نوای نینوا همواره در گوش جهان باقی‌است که چون این ناله پابرجاست شرحِ داستان باقی‌است هزاران بار می سوزانَدَم این روضه ها وقتی غریو زخمیِ « هل مِن مُعین‌»اش در جهان باقی‌است هنوز از دیده‌ی خورشید خون می‌بارد و این است نشانِ عصر عاشورا اگر در آسمان باقی‌است چنان از تربت‌اش بوی شفا جاری‌است در عالم که این دارالشفا تا هست پابرجا ،زمان باقی‌است از آن روزی که راهِ آب را بر کودکان بستند همیشه شرم در چشمِ فرات از میهمان باقی‌است مگر جز آیه‌ی قرآن چه خواند آن سر که می‌بینم چنین روی لبانش داغ چوب خیزران باقی‌است مگر این کهنه پیراهن بپوشاند تنِ او را که یغمای خزان مانده،حکایت همچنان باقی‌است #هاجر_جعفرزاده #ملکوت_واژه #مرکز_آفرینش_های_ادبی_قلمستان https://eitaa.com/joinchat/1847788314Cffb1f9a271