📜 #متن |🔰او منتظر ماست! ▫️خيال مى ‏كنيم در سلوكمان، ما اوّل شروع كرده ‏ايم و مى ‏گوييم: خدايا! نكند جواب ندهى! نكند دست ما را نگيرى و من غرق شوم ... نه، اين حرف‏ها نيست! ▫️ اوست كه دعوت كرده و به عناوين مختلف، ما را صدا زده.او با زبان همه انبيايش دعوت كرده است. با زبان تمامى آياتش صدا زده است. با زبان تمامى حوادث، گوش ما را فشرده است. ▫️او داعى است، اما ما گوش نمى ‏دهيم. ما لبيك نمى ‏گوييم، در حالى كه بايد مستجيب باشيم، كه فرموده: «فَلْيَسْتَجِيبُوا لِى»؛ پس به من جواب دهيد. ▫️خدا شاهد است، عادت كرده ‏ايم كه از خدا طلبكار باشيم و خيال مى ‏كنيم به جايى مى ‏رسيم، در حالى كه او منتظر و مُطالب ماست. ▫️روايتى است كه هر وقت به يادش مى ‏افتم، دلم را مى ‏لرزاند. خداوند اشتياق و انتظار خود را نسبت به بندگانش، اين چنين متذكر مى ‏شود: ▫️ «لَوْ يَعْلَمُ الْمُدْبِرُونَ عَنّى كَيْفَ انْتِظارى لَهُمْ وَ رِفْقى بِهِمْ وَ شَوْقِى الى‏ تَرْكِ مَعاصِيهِمْ لَماتُوا شَوْقاً بِى وَ تَقَطَّعَتْ أَوْصالُهُمْ عَنْ مَوَدَّتِى» ▫️اگر اينهايى كه به من پشت كرده ‏اند، مى ‏دانستند كه چگونه در انتظار برگشت آنها و مشتاق ترك گناهانشان هستم، از اشتياق من مى ‏مردند. ▫️اين حجم از محبت عظيم حق را چه دلى مى‏تواند تحمل كند؟! ❛❛ عین‌صاد 📚 #اخبات | ص ۸۹ #⃣ #بریده_کتاب

📜 #متن |🔰بهار یا پاییز؟! 🪴در دنيايى كه شب و روز و بهار و پاييز و زمستان و تابستان با هم است، نمى ‏توان از شب رنجيد، كه روز در راه است. 🪴نمى ‏توان به روز دل‏خوش بود، كه گرفتار شب است. نمى ‏توان در بهار غزل ‏خوان شد، كه پاييز در راه است. نمى ‏توان در پاييز غصه ‏دار ماند، كه بهار مى ‏آيد. 🪴پس در اين دنياى بى ‏آرام، نمى ‏توان نشست. نمى ‏توان مغرور و مأيوس بود. 🪴آن‏ها كه شب و روز را و بهار و پاييز را مقصد گرفته ‏اند، هر دو به پوچى مى ‏رسند. 🪴 آن‏ها كه حركت را و كوچ را و رحيل را فهيمده ‏اند و بانگ رحيل را شنيده ‏اند، آماده ‏اند و بهره ‏بردار. 🪴اين‏ها در رنج، راحت هستند و ديگر به انتظار موقعيت ‏هاى خوب نيستند؛ كه فهميده ‏اند بايد در هر موقعيت، كارى كرد و بهره ‏اى برداشت. به ‏جاى موقعيت و امكانات، به موضع ‏گيرى ‏هاى مناسب روى آوردند. ❛❛ عین‌صاد 📚 #نامه_های_بلوغ | ص ۸۰