به تربیت این سرمایه ملی داریم تا خود مردم، اسلامیتِ این جمهوریت را تحقق بخشند. این نیز نیازمند التزام‌ها و الزام‌های دولت اسلامی‌ست. نگارنده التزام را در بُعد فرهنگ و الزام را در بُعد تدوین قانون همراه با ضمانت اجرایی معنا می‌کند. هر دو بازوی، فرهنگ ‌سازی و قانونمندی همراه و ملازم با هم هستند که می‌توانند نتیجه دهند. [۵]. حال که ابعاد قضیه به روشنی آشکار شد به سؤال اول باز می‌گردیم. آیا قانونی مانند قانون حجاب و الزام‌آوری آن به جمهوریت نظام ضربه می‌زند یا جمهوریت آن را نفی می‌کند؟ ادامه دارد... @ghalamenajib

از آنجا که مسئله حجاب یکی از احکام واضح و روشن قرآن کریم است و چیزی در حدود ۲۵ آیه از قرآن به ابعاد آن پرداخته، می‌توان نتیجه گرفت یکی از وجوه اسلامیت یک حکومتِ اسلامی، رعایت واجبات از جمله همین حکم واجب حجاب است که فلسفه وجوب آن و تاثیراتش در ساحت اجتماع در مجال این یادداشت نمی‌گنجد. اما باید دانست عدم رعایت آن در واقع به معنای نفی یکی از اضلاع دین است . در یک بحث کلی‌تر می‌توان گفت، برخی با طرح چنین شبهاتی به دنبال ایدئولوژی‌زدایی از جمهوری اسلامی هستند. "ایدئولوژی‌زدایی یعنی اسلام و تفکّر اسلامی را در باب جمهوری اسلامی و مردم‌سالاری دینی کنار بگذاریم، و برویم سراغ همان تفکّرات لیبرال‌دموکراسی فاسد و منحرف که امروز مردم دنیا را بیچاره کرده". (۱۴ خرداد ۱۴۰۰،سخنرانی تلویزیونی به مناسبت سی‌ودومین سالگرد رحلت امام خمینی (رحمه‌الله)) به نظر می‌رسد در اصل، مسئله، مسئله‌ی جمهوریت نیست. این افراد نگران کاسته شدن حق رأی و انتخاب مردم نیستند بلکه بیش از آنکه اصلا جمهوریت در این باب موضوعیت داشته باشد اسلامیت نظام موضوعیت دارد و این بُعد مورد هدف قرار می‌گیرد. حقیقت این است که در چنین نظامی جمهوریت در دایره‌ی اسلامیت اعتبار می‌یابد. اگر چنین نبود به‌طور قطع مردم اجازه داشتند برای اجرای هر حکمی از اسلام ابتدا آن را به رفراندوم بگذارند و اگر اکثریت آرا تحصیل می‌شد در مسیر اجرا قرار دهند و اگرنه حکومت اجرای آن را منتفی اعلام کند. این در حالی‌ست که چنین فرایندی هرگز مورد قبول اسلام نبوده و نیست. اسلام برای گسترش فرهنگ خود دست بشر را در انجام واجبات و ترک محرمات باز نگذاشته است. حال باید در نظر داشت که این واجبات و محرمات در زندگی شخصی افراد    مورد بحث نیست بلکه حکومت می‌تواند در باب احکام اجتماعی دخالت مستقیم کند. [۶]. پس می‌توان چنین نتیجه گرفت که مسئله، مسئله‌ی مبارزه با اسلام است نه طرفداری از جمهوریت. چنانچه رهبر انقلاب نیز در این رابطه می‌فرمایند: "اینکه باز بعضی این جور وانمود کنند که «اگر بخواهیم ضوابط اسلامی را رعایت کنیم، با مردم‌سالاری قابل جمع نیست»، جزو حرفهای دشمنان جمهوری اسلامی و دشمنان ملّت ایران است؛ و البتّه ممکن است کسانی از روی غفلت این حرفها را بزنند. بنده متّهم نمیکنم که هر کسی این حرفها را میزند، حتماً پیش‌کرده‌ی دشمن است؛ نه، گاهی از روی غفلت است امّا بدانند این حرف، حرف دشمن است و دشمن میخواهد ریشه‌ی اسلامیّت را بزند. حالا بعضی‌ها دلسوزی میکنند برای مردم‌سالاری که «آقا! مردم‌سالاری از بین رفت» [امّا] اینها در واقع خیلی برای مردم‌سالاری دلسوزی نمیکنند، اینها میخواهند ریشه‌ی اسلامیّت را بزنند، اسلام را کنار بزنند تا وجود نداشته باشد؛ و واقعاً خطای بزرگی است اگر ما مردم‌سالاری را از تفکّر اسلامی و روح اسلامی بیگانه کنیم.(۱۴ خرداد ۱۴۰۰،سخنرانی تلویزیونی به مناسبت سی‌ودومین سالگرد رحلت امام خمینی (رحمه‌الله) ✍زينب نجیب  @ghalamenajib

انتشار یادداشت "جمهوریت و حجاب" در خبرگزاری مهر👇👇 mehrnews.com/x33sfw @ghalamenajib

اسرائیل در تلاش است تا پرچم فلسطین را به هر قیمت که شده حتی به قیمت کشتن زنان و کودکان و به قیمت نشنیدن صدای حقوق بشر و ...به زیر بکشد... اما نه‌تنها نتوانسته بلکه پرچم فلسطین را در قلب آمریکا و اروپا بر بلندای غیرت و انسانیت برافراشته است... امروز همه‌ی زمین یکپارچه به رنگ فلسطین است...به فضل الهی برافراشتن این پرچم را در سرزمین‌های اشغالی شاهد خواهیم شد. این وعده‌ی خداوند است... ✍زينب نجیب @ghalamenajib

انتشار یادداشت "زنان فلسطینی، فاتح قله‌ها" در هفته‌نامه‌ی ۹ دی @ghalamenajib

از اینجا بخوانید 👆👆👆

حد پوشش را چه کسی باید تعیین کند؟ شبهه‌ای که در ذهن بسیاری از افراد شکل گرفته است؛ بحث اختیار در باب پوشش و حجاب است. این شبهه از آن جهت مطرح می‌شود که افراد تصور می‌کنند حجاب حصاری است که خانواده اعم از پدر، برادر، همسر، پسر و یا حتی حکومت برای زن ایجاد کرده است. لذا آن را نشانه‌ی محدودیت و ضعف زن می‌شمارد. حضرت آیت‌الله جوادی آملی در کتاب زن در آينه جلال و جمال می فرمایند: "در بینش‌ قرآن‌ کریم، حجاب‌ زن‌ تنها مربوط‌ به‌ خود او نیست‌ تا بگوید از حق‌ خود صرف نظر کردم، حجاب‌ زن‌ مربوط‌ به‌ مرد نیست‌ تا بگوید من‌ راضیم، حجاب‌ زن‌ مربوط‌ به‌ خانواده‌ نیست‌ تا اعضای‌ خانواده‌ رضایت‌ بدهند. بلکه‌ حجاب‌ زن، حق‌ الهی‌ است. ایشان می‌فرمایند: قرآن کریم می‌گوید هر گروهی اگر راضی هم باشند شما حد الهی را در برابر آلودگی اجرا کنید. معلوم می‌شود عصمت زن حق الله است و به هیچکس ارتباط ندارد. قهرا همه اعضای خانواده و اعضای جامعه و خصوصا خود زن، امین امانت الهی هستند. زن به عنوان امین حق الله از نظر قرآن مطرح است. یعنی این مقام را و این حرمت و حیثیت را خدای سبحان که حق خود اوست به زن داده و فرموده این حق مرا تو به عنوان امانت حفظ کن. ایشان همچنین در تفسیر آیه ۵۹ سوره احزاب می‌فرمایند: "زنان تجسم حرمت و عفاف جامعه هستند و حرمت دارند." از سوی دیگر از آن جهت که نقض حجاب، موجب به گناه افتادن دیگران می‌گردد و همچنین گوهر عفت زن تنها باید برای همسرش حفظ شود، حق الناس است. بنابراین یک زن برای رسیدن به کمال باید اندیشه‌اش قرآنی باشد و همانطور که قرآن بین کمال و حجاب جمع می‌نماید زنان نیز چنان نمایند. حال این سؤال به ذهن متبادر می‌شود که اگر زنی حاضر نشد حق الهی را رعایت کند و خانواده او هم به این کار او رضایت داشتند یا مجبور به رضایت شدند؛ آیا حکومت می‌تواند برای او حدودی تعیین کند؟ از آنجا که دولت اسلامی علاوه‌بر وظایفی که در باب نظم و امنیت یا تأمين نان و مسکن و تأمین آزادی‌های سیاسی و اجتماعیِ شهروندان دارد، باید به وظیفه رشد و تعالی معنوی و اخلاقی شهروندان و تحقق احکام اسلامی مبادرت ورزد. در واقع حکومت وسیله‌ای است برای به کمال رساندن افراد چه از جهت بعد مادی و چه از نظر بعد معنوی. او مانند دولت‌های لیبرال تنها وظیفه‌اش تأمين نیاز مادی جامعه نیست و از همین جاست که قوانینی باید وضع و اجرا گردد تا همه مصالح اعم از فردی و اجتماعی، مادی و معنوی، دنیوی و اخروی تأمین گردد. بسیاری اذعان دارند که چرا حکومت به جای پرداختن به امور اقتصادی، به امر کم اهمیت‌تری مانند حجاب می‌پردازد؟ در پاسخ باید گفت؛ آیا اگر حکومتی در ابعاد گوناگون وظایفی داشته باشد می‌توانیم او را از انجام یک وظیفه به بهانه عدم موفقیت در انجام وظیفه‌ای دیگر منع کنیم؟ به‌عنوان مثال بگوییم چون حکومت در امر اقتصاد موفق نبوده است، دست از فرهنگ جامعه هم بردارد. چنین سخنی را هیچ انسان عاقلی بر نمی‌تابد. ضمن اینکه گاهی ریشه بسیاری از فسادها در بُعدی، ناشی از فساد در بُعد دیگر است. مثلا زمانی که سبک زندگی انسان‌ها به سمت‌وسوی مصرف‌گرایی برود اثراتی بر اقتصاد، سیاست و فضای روانی جامعه می‌گذارد. مصرف‌گرایی می‌تواند مصرف‌کردن را ارزش کند، منجر به شکاف طبقاتی و نابرابری اجتماعی شود، نیاز کاذب ایجاد کند، احساس محرومیت را در هر قشری تزریق کرده و تفاخر به ثروت را تشدید نماید. مصرف‌گرایی، انسان‌ها را منفعت‌طلب می‌کند. آنها را مقید به مد کرده و منجر به آن می‌شود که افراد بیش از حد معمول نیازمند به احترام و تأیید اجتماعی شوند. اصالت‌دادن به مصرف‌گرایی به تدریج باعث می‌شود خوشبختی به معنای رفاه و دارایی مادیّ قلمداد شود. در ادبیات دینی مصرف‌گرایی با اسراف و تبذیر مطابقت دارد و اسلام انسان‌ها را از این ضدفرهنگ بر حذر می‌دارد. وقتی فرهنگ یک جامعه به سمت مصرف‌گرایی سوق یابد، سخن اول و آخر را سرمایه‌داران خواهند زد. آنها دیگر بر مبنای نیازها تولید نخواهند کرد بلکه با هدف افزایش سرمایه، نیاز کاذب ایجاد کرده و به سود خود، فرهنگ جامعه را رهبری می‌کنند. بنابراین هرگز نمی‌توان ربط بین فرهنگ و اقتصاد را منکر شد. اگر زنان یک جامعه به جای فرهنگ اسلامی فرهنگ منحط غربی را انتخاب کنند نه تنها در مسیر کمال انسانی رشد نخواهند کرد بلکه از آن نیز دور خواهند شد. گسترش ضعف حجاب، بد پوششی و ولنگاری، فضای جامعه را به طرفی خواهد برد که زنان در شرایطی کاملاً جنسیت‌زده در رقابتی بی‌امان و بی‌پایان برای دیده‌شدن قرار گیرند. همین امر بستر مناسبی می‌شود برای سرمایه‌دارانِ منفعت‌طلب و مغرض. آنها به تولید انواع لباس‌های محرک و متنوع، لوازم آرایش، تبلیغ عمل‌های زیبایی و صنعت مد و...می‌پردازند و برای سود بیشتر و تولید سرمایه، این شرایط را تشدید می‌کنند. ادامه دارد...👇 @ghalamenajib

این تسلسل باطل همچنان ادامه می‌یابد تا جایی که نه زنان به‌طور کامل از خود احساس رضایت داشته باشند و نه مردان قادر خواهند بود از پس هزینه‌های این صنعت برساخته برآیند.و همیشه این عدم رضایت در چهره‌یجامعه دیده خواهد شد. از این‌رو ما دیگر با زنانی انسان‌ساز و تمدن‌ساز به‌عنوان مهم‌ترین مهره‌‌های اجتماع روبرو نیستیم بلکه با کالاهایی پرسود برای سرمایه‌داران مواجه خواهیم بود. بنابراین هرگز نمی‌توان این روابط تنگاتنگ بین امور یک جامعه را نادیده انگاشت و با فریب دشمن از ریشه‌ی بسیاری از مشکلات غفلت کرد. در پایان باید تأکید کرد حکومت به‌دلیل حضور یکپارچه در ابعاد گوناگون جامعه و مدیریت آن اجازه دارد به همان نسبت که برای هر رکنی از ارکان جامعه حد و حدود  و قوانینی تدوین می‌کند برای اصلاح فرهنگ نیز حد وحدودی تعیین نماید. ✍زينب نجیب @ghalamenajib

انتشار یادداشت "حد پوشش بانوان را چه کسی تعیین می‌کند؟" در خبرگزاری ایرنا https://irna.ir/xjNVvW @ghalamenajib

فلسطین امروز، مسئله‌ی اوّل دنیای اسلام است... این عبارتی‌ست که چهل و اندی سال بر سر زبان انقلاب اسلامی‌ست و هر سال در هفته وحدت تکرار می‌شود تا شاید کشورهای اسلامی بیدار شوند... ولی افسوس که آنها هنوز از سر میز قمار با اسرائیل و آمریکا بلند نشده‌اند... این بی‌تفاوتی گریبان آنها را خواهد گرفت... @ghalamenajib

حماسه‌‌ی زینبی... ✨روز تولد حضرت زینب کبری(سلام‌اللَّه‌علیها) روز پرستار نام گرفت. شاید در نگاه اول دلیل این نام‌گذاری، پرستاری ایشان از امام سجاد در حادثه‌ی کربلا باشد. اما رهبر معظم انقلاب می‌فرمایند: "تلاش حضرت زینب (سلام‌اللَّه‌علیها) فقط این نیست که از امام بیمار در کربلا حراست و پرستاری کرده است. حضرت زینب از روح کلّی اسلام و جامعه آن روز مسلمین پرستاری کرد؛ پرستاری بزرگ او آن‌جاست. حضرت زینب در مقابل یک دنیا بدی، ظلم، بی‌انصافی، حیوان‌صفتی و قساوت، یک تنه ایستاد. و با این ایستادگی، توانست از روح کلّی اسلام حراست و پرستاری کند. همچنان که می گوییم امام حسین (علیه‌السّلام) اسلام را حفظ کرد، می‌توانیم دقیقاً ادّعا کنیم که حضرت زینب (سلام‌اللَّه‌علیها) هم با ایستادگی خود، اسلام را حفظ کرد. این ایستادگی، یک رمز و راز و یک عامل اصلی است". (۳ مرداد ۱۳۸۰،بیانات در دیدار جمعی از پرستاران) ✨ این راز و رمز باز می‌گردد به اینکه "نقش پرستار نقش احیاگر و زنده‌کننده است".(۹ اردیبهشت ۱۳۸۸، بیانات در دیدار جمعی از معلمان و پرستاران و کارگران) زیرا "اگر طبیب، درمان خود را به انجام رساند، اما خدمات پرستاری نباشد، تأمین سلامت بیمار دشوار می‌شود".(۳ مرداد ۱۳۸۰، بیانات در دیدار جمعی از پرستاران ✨حال نکته اینجاست که پرستاری حضرت زینب (سلام‌اللَّه‌علیها) ادامه طبابت چه کسی بود؟ در خطبه‌ی۱۰۸ نهج‌البلاغه امیرالمؤمنین علی علیه السّلام در وصف پیامبر اکرم می‌فرمایند:"وَ مِنْهَا طَبِیبٌ دَوَّارٌ بِطِبِّهِ". او (پیامبر) پزشکی است که با طب خویش پیوسته در گردش است. امام علی (ع) با تشبیه پیامبر اسلام (ص) به طبیبی که با طب خود سخت به دنبال نیازمندان به طبابت روحی می گردد، رسالت آن حضرت را در معالجه روح و جان انسان‌ها بیان می‌کند. او در پی علاج جهل و اخلاق نکوهیده و پست است، ✨نکته ای که در این جا قابل دقت است؛ این است که پیامبر اسلام (ص) بر خلاف طبیبان و پزشکانی که با جسم فیزیکی مردم در ارتباط‌اند و در مطب و محل کار خود به انتظار مریض می‌نشینند، تا بیماران به آنها مراجعه کنند، این پیامبر است که به سراغ بیماران می‌رود. به بیان دیگر، پیامبر برای رسالتش که درمان بیماری روح و جان مردم است، رسالت فراگیر دارد، و این رسالت اقتضای آن را دارد که او به سراغ مردم برود و به دنبال درمان آنها باشد. ✨و این زینب کبری(سلام‌اللَّه‌علیها) دختر حضرت علی (علیه السلام) و فاطمه اطهر (سلام‌اللَّه‌علیها) است که به مقام پرستاری و احیاگری نائل می‌شود. او همچون جد بزرگوار خود از روح اسلام در جامعه‌ی مسلمین حراست می‌کند. او بعد از واقعه کربلا به اسارت می‌رود. اما از هر کوی و برزن که عبور می‌کند نطفه‌ی حق و حقیقت، ولایت و عدالت را می‌کارد و مسیر پر فراز و نشیب و پر از مصیبت اهل بیت را به مسیر "نجات یک تاریخ" مبدل می‌کند. آری، او یک تاریخ را رهبری می‌کند... ✍زينب نجیب @ghalamenajib

انتشار یادداشت"حجاب و هویت مستقل زن ایرانی" در هفته نامه ۹ دی @ghalamenajib

از اینجا بخوانید 👆

🌴تاریخ‌سازان حقیقی... 🌿در میان انسان‌هایی که نجات‌بخش یک ملت یا امت بودند؛ اسامی بسیاری به چشم می‌خورد. صفحه‌‌ی تاریخ زندگی بشر، وام‌دار نام‌هایی‌ست که تا قیامت مایه عزت و افتخارند اما کم‌نظیرند، افرادی که نه‌تنها تاریخ را عوض کردند بلکه یک تاریخ را نجات داده‌اند. آنان تاریخ‌سازان حقیقی جهانند. 🌿نجات تاریخ، مجاهدانی به بزرگی خود می‌طلبد. حشمت و عظمت این جایگاه، از آنِ زنانی‌ست که همچون ستارگانی در دل شب می‌درخشند و آسمان ظلمانی را نور باران می‌کنند. تا جایی که قرآن نیز برای ارائه راه به همه انسان‌ها، اعم از زن و مرد، از دو زن نام می‌برد تا نشانه‌ای باشد برای پاسداشت این مقام شامخ. 🌿قلم تاریخ از وصف قهرمانانش عاجز است. اما باید ورق زد تا به نقطه‌های عطف رسید و به شناخت آنان از هیچ روزنه‌ی نوری غفلت نکرد. داستان تاریخ‌سازی زنان را از آن قطعه تاریخ آغاز می‌کنیم که مادری در هراس از کشته‌شدن فرزندش، مولود خود را شجاعانه و به تبعیت از امر خداوند، به آب انداخت، خواهرش در پی او تا جایی امن دوید و برای بازگشت این کودک به آغوش مادر لحظه‌ای درنگ نکرد و زنی دیگر در مقام همسر طاغوت، از سر شهامت و شجاعت پیشنهاد حضانت او را به فرعون داد. این‌چنین قرآن کریم از نقش‌آفرینی سه زن در حفظ و تربیت یک پیامبر یاد می‌کند. آیت‌الله جوادی آملی در کتاب زن در آينه جلال و جمال در وصف این سه زن می‌فرمایند:"در مقام غضب و شهوت(عفاف)، زنان ممتازترین کار را برای حفظ ادیان ابراهیمی عهده‌دار بودند".(ص ۱۵۱) 🌿و اما بعدتر، آسیه، همسر فرعون به پیروی از موسی در مقابل استکبار ایستاد و با قلبی آکنده از ایمان به او ، از تمامی جاذبه‌های پوشالی طاغوت گذشت، عذاب و شکنجه را تحمل کرد و به درجه‌ای رسید که گفت: "ربّ ابنِ لی عندک بیتاً فی الجنّة"(تحریم،۱۲) 🌿و یا آن هنگام که دو دختر در کمال عفاف و حیا در مسیر موسی قرار گرفتند تا سرنوشت او را به پیامبری دیگر به نام شعیب گره زده و موسی را در مسیری برای نجات یک تاریخ یاری رسانند.  🌿آن زمان که مادر مریم او را به خانه خدا پناه داد و شایسته‌ی "فتقبلها"(آل عمران، ۳۷) گشت و مریم، در اوج بندگی و عبادت مهمان سفره‌ای شد که ملائک برای او پهن کردند و از مائده‌های بهشتی تناول نمود و در پرتو سیر و سلوکی نورانی، شایسته "فنفخنا فیها من روحنا"(تحریم، ۱۲) شد. او در اوج پاکدامنی حامل نبی خدا گشت و با صبر و استقامت در برابر مصائبی سخت برای نجات تاریخ گام‌ها نهاد. 🌿آن هنگام که هاجر با نوزادش به نام اسماعیل صفحه زرین دیگری از بندگی خود را در سرزمین مکه بر بلندای تاریخ نصب کرد و تا جهان بر پاست وصف این مادر در عظیم‌ترین مناسک عبادی_ توحیدی، بر زبان‌ها جاریست. و ساره که به پاس رسیدن به مرتبه‌ای که زبان، عاجز از وصف آن است؛ نه‌تنها شاهد مکالمه‌ای میان پیامبر خدا و فرشتگان شد بلکه خود نیز با آن فرستادگان آسمانی، هم‌سخن گشت و در دوران پیری، بشارت اسحاق را از سوی خداوند با جانش شنید. 🌿آمنه بافضیلت‌ترین و پاکدامن‌ترین زنان زمان خویش، حامل پیامبر اسلام شد و با هوشیاری و زیرکی جان فرزندش را که در کمین پرپر کردنش بودند؛ حفظ کرد و با صبر و توکل او را به حلیمه سپرد که او نیز محد (ص) را در آغوش پاک خود پروراند و محبتی از جنس نور نثارش کرد و با هوشیاری و ذکاوت به نوبه‌ی خود، نقش بسزایی در حفظ و نگهداری و رشد پیامبر خدا ایفا نمود. 🌿و خدیجه این بانوی مکرم که حریت و ظلم‌ستیزی، درایت و آینده‌نگری، ژرف‌اندیشی و استقلال‌طلبی از خصوصیات او بود. او شناخت آن زمان که باید محمد(ص) را می‌شناخت. با او پیمان همسری بست که تا آخر عمر در حمایت و پیروی از او لحظه‌ای آرام نگیرد. 🌿و اما فاطمه اطهر که زبان از بیان عظمت او قاصر است. او نه‌تنها دختری بی‌نظیر، که "ام‌ابیها" نام گرفت. همسری والامقام، مادری مهربان، انسانی کامل که نه فقط حامی ولایت بلکه خود از اولیاالله بود.  او حجتِ حجت خدا نام گرفت. فاطمه زهرا(س)، همه فضایل را با هم داراست. زیرا اگر مریم در قرآن "و استفاک علی نساء العالمین"(آل عمران،۴۲) نام گرفت، سرور زنان عالم در زمان خودش بود. ولی فاطمه زهرا(س)، سرور زنان عالم در همه ادوار تاریخ است. 🌿درباره مقامات صدیقه طاهره زبان و گفتار ما یارای بیان ندارد وصف او از حد قالب‌های معمولی بیان خارج است." هر یک از ائمه شط خروشانی هستند که فضای معرفت و استعدادهای بشری را سیراب و بارور کرده‌اند و همه این جویبارها از این چشمه سرچشمه می‌شوند چشمه جوشان فاطمه زهرا".(۱۷ مرداد ۱۳۸۳، بیانات در دیدار جمعی از مداحان) 🌿و اما زینب کبری، او نیز عظمت زنانه را همچون مادر معنا می‌کند و به تاسی از او الگوی مردان و زنان عالم می‌شود. او که نمونه کامل زن مسلمان است در بزرگترین واقعه تاریخ، ادامه بزرگترین انسان تاریخ‌ساز می‌شود. او ادامه حسین است. ادامه دارد...👇 @ghalamenajib

🌿او در بزم یزیدیان مایه افشای حقایقی شد که در بی اثر کردن خباثت‌های استکبار نظیر ندارد چراکه با سخنان او بود که ورق تاریخ برگشت. او خود حماسه‌ای بود در ادامه حماسه‌‌ی حسین و تا قلب تاریخ پیش رفت و به اعماق جان‌ها نفوذ کرد و در برابر صدای ظالمانه‌ی یزید فریاد برآورد "و لله العزت و لرسوله و للمومنین" هنوز  صدای فریاد رسای زینب در گوش جهانیان طنین‌انداز است. امروز این صدا از حنجره‌ی زنان مظلوم اما مقتدر عالم شنیده می‌شود. 🌿 او اگرچه شاهد سخت‌ترین مصائب شد اما هرگز به پروردگار عالم عرض نکرد که پروردگارا! مرا نجات بده. بلکه در روز عاشورا عرض کرد: پروردگارا! از ما قبول کن. 🌿"عظمت زنانه، یعنی این؛ یعنی مخلوطی از شور و عاطفه‌ی انسانی، که در هیچ مردی نمی‌توان این عاطفه‌ی شورانگیز را سراغ داد؛ همراه با متانت شخصیت و استواری روح که همه‌ی حوادث بزرگ و خطیر را در خود هضم می کند و روی آتش‌های گداخته، شجاعانه قدم می گذارد و عبور می‌کند؛ در عین حال، درس می‌دهد و مردم را آگاهی می‌بخشد؛ ... اسلام زن را به این طرف سوق می دهد. ۱۳۸۴/۰۳/۲۵ 🌿این الگو نشان داد که زن در حاشیه تاریخ نیست زن در متن حوادث مهم تاریخی قرار دارد و این عالم است که حول محور او می‌چرخد نه او حول محور دیگری. 🌿و در پایان " اگر جامعه اسلامی بتواند زنان را با الگوی اسلامی تربیت کند - یعنی الگوی زهرایی، الگوی زینبی، زنان بزرگ، زنان باعظمت، زنانی که می توانند دنیا و تاریخی را تحت تأثیر خود قرار دهند – آن وقت زن به مقام شامخِ حقیقی خود نائل آمده است...".  ۳۰ مهر ۱۳۷۶، بیانات در دیدار جمعی از بانوان) ✍زينب نجیب @ghalamenajib

انتشار یادداشت "تاریخ‌سازان حقیقی..." در خبرگزاری مهر👇 mehrnews.com/x33xvD @ghalamenajib

🍀حجاب مایه‌ی تکریم🍀 🍃یکی از چالش‌هایی که در زمینه‌ی طرح حجاب در جامعه مطرح می‌شود درباب لزوم حفظ کرامت انسانهاست. بدین‌ترتیب که برخی معتقدند با تعیین حدود حجاب و پوشش، به منزلت و کرامت افراد تعدی می‌شود. برای پاسخ به این مسئله ابتدا به مقدمه‌ای در باب بحث کرامت می‌پردازیم سپس درباره رابطه حجاب و حفظ کرامت انسان‌ها طرح بحث خواهیم کرد. ✨تکریم یعنی گرامی داشتن، محترم‌داشتن، عزیز و ارجمند شمردن. بدین‌ترتیب برخی می‌گویند دخالت در سلیقه، انتخاب، نوع و حد پوشش، تعرض به اختیار انسان‌هاست و با این شیوه از اشخاص، سلب کرامت خواهد شد. این عقیده ریشه در نوع نگاهی دارد که مکتب لیبرالیسم به ترویج آن پرداخت. ✨آغاز مکتب لیبرالیسم را  قرن هجدهم میلادی در عصری معروف به عصر روشنگری و بر پایه‌ی فردگرایی(اومانیسم) می‌دانند که محصول جنبش اصلاح دینی در غرب بود. ✨ تکریم انسان در این مکتب بر چند اصل تکیه دارد: ۱. از نظر لیبرالیسم، تکریم انسان در گرو آزادی اوست، حتی اگر آن آزادی با فطرت و عقل مغایر باشد. فقط شرط آن است که به آزادی جامعه و دیگران ضرر نرساند، از نظر این مکتب اگر فردی بخواهد به جسم و جان خود لطمه‌‌ای وارد کند، آزاد است. ۲.از نظر لیبرالیسم، اگر فرد را در پیروی از هوس‌های شخصی، آزاد بدانیم او را تکریم کرده‌‌ایم. ۳.از نظر لیبرالیسم، اگر فرد را در نوع پوشش آزاد بدانیم کرامت او را حفظ کرده‌ایم. ۴.در مکتب لیبرالیسم چون میل انسانی حرف اول را می‌زند، افراد در خوردن و آشامیدن آزادند و اگر بخواهیم برای انسان ارزش قائل شویم باید به انتخاب او احترام بگذاریم؛ حتی اگر کسی شراب، مردار، خون، نجاست و مانند آن را بخواهد بخورد، منعی وجود ندارد. ۵. از نظر لیبرالیسم، اگر فرد را در اخلاق جنسی خود آزاد بگذاریم، برای انتخاب او ارزش قائل شده‌ایم و او را تکریم کرده‌ایم. لذا در این مکتب، زنا و همجنس‌بازی و انواع انحرافات جنسی آزاد است. ۶.از نظر لیبرالیسم، به دلیل ابتنای بر اومانیسم، کرامت بشر در انسان‌محوری است. این تکریم در تک‌تک این گزاره‌ها نه‌تنها معقول، علمی و منطقی نیست بلکه هرگز تحقق نیافت. مثل آنجا که می‌گوید انسان آزاد است تا آنجا که آزادی فرد و جامعه را آسیب نزند. این مرز را چه کسی تعیین می‌کند؟ چه کسی می‌تواند مرز آزادی افراد و جامعه را تشخیص دهد؟ چه کسی مس‌تواند مدعی شود که حقیقتا آزادی حاصل از نظر یک جمع می‌‌تواند آزادی همه را تأمین کند؟ ✨اما قرن‌ها پیش‌تر از عصر روشنگری، با ظهور اسلام معنای گسترده‌تری از کرامت ترویج شد.  از منظر دین اسلام انسان صاحب کرامت است، یعنی ارجمند و بزرگوار، عزیز و سرفراز. قرآن آشکارا اعلام می‌‌کند که انسان، از کرامت و شرافت ذاتی برخوردار است. وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ (اسراء، 70). و در کنار این کرامت ذاتی دارای کرامت اکتسابی نیز هست. بدین‌صورت که با کسب معارف و انجام اعمال و رفتارها، دارای کرامت بیشتری خواهد شد. ✨تکامل این صفتِ والا در انسان مسیر ویژه‌ای دارد که از مسیر تأمین کرامت در غرب متمایز است و تأمین آن، همانا توجه و تأکید بر حقوق انکارناپذیرِ هم مادی و هم معنوی انسان‌ها است. توجه و تأکید بر حق زندگی پاک و شایسته، حق مالکیت، ثروت، امنیت، رفاه و تحصیلات و دانش عالی؛ حق برخورداری از نعمت‌های زمین، حق تسخیر طبیعت؛ حق برخورداری از آزادی‌‌های سیاسی- اجتماعی؛ حق برخورداری از جایگاه بلند در نظام هستی، حق پرستش و عبادت، حق انجام مراسم و مناسک دینی؛ و برابری حقوق با دیگر انسان‌ها و نفی نظام ارباب - رعیتی. ✨تکریم در اسلام نیز بر اصولی‌ غیر از آنچه در مکتب لیبرالیسم دیده شد، پابرجاست. ۱.تکریم انسان از نظر اسلام در چارچوب عقل و شرع معنا می‌‌یابد، و با عمل در این چارچوب علاوه بر کرامت ذاتی به کرامت والای اختیاری می‌‌رسد. ۲‌.کرامت انسان دراسلام، یعنی ضمن تأمين عقلانی غرایز، عقل نیز با اتصال به وحی تکمیل می‌‌شود. ۳.از نظر اسلام، انسان‌ها (مرد یا زن) در پوشش خود باید، شرایط خاصی را رعایت کنند. مثلاً افراد مجاز نیستند عریان در جامعه حاضر شوند.چرا؟ زیرا اجتماع محل حضور افکار انسان‌هاست نه جایی برای توجه به جسم و تأمین غرایز. اگرفقط خانواده محل تأمین غرایزباشد، اجتماع پتانسیل حفظ کرامت انسان‌ها را بیشتر خواهد داشت. ۴.از نظر اسلام محدودۀ حلال و حرام‌‌ها مشخص شده (بقره، 173-172) و آزادی در خوردن و آشامیدن نیز مشروط به عدم اسراف است. ۵.اسلام آزادی هجو، بیهوده‌گویی، تمسخر و غیبت را مجاز نمی‌داند (حجرات، 12-11؛ لقمان، 6) و چنین اعمالی خلاف کرامت انسانی است. ۶.از نظر اسلام بی‌‌بندوباری‌‌های جنسی مجازات شدید دنیوی و اخروی دارد (نور، 3-2). ۷. از نظر اسلام اصالت نه در فرد یا جمع، بلکه در حق است و متناسب با آن فرد یا جمع را مورد توجه قرار می‌‌دهد، لذا تکریم انسان در حق‌گرایی اوست. @ghalamenajib

۸.تکریم انسان در اسلام در تساهل و تسامح لیبرالی نیست. از نظر اسلام اندیشه و عقاید تا زمانی که از مسیر حق، منطق، ادب و قانون خارج نشود، پذیرفته است. همچنین اسلام در مقام اجرای قوانین اسلامی یا مجازات مجرمان و اخلال‌گران در نظم اجتماعی، معامله و سازش نمی‌‌کند. ✨حال با توجه به آنچه مطرح شد متوجه می‌شویم اسلام مکتبی‌ست که آزادی و کرامت افراد را در چهارچوب خاصی تعریف می‌کند و این باعث تنگ‌تر شدن مفهوم آزادی نیست بلکه در مقابل اموری که آزادی دیگران را سلب می‌کند با دقت و ظرافت بیشتری می‌ایستد. به‌عنوان مثال نمی‌توانیم محیط را فاسد کنیم یا بستر فسق را مهیا کنیم سپس از مردم بخواهیم آلوده نشوند این عین اسارت است نه آزادی. ✨حال سؤال را جزئی‌تر طرح می‌کنیم؛ آیا حجاب زن مایه‌ی تکریم اوست یا خیر؟ رهبر انقلاب می‌فرمایند:"حجاب تکریم آن کسی است که در حجاب است. حجاب زن تکریم زن است". آیت الله خامنه‌ای با اشاره به تاریخ اروپا و تاریخ ایران باستان اشاره می‌کند که در آن زمان، زنان بر روی صورت خود حجابی می‌انداختند تا چشم‌ها به آنها نیفتد. ایشان این عمل را تکریم زن می‌دانند در ادامه می‌فرمایند:" در ایران باستان زن‌های اعیان و اشراف و رؤسا، همه با حجاب بودند. زن‌های افراد پایین و طبقات پست نه، بی‌حجاب هم می‌آمدند. مانعی هم نبود. اسلام آمد این تبعیض را کنار گذاشت... این تکریم مال همه زنان است. این نظر اسلام است".(۱۳ دی ۱۳۸۶ دیدار با دانشجویان دانشگاه‌های استان یزد) ✨ از طرفی در جامعه اسلامی زن مسلمان دارای حرمت و شخصیت ویژه است که حجاب و پوشش زن مظهر حرمت و شخصیت وی به شمار می‌رود. حجاب نشانه تکریم زن است و اسلام حرمت و تکریم را برای تمام زنانی که در ورای حجاب قرار می‌گیرند قائل می‌شود". (در دیدار عمومی خواهران در هفته زن۱۷ آذر ۱۳۷۲) رهبر معظم انقلاب حجاب و آن حفاظ زنانه را احترام به زن و مظهر تقوا می‌داند. (۱۳ بهمن ۱۳۷۷، در دیدار با جوانان)  ✨در اینجا دو نکته حائز اهمیت است یکی تأکيد وجود حجاب در تاریخ قبل از اسلام و همچنین در روم باستان و تکریم زن به واسطه حجاب در آن دوران. (یعنی یکی از نشانه‌های تکریم زن حجاب بوده است) و دوم، برداشتن تبعیض میان زنان اشراف و زنان از طبقات پایین. که البته دومین نکته ریشه در کرامت‌بخشی به زن در نگاه توحیدی اسلام دارد. بحث توحیدی حجاب بسیار مفصل است اما آنچه در این سخنان می‌توان دریافت، مبارزه با نوعی طبقه‌بندی در بین زنان یک جامعه است و برداشتن این تبعیض میان آنان تا آنجا که همه زنان از این نعمت الهی برخوردار شوند. چرا که "جامعه‌ی توحیدی، یک جامعه‌ی بی‌طبقه است. یک جامعه‌ای که گروه‌های انسان‌ها در آن جامعه از یکدیگر بر حسب حقوق و مزایا جدا نشده‌اند".(طرح کلی اندیشه‌ی اسلامی در قرآن،ص۲۱۰) 🍃سخن نو ، دقیقا معطوف به این نگاه است که حجاب نه‌تنها سلب آزادی نیست بلکه به‌دنبال تأمین آزادی بیشتر است، نه‌تنها خدشه به کرامت انسان‌ها نیست بلکه اوج تکریم اوست و نه‌تنها تبعیض نیست بلکه وسیله‌ای برای برچیدن تبعیض‌ها است. ✍زينب نجیب @ghalamenajib

انتشار یادداشت "حجاب، مایه تکریم" در خبرگزاری مهر 🌿...سخن نو، دقیقاً معطوف به این نگاه است که حجاب نه‌تنها سلب آزادی نیست بلکه به‌دنبال تأمین آزادی بیشتر است، نه‌تنها خدشه به کرامت انسان‌ها نیست بلکه اوج تکریم اوست و نه‌تنها تبعیض نیست بلکه وسیله‌ای برای برچیدن تبعیض‌ها است.👇 mehrnews.com/x33xCg @ghalamenajib

بعد از بارندگی و طوفان شب گذشته...⛈ با وزش باد، ابرها سبکبال از آسمان گذشتند...🌤 و چه زیبا بود شکفتن گلی زیبا، در این سرمای پاییزی...🌼 بعد از طوفان... 🌊 نور خواهد تابیید... 🌅 و غنچه‌های زیبا دوباره چشم خواهند گشود...💐 به امید پیروزی فلسطین🇵🇸 #طوفان_الاقصی #مقاومت @ghalamenajib

🔹چند روز پیش در جشن فارغ‌التحصیلی یکی از دانشگاه‌های معتبر شاهد بی‌حجاب دانشجویان دختر بودیم که در کنار مدیر دانشگاه عکس انداختند و در پایان عکس قرار شد کلاه از سر برداشته و آن را بالا بیندازند... 🔹و اما قبل‌تر، در دانشگاهی دیگر، مدیر دانشگاه به‌محض خروج از نمازخانه شاهد صحنه‌ای بس قبیح می‌شود که سریعا به آن فضا معترض شده و ناراحتی و خشم حاصل از غیرتش را نشان می‌دهد... فیلم این دانشگاه به سرعت منتشر شد و کاربران تا چند روز به‌ آن واکنش نشان دادند این در حالی بود که واکنش‌ها بیشتر نقد رفتار مدیر را نشان می‌داد. 🔹و اما دانشگاه اولی.‌‌.. هرگز به این اندازه دیده نشد و واکنش قشر مذهبی جز تأسف حاصلی نداشت. ✍زينب نجیب #از_ماست_که_بر_ماست #حجاب @ghalamenajib