#خدا هُــوَ رَبُّ المُـستَـحــيل وَأنــت تَبکـي عَــلى المُمکِــن! او خداوند ناممکن هاست در حالی که تو برممکن گریه می کنی ؟!!! ـــــــــــــــــــ خیلی زیباست! اصن وقتی نگاه میکنی به اسماء جلاله خدا یک آن تمام نگرانی هات تموم میشه و لبخند رضایتمندی رو لبت میشینه... وقتی میشنوی: خدا #قادر است! یعنی همه چی تمومه.... یعنی دیگه غصه بسه! یعنی دلمشغولی ها پر! یعنی پشتت به خدایی گرمه که تمام امور دست خودشه، اونقدر #قادر که نمیذار هیچ قدرت پوشالیِ زمینی تورو تهدید کنه!! شنیدی این تیکه از آیه رو: یدالله فوق ایدیهم! یعنی هرچقدم برا زمین زدنت تلاش کنن بازم این تلاشه بی ثمره! چون اون بالایی از همشون قوی تره...، قوی تر و دلسوز تر و البته مهربون تر.... جنس نگاهش به ما زیر دستیا، از جنس #نوره.. از جنس #محبت و یا #عشق....، یه نگاهی شبیه نگاه مادر به فرزند... نه نه...!!ببخشید خیلی فراتر از این .....!! اونقدری که یکطرف رابطه برای طرف دیگه جون مید!!! وقتی میگی خدا #عزت داره: یعنی خیلی خیلی بزرگه.... و عاشق تموم بنده هایی که در جستجوی #عزتن! اصلا خدا ادمای #عزتمند رو دوست داره... خدا هیچ وقت به #ذلت بنده اش راضی نمیشه... دلش نمیخواد تو پیش این و اون خودتو کوچیک کنی... وا بری... سرافکنده شی..، خدا فکر همه جاشو کرده! میگه پیش همه عزتمند باش، فقط حق داری پیش خودم اظهار ضعف کنی... چون من کفایت تموم نداشته هاتو میکنم ولی الباقی چی؟! هر وقت پیش بنده ی خدا خودتو خوار و ذلیل کردی به کجا رسیدی؟ عزیز شدی؟یا شرمنده؟ بیا عزیز من باش! منم که همیشه نگهت داشتم........ بیا عزیز من باش!

#منتظرانھ|💚|•° °•○نیسٺ نِشــآنِ‌زِݩدِگے|√°• ~•|تانَرِسـَــد ↻نِشــٰان|ِ‌تـُو|^ مـَــهدےجـٰاݩـ❤️||• ◈ اینجا صحبت #عشق در میان است

#منتظرانھ|💚|•° °•○نیسٺ نِشــآنِ‌زِݩدِگے|√°• ~•|تانَرِسـَــد ↻نِشــٰان|ِ‌تـُو|^ مـَــهدےجـٰاݩـ❤️||• ◈ اینجا صحبت #عشق در میان است

🌷🍃 🍃 #چفیه | #ڪلام‌شهید | عشق به خانواده⇩ جواد به خانواده #عشق میورزید و شماره همسرش را در گوشے به ۷۲۱ ذخیــــره ڪرده بود، مےگفت فلسفه این شماره اینه ڪه در هفت آسمان و دو عـالم یڪ نفر همسر من نمیشه...😌♥️ #شهید‌مدافع‌حرم‌جواد‌محمدے #شهدا‌ر‌ا‌یاد‌ڪنیم‌با‌ذڪر‌صلوات #اللهم_الرزقنا_توفیق_الشهادة #اللّٰهُمَّ_عَجِّلْ_لِوَليِّٖكَ_الْفَرَج » #کمی_با_شهدا 🥀 @gharar_shohada_313 ♡✧❥꧁♥️꧂❥✧♡

#دلتـڹــڱـے❣🍃 اینڪه نمیشه بدون #عشق زندگی ڪرد یه دروغ محضـه، خیلیا دارن بدون #امام‌زمـان💚زندگی میڪنن..!🍂 #گُـمـنـٰام_نِـوِشـت @gharar_shohada_313

ما تشنه ایم تشنہ خاڪ تشنہ دوڪوهه تشنہ شلمچـه تشنہ #عشـق💔 {🥀💔😢}

#عشق را خلاصه می‌کنم در نگاه مادری که به عشق فرزندش، سنگِ تمام شهدای گمنام را به آغوش کشید...💔 #شهید_گمنام #مادر_حسین_مادری_می‌کند_برایتان @gharar_shohada_313

🍃 چشم #پدر دلگرم به لبخند #مادر و چشم مادر خیره به #اشک شوق پدر شد و بار دیگر #جوانمردی پا به عرصه هستی گذاشت. . 🍃پسرشاگرد خوبی بود وپدرهم معلم خوبی که راه ورسم مردانگی رابه اوآموخت. . 🍃 محمدرضا شیفته ی مردانگی #سید_الشهدا و غیرت #ابوالفضل شد . رد پای آموخته هایش، سبب شد تا سِیلی از #جوانان را شیفته مرام و خوشرویی خود کند،ردپایی که عطر #ایمان در جای جای خاکش به مشام میرسد و مشام هارا نوازش میکند. . 🍃در گفت و گوهایش با مادر گفته بود. «قول میدهم مادر که #شهید شوم آخر» سر را فدای #حرم عمه سادات کرد و قول او برای همیشه ماندگار و یادگار شد. غیرتش باعث شد جانش را #فدا کند تا مبادا نگاه چپ حرامی ها سوی حرم عقیله بنی هاشم باشد. . 🍃چه #عاشقانه پر کشید و جام شهادت را سر کشید. رفت اما تجربه و مردانگی خود را به یادگار گذاشت تا سرمشق شیر مردانی باشد که #عشق به وصال‌ِ #معشوق دارند و آرزوی نوشیدن جام #شهادت در #دل.... . ✍نویسنده: #بنت_الهدی . 🌸به مناسبت تولد #شهید_محمدرضا_دهقان_امیری . 📆تـاریخ تـولـد: ۲۶/فروردین/۱۳۷۴.تهران . 📆تـاریخ شـهادت: ۲۱/آبان/۱۳۹۴.حلب . 📅تاریخ انتشار: ۲۵/فروردین/۱۳۹۹ . 🥀مـحل مـزار: گلزار شهدای علی اکبر چیذر . 📚کتاب های منتشر شده در رابطه با شهید: #ابووصال #یک_روز_بعد_از_حیرانی ➣ツ°•| @gharar_shohada_313

#عشق یعنی‌، استخوان و یه پلاک سال‌ها تنهای تنها زیرِ خاک! #شهیدگمنام🥀 ➣ツ°•| @gharar_shohada_313

#اقتدارسپاه🌱 تا چفیه به دوش چکمہ بر پا دارد بر دیده👀همیشه "امر مولا"✊🏼دارد  این هیمنہ‌وصلابت اش: دشمن ترس😎  با نام #سپاه #عشق♥️معنا دارد✌️🏼 🎧|#سیدرضا_نریمانی ➣ツ°•| @gharar_shohada_313

🔴هرکس دنبال خبر می گرده بهش بگین #عشق داره بر میگرده ❤️ 🔰پیکر مطهر پاسدار مدافع حرم شهـید #جواد_الله‌_کرم بعد از گذشت ۴ سال از زمان شهادت در #ادلب_سوریه تفحص و شناسایی شده و به میهن اسلامی برمی‌ گردد #عشق_داره_برمیگرده 🌷♥️ ➣ツ°•| @gharar_shohada_313

بسمـ رب الشهدا♥️ #تنها_میان_داعش #قسمت اوّل🦋 💟 وسعت سرسبز باغ در گرمای دلچسب غروب، تماشاخانه‌ای بود که هر چشمی را نوازش می‌داد. خورشید پس از یک روز آتش‌بازی در این روزهای گرم آخر #بهار، رخساره در بستر آسمان کشیده و خستگی یک روز بلند بهاری را خمیازه می‌کشید. دست خودم نبود که این روزها در قاب این صحنه سِحرانگیز، تنها صورت زیبای او را می‌دیدم! حتی بادی که از میان برگ سبز درختان و شاخه های نخل ها رد می‌شد، عطر #عشق او را در هوا رها می‌کرد و همین عطر، هر غروب دلتنگم می‌کرد! 💟 دلتنگ لحن گرمش، نگاه عاشقش، صدای مهربان و خنده های شیرینش! چقدر این لحظات تنگ غروب سخت می‌گذشت تا شب شود و او برگردد و انگار همین باد، نغمه دلتنگی‌ام را به گوشش رسانده بود که زنگ موبایلم به صدا درآمد. همانطور که روی حصیر کف ایوان نشسته بودم، دست دراز کردم و گوشی را از گوشه حصیر برداشتم. بعد از یک دنیا عاشقی، دیگر می‌دانستم اوست که خانه قلبم را دقّ‌الباب می‌کند و بی‌آنکه شماره را ببینم، دلبرانه پاسخ دادم :«بله؟» 💟 با نگاهم همچنان در پهنه سبز و زیبای باغ می‌چرخیدم و در برابر چشمانم، چشمانش را تجسم می‌کردم تا پاسخم را بدهد که صدایی خشن، خماری عشق را از سرم پراند :«الو...» هر آنچه در خانه خیالم ساخته بودم، شکست. نگاهم به نقطه‌ای خیره ماند، خودم را جمع کردم و این بار با صدایی محکم پرسیدم :«بله؟» 💟 تا فرصتی که بخواهد پاسخ بدهد، به سرعت گوشی را از کنار صورتم پایین آورده و شماره را چک کردم، ناشناس بود. دوباره گوشی را کنار گوشم بردم و شنیدم با همان صدای زمخت و لحن خشن تکرار می‌کند :«الو... الو...» از حالت تهاجمی صدایش، کمی ترسیدم و خواستم پاسخی بدهم که خودش با عصبانیت پرسید :«منو می‌شناسی؟؟؟» 💟ذهنم را متمرکز کردم، اما واقعاً صدایش برایم آشنا نبود که مردّد پاسخ دادم :«نه!» و او بلافاصه و با صدایی بلندتر پرسید :«مگه تو نرجس نیستی؟؟؟» از اینکه اسمم را می‌دانست، حدس زدم از آشنایان است اما چرا انقدر عصبانی بود که دوباره با حالتی معصومانه پاسخ دادم :«بله، من نرجسم، اما شما رو نمی شناسم!» که صدایش از آسمان خراش خشونت به زیر آمد و با خنده‌ای نمکین نجوا کرد :«ولی من که تو رو خیلی خوب می‌شناسم عزیزم!» و دوباره همان خنده‌های شیرینش گوشم را پُر کرد. 💟 دوباره مثل روزهای اول مَحرم شدن‌مان دلم لرزید که او در لرزاندن دل من به‌شدت مهارت داشت. چشمانم را نمی‌دید، اما از همین پشت تلفن برایش پشت چشم نازک کردم و با لحنی غرق ناز پاسخ دادم :«از همون اول که گوشی زنگ خورد، فهمیدم تویی!» با شیطنت به میان حرفم آمد و گفت :«اما بعد گول خوردی!» و فرصت نداد از رکب #عاشقانه‌ای که خورده بودم دفاع کنم و دوباره با خنده سر به سرم گذاشت :«من همیشه تو رو گول می‌زنم! همون روز اولم گولت زدم که عاشقم شدی!» و همین حال و هوای عاشقی‌مان در گرمای #عراق، مثل شربت بود؛ شیرین و خنک! 💟 خبر داد سر کوچه رسیده و تا لحظاتی دیگر به خانه می آید که با دستپاچگی گوشی را قطع کردم تا برای دیدارش مهیا شوم. از همان روی ایوان وارد اتاق شدم و او دست‌بردار نبود که دوباره پیامگیر گوشی به صدا درآمد. در لحظات نزدیک مغرب نور چندانی به داخل نمی تابید و در همان تاریکی، قفل گوشی را باز کردم که دیدم باز هم شماره غریبه است. 💟 دیگر فریب شیطنتش را نمی‌خوردم که با خنده‌ای که صورتم را پُر کرده بود پیامش را باز کردم و دیدم نوشته است :«من هنوز دوستت دارم، فقط کافیه بهم بگی تو هم دوستم داری! اونوقت اگه عمو و پسرعموت تو آسمونا هم قایمت کنن، میام و با خودم می‌برمت! ـ عَدنان ـ » برای لحظاتی احساس کردم در خلائی در حال خفگی هستم که حالا من شوهر داشتم و نمی‌دانستم عدنان از جانم چه می خواهد؟... ادامــــــه دارد.... ✍🏻نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد ➣ツ°•| @gharar_shohada_313

•| #رزق_شبانه {•🦋•} با اینهمه مشغله در زندگی دنیا؛ چجوری میشه برای خدا کار کرد؟ برای خدا نفس کشید؟ برای خدا قیام کرد؟ 👤 #استاد_شجاعی ❣اینجا صحبت #عشق درمیان است. ➣ツ°•| @gharar_shohada_313

بسمـ رب الشهدا♥️ #تنها_میان_داعش #قسمت_چهاردهم🦋 💟 بدن بی‌سر مردان در هر گوشه رها شده و دختران و زنان جوان را کنار دیوار جمع کرده بودند. اما عدنان مرا برای خودش می‌خواست که جسم تقریباً بی‌جانم را تا کنار اتومبیلش کشید و همین که یقه‌ام را رها کرد، روی زمین افتادم. گونه‌ام به خاک گرم کوچه بود و از همان روی زمین به پیکرهای بی‌سر #مدافعان شهر ناامیدانه نگاه می‌کردم که دوباره سرم آتش گرفت. 💟 دوباره به موهایم چنگ انداخت و از روی زمین بلندم کرد و دیگر نفسی برای ناله نداشتم که از شدت درد، چشمانم در هم کشیده شد و او بر سرم فریاد زد :«چشماتو وا کن! ببین! بهت قول داده بودم سر پسرعموت رو برات بیارم!» پلک‌هایم را به سختی از هم گشودم و صورت حیدر را مقابل صورتم دیدم در حالی که رگ‌های گردنش بریده و چشمانش برای همیشه بسته بود که تمام تنم رعشه گرفت. 💟 عدنان با یک دست موهای مرا می‌کشید تا سرم را بالا نگه دارد و پنجه‌های دست دیگرش به موهای حیدر بود تا سر بریده‌اش را مقابل نگاهم نگه دارد و زجرم دهد و من همه بدنم می‌لرزید. در لحظاتی که روح از بدنم رفته بود، فقط #عشق حیدر می‌توانست قفل قلعه قلبم را باز کند که بلاخره از چشمه خشک چشمم قطره اشکی چکید و با آخرین نفسم با صورت زیبایش نجوا کردم :«گفتی مگه مرده باشی که دست #داعش به من برسه! تو سر حرفت بودی، تا زنده بودی نذاشتی دست داعش به من برسه!» و هنوز نفسم به آخر نرسیده، آوای #اذان صبح در گوش جانم نشست. 💟 عدنان وحشتزده دنبال صدا می‌گشت و با اینکه خانه ما از مقام #امام_حسن (علیه‌السلام) فاصله زیادی داشت، می‌شنیدم بانگ اذان از مأذنه‌های آنجا پخش می‌شود. هیچگاه صدای اذان مقام تا خانه ما نمی‌رسید و حالا حس می‌کردم همه شهر #مقام حضرت شده و به‌خدا صدای اذان را نه تنها از آنجا که از در و دیوار شهر می‌شنیدم. 💟 در تاریکی هنگام #سحر، گنبد سفید مقام مثل ماه می‌درخشید که چلچراغ اشکم در هم شکست و همین که موهایم در چنگ عدنان بود، رو به گنبد ضجه زدم و به حضرت التماس می‌کردم تا نجاتم دهد که صدای مردانه‌ای در گوشم شکست. با دست‌هایش بازوهایم را گرفته و با تمام قدرت تکانم می‌داد تا مرا از کابوس وحشتناکم بیرون بکشد و من همچنان میان هق هق گریه نفس نفس می‌زدم. 💟 چشمانم نیمه باز بود و همین که فضا روشن شد، نور زرد لامپ اتاق چشمم را زد. هنوز فشار انگشتان قدرتمندی را روی بازویم حس می‌کردم که چشمانم را با ترس و تردید باز کردم. عباس بود که بیدارم کرده و حلیه کنار اتاق مضطرّ ایستاده بود و من همین که دیدم سر عباس سالم است، جانم به تنم بازگشت. 💟 حلیه و عباس شاهد دست و پا زدنم در عالم خواب بودند که هر دو با غصه نگاهم می‌کردند و عباس رو به حلیه خواهش کرد :«یه لیوان آب براش میاری؟» و چه آبی می‌توانست حرارت اینهمه #وحشت را خنک کند که دوباره در بستر افتادم و به خنکای بالشت خیس از اشکم پناه بردم. صدای اذان همچنان از بیرون اتاق به گوشم می‌رسید، دل من برای حیدرم در قفس سینه بال بال می‌زد و مثل همیشه حرف دلم را حتی از راه دور شنید که تماس گرفت. 💟 حلیه آب آورده بود و عباس فهمید می‌خواهم با حیدر خلوت کنم که از کنارم بلند شد و او را هم با خودش برد. صدایم هنوز از ترس می‌تپید و با همین تپش پاسخ دادم :«سلام!» جای پای گریه در صدایم مانده بود که #آرامشش از هم پاشید، برای چند لحظه ساکت شد، سپس نفس بلندی کشید و زمزمه کرد :«پس درست حس کردم!» 💟 منظورش را نفهمیدم و خودش با لحنی لبریز غم ادامه داد :«از صدای اذان که بیدار شدم حس کردم حالت خوب نیس، برای همین زنگ زدم.» دل حیدر در سینه من می‌تپید و به روشنی احساسم را می‌فهمید و من هم می‌خواستم با همین دست لرزانم باری از دلش بردارم که همه غم‌هایم را پشت یک #عاشقانه پنهان کردم :«حالم خوبه، فقط دلم برای تو تنگ شده!» 💟 به گمانم دردهای مانده بر دلش با گریه سبک نمی‌شد که به تلخی خندید و پاسخ داد :«دل من که دیگه سر به کوه و بیابون گذاشته!» اشکی که تا زیر چانه‌ام رسیده بود پاک کردم و با همین چانه‌ای که هنوز از ترس می‌لرزید، پرسیدم :«حیدر کِی میای؟» 💟 آهی کشید که از حرارتش سوختم و کلماتی که آتشم زد :«اگه به من باشه، همین الان! از دیروز که حکم #جهاد اومده مردم دارن ثبت نام می‌کنن، نمی‌دونم عملیات کِی شروع میشه.» و من می‌ترسیدم تا آغاز عملیات #کابوسم تعبیر شود که صحنه سر بریده حیدر از مقابل چشمانم کنار نمی‌رفت... ادامــــــه دارد.... ✍🏻نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد ➣ツ°•| @gharar_shohada_313

بسمـ رب الشهدا♥️ #تنها_میان_داعش #قسمت_هجدهم🦋 💟 در این قحط #آب، چشمانم بی‌دریغ می‌بارید و در هوای بهاری حضور حیدرم، لب‌هایم می‌خندید و با همین حال به‌هم ریخته جواب دادم :«گوشی شارژ نداشت. الان موتور برق اوردن گوشی رو شارژ کردم.» توجیهم تمام شد و او چیزی نگفت که با دلخوری دلیل آوردم :«تقصیر من نبود!» و او دلش در هوای دیگری می‌پرید و با بغضی که گلوگیرش شده بود نجوا کرد :«دلم برا صدات تنگ شده، دلم می‌خواد فقط برام حرف بزنی!» و با ضرب سرانگشت #احساس طوری تار دلم را لرزاند که آهنگ آرامشم به هم ریخت. 💟 با هر نفسم تنها هق هق گریه به گوشش می‌رسید و او همچنان ساکت پای دلم نشسته بود تا آرامم کند. نمی‌دانستم چقدر فرصت #شکایت دارم که جام ترس و تلخی دیشب را یکجا در جانش پیمانه کردم و تا ساکت نشدم نفهمیدم شبنم اشک روی نفس‌هایش نم زده است. 💟 قصه غم‌هایم که تمام شد، نفس بلندی کشید تا راه گلویش از بغض باز شود و #عاشقانه نازم را کشید :«نرجس جان! می‌تونی چند روز دیگه تحمل کنی؟» از سکوت سنگین و غمگینم فهمید این #صبر تا چه اندازه سخت است که دست دلم را گرفت :«والله یه لحظه از جلو چشمام کنار نمیرید! فکر اینکه یه وقت خدای نکرده زبونم لال...» 💟 و من از حرارت لحنش فهمیدم کابوس #اسارت ما آتشش می‌زند که دیگر صدایش بالا نیامد، خاکستر نفسش گوشم را پُر کرد و حرف را به جایی دیگر کشید :«دیشب دست به دامن #امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) شدم، گفتم من بمیرم که جلو چشمت به #فاطمه (سلام‌الله‌علیها) جسارت کردن! من نرجس و خواهرام رو دست شما #امانت می‌سپرم!» از #توسل و توکل عاشقانه‌اش تمام ذرات بدنم به لرزه افتاد و دل او در آسمان #عشق امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) پرواز می‌کرد :«نرجس! شماها امانت من دست امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) هستید، پس از هیچی نترسید! خود آقا مراقبتونه تا من بیام و امانتم رو ازش بگیرم!» 💟 همین عهد #حیدری آخرین حرفش بود، خبر داد با شروع عملیات شاید کمتر بتواند تماس بگیرد و با چه حسرتی از هم خداحافظی کردیم. از اتاق که بیرون آمدم دیدم حیدر با عمو تماس گرفته تا از حال همه باخبر شود، ولی گریه‌های یوسف اجازه نمی‌داد صدا به صدا برسد. حلیه دیگر نفسی برایش نمانده بود که عباس یوسف را در آغوش کشید و به اتاق دیگری برد. 💟 لب‌های روزه‌دار عباس از خشکی تَرک خورده و از رنگ پژمرده صورتش پیدا بود دیشب یک قطره آب نخورده، اما می‌ترسیدم این #تشنگی یوسف چهار ماهه را تلف کند که دنبالش رفتم و با بی‌قراری پرسیدم :«پس هلی‌کوپترها کی میان؟» دور اتاق می‌چرخید و دیگر نمی‌دانست یوسف را چطور آرام کند که دوباره پرسیدم :«آب هم میارن؟» از نگاهش نگرانی می‌بارید، مرتب زیر گلوی یوسف می‌دمید تا خنکش کند و یک کلمه پاسخ داد :«نمی‌دونم.» و از همین یک کلمه فهمیدم در دلش چه #آشوبی شده و شرمنده از اسفندی که بر آتشش پاشیده بودم، از اتاق بیرون آمدم. 💟 حلیه از درماندگی سرش را روی زانو گذاشته و زهرا و زینب خرده شیشه‌های فاجعه دیشب را از کف فرش جمع می‌کردند. من و زن‌عمو هم حیران حال یوسف شده بودیم که عمو از جا بلند شد و به پاشنه در نرسیده، زن‌عمو با ناامیدی پرسید :«کجا میری؟» 💟 دمپایی‌هایش را با بی‌تعادلی پوشید و دیگر صدایش به سختی شنیده می‌شد :«بچه داره هلاک میشه، میرم ببینم جایی آب پیدا میشه.» از روز نخست #محاصره، خانه ما پناه محله بود و عمو هم می‌دانست وقتی در این خانه آب تمام شود، خانه‌های دیگر هم #کربلاست اما طاقت گریه‌های یوسف را هم نداشت که از خانه فرار کرد. 💟 می‌دانستم عباس هم یوسف را به اتاق برده تا جلوی چشم مادرش پَرپَر نزند، اما شنیدن ضجه‌های #تشنه‌اش کافی بود تا حال حلیه به هم بریزد که رو به زن‌عمو با بی‌قراری ناله زد :«بچه‌ام داره از دستم میره! چیکار کنم؟» و هنوز جمله‌اش به آخر نرسیده، غرش شدیدی آسمان شهر را به هم ریخت. به در و پنجره خانه، شیشه سالمی نمانده و صدا به‌قدری نزدیک شده بود که چهارچوب فلزی پنجره‌ها می‌لرزید. 💟 از ترس حمله دوباره، زینب و زهرا با #وحشت از پنجره‌ها فاصله گرفتند و من دعا می‌کردم عمو تا خیلی دور نشده برگردد که عباس از اتاق بیرون دوید. یوسف را با همان حال پریشانش در آغوش حلیه رها کرد و همانطور که به‌سرعت به سمت در می‌رفت، صدا بلند کرد :«هلی‌کوپترها اومدن!» 💟 چشمان بی‌حال حلیه مثل اینکه دنیا را هدیه گرفته باشد، از شادی درخشید و ما پشت سر عباس بیرون دویدیم. از روی ایوان دو هلی‌کوپتر پیدا بود که به زمین مسطح مقابل باغ نزدیک می‌شدند. عباس با نگرانی پایین آمدن هلی‌کوپترها را تعقیب می‌کرد و زیر لب می‌گفت :«خدا کنه #داعش نزنه!»... ادامــــــه دارد.... ✍🏻نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد ➣ツ°•| @gharar_shohada_313

بسمـ رب الشهدا♥️ #تنها_میان_داعش #قسمت_بیست_یکم🦋 💟 در را که پشت سرش بست صدای #اذان مغرب بلند شد و شاید برای همین انقدر سریع رفت تا افطار در خانه نباشد. دیگر شیره توتی هم در خانه نبود، #افطار امشب فقط چند تکه نان بود و عباس رفت تا سهم ما بیشتر شود. 💟 رفت اما خیالش راحت بود که یوسف از گرسنگی دست و پا نمی‌زند زیرا #خدا با اشک زمین به فریادمان رسیده بود. چند روز پیش بازوی همت جوانان شهر به کار افتاد و با حفر چاه به #آب رسیدند. هر چند آب چاه، تلخ و شور بود اما از طعم تلف شدن شیرین‌تر بود که حداقل یوسف کمتر ضجه می‌زد و عباس با لبِ تَر به معرکه برمی‌گشت. 💟 سر سفره افطار حواسم بود زخم گوشه پیشانی‌ام را با موهایم بپوشانم تا کسی نبیند اما زخم دلم قابل پوشاندن نبود و می‌ترسیدم اشک از چشمانم چکه کند که به آشپزخانه رفتم. پس از یک روز روزه‌داری تنها چند لقمه نان خورده بودم و حالا دلم نه از گرسنگی که از #دلتنگی برای حیدر ضعف می‌رفت. 💟 خلوت آشپزخانه فرصت خوبی بود تا کام دلم را از کلام شیرینش تَر کنم که با #رؤیای شنیدن صدایش تماس گرفتم، اما باز هم موبایلش خاموش بود. گوشی در دستم ماند و وقتی کنارم نبود باید با عکسش درددل می‌کردم که قطرات اشکم روی صفحه گوشی و تصویر صورت ماهش می‌چکید. 💟 چند روز از شروع #عملیات می‌گذشت و در گیر و دار جنگ فرصت هم‌صحبتی‌مان کاملاً از دست رفته بود. عباس دلداری‌ام می‌داد در شرایط عملیات نمی‌تواند موبایلش را شارژ کند و من دیگر طاقت این تنهایی طولانی را نداشتم. 💟 همانطورکه پشتم به کابینت بود، لیز خوردم و کف آشپزخانه روی زمین نشستم که صدای زنگ گوشی بلند شد. حتی #خیال اینکه حیدر پشت خط باشد، دلم را می‌لرزاند. شماره ناآشنا بود و دلم خیالبافی کرد حیدر با خط دیگری تماس گرفته که مشتاقانه جواب دادم :«بله؟» اما نه تنها آنچه دلم می‌خواست نشد که دلم از جا کنده شد :«پسرعموت اینجاس، می‌خوای باهاش حرف بزنی؟» 💟 صدایی غریبه که نیشخندش از پشت تلفن هم پیدا بود و خبر داشت من از حیدر بی‌خبرم! انگار صدایم هم از #ترس در انتهای گلویم پنهان شده بود که نتوانستم حرفی بزنم و او در همین فرصت، کار دلم را ساخت :«البته فکر نکنم بتونه حرف بزنه، بذار ببینم!» لحظه‌ای سکوت، صدای ضربه‌ای و ناله‌ای که از درد فریاد کشید. 💟 ناله حیدر قلبم را از هم پاره کرد و او فهمید چه بلایی سرم آورده که با تازیانه #تهدید به جان دلم افتاد :«شنیدی؟ در همین حد می‌تونه حرف بزنه! قسم خورده بودم سرش رو برات میارم، اما حالا خودت انتخاب کن چی دوست داری برات بیارم!» احساس نمی‌کردم، یقین داشتم قلبم آتش گرفته و به‌جای نفس، خاکستر از گلویم بالا می‌آمد که به حالت خفگی افتادم. 💟 ناله حیدر همچنان شنیده می‌شد، عزیز دلم درد می‌کشید و کاری از دستم برنمی‌آمد که با هر نفس جانم به گلو می‌رسید و زبان #جهنمی عدنان مثل مار نیشم می‌زد :«پس چرا حرف نمی‌زنی؟ نترس! من فقط می‌خوام بابت اون روز تو باغ با این تسویه حساب کنم، ذره ذره زجرش میدم تا بمیره!» از جان به لب رسیده من چیزی نمانده بود جز هجوم نفس‌های بریده‌ای که در گوشی می‌پیچید و عدنان می‌شنید که مستانه خندید و اضطرارم را به تمسخر گرفت :«از اینکه دارم هردوتون رو زجر میدم لذت می‌برم!» 💟 و با تهدیدی وحشیانه به دلم تیر خلاص زد :«این کافر #اسیر منه و خونش حلال! می‌خوام زجرکشش کنم!» ارتباط را قطع کرد، اما ناله حیدر همچنان در گوشم بود. جانی که به گلویم رسیده بود، برنمی‌گشت و نفسی که در سینه مانده بود، بالا نمی‌آمد. 💟 دستم را به لبه کابینت گرفتم تا بتوانم بلند شوم و دیگر توانی به تنم نبود که قامتم از زانو شکست و با صورت به زمین خوردم. #جراحت پیشانی‌ام دوباره سر باز کرد و جریان گرم #خون را روی صورتم حس کردم. از تصور زجرکُش شدن حیدر در دریای درد دست و پا می‌زدم و دلم می‌خواست من جای او #جان بدهم. 💟 همه به آشپزخانه ریخته و خیال می‌کردند سرم اینجا شکسته و نمی‌دانستند دلم در هم شکسته و این خون، خونابه #غم است که از جراحت جانم جاری شده است. عصر، #عشق حیدر با من بود که این زخم حریفم نشد و حالا شاهد زجرکشیدن عشقم بودم که همین پیشانی شکسته #قاتل جانم شده بود. 💟 ضعف روزه‌داری، حجم خونی که از دست می‌دادم و #وحشت عدنان کارم را طوری ساخت که راهی درمانگاه شدم، اما درمانگاه #آمرلی دیگر برای مجروحین شهر هم جا نداشت. گوشه حیاط درمانگاه سر زانو نشسته بودم، عمو و زن‌عمو هر سمتی می‌رفتند تا برای خونریزی زخم پیشانی‌ام مرهمی پیدا کنند و من می‌دیدم درمانگاه #قیامت شده است... ادامــــــه دارد.... ✍🏻نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد @romanshohada ➣ツ°•| @gharar_shohada_313

#ما‌جز‌پسر‌فاطمہ‌ارباب‌نداریم(:" بھ‌سینہ‌هرڪھ‌تمناے#ڪربلا° دارد همیشہ‌دردل‌خود‌‌روضہ‌‌اےبہ‌پادارد🖤 کسےڪھ‌عشق‌تودارددگرچہ‌ڪم‌دارد ؟! بدون#عشق توعالم‌ڪجابہادارد ؟!🌱 ➣🖤°•| @gharar_shohada_313

دعا کنید کہ بہ #عشقـ♥ حسین ‹ علیہ‌السلام › دچار بشن...🍃 اونایے که اعتقاداتتون رو مسخره مےکنن (: #أنا_مجنون_حسین🖤

[ عکس ] #عشق یعنے چشمِ تَرِ مونده به در...♥️🥀 #حجاب #لذت_چادر ➣🖤°•| @gharar_shohada_313

.. + بنـده يِ من .. اگر تو یـک وجب به طرف من بیایی من یک قدم خواهم آمـد ... و اگر تو یک قدم بیایـی من هروله کنـان می آیم... [ نامه ای از جانب یـار ]💚 #خدا #عشق #امام_رضا ➣🖤°•| @gharar_shohada_313

❲ پیوند #عقل و #عشق کار مردان #خمینی است♡🌱 ❳

نوشتن از #نگاهت کار هرکس نیست؛ مفسران #عشق را درمانده می کند .. #نعم_الرفیق❤️ #روزتون_شهدایی ✨ 🌸•|| @gharar_shohada_313

~~☆☆☆☆~~ 💫دلم کمی هوای لطیف میخواهد، فقط کمی کمی عطر زعفران، کمی رزق حضرتی، چند رج تسبیح شاه مقصود📿، و چند دانه فیروزه شیخ شوشتری، دلم حرم میخواهد. راستش، دلم #عشق میخواهد. اصلاً دلم یک امام میخواهد. 🍂🎶 همه را انکار میکنم، دلم تو را میخواهد یا امام رضا؏... امام رضا؏ جانم دلم فقط تورا میخواهد 😭 دلم فقط تورا میخواهد ...💔 #سلام‌ٌعلیڬ‌سلطانقلبم ➣🕗°•| @gharar_shohada_313

| #اخلاق‌شهدآ ♥️🌱| •| عادٺ داشٺ اگر یڪ روز🌤 •| خانہ نمےآمد،🏘 •| حتما☝️🏻 •| فردا با یڪ دستہ گل💐 •|بہ دیدݩ #همسرش ‌مےرفت🚶‍♂ •| بہ همسرش گفتہ بود:🗣 •|تو #عشق اولم••❤️•• •|نیستے🚫 •|⇜اول خـღـدا💓✨ •|⇜بعد سیدالشهدا🎈✨ •|⇜بعد #شما 🌸✨ #شهیدمدافع‌حرم°🕌° #‌حمید‌‌سیاهڪالےمرادے°🕊° . ツ➣| @gharar_shohada_313

💫🍃🕊🌼🌼🌼🕊🍃💫 #مولا_جانم 💚 🥀 مـا همـانیـم که از #عشـق تـو غفلـت کردیـم🕊🌼 🥀 بـا همه آدمیـان غیـر #تـو خلـوت کردیـم 🕊🌼 🥀 سـال هـا می گـذرد، #منتظـری بـرگـردیـم 🕊🌼 🥀 ومشخـص شـده مـاییـم که #غیبـت کردیـم 🕊🌼 💚 الّلهُـمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَـــ الْفَـــرَج 💚 #التماس_دعای_فرج 🤲💚 ‌ ツ➣| @gharar_shohada_313