پرچم سبزش از همینجا معلومه💚

ما اسیریم و فقیریم و یتیم ای مهتاب دختر حضرت موسی! دل ما را دریاب... #عکاسیمون

«هر افتادنی را صدایی نیست ؛ یکی از چشمت می‌افتد و دیگری از قلبت..!»

ما سـاده دلـیم بـﮧ دلـے کار نـداریـم جز حضـرتـ ارباب خـریدار نـداریـم با لطمـﮧ بـروے بـدن خود بنوشتـیـم مـا مست حـسـیـنـیـم بـﮧ کسـے کار نـداریـم …

جانِ هر زنده دلی ، زنده به جانی دگرست ..

«ميانه‌ىِ وجودم چيزى معلق است كه نه "واژه‌ها" قادر به بيان‌ اش هستند! و نه "گريه" برايش كافى است...» #عکاسیمون

القلوبُ برغمِ البُعدِ تتصلُ! قلب‌ها علی‌رغم دوری، وصل می‌شوند!

_

اقا جان عمرم روبه پایان است نمی آیی؟

بابا رضا (علیه السلام)🥺♥️ صدای قدم هایم به گوش میرسد؛ با هر قدم قطره اشکی از گوشه چشمانم روان میشود. من نزدیک تر میشوم و توان پاهایم کمتر. نگاهم را بالا می آورم، نور گنبدش سیاهی چشمانم را در هم میفشرد...گویا چشمانم از تماشا سیر نمیشود. به راه ادامه میدهم؛ حال که فارغ گشته ام از درد فراغ همانند روح، خارج از بدن، سبکبال به سوی ضریحش پر میگشایم. دستانم بند بند بهشتش را طواف میکند. بعد از مدت ها بیتابی به گمشده ای که تازه نشانی از آن یافته بودم رسیده ام. بدنم مماس با ضریحه فولادینش است؛ عطر خوشش را به ریه هایم میکشانم؛ آنقدر اشک میریزم که خون، جای قطره قطره الماس های تراشیده، در چشمانم جمع میشود. پلکانم روی هم می افتد، و مرور میکنم سر گذشتی که مرا به خانه پدری رساند. کم است هرچه بگویم در اوصافش. دستم را از میان انبوهی خرابه پدرانه گرفت و مرا در آغوش کشید. ضمانتم را کرد نزده پروردگاری که شرمم میشود خود را بنده اش بنامم. راه را نشانم داد، همانند کودکی التیامم میدهد در این راه. هرچه بگویم صد گفته ام از هیچ و هیچ گفته ام از صد. تنها باید چشم بگشایی تا ببینی هر آنچه را که کلمات را توان توصیفش نیست. پلکانم را فاصله میدهم، گویی قلبم حضور معشوق را حس کرده است که آرام محبس سینه ام را نوازش میدهد. نفس در سینه ام را رها میکنم و آرام به دیوار پشت سرم تکیه میدهم. و من کنج آرام خودرا در هیاهوی این دنیا پیدا کردم. کپی= ممنوعات

_

اگر زخمت رو درمان نکنی، به کسانی زخم خواهی زد که نقشی در زخمی کردنت نداشتند.

_

من حرف‌ها در دل دارم که گلو را زخم می‌کنند :)

_

«صبر را عاجز کند دردی که بیش از طاقت است»

_

‹ چه نزدیك ‌ترین هایی ك دورترین شدند . ›

اینجاهم ، مشهد ! 1403 / 02 / 26 [ هنر ِ سکوت ] .

_

فكيف أخافُ من شيءٍ؟ وأنتِ الأمنُ لو يأتي زمان الخوف . . . پس چگونه از چیزی بترسم؟ حال آنکه چون زمانِ ترس فرا رسد، تو امنیتی :)

_

‌ آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست ، هر کجا هست خدایا به سلامت دارش .

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: برای یافتن گمشده با اعتقاد کامل این ذکر را زیاد تکرار کنید: أَصْبَحْتُ فی أَمَانِ الله ، أَمْسَیْتُ فی جِوارِ الله؛ در پناه خدا صبح کردم ، در پناه خدا وارد شب شدم .. ایشان در جای دیگر هم فرموده‌اند: هر چه که گم‌شده [ گرچه انسان باشد ] این ذکر را بسیار بخوانید ، مجرب است .

برای مردِ جهادی روز های سخت کشورمون « آقای رئیسی » دعا کنید .🥲

هممون نگرانیم و منتظر یک خبر خوش! فقط خواهشا الکی جو ندید.

چه شب دراز و تلخی شد. خداکند پایان این شب خبر آرامبخشی باشد..

بیاید تا وقتی که هنوز خبری نشده ب فکر احتمالات نباشیم! خدا بزرگ ...

انگار روحم معلق بین زمین و آسمون

[ إِنَّهُ عَلَىٰ رَجْعِهِ لَقَادِرٌ ]