راستی مگه قرار نبود، دولت مایحتاج مردم رو تامین کنه؟ پس چرا تو دولت وفاق ملی مردم دارند، مایحتاج دولت رو تامین می کنند؟ منظورشون از وفاق، جیب من و تو نداره بود، درسته؟!🙄 @Ghalamzaniii

«مثل بهشت» به درس مسجد که رسیدند، معلم پرورشی خوش فکر مدرسه، با همکاری مسئولان زحمتکش، با یک تصمیم به موقع، بچه ها را برای انس با اماکن مقدس، به مسجدی نزدیک مدرسه بردند. تصمیم به موقع، شبیه یک تنور داغ و رسیده می ماند که وقتی خمیر نان به دیوارش چسبیده می شود، هم نان را نمی سوزاند و هم خوب آن را می پزاند! در مسجد را که باز کرده بودند، حسین احساس کرده بود؛ به یک بهشت خیلی زیبا و دلچسب رفته است، اینها را حسین برای مادر با همان زبان شیرین و‌ کودکانه‌اش، تعریف نموده؛ تا مادر را مشتاق به دیدار مسجدی کند، که مثل بهشت زیبا است! البته حق با حسین است و مسجد الغدیر شهرما، یکی از مساجد تمیز و باکلاسی است که حتی افراد سرشناس شهرهم، دوست دارند تا مراسم ختم اموات‌شان را در آنجا برگزار کنند! حالا این شوق پاک کودکانه که با دیدار بهشت ندیده، به دیوار خاطرات کودکی حسین، چسبانده شده، باعث حضور او در کلاس های حفظ دارالقرآن مسجد هست! به راستی که بچه های ما همانطور که به همت والای والدین و مربی های خوب برای تربیت نیاز دارند، به حضور در مکان های مقدس، برای تنفس در فضای معنوی نیز نیازمندند؛ اسلام مسجد را به عنوان کانونی برای دعا، نیایش و عبادت پایه‌گذاری نمود؛ تا با پاکسازی روح از امواج منفی، امکان تعلیم و تربیت آسان شود؛ از این روست که مساجد از ابتدا نیز با نقش آفرینی در فعالیت‌های آموزشی و فرهنگی به مکانی برای دست‌اندرکاران تربیت تبدیل شدند؛ تا بلکه راه‌گشای بسیاری از مشکلات تربیتی فرزندان مسلمان قرار گیرند. ✍🏻فاطمه شکیب‌رخ #مسجد @Ghalamzaniii

مگر می شود تمام دار و ندار ما از منظر چشمان‌ما غائب باشد و دنیا بر ما آسوده گذر کند… حوادثِ ایام، ما را در بر نگیرد و روزگار ما با آرامش طی شود! هیهات که تا نیایی، گره‌ی تنگ طوفان این عالم، باز نخواهد شد و قصه‌ی شب طولانی به پایان، رخ نشان نخواهد داد… بخوان امن یجیب را.. که دعای مهمومِ مضطر، بسی اثر دارد… طلب کن شفای قلوب ما را که دعای معشوقِ مظلوم، در حق عشاق، بسی اثر دارد… به پا کن هیاهوی دیدارت را، که بال شکسته ی منتظران، تنها به گرمیِ جان شما، التیام خواهد یافت… «اللهم لَـیِّن‌قَـلبی‌لِوَلِیِّ‌اَمرِک‌» ✍🏻فاطمه شکیب رخ #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #اللهم_بارک_لمولانا_صاحب_الزمان #جمعه_دلتنگی @Ghalamzaniii

«درس‌های پاییزی» پاییز دوست داشتنی است؛ زیرا به فصل تغییر و دگرگونی، شناخته می شود! آنهم تغییری که خبر از خزان می آورد! از این رو می توان دریافت که تغییر طلبی، یکی از صفات ذاتی آدمی است که اتفاقاً، سبب رشد و بالندگی او خواهد شد! با آنکه پاییز، بهار سرسبز و تابستان پر برکت را پشت سر نهاده تا متولد گردد؛ اما از آنجا که روحیه تنوع طلبی آدمیان را سیراب می کند، همیشه مورد توجه اهل تفکر و نظر بوده است! پس جذابیت پاییز را شاید بتوان، به این ویژگی اخیر، نسبت داد و‌ نتیجه گرفت که انسان یکنواخت عموماً، خواستار زیادی ندارد! در این میان اما؛ آنچه برگ ریزان طبیعت رنگین خداوند را در منظر بینندگان، دهشتناک نمی کند؛ یقین، ایمان و امید حتمی به تولدی دیگر است که در نهایت به نو شدن‌ِ طبیعت در اندیشه ها مرتبط می باشد! از این رهگذر نیز می‌شود فهمید که ایمان، یقین و امید حتمی به فردای بهتر، یکی از عوامل مهم تحمل مشقت‌ها و تغییرات ناخوشایندی است که گهگاه در زندگی با آن روبرو هستیم… پاییزتان از سبد تفکر و اندیشه‌های متنبه، مملو باد! ✍🏻فاطمه شکیب رخ #پاییز #پندانه @Ghalamzaniii

در کلام مبارک حضرت فاطمه زهرا سلام اللّه علیها، مصیبتی که از دین به انسان می رسد، بسی ناگوار تر توصیف شده، ایشان فرموده‌‌اند؛ اَللّهُمَّ لا تَجعَل مُصیبَتی فی دینی وَ لا تَجعَلِ الدُّنیا اَکبَرَ هَمّی وَ لا مَبلَغَ عِلمی خداوندا ! مصیبت مرا در دینم قرار مده، و «دنیا» را بزرگ ترین همّ و غم من و نهایت علم و هدف دانشم قرار مده* گاهی یک روایت از معصوم که چند جمله هم بیشتر نیست، دنیایی از اسرار را در خود پنهان دارد! مصیبت در دین، آنقدر بزرگ است که مصائب دنیا، در برابرش ذره ای ارزش دیدن ندارد! و دنیا آنقدر ناچیز و کوچک است که کسب نهایت علم و دانش آن نیز، ذره‌ای توان سیراب نمودن روح آدمی را ندارد! در کلام‌ بزرگان و مفسران احادیث، مصیبت در دین به سستی و بازگشت از اعتقادات پیشین، نسبت داده شده، بریدن از محراب، ناامیدی از لطف و رحمت الهی و هر آنچه که مانع احساس نزدیکی عبد به خداوند می شود، در دایره‌ی همین آفت خانمانسوز است. راستی هیچ‌گاه فکر کرده‌ایم که اگر آدمی چنین نگاهی به دین داشت و هم و غم خود را در دنیا محصور نمی دید، چقدر روح و روان ها در سلامت بودند و تحمل ناخوشی های دنیایی آسان تر بود… خدایا گرچه ما آن بانوی اندیشمند را دوست داریم، اما از سیره ایشان، فاصله ای اندوه‌بار گرفته‌ایم، خودت ما را به پایان این دوری، یاری فرما که فراموش کاری مان را در قرآن، بارها به رخ‌مان کشیده‌ای… *بحارالانوار، ج 83، ص 85 ✍🏻فاطمه شکیب رخ #پندانه #فاطمیه @Ghalamzaniii

«غزه خیلی تنهاست» آنقدر این تصویر، خالق اند‌وه بود که انگار برشی از یک فیلم هالیودی را به تماشا نشسته‌ام! چندباری زیرلب گفتم، غزه خیلی تنهاست! مگر می‌ شود چنین به خاک و خون نشسته باشی و حتی صدای شکستن‌ات را جز دو گوش‌ات، کسی شنوا نباشد! آمدم با قلب فریاد بکشم که بارالها اگرچه این قوم فریادرسی ندارند، اما تو را که دارند… یادم افتاد قرآن فرموده است؛ آنجا که دیگر حتی رسولان از یاری خداوند به ناامیدی رسیدند و یا شک کردند، یاری پروردگار به آنان رسید… (یوسف:۱۱۰) پس براساس آنچه سنت‌های الهی بر تقدیر نانوشته‌های این عالم کشیده؛ اکنون وقت یاری آن فرشتگانی است که الله، وعده‌ی بال زدن‌شان را برای نجات زمینیان، سال‌های پیش فرموده است… بازهم با خود زمزمه می کنم، غزه خیلی تنهاست… سنت‌های الهی به کم کاری ما چه کار دارد؟! ما حتی در کشور امام زمان عج الله تعالی که مردمانش، پوشیدن رخت عزای اهل بیت (ع) را خوب آموخته‌اند، حقانیت دفاع مشروع از غزه را نهادینه نساخته‌ایم… تا قیمت دلار و سکه اوج می گیرد، همان جمعیتی که با افتخار به دولت فعلی رای داده‌اند؛ صدای صاف شده از گلوی‌شان را پرتاپ می کنند که پول مظلوم ایران را خرج لبنان و فلسطین کردید، ما باید دلار را گران بخریم! سمعک‌شان هم که کار نمی‌کند؛ ما پول نبرده‌ایم، خرج نبرد را خودشان می دهند… بگذریم… آسمان پر از ستارگانی درخشان گشته که عن‌قریب است تا با آمیختن نورشان، چشم آدمیان کور شود، مگر آن دیدگانی که نور را عمری‌ست به نظاره نشسته‌اند… ✍🏻فاطمه شکیب رخ #غزه #لبنان @Ghalamzaniii

بعد از اتمام جنگ بدر که با پیروزی قاطع مسلمانان همراه بود، به دستور پیامبر صلی الله علیه و آله پیکرهای کشته شدگان کفار به یکی از چاههای بدر ریخته شد . رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله در کنار آن چاه آمد و آنان را با نامهایشان صدا کرد و فرمود: «بئس عشیرة الرجل کنتم لنبیکم، کذبتمونی و صدقنی الناس و اخرجتمونی و آوانی الناس و قاتلتمونی و نصرنی الناس … هل وجدتم ما وعدکم ربکم حقا؟ فقد وجدت ما وعدنی ربی حقا; چه بد بستگانی بودید برای پیامبرتان، شما مرا دروغگو خواندید، اما دیگران مرا تصدیق کردند، مرا [از شهر و دیارم] بیرون کردید و مردم [دیگر] پناهم دادند، با من به جنگ برخاستید و دیگران مرا یاری کردند، … آیا شما وعده های پروردگارتان را حق یافتید؟ من وعده های پروردگارم را حق یافتم* با توجه یه سیره رفتاری رسول الله آیا باید باور کنیم که مسلمان، انسان نیست اگر که در غم کشته شدن کفار ناراحت نشود؟! آیا در گزارش های تاریخی، در سیره ی اهل بیت (ع) خبری پیدا می شود که ایشان از کشته شدن کفار، به اندوه دچار شده باشند؟ ایکاش که صادقانه بگوئید تفسیر دینتان را از چه کسی دریافت می کنید که اینچنین با توهم ها هم سو شده‌اید؟! *اعلام الهدایه، ج 1، ص 134; شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج 14، ص 178 #فاطمه_شکیب‌رخ @Ghalamzaniii