🔖«بانو عمرة بنت نعمان، همسر مختار ثقفی» ای دل شیدا در سینه بی‌تاب مباش! بی‌قرار مسوز! مژده باد تو را که می‌شود کربلایی باشی، درحالی‌که در عاشورای سال ۶۱ هجری‌ از کاروان کربلا جا مانده‌ا‌ی! حتی می‌توانی در راه حسین و عشق او شهید شوی، درحالی‌که تو را به کربلا راه نبوده است! همچون بانو عمره، همسر مختار ثقفی. یکی از مهم‌ترین قیام‌های بعد از عاشورای سال ۶۱ هجری قمری، قیام مختار ثقفی است. اگرچه این قیام به دلیل خیانت و ترس عده‌ای از یاران مختار شکست خورد، اما چون با تأیید اهل‌بیت(علیهم السلام) و به خون‌خواهی از شهدای نینوا شکل گرفته بود، نقش مؤثر و بزرگی در انتقام از شهدای کربلا و افشای چهره پلید دشمن داشت. نقش و اثرگذاری «بانو عمره، همسر مختار» در پیشبرد این قیام تاریخی نقشی مهم و غیر قابل انکار است. او که بانویی عفیف، باایمان و درستکار، ادیب و شاعر بود؛ برخلاف پدرش نعمان که از جانب معاویه والی شهر کوفه گشته بود، «دل‌باخته»‌ی اهل‌بیت و حسین فاطمه بود و دوبار این عشق را اثبات کرد. اولین بار آن‌گاه که مسلم‌بن‌عقیل به‌عنوان سفیر امام وارد کوفه شد، مردم کوفه بواسطه‌ی تهدید و تطمیع یزید، عهد خود با مسلم را شکستند و سفیر حسین به‌خانه‌ی مختار پناه برد، زیرا عمال حکومتی به خانه‌ی دختر والی حمله نمی‌کردند. دیگر بار در هنگام قیام مختار، همسرش عمره پیوسته حامی و پشتیبان او و قیامش بود و با مختار همراهی می‌کرد. پس‌از شهادت مختار توسط زبیریان، خطاب به آنان گفت: «من به ایمان و صالح بودن مختار قسم می‌خورم که او بنده‌ای از بندگان صالح خدا و یاوران اهل‌بیت بود و ...باردیگر، آنجا که از قیام مختار در خون‌خواهی از قاتلان حسین حمایت کرد. سرانجام این بانوی رشید که در قیام مختار به افشاگری جنایات یزیدیان و زبیریان و پیروی از خونخواهان حسین‌بن‌علی همراه و همراز یاور امام بود، به جرم محبت به اهل‌بیت و عشق به حسین و خاندانش به شهادت رسید. به گواهی تاریخ او اولین زن در اسلام است که گردن زده شد. (ابن‌اثیر،الکامل فی التاریخ، جلد ۴، ص ۲۷۵، ۲۷۶)، (طبری، تاریخ طبری، جلد ۷ ،صفحه ۵۷۴) 🖋آمنه عسکری منفرد #اربعین_حسینی #بانوان_تمدن_ساز #بانو_عُمره @ghalamnegaremonfared