همراهان گرامی قرارتماشا
سلام
در ضدقهرمان ما در تلاش هستیم که حاصل اندیشیدنهایمان را با شما به اشتراک بگذاریم تا بتوانیم با شما برای تحقق جامعهای که دوست داریم هم هدف و هم مسیر شویم اما این هفته نتوانستیم به خوبی محصولی برای شما آماده کنیم .
قسمت چهاردهم ضدقهرمان این هفته به شما تقدیم نخواهد شد .
از اینکه شما در کنار ما هستید مفتخریم .
مشتاق گفت و گو و شنیدن نظرات شما هستیم:
@TamashaID
#نظر_شما پس از تماشا فیلمی که در قسمت بعدی ضدقهرمان به شما تقدیم میشود:
ایرانیان از شهروند بودن گذشته اند !!!
وقتی در جامعه جهانی از رسانه ، مردم و دولت حرف میزنی دولت را یک نهاد در مقابل تو میداند که تو در قبال دولت وظایفی داری و خودت هم شهروند دولت هستی و باید نقش هایی را ایفا کنی !
اما در حقیقت در جوامع چه میگذرد ؟
آیا دولت را یک اسباب بازی سرگرم کننده برای من میداند که صرفاً به من شهروند از حقایقی که در جامعه آگاهی دهد و من هم به عنوان دانشجو ، کارمند ، معلم یا کارگر خوب کار کنم از ترس اینکه زن و بچه ام از گرسنگی نمیرند و سرپناهی داشته باشیم !
حالا چشم هایتان را ببینید ، اما طوری که ادامه متن را هم بتوانید بخوانید .
بیایید رسانه ، مردم و دولت را آنطور که ایران اسلامی میگوید بخوانیم .
در همه کتاب های قانون جایی حقی برای دولت قائل نشده است ، انگار دولت برده و دست نشانده مردم است تا به آنها خدمت کند . سلطنت مردمی ، حاکمیت مردمی ،رضایت عمومی، مشارکت عمومی ، نظم عمومی ، آسایش عمومی و غیره و غیره همه اینها برای ماست که معنا دارد .
چگونه در یک جامعه سکولار و دیکتاتور میشود به این فکر کرد که امسال چه کسی را برای ریاست جمهوری انتخاب کنم ؟ مکر انتخاب کردن موضوعیت دارد ؟
در جمهوری اسلامی ایران تا جایی حاکمیت محوریت اش مردم است که به انتخاب آنها هر بار هر شخصی با یک نظام فکری سیاسی مختلف روی کار می آید .
نگویید که تأییدشان دوری است که خنده دار است ، پس چرا شما نماینده مجلس انتخاب میکنید ؟ چرا اخبار میبینید ؟ چرا از دیر آمدن اتوبوس ناراحت میشوید ؟ برای اینکه اینجا شما به ماهوی شهروند موضوعیت دارید .
شمایید که درست را از غلط برای خودتان و آینده کشورتان میتوانید تجسم کنید نه جایی که فدرال است و نفع عمومی ، اموال شخصی عمومی و ... اصلا قابلیت فهم این واژه ها هم وجود ندارد .
بنابراین ایران اسلامی از پرورش شهروندان و مراوده شهروندی با مردم گذر کرده است بلکه هر شخص را ، هر اقلیم را ، هر تفکر را وابسته به نیاز های خودش به یک تمدن تبدیل کرده است .
اینجاست که میتوان تعریف حقیقی رسانه را فهمید و ضرورت ژورنالیسم تحقیقی در حکومتها را درک کرد .
#ضدقهرمان
#رسانه
justice is blind.
در دموکراسی عدالت کور است.
کلینت ایستوود فیلمساز آمریکایی در جدیدترین فیلم خود داستان نظام قضایی لیبرال دموکراسی را برای ما روایت می کند.
آیا در دموکراسی دادگاه معنا دارد؟
خیلی از فیلمساز ها در تاریخ سینما داستان دادگاه و نظام قضایی لیبرالیسم را روایت کرده اند.
از نگاه زیبایی شناسی این هنرمندان معتقدند دادگاه در دموکراسی چیزی جز زشتی نیست چرا که حکم عادلانه در دادگاه ممکن نیست.
در سال های اخیر دوباره دو فیلم مهم به این مسئله می پردازند، آناتومی یک سقوط و هیئت منصفه شماره دو.
در قرار تماشای این هفته این فیلم را تماشا می کنیم.
اگر میخواهید دموکراسی را تماشا کنید و دموکراسی را روایت کنید تماشای این فیلم را از دست ندهید.
کارگردان ۹۴ ساله آمریکایی در جدیدترین فیلم خود واقعیت دادگاه های جهان غرب را روایت کرده است.
چرا تماشای این فیلم اهیمت دارد؟
اگر یک نخبه ایرانی که قصد مهاجرت به یکی از کشور های غربی را داشته باشد این فیلم را تماشا کند حتما پیرامون مهاجرت دیدگاهش تغییر خواهد کرد.
اگر مردم ایران این فیلم را تماشا کنند نه تنها به سیستم قضائی ایران افتخار می کنند بلکه تلاش می کنند دیگر ملت ها را از شر چنین نظام های قضائی خلاص کنند.
بعد از تماشای این فیلم مقایسه نظام حقوقی ایران با دیگر نظام های حقوقی دنیا ممکن خواهد شد. حال شهروند ایرانی میتواند دست به انتخاب بزند.
کدام نظام حقوقی و قضایی برای زندگی انسان ها کارآمد تر است؟
قرار تماشای این هفته چگونگی دادگاه ها در جهان غرب را تماشا می کنیم.
از نگاه فیلم ساز در جهان غرب عدالت کور است.
سی و دومین قرار تماشا با اکران فیلم " عضو هیئت منصفه شماره دو " برگزار خواهد شد.
دوشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۱۵
خیابان استانداری، گذر سعدی ، حوزه هنری انقلاب اسلامی
چرا میخواهیم این فیلم را تماشا کنیم؟
این فیلم قضاوت و عدالت را در دموکراسی غربی به ما نشان خواهد داد. داستان دادگاه و قضاوت در لیبرال دموکراسی برای هنرمندان سینما همیشه داستان مهمی بوده است. هنرمندان سینما دادگاه در جهان غرب را ریشه زشتی ها میدانند و سال هاست تلاش کرده اند با نمایش این زشتی بزرگ ملت ها را بیدار کنند. چرا که تماشاگر خواب تماشاگر نمی تواند باشد.
داستان عدالت در دموکراسی بسیار شنیدنی و تماشاییست.
اگر مردم ایران به خوبی این فیلم را تماشا کنند واقعیت زندگی در غرب را تماشا می کنند. به نظر شما اگر یک جوان ایرانی بداند در کشور های غربی دادگاه معنا ندارد آیا این کشور ها را به عنوان مقصد مهاجرت انتخاب خواهد کرد؟
همراهان گرامی قرار تماشا
سلام
این هفته لایق دیدار شما نیستیم و امیدواریم هفته آینده توفیق دیدار شما را داشته باشیم.
دلتنگ گفت و گو با شما هستیم. گفت و گویی که آینده را برای ما روشن خواهد کرد.