زندگی دنیا خیلی خیلی مهمه. در زندگی دنیا، باید هم از «حسنه دنیا» برخوردار بود و هم از «حسنه آخرت » ( ربنا آتنا فی الدنیا حسنة وفی الاخرة حسنة ) و در عین توجه به آخرت نباید سهم و نصیب خودمون از دنیا رو فراموش کنیم . ( ولاتنس نصیبک من الدنیا )  و چونکه حیات طیبه، با استفاده از « #طیبات » امکان پذیره، این که خودمون رو از رزق طیب الهی محروم کنیم، و همه ش به  مقامات معنوی دلخوش باشیم درست نیست: قل من حرم زینة الله التی اخرج لعباده و الطیبات من الرزق؟   (بگو چه کسی زینت های الهی را که برای بندگان خود آفریده و روزی های پاکیزه را حرام کرده است؟)   . .

شاید هنوز مختصات دقیق زندگی گوارا رو ندونیم..😔 برای رسیدن به چنین زندگی، خداوند راه را اینطور به ما نشان داده :👇 مَن عَمِلَ صالِحًا مِن ذَكَرٍ أَو أُنثىٰ وَهُوَ مُؤمِنٌ فَلَنُحیِیَنَّهُ حَیاةً طَیِّبَةً ۖ وَلَنَجزِیَنَّهُم أَجرَهُم بِأَحسَنِ ما كانوا یَعمَلونَ یعنی هر كس كار شایسته‌ انجام دهد، خواه مرد باشد یا زن، و به خداوند ایمان داشته باشد، او را با یک زندگی گوارا زنده می‌کنیم؛ و پاداش آن‌ها را به بهترین اعمالی كه انجام می‌دادند، خواهیم داد. این " زنده میکنیم " یعنی کسی که این زندگی گوارا رو تجربه نکنه، انگار اصلاً زندگی نکرده. و چون زندگی دنیا مقدمه زندگی آخرته ، به آخرتش هم امیدی نیست ... و من همه ترسم از اینه که بعد از یک عمر زندگی مشمول این آیه از قران بشم که :😔 " هل انبئکم بالاخسرین اعمالا؟ الذین ضل سعیهم فی الحیات الدنیا و هم یحسبون انهم یحسنون صنعا  آیا میخواهید بدانیدکه زیانکار ترین افراد در عمل چه کسانی هستند؟ آنهایی که تمام زحماتشان در دنیا به هدر و گمراهی رفته، ولی خودشان فکر میکنند که بهترین اعمال را انجام داده اند! ...

من خیلی هراس دارم که از تجربه هایم بگویم.... اولین دلیلش اینه که پیش خودم میگم خب تجربه های منِ حقیر برای دیگران چه فایده؟! اما مدتی هست، مادرهای عزیز مجموعه براشون خیلی سوال پیش آمده و هر بار منو می‌بینند سوالات زیر را می‌پرسند 🙈 مادرهای زیادی میگن خب خانم افراسیابی شما همه‌ی شرایطت خوبه که تونستی به بچه‌ی پنجم فکر کنی! اما واقعا این طور که دیگران فکر می‌کنند نیست!!!!!! مگه میشه زندگی بدون چالش و سختی ! اهم سوالات!👈 خونه دارید؟! خیر، مستاجریم! وضع مالیتون خیلی خوبه؟! معمولی( از برکت خود بچه ها، رزق همشون رسیده) همسرم کارمنده. خودمم از ازهار حقوق مربیگری دارم! نه حقوق موسس یا مدیرعامل... بارداری و زایمان‌های خوبی داری؟! من تجربه هفت بارداری دارم. هم تجربه خوب و راحت داشتم. هم تجربه سخت و اذیت کننده! مشکل جسمی ندارید؟! مثل همه‌ی خانمها... یه مدتی به خاطر بچه داری کمردرد و کم خونی و... تجربه میکنم.‌ همسرتون خیلی حامی هستن؟! اگه شرایطشو داشته باشه به اندازه‌ی ظرفیت خودش بله.. اما ظرفیت و تاب آوری یک مرد تا زن بسیار فرق داره! و امتحان الهی بر این رقم خورده. تقریبا هر سال همسرم اتفاق بدی براشون می افته که چندین ماه در بستر بیماری به سر می‌برند.. ( بعد از فرزند اولم... چندین عمل آپاندیس و کیست داشتند.. بعد به دنیا آمدنِ دوقلوها: . تصادف سنگین داشتن رفتن در کما و ضربه مغزی شدند و در نهایت عمل پرریسکِ سر داشتند و امام رضا.ع. بهمون رحم کردند .. بعد از فرزند چهارمم.. در یک سانحه زانوهاشون بد آسیب دید و چندین ماه در بستر بودند... بعد از فرزند پنجم. سانحه‌ ایی در ناحیه کمر و نخاع دیدند و تازه عمل کردند و تا مدتها در بستر هستند...) فرزندانتان آرام هستند؟! هم تجربه‌ی فرزند آرام داشتم هم تجربه.ی فرزندان کولیک‌ ،بیش فعال ، نا آرام دارم.! یکی از فرزندانمان ،محمد حسن جان ( با لقب عبدالباقی (، ماجرا داره که قبلا نوشتم). ایشون هم بعد از یک ماه نا امیدی، دوباره خدا بهمون نعمتش را امانت داد... کمکی دارید؟!، فقط خواهرم به اندازه‌ی توان و ظرفیتش و....

زندگی بدون رنج و مشکل وجود نداره!!!! لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِی کَبَدٍ؛ که ما انسان را در رنج آفریدیم»(و زندگی او مملو از رنج ها است)... اینکه بخواهیم صبر کنیم تا همه چیز خوب باشد تا به ارزش هایمان فکر کنیم.. هیچ وقت اتفاق نمی افتد! در دل همین رنج ها باید زندگی کرد گل در دامنِ خار است و در دامن خار ، رشد می‌کند و بلند می‌شود و پر برگ می‌شود ... دنبال دنیای گوارای بدون رنج نباشیم که هیچ وقت محقق نمیشود😊 گل را با خار بپذیریم، او بلد هست در بین همین خار، رشد کند ...‌.‌

🔴همه‌ بارِ تربیت روی دوش شما نیست! گاهی شما با برادرتان سر تخت را می‌گیرید و در تابستان آن را به حیاط می‌برید. اگر برادرتان قوی و چابک باشد، نگران قسمتی که او گرفته نیستید؛ چون می‌دانید که از پسش برمی‌آید. اما نگران بخشی هستید که خودتان گرفته‌اید، مبادا بلغزید و زمین بخورید. در مسیر تربیت، آن سر ماجرا را خدا گرفته است؛ یعنی همان بخش‌هایی که از توان ما خارج است. پس نگرانی‌مان نباید روی چیزی باشد که خدا به عهده گرفته، بلکه باید روی همان بخشی باشد که در اختیار خودمان است. خطر واقعی آنجاست که بتوانیم و انجام ندهیم، نه آنجایی که اصلاً از عهده‌مان خارج است. ✍️ برگرفته از کتاب "راه رشد" (جلد اول)، آیت‌الله حائری شیرازی

#شاکر باشیم....

#انگیزه #اراده #هدف از دو ماه پیش در #طرح_همدلی_ازهار یک سفر به دریای بوشهر ‌طراحی کرده بودم.. چون بهترین زمان برای رفتن به بوشهر فقط همین موقع بود! و اجرای این طرح برامون خیلی مهم بود اهداف زیادی پشت این طرح هست. که مهم ترینش نزدیک شدن خانواده ها بهم برای ایجاد یک تشکیلات بزرگ ان‌شالله که تشکیلات منجی به ظهور آقا امام زمان.عج‌ باشد.. از قضا نزدیک به سفر اتفاقاتی افتاد که باعث می‌شد به کنسل کردن سفر یا حداقل نرفتن خودم خیلی فکر کنم مثلا یکیش همین بود که همسرم به خاطر عمل و استراحت بعد از عمل نمیتونستن همراهمون باشن نازنین زینب. ۴۰ روزشه، و ما باید تنها با این پنج تا بچه قاعدتا با اتوبوس به این سفر برویم... بارندگی و یک سری شرایط دیگه مثل خستگی های این مت به خاطر کولیکِ دختر جان و بی خوابی ها . و... هم بی تاثیر نبود ! اما داشتن #هدف... باعث شد‌. که در نهایت بگم‌ : توکل به خدا بلیت میگیرم و یا علی حرکت می‌کنیم! #ادامه👇

وقتی من با این وضعیت راهی شدم..... یک مادری پیام داد: گفت من با وجود یک بچه!، میترسیدم به سفر فکر کنم.! اما وقتی دیدم شما با پنج تا، اونم با اتوبوس! دارید راهی میشید یاعلی و گفتم و حرکت کردم... یک مادر میگفت: ما خیلی سال هست دوس داشتیم دریا بیایم. ولی # اراده پیدا نمی‌کردیم.. الان که دیدیم یک گروه دارن میرن ما هم #انگیزه پیدا کردیم و راه افتادیم و...‌ خلاصه خاطره و داستان زیاده!!!! که هر کس به یه علتی که ما بهش میگیم #انگیزه #اراده #هدف با وجود سختی ، یا علی گفتند و راه افتادند‌...‌ #ادامه👇