#خاطرات | دعاى پدر خداوند به پدرم فرزندى عطا نكرده بود و سنّ‌ او از چهل سال مى‌گذشت كه همسر دوّمى انتخاب كرد، بازهم بچه‌دار نشد. يكى از همسايه‌ها كه وضعيّت ما را مى‌دانست روزى يك گونى بچه گربه🐈 را كه تازه در خانه آنان متولد شده بودند، به منزل ما آورد و در حالى كه آنها را وسط‍‌ حياط‍‌ پرت مى‌كرد به پدرم گفت: حال كه اجاقت كور است و بچه ندارى اين بچه گربه‌ها را بزرگ كن! پدرم مى‌گفت: بسيار ناراحت شدم و دلم شكست. بچه گربه‌ها را كه جمع كردم و شمردم ١١ تا بودند. امّا پدرم مأيوس نبود تا اينكه خداوند سفر حجّ‌ را قسمت او كرد. ايشان در طواف و نماز به سايرين كمك مى‌كرد و از آنان مى‌خواست در كنار كعبه براى فرزنددار شدنش دعا كنند. مرحوم پدرم مى‌گفت: من همانجا از خداوند خواستم نسل من مبلّغ دين باشد. به هر حال از سفر حج كه برگشت، خداوند دوازده فرزند به او داد؛ يك فرزند از همسر اوّل و يازده فرزند از مادرم كه همسر دوّم او بود. با لطف الهى در سن چهارده سالگى به حوزه علميه رفتم، يك سال در كاشان، هفده سال در قم، يك سال در نجف و يك سال نيز در حوزه مشهد بودم و پس از پيروزى انقلاب در تهران مقیم شدم. توفيقاتم را از خداوند مى‌دانم كه پس از اشك پدرم در كنار كعبه و دعاى مردم نصيب من فرموده است، همان گونه كه نشر سخنانم از صدا وسيما را مرهون رهبرى امام خمينى قدس سره و خون شهدا و تلاش و پيگيرى علامه بزرگوار شهيد مطهرى مى‌دانم و تمام نواقص و ضعف‌ها را از خود دانسته و از خداوند طلب مغفرت و از مردم عزيز عذرخواهى مى‌كنم.

#خاطرات | خاطرۀ تلخ هفت ساله بودم كه به يكى از مساجد كاشان رفتم، در صف اوّل نمازجماعت ايستاده بودم كه پيرمردى مرا به عقب هل داد و گفت: بچه صف اوّل نمى‌ايستد! و اين در حالى بود كه با بى‌احترامى، هم جايى را غصب كرد و هم ذهن كودكى را نسبت به نماز و مسجد منكدر كرد. پس‌از گذشت سالها هنوز آن خاطرۀ تلخ در ذهنم مانده است.

#خاطرات | معلّم بد اخلاق 😤 يادم نمى‌رود در كودكى وقتى معلّم سركلاس مى‌آمد، مشق‌ها را چنان خط‍‌ مى‌زد كه گاهى كاغذ پاره مى‌شد و ما همين طور مات و مبهوت نگاه مى‌كرديم كه آقا! ما تا نصف شب مشق نوشته‌ايم و شما اصلاً نگاه نكردى كه ما چه نوشته‌ايم‌؟ آن قدر معلّم ما بداخلاق بود كه اگر يك روز لبخند مى‌زد تعجّب مى‌كرديم.

#خاطرات | اثر كار معلّم يادم نمى‌رود روزهايى كه مدرسه مى‌رفتم، وقتى مدرسه تعطيل مى‌شد بچه‌ها با سيخى، ميخى يا چوبى ديوارهاى مردم را خط‍‌ مى‌كشيدند. فكر كردم كه اين اثر كار معلّم است. وقتى معلّم مشق شاگرد را خط‍‌ مى‌كشد، آنهم طورى كه گاهى ورقه پاره مى‌شود، بچه هم خارج مدرسه به ديوار مردم خط‍‌ مى‌كشد.

#خاطرات | كتك مبارك 🤕 مرحوم پدرم بسيار اصرار داشت كه من محصل حوزه علميه و روحانى شوم ولى من مخالفت مى‌كردم، لذا براى ادامه تحصيل به دبيرستان رفتم. روزى به مدير مدرسه گزارش دادم كه چند نفر از همكلاسى‌هايم در مسير راه مدرسه، ديگران را اذيّت مى‌كنند، مدير هم آنها را تنبيه كرد. آنها متوجّه شدند و در تلافى با هم همفكر شدند و در مسير برگشت كتك مفصّلى به من زدند كه سر و صورتم 🤕 سياه شد و بى‌حال روى زمين افتادم و به سختى خود را به منزل رساندم. پدرم گفت: محسن چى شده‌؟ گفتم: هيچى، مى‌خواهم بروم #حوزه و #طلبه شوم! 😅 امروز بسيار خوشحال هستم كه در اين مسير قدم گذارده‌ام و خدا را شاكرم كه چگونه با حادثه‌اى مسير زندگيم را عوض كرد. ╭─────๛- - - 📖 ┅╮ │📚 @ghararemotalee ╰───────────

#خاطرات | پاداش نيّت خوب 💭 روزى به پدرم گفتم: مى خواهى من چه كاره شوم‌؟ گفت: خوب درس بخوان، دوست دارم مرجع تقليد و عالم ربّانى مثل آيت‌اللّه بروجردى شوى. گفتم: شما ثواب پدر آقاى بروجردى را بردى. چون به اين #نيّت مرا به قم فرستادى.

#خاطرات | جريمۀ خود بعضى از روزها به حضور در نماز جماعت اوّل وقت موفّق نمى‌شدم، تصميم گرفتم هرروز كه از #نماز_اوّل_وقت غافل شدم، مبلغى را به عنوان #جريمه بپردازم. پس از مدّتى كه حضورم مرتّب شده بود به خود گفتم: تو براى جريمه ناراحتى يا براى از دست رفتن پاداشِ نماز جماعت‌؟! ╭─────๛- - - 📖 ┅╮ │📚 @ghararemotalee ╰───────────

#خاطرات | ضمانت اموال ديگران بچه كه بودم با دوستانم مى‌رفتيم به روستاهاى اطراف كاشان و بدون اطلاع صاحبان باغها، ميوه‌هاى آنان را مى‌خورديم و فرار مى‌كرديم، فكر مى‌كردم چون به سن تكليف نرسيده‌ام، مسئوليّتى ندارم. سالها گذشت تا اينكه در حوزه آموختم كه تعرّض به مال مردم ضمانت دارد، گرچه در زمان كودكى باشد. مقدارى پول برداشته و به همان روستا نزد صاحبان باغها رفتم و داستان را برايشان تعريف كرده و حلاليّت طلبيدم. بعضى پول گرفتند و بعضى علاوه بر حلال كردن، ما را به خانۀ خود مهمان كردند! ╭─────๛- - - 📖 ┅╮ │📚 @ghararemotalee ╰───────────

#خاطرات | درخت 🌲 بدون ميوه كنار خانۀ ما باغى بود، به پدرم گفتم: اين همه درخت، يكى ميوه نمى‌دهد! گفت: اين همه آدم در اين خانه زندگى مى‌كنند، يكى #نماز_شب نمى‌خواند!

#خاطرات | نصيحت پدرم در چهارده سالگى كه براى ادامه تحصيل عازم قم شدم، پدرم آمد پاى ماشين و به من گفت: محسن! « اُستُر ذَهبَك و ذِهابك و مَذهبك » پول و رفت و آمد و مذهبت را مخفى نگهدار. گفتم: مذهب را براى چه‌؟ امروز كه زمان تقيّه نيست! پدرم گفت: منظورم اين است كه هيچ وقت براى نماز مقيّد به يك مسجد نشو، چون كه اگر روزگارى به دليلى خواستى آن مسجد را ترك كنى مى‌گويند: خطها دوتا شده، يا آقا مسئله‌اى پيدا كرده و يا اين طلبه... فرزندم! مثل امّت باش و به همۀ مساجد برو و مقيّد به جا و مكان و لباس و شخص خاصّى مباش. آرى گوش سپارى به همين نصيحت باعث شد كه بحمداللّه وارد هيچ خط‍‌ سياسى نشوم. ╭─────๛- - - 📖 ┅╮ │📚 @ghararemotalee ╰───────────

#خاطرات | به شما حجره مى‌دهيم سال‌هاى اوّل طلبگى‌ام در قم، خواستم در مدرسه علميه آية‌اللّه گلپايگانى قدس سره حجره بگيرم و درس بخوانم. گفتند: به كسانى كه #لباس_روحانيّت نپوشيده‌اند حجره نمى‌دهند. خودم خدمت ايشان رسيدم، فرمودند: شما كه لباس نداريد معلوم است كم درس خوانده‌ايد. به ايشان عرض كردم گرچه به من حجره نمى‌دهيد، ولى اجازه بدهيد يك مثال بزنم! اجازه فرمودند: عرض كردم: 💭 مى‌گويند فردى در كاشان به حمام رفت، وقتى لباس‌هايش را بيرون آورد همه به او گفتند: اه، اه، چه آدم كثيفى! وقتى اين برخورد را ديد دوباره لباسهايش را پوشيد تا از حمام بيرون برود، گفتند: كجا مى‌روى‌؟ گفت: مى‌روم حمّام تا بيايم حمّام! حال حكايت شماست كه مى‌گوئيد برو درس بخوان بعد بيا اينجا درس بخوان، برو روحانى شو بعد بيا اينجا #روحانى شو. وقتى اين مثال را زدم ايشان خيلى خنديد و فرمود: به شما حجره مى‌دهيم، شما اينجا بمانيد. ╭─────๛- - - 📖 ┅╮ │📚 @ghararemotalee ╰───────────

دانشمند بد سليقه سالهاى اوّل طلبگى‌ام به خانۀ عالمى رفتم، پرسيد: چه مى‌خوانى‌؟ گفتم: ادبيات عرب. گفت: بگو ببينم «اُشترتُنّ‌» چه صيغه‌اى است‌؟ يك كلمه قلمبه سلمبه از من پرسيد كه نفهميدم چيست، بعد پرسيد: اگر خواهرزن كسى پسر دائى خواهرش را شير بدهد آيا به او محرم مى‌شود يا نه‌؟! پيش خود گفتم: آدم بايد فرهنگ داشته باشد. اين استاد علم دارد، امّا فرهنگ نه.😅