در زمانه بی تعلقی که انسان توان حضور و بودنی ندارد، چه بیانی توان حضور به او می‌دهد؟ می‌توان گفت جهان علمی که امام باقر علیه السلام بعد از واقعه کربلا ایجاد می‌کنند، چنین سخنی است. سخنی که میدانی برای حضور آدمی می‌گشاید. درکی از زمانه است که موجب نتیجه بخش بودن فعل انسان می‌شود و فعل را نه در افق فرد که در افق تاریخ معنا می‌کند.گویی این فعل در نگاهی انجام می‌شود که در انتظار ایجاد یک عالم است که اگر این عالم پدید آید، آدمی از پوچی بيرون آمده و بودن خود را احساس می‌کند. گویی این سخن در پی افق و نگاهی است که در پی برپایی عالم و مکتب است نه اینکه تنها در پی خطا نکردن افراد باشد و افق را در جایی می‌بیند که اگر این عالم به پا شود، عمل او صواب خواهد شد. جهان علمی شاید همان سخن عالم سازی است که ما را به ایشان گره می‌زند و راهی در نسبت با کربلا برای آدمی گشوده می‌گردد که بتواند خود را در نسبت با کربلا ببیند. قلم به دست گرفته رساله بنویسد به نام حضرت جل جلاله بنویسد   مقید است به تحلیل کربلای حسین کنار این همه مقتل، مقاله بنویسد #یا_باقرالعلوم #میدان_حضور ✍#صهبا @gharare_andishe