#اشتباه_نوشتاری_در_فضای_مجازی
✅ ... لطفاً (خواهش می کنم) پین بشه.
❌ ادمین محترم خواهشاً پین بشه
*"خواهش" واژه ای پارسی است و افزودن تنوین به آن درست نیست.
#غلط_ننویسیم
#درست_بنویسیم
🖊@ghalatnanevisim
دربارۀ واژۀ سینی
در عربی صینی هم به معنیِ «(شخص) چینی» است و هم به معنیِ «(ظرف) چینی» است (بسنجید با کاشی که هم به معنیِ «کاشانی» است و هم به معنیِ «سفال»).
در فارسی واژۀ عربیِ صینی را با املای سینی نوشته‌ایم و در معنیِ «مجمعه، دوری» به‌کار برده‌ایم: «سینی: تشت و خوان بود رویین. خسروی گوید: تو چه پنداریا؟ که من ملخم؟ / که بترسم ز بانگ سینی و طاس؟» (اسدی، لغت فرس).
#غلط_ننویسیم
🖊@ghalatnanevisim
شیرینی نوشتن می‌تواند با انتخاب واژگان زیبا، ترکیب‌های جذاب ادبی، توصیفات زنده و احساسی، و ایجاد شخصیت‌ها و داستان‌های جذاب انجام شود. برای نشان دادن شیرینی نوشتن به دیگران، می‌توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید:
۱- تمرکز بر جزئیات: توصیف‌های دقیق از محیط، شخصیت‌ها، احساسات و وقایع می‌تواند به خواننده احساس کناره‌گیری از داستان را بدهد.
۲- استفاده از تصاویر زنده: با استفاده از توصیفات زنده و تصاویر غنی، می‌توانید دنیای داستان را برای خواننده زنده کنید و او را درون داستان بکشانید.
۳- استفاده از زبان شفاف و جذاب: از واژگان جذاب و قوی برای ایجاد اثرات تصویری و احساسی استفاده کنید تا خواننده را به دنیای داستانتان جذب کنید.
۴- توسعه شخصیت‌ها: شخصیت‌های عمیق و پیچیده‌ای را ایجاد کنید که خواننده با آنها ارتباط برقرار کند و به داستان علاقه‌مند شود.
۵- ایجاد جذابیت در داستان: از جذابیت‌های مختلف مانند تعارض، راز، ناگفته‌ها و انتظارات غیرمنتظره برای تحریک توجه خواننده استفاده کنید.
۶- نظم و ساختار موجود: از ساختار داستان معمولی خارج شده و با روایتی منحصر به فرد و جذاب مخاطب را مبهوت کنید.
۷- بازخورد از خوانندگان: با دریافت بازخورد از خوانندگان، می‌توانید ایده‌هایتان را بهبود بخشید و روند نوشتن خود را بهبود بخشید.
استفاده از این راهکارها می‌تواند به شما کمک کند تا شیرینی نوشتن خود را به دیگران نشان دهید و آنها را در دنیای شگفت‌انگیز داستانتان بکشانید.
#غلط_ننویسیم
🖊@ghalatnanevisim
شیرینی نوشتن می‌تواند با انتخاب واژگان زیبا، ترکیب‌های جذاب ادبی، توصیفات زنده و احساسی، و ایجاد شخصیت‌ها و داستان‌های جذاب انجام شود. برای نشان دادن شیرینی نوشتن به دیگران، می‌توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید:
۱- تمرکز بر جزئیات: توصیف‌های دقیق از محیط، شخصیت‌ها، احساسات و وقایع می‌تواند به خواننده احساس کناره‌گیری از داستان را بدهد.
۲- استفاده از تصاویر زنده: با استفاده از توصیفات زنده و تصاویر غنی، می‌توانید دنیای داستان را برای خواننده زنده کنید و او را درون داستان بکشانید.
۳- استفاده از زبان شفاف و جذاب: از واژگان جذاب و قوی برای ایجاد اثرات تصویری و احساسی استفاده کنید تا خواننده را به دنیای داستانتان جذب کنید.
۴- توسعه شخصیت‌ها: شخصیت‌های عمیق و پیچیده‌ای را ایجاد کنید که خواننده با آنها ارتباط برقرار کند و به داستان علاقه‌مند شود.
۵- ایجاد جذابیت در داستان: از جذابیت‌های مختلف مانند تعارض، راز، ناگفته‌ها و انتظارات غیرمنتظره برای تحریک توجه خواننده استفاده کنید.
۶- نظم و ساختار موجود: از ساختار داستان معمولی خارج شده و با روایتی منحصر به فرد و جذاب مخاطب را مبهوت کنید.
۷- بازخورد از خوانندگان: با دریافت بازخورد از خوانندگان، می‌توانید ایده‌هایتان را بهبود بخشید و روند نوشتن خود را بهبود بخشید.
استفاده از این راهکارها می‌تواند به شما کمک کند تا شیرینی نوشتن خود را به دیگران نشان دهید و آنها را در دنیای شگفت‌انگیز داستانتان بکشانید.
#غلط_ننویسیم
🖊@ghalatnanevisim
10.47M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🗳 ویژه
🏠 #پنجره متفاوتی از حضور امروز رهبر انقلاب در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم
🗳 #انتخابات_ریاست_جمهوری | پویش #بعلاوه_یک
💻 Farsi.Khamenei.ir
🟥🟥🟥⬛️⬛️⬛️🟨🟨🟨
تشک/ دشک
این واژه ترکی است و به هر دو صورت به کار می‌رود گاهی این واژه را به صورت "توشک" و "دوشک" هم می‌نویسند. در فارسی فصیح بهتر است آن را به صورت "تشک" که رایج‌تر از بقیه است به کار ببریم.
تکمه/ دکمه/ دگمه
این سه واژه ترکی است و می‌توان آنها را در معنی "وسیله‌ای کوچک از جنس پلاستیک، چوب یا فلز که برای به هم بستن قسمت‌های مختلف لباس یا برای تزیین بر روی آن دوخته می‌شود."
🔸فرهنگ درست نویسی سخن، دکتر حسن انوری، انتشارات سخن، صص ٨۶_٨٩
#غلط_ننویسیم
🖊@ghalatnanevisim
🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂
حکایت به قلم "ســاده و روان"
📚 باب اول : در سیرت پادشاهان
🌺 حکایت ۳۹
💫 هنگامى كه هارون الرشيد (پنجمين خليفه عباسى ) بر سرزمين مصر، مسلط گرديد گفت : بر خلاف آن طاغوت (فرعون ) كه بر اثر غرور تسلط بر سرزمين مصر، ادعاى خدايى كرد، من اين كشور را جز به خسيس ترين غلامان نبخشم .
از اين رو هارون غلام سياهى به نام خضيب داشت كه بسيار نادان بود، او را طلبيد و فرمانروايى كشور مصر را به او بخشيد. گويند: آن غلام سياه به قدرى كودن بود كه گروهى از كشاورزان مصر نزد او آمدند و گفتند: پنبه كاشته بوديم ، باران بى وقت آمد و همه آن پنبه ها تلف و نابود شدند. غلام سياه در پاسخ گفت : مى خواستيد پشم بكاريد! (1)
🔸اگر دانش به روزى در فزودى(2)
🔹ز نادان تنگ روزى تر نبودى
🔸به نادانان چنان روزى رساند
🔹كه دانا اندر آن عاجز بماند
🔸بخت و دولت به کاردانی نیست
🔹جز به تأیید آسمانی نیست
(🔸اوفتاده است در جهان بسيار) (3)
(🔹بى تميز ارجمند و عاقل خوار) (4)
🔸كيمياگر به غصه مرده و رنج
🔹ابله اندر خرابه يافته گنج
(1)_ این ماجرا سندیت تاریخی ندارد
(2)_ روزی: رزق
(3)_ اوفتاده: چنین اتفاق افتاده
(4)_ بی تمیز: نادان
#غلط_ننویسیم
#حکایات_سعدی
🖊@ghalatnanevisim
4_5785284311640965675.mp3
488.7K
پیشدادیان #منوچهر (بخش ۶۰)
#داستان_زال_و_روداوه (بخش ۵۹)
#غلط_ننویسیم
#شاهنامه_خوانی
🖊@ghalatnanevisim
#توضیحات
#توضیحات_تلفظ
-سپه بر دو رویه رده برکشید: سپاه در دو دسته صف کشید.
-چنان همش بر پیل پیش آورید: سام رستم را همان‌طور سوار بر فیل پیش خواند (و اجازه نداد او، برای احترام نهادن، پیاده شود).
-بنیاد: ریشه و تنه‌ی درخت
-درع: زره
-خود: کلاهخود
-تیر ناوک/ ناوک: تیر کوچک دارای غلاف.
-همه تیر ناوک فرستم درود: من فقط تیر را ستایش می‌کنم، یعنی همه کار من فقط تیراندازی‌ست. یا: پیغام من به دشمنانم فقط تیرباران است.
-چن آنِ تو باشد مگر زَهره‌ام: زهره، یعنی دلیری من هم مانند دلیری توست. در شجاعت به تو رفته‌ام.
***
شکلی از حرف اضافه‌ی "به" در زبان پهلوی "پَد" یا "پَذ" بوده که به‌تدریج به "بَد" و "بَذ"، و بعدتر به "به" تغییر یافته و در فارسی ِامروز دیگر نشانی از آن نیست، جز درمورد چند کلمه که در آنها این حرف اضافه با خودِ کلمه ادغام شده بوده و به‌همین‌دلیل بدون تغییر، در زبان باقی مانده‌اند، و هنوز هم استفاده می‌شوند: پَد+رام> پدرام: به‌آرام؛ پد+گاه>پگاه؛ پد+دُرود>پدرود. همین‌طور وقتی می‌گوییم چیزی پدید آمد، یعنی به دیده آمد، دیده شد، که درواقع بوده: پَد+دید؛ و به‌همین‌شکل، پدیده و پدیدار.
این حرف اضافه‌ی پَد/پَذ در زمان فردوسی پیش از مصوت‌ها (-َ، -ِ، -ُ، آ، ای، او) تغییر خود را آغاز کرده بوده و به‌صورتِ "بَد" استفاده می‌شده، اما هنوز شکل امروزی خود، "به" را پیدا نکرده بوده، بنابراین در شاهنامه داریم: بَدآن (به آن)، بَدو (به او)، بَدین‌سان (به‌این‌سان)، بَدیشان (به ایشان) و مانند این‌ها. به خاطر داشته باشیم که این شکل فقط پیش از مصوت‌ها استفاده می‌شده و پیش از کلمه‌هایی که با یک همخوان شروع می‌شوند، در همان‌زمان هم خودِ همان "به" استفاده می‌شده؛ پس داریم: به کاوس، به مردم.
#غلط_ننویسیم
#شاهنامه_خوانی
🖊@ghalatnanevisim