eitaa logo
قرارگاه تربیتی امین
239 دنبال‌کننده
654 عکس
470 ویدیو
94 فایل
قرارگاه تربیتی امین، موسسه‌ای علمی-تربیتی است که درصدد تربیت مدیران حلقه‌های میانی با منظومه‌ی فکری «امام‌خامنه‌ای» است. مخاطب اصلی این قرارگاه، طلاب و دانشجویان و فرهنگیان می‌باشند.
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴 کیفیت ثبت‌نام در دوره‌ی «مدرسه‌ی تربیتی حاج‌قاسم» 🔸راهکارهای «حاج‌قاسم» شدن از منظر امام‌خامنه‌ای(حفظه‌الله) 🔺زمان ثبت‌نام از دوشنبه ۱۳ دی‌ماه تا ۱۹ دی‌ماه ۱۴۰۱(ده جلسه‌‌ی آفلاین) 🔺واریزهزینه‌ی دوره(۵۰ هزار تومان) به شماره کارت 6277601280324235 و ارسال فیش به آی‌دی@mohammadshenavaei 🔺۳۰ درصد تخفیف برای عزیزانی که در دوره‌ی «گام دوم» شرکت کردند، لحاظ خواهدشد. 🔺کلاس فقط به صورت آفلاین برگزار خواهدشد. 🔺صوت و لینک جلسات بین ساعت۱۸تا۲۰ برای عزیزان ارسال می‌شود. 🔺دوره از تاریخ ۲۰ دی‌ماه به مدت ده جلسه‌ی متوالی برگزار خواهدشد. @Gharargahetarbiyatyeamin
هدایت شده از خبرگزاری فارس
🔴 راهکارهای«حاج‌قاسم»شدن‌ ازمنظر «امام‌خامنه‌ای»در: 🔺مدرسه‌ی‌تربیتی‌«حاج‌قاسم» 🎙مدرس: حجت‌الاسلام‌عباس‌بابایی ⏰ ده‌جلسه‌ی‌آفلاین‌از ۲۰ دی‌ماه ✅ جهت ثبت‌نام و کسب اطلاعات بیشتر به آدرس زیر مراجعه فرمایید: @Gharargahetarbiyatyeamin
هدایت شده از قرارگاه تربیتی امین
🔴 کیفیت ثبت‌نام در دوره‌ی «مدرسه‌ی تربیتی حاج‌قاسم» 🔸راهکارهای «حاج‌قاسم» شدن از منظر امام‌خامنه‌ای(حفظه‌الله) 🔺زمان ثبت‌نام از دوشنبه ۱۳ دی‌ماه تا ۱۹ دی‌ماه ۱۴۰۱(ده جلسه‌‌ی آفلاین) 🔺واریزهزینه‌ی دوره(۵۰ هزار تومان) به شماره کارت 6277601280324235 و ارسال فیش به آی‌دی@mohammadshenavaei 🔺۳۰ درصد تخفیف برای عزیزانی که در دوره‌ی «گام دوم» شرکت کردند، لحاظ خواهدشد. 🔺کلاس فقط به صورت آفلاین برگزار خواهدشد. 🔺صوت و لینک جلسات بین ساعت۱۸تا۲۰ برای عزیزان ارسال می‌شود. 🔺دوره از تاریخ ۲۰ دی‌ماه به مدت ده جلسه‌ی متوالی برگزار خواهدشد. @Gharargahetarbiyatyeamin
🔴 توجه 🔸امشب آخرین مهلت ثبت‌نام در دوره‌ی «مدرسه‌ی تربیتی حاج‌قاسم» است.
🔴توجه 🔻بزرگوارانی که در دوره«مدرسه تربیتی حاج قاسم» شرکت کرده اند برای دریافت فایل های صوتی به آیدی ذیل مراجعه نمایند. 🔻ارتباط با ادمین @mohammadshenavaei
با مردم بودم (پانوشتی بر بیانات امام‌خامنه‌ای در دیدار مداحان) «امام‌خامنه‌ای» سال‌ها پیش در جمع تعدادی از روحانیون فرمودند: «بنده وقتى مسجد مى‏‌رفتم، در میان صد نفر، اقلاً نود نفرش جوانها بودند. بنده هیچ چیز خاصى نداشتم؛ نه یك مایه‏‌ى آن‏چنانىِ معنوى، نه یك مایه‏‌ى دنیوى؛ اما با مردم بودم.» از جوانان روشنفکر حوزوی و دانشگاهی تا جوانان پوستین‌پوشِ‌رژیم منحوس پهلوی، در زمانی که به شدت علیه اسلام و روحانیت تبلیغات ناجوانمردانه می‌شد، هر روز بسان شمعی دور وجود مبارکش را می‌گرفتند؛ چون مرام «مردمی‌بودن» را زندگی می‌کرد. «ارتباطات مردمی» ایشان بعد از انقلابِ ایران با همه‌ی مشغله‌های کلان، بسیار بیشتر شد و همه‌ی اینها به همان نگاه عالیِ اسلامیِ ایشان درباره‌ی «جایگاه مردم» بر می‌گشت. یکی از حلقه‌های ارتباطی‌شان با مردم، جلسه‌ی ۴۰ ساله‌ با مداحان و ذاکران اهل‌بیت(علیهم‌السلام) است. با مقدمات پیش‌گفته، می‌خواهم از زاویه‌ای دیگر به فلسفه‌ی این جلسه بپردازم: «امام‌خامنه‌ای» بارها از اهمیت و ضرورت و ظرفیت «فضای‌مجازی» در کنار تهدیدها و آسیب‌ها و خطرات آن سخن‌رانده‌اند؛ اما هيچگاه جایگاهی برای آن در حد و اندازه‌ی «محراب و منبر» نگشوده‌اند؛ چراکه ظرفیت انسان‌سازی و جامعه‌پردازی و تمدن‌سازی این‌ها را بسیار فراتر از آنها می‌دانند. «محراب و منبر» یعنی همان «گفتمان چهره به چهره» با مخاطبِ غالباً جوان و مؤمن، در فضایی مثل مسجد و هیأت. اگر برای سخنان فوق بخواهم مؤیدی بیاورم، همین اغتشاشات ۱۴۰۱ را مثال می‌زنم؛ یک جنگ جهانیِ تمامْ‌عیار رسانه‌ای علیه باورها و ارزش‌ها و هویت یک ملت! مگر ندیدیم که هشتگ فلان خانم، صدها میلیون‌بار تکرارشد؛ هزاران سلبریتی ایرانی و غیرایرانی با میلیون‌ها دنبال‌کننده‌ی غالباً جوان و با حمایت‌های عجیب ربات‌های انسان‌نما هرچه توانستند دروغ و افتراء و تهمت به نظام و انقلاب و امام امت بستند آن هم برای فریب ملت و آوردن‌شان به میدان آشوب و غارت؛ نتیجه چه شد؟! چرا آنی که می‌خواستند نشد؟! چرا فراخوان هم‌زمان چند سلبریتی با میلیون‌ها دنبال‌کننده، گاهی به اندازه‌ی انگشتان دو دست را هم به خیابان نمی‌آورد؟! پاسخ روشن است؛ دل‌بستن به فضای مجازی برای کنشگری‌ها در فضای حقیقی، سرابی بیش نیست! این اصل، با اندکی تفاوت در مورد سلبریتی‌های انقلابی هم صادق است؛ همان برادران نازنینی که تمام میدان‌های مجاهدت در عرصه‌های تبیین و تربیت را منحصر در همین فضا می‌دانند! «آقا» با همان ذکاوت خدادادی در عین‌حالی‌که بارها به اهمیت «فضای مجازی» اشاره‌کرده‌اند، بارها و بارها و بارها در افکار و گفتار و رفتارشان توجهی مضاعف به «فضای حقیقی» و آثار حیرت‌انگیز گفتگوهای چهره به چهره در قالب‌هایی چون «هیأت و حلقه‌های صالحین و تریبون‌های آزاد» داشته‌اند. هیچ‌کس نمی‌تواند منکر تأثيرات عجیب رسانه و فضای مجازی شود؛ اما کارِ تربیتی و فرهنگی و اجتماعیِ انسان‌ساز و جامعه‌پرداز و تمدن‌ساز فقط در «میدان حقیقت» محقق خواهدشد؛ درست مثل کاری که «امام راحل» انجام دادند و «امام حاضر» به شایستگی آن‌را باور دارند و دنبال می‌کنند. «بنده وقتى مسجد مى‏‌رفتم، در میان صد نفر، اقلاً نود نفرش جوانها بودند. بنده هیچ چیز خاصى نداشتم؛ نه یك مایه‏‌ى آن‏چنانىِ معنوى، نه یك مایه‏‌ى دنیوى؛ اما با مردم بودم.» 🖋عباس بابائی ۲۴ دی‌ماه ۱۴۰۱ @abas_babaeii
هو العزیز رفتگر حکومت‌اسلامی تمام هیکلش را اگر با لباس‌هایش می‌کشیدی، پنجاه کیلو هم نمی‌شد؛ اما بنیان‌های حکومت شاهنشاهی را به لرزه درآورده بود! نه خدمی داشت، نه حشمی؛ نه خاندان هزارفامیلی که از او حمایت کنند؛ نه شاگردان و مریدان فراوانی که دورش را بگیرند و ترویجش کنند؛ نه در میان مدیران زورگو و فاسد رژیم پهلوی طرف‌دارانی؛ اما وقتی برای آزادی یکی از یارانش به ملاقات شاه رفت، چنان دستش را بر میز کوبید و او را امرونهی کرد، که خود شاه به وزیرش گفت: این سید مثل یک افسر که با سرباز صحبت می‌کند، با من صحبت کرد و اصلاً انگار نه انگار شاهی وجود دارد! نواب صفوی چه کرد که نام او در تاریخ این میهن با عظمت یاد می‌شود؟! نواب در غربت و مظلومیت دوران رژیم منحوس پهلوی فریاد رسای اسلام و مستضعفان بود؛ آن‌چه برایش اهمیت داشت اسلام بود و آن‌چه که برایش پشیزی نمی‌ارزید، اخم شاه و درباریان و کنایه‌ی مذهبی‌های عافیت‌طلب گوشه‌نشینِ متحجر؛ همان‌ها که وقتی حکم اعدامش را شنیدند، گفتند: لباس روحانیت از تنش بیرون کنید که به مقام روحانیتش اهانت نشود! چه چیزی در وجود نواب شعله می‌کشید، که ده‌ها سال قبل «چراغ تولید ایران» را بر سر دست می‌گرفت و آن را به‌عنوان تولید ملی ترویج می‌کرد؟! کدام ویژگی باعث شده بود که او در هر مکانی قرار می‌گرفت، تبدیلش می‌کرد به میدان جهاد؛ جهاد تبیین. او مگر چگونه فریاد سر می‌داد که اولین جرقه‌ی انقلابی‌گری را در دل «بزرگ‌ترین رهبر انقلابی عصر حاضر» ایجاد کرد؟! او چه کرده بود که چنان دل از امام راحل برده‌بود که وقتی دستور اعدامش صادرشد، خودش را برای نجات او به آب و آتش زد؟! نواب چه داشت که عده‌ای از ما نداریم؟! مهم‌ترین ویژگی این مرد الهی تاریخ معاصر ایران «غیرت» بود؛ همان صفتی که اگر در وجود انسان شعله کشید، او را نسبت‌ به دیانت و ملت و مملکت حساس می‌کند و اگر در کسی نبود به انسان ذلیل و بی‌خاصیتی تبدیل می‌شود که نه علمش او را فایده رساند و نه معنویت و نه خاندان و نه حزب و گروهش. مدیر اگر غیرتمند شد، برای حل مشکلات مردم شب و روز نمی‌شناسد؛ معلم اگر غیرتمند شد، در برابر انحراف فکری و رفتاری شاگردانش آرام نمی‌گیرد؛ پزشک اگر غیرتمند شد، نداری و فقر مریض، دست و پایش را نمی لرزاند؛ طلبه اگر غیرتمند شد، ذره‌ای بی‌حرمتی بر مقدسات را بر نمی‌تابد؛ پدر اگر غیرتمند شد، حریم حرمش را با عفاف و حجاب محافظت می‌کند؛ نظامی اگر غیرتمند شد، می‌شود «حاج‌قاسم». رحمت و رضوان الهی بر نواب عزیز که هم نسبت به دیانت، غیرت داشت و هم ملت و هم مملکت. او از سلاله‌ی پاکی بود که جدش فرمود: «كانَ إِبراهيمُ أَبى غَيورا و َأَنَا أَغيَرُ مِنهُ وَ أَرغَمَ اللّه أَنفَ مَن لا يَغارُ مِنَ المُؤمِنينَ؛ پدرم ابراهیم (علیه‌السلام) مرد غیرتمندی بود، لکن من غیرتمندتر هستم؛ و خداوند بینی مسلمانی را که غیرت ندارد به خاک ذلّت می‌مالد.» همان غیرت علوی‌اش باعث‌شد تا با تمام وجود سخنی را برای همه‌ی دلدادگان انقلاب به یادگار بگذارد و حجت را بر همه‌ تمام کند: «آرزو دارم که حکومت اسلامی تشکیل بشود و آن زمان بزرگترین افتخارم این است که رفتگر خیابان‌هایش باشم.» 🖋عباس بابائی ۲۸دیماه۱۴۰۱ @abas_babaeii
از «لولهنگ‌پهلوی» تا «بنویسید: ساخت ايران» سپهبد رزم‌آرا نخست‌وزیر پهلوی، بر خلاف نشانه‌های شانه‌اش، بسیار ذلیل بود و وطن‌فروش؛ او خالق همان جمله‌ی حقارت‌باری است که اگر شاه بجای چندستاره برشانه، هزاران ستاره بر هیکلش می‌گذاشت، نمی‌توانست لکه‌ی ننگین آن جمله را پاک کند: «ملتي که لياقت لولهنگ‌سازی ندارد، چگونه می‌تواند صنعت نفت را اداره کند؟!» در دورانی که علی‌رغم اختناقِ حاکمیت، ملت پشت‌سر روحانیت خواستار ملی‌شدن صنعت نفت بودند، نماینده‌ی رژیم پهلوی با زبونیِ مثال‌زدنی، به نمایندگی از دُوَل غربی مشتش را گره کرد و بر دهان استقلال‌خواهان کوفت که چرا شمایی که لیاقت ساخت آفتابه‌ی گِلی را هم ندارید، می‌خواهید صنعت نفت را ملی کنید؟! رزم‌آرا نماینده‌ی تفکرِ واداده‌ی پهلوی بود که این‌گونه وقیحانه آبروی مُلک و مملکت را می‌برد. معنای جمله‌ی کوتاهِ آن مردنمایِ نامرد این بود: «فقط انسان‌های جهان اول توان فکر و تصمیم و اختراع و نوآوری دارند و مابقی انسان‌ها از انسانیت، فقط نامش را یدک می‌کشند و بس؛ ورودشان به این مناطق ممنوعه ریشخند خودشان است و زحمت دیگران!» رزم‌آرا بیش از آنکه نماینده‌ی ملت باشد، نماینده‌ی شاه بی‌کفایت بود؛ همان شاهی که او نیز، نماینده‌ی مسلوب‌الاختیار غرب بود؛ لذا ادعای استقلال‌خواهی مردمان میهن، بسیار بر او سخت آمد که اين‌چنین تمام‌قامت از وطن اصلی و منافع آن دفاع‌ کرد! سال‌هاست امام راحل و امام حاضر با شعار «ما می‌توانیم» در حال جهادکردن و زدودن رسوبات فرهنگی باقیمانده‌ی رژیم منحوس پهلوی از ذهن و جان مردم و مسئولان‌اند. باید پذیرفت که بسیاری از مشکلات اقتصادی کنونی، ریشه در همین تفکر نحس دارد؛ تفکری که سال‌ها در اندیشه‌ی دولتمردان غربگرا، مانع رشد تولید ملی شده‌بود! امروز «امام‌خامنه‌ای»عزیز یکی دیگر از قله‌های اندیشه‌ی اسلام‌گرایی و ملی‌گراییِ امامت‌شان را در ادامه‌ی همان مبارزاتِ فراگیر و مستمر بیان کردند: «باید کاری کنید محصولتان را، که نتوانند مجبورتان کنند به نام کشور دیگری ببرید؛ نه، به نام ایران و ساخت ایران [ببرید]؛ بنویسید «ساخت ایران»؛«MADE IN IRAN» هم ننویسید؛ بنویسید «ساخت ایران» با خطّ فارسی. ببرید در خارج، مجبور بشوند بخرند؛ برای خاطر اینکه کیفیّتش خوب است و قیمتش پایین است.»۱۴۰۱/۱۱/۱۰ 🖋 عباس بابائی ۱۴۰۱/۱۱/۱۰ @abas_babaeii
هدایت شده از روحانیت مردمی
💠 چرا انقلاب سقوط نمی‌کند؟! یکی از پدیده‌هایی که در طول تاریخ بشریت، بیشترینِ هجمه‌ها و دشمنی‌ها را تاب آورده و ازطرفی به رشد خیره‌کننده‌ی خود نیز ادامه داده‌است، «انقلاب اسلامی ایران» است. کافی بود یکی از این حوادث مهلک برای بسیاری از کشورهای پرمدعایِ امروزِ دنیا اتفاق بیافتد، تا همگان در فاصله‌ی اندکی شاهد فروپاشی آن نظام باشند؛ حوادثی همچون عملیات‌های گسترده‌ی تجزیه‌طلبان در اوان انقلاب، کشتارهای بی‌رحمانه‌ی منافقان در کوچه و خیابان، جنگ جهانی سوم که در قالب دفاع مقدس خودنمایی کرد، فتنه عظیم سال ۸۸ و نهایتاً این مورد اخیر که به معنای واقعی کلمه، یک «جنگ جهانی رسانه‌ای» علیه انقلاب اسلامی ایران بود. هیچکدام از آن‌ها نه تنها نتوانستند این انقلاب را ساقط کنند، بلکه باعث تقویت حیرت‌انگیز آن نیز شدند! اما سوال مهم آن است که چرا با این همه دشمنی، انقلاب کماکان زنده و پویا به رشد و حرکت خود ادامه می‌دهد؟ سه عامل اصلی در حفظ و بقای این انقلاب نقش تعیین‌کننده‌ای دارند که تکلیف همگان خصوصاً مدیران، حمایت و حراست از آنان است. نخستین آن‌ها «امام جامعه‌»ای است که نزدیک‌ترین نگاه را به امام زمان (علیه‌السلام) دارد. رهبری‌های داهیانه‌ی امام راحل و امام حاضر، بسیاری از توطئه‌های دشمنان را از ابتدای انقلاب تا کنون نقش بر آب کرده که آخرین نمونه‌ی آن اغتشاشات اخیر بود. دشمن نابکار نیک می‌داند که برای ناکار کردن انقلاب باید رکن رکین آن‌، که همانا امامت جامعه است در اذهان و جان‌های مردم و جوانان ملکوک شود؛ هجمه‌های فراوان اخیر علیه ایشان در قالب شعار و فکاهی و توهین و شایعه و دروغ و بهتان، در همین راستا تحلیل می‌شود. اما عامل دوم «مردم» هستند؛ همان مردمی که به تعبیر امام از مردم زمان رسول‌الله و امیرمؤمنان بهترند؛ مردمی که در طول ده‌ها سال از انقلاب با تمام فرازونشیب‌ها و سختی‌های مربوط به این حادثه بزرگ، صبوری نجیبانه‌ای داشته‌اند و تاکنون تمام‌قد، پشت این انقلاب مانده‌اند که نمونه‌ی اخیر آن همین اغتشاشات نافرجام بود. حق این مردم بر گردن مسئولان و کارگزاران بسیار فراوان است که جز با عنایت الهی و تلاش شبانه‌روزی محقق نمی‌شود. اما عامل سوم، عاملی کاملاً ماورایی است؛ عاملی که هر انسان منصفی به راحتی آن را مشاهده می‌کند. حضرت آقا در یکی از خاطرات ناب انقلاب می‌فرمایند: «قبل از سال جدید که با برخی از آقایان خدمت امام بودیم از ایشان تقاضا کردیم‏‎ ‎‏در یکی از ایام عید با مردم دیداری داشته باشند امّا نپذیرفتند. دو سه روز بعد از عید، ‏‎ ‎‏قلب ایشان ناراحتی پیدا کرد که فوراً رسیدگی و خطر برطرف شد. وقتی من به خدمتشان‏‎ ‎‏رسیدم، به ایشان گفتم چقدر خوب شد شما ملاقات با مردم را قبول نکردید، چون با‏‎ ‎‏توجّه به بیماریتان نمی توانستید دیدار را انجام دهید و این انعکاس بدی در دنیا ‏‎‏ داشت. امام فرمودند: «آن طوری که من فهمیدم از اول انقلاب تا حالا مثل اینکه یک‏‎ ‎‏دست غیبی ما را در همۀ کارها هدایت می کند.» و این عین جملۀ امام است که بعداً‏‎ ‎‏آن را یادداشت کردم.» این دست غیبی الهی که قرار‌است کشتی انقلاب را به ساحل ظهور برساند، همان پدیده‌ی مبارکی است که در کلمات عرفای بزرگی همچون مرحوم آقای قاضی مطرح‌شده است؛ درست در همان تک دیدار امام با ایشان. این عارف روشن‌ضمیر در آن نشستِ سراسر نور، به جریان پیروزی انقلاب، تشکیل حکومت و رساندن عَلَم انقلاب به‌ دستان مبارک امام‌زمان(سلام‌الله‌علیه) اشاره می‌کنند. اگر نبود این دست غیبی الهی که در جای‌جای این انقلاب به کمک امام و امت آمده‌است، معلوم نبود که این پدیده‌ی مبارک بتواند در برابر دنیادنیا دشمنی و ددمنشی و ناجوانمردی تاب بیاورد. این انقلاب آمد تا بماند و مقدمه‌ای شود برای ظهور ولایت عظما. اندکی صبر، سحر نزدیک است. ✍به قلم حجت‌الاسلام عباس بابایی دبیر شورای مرکزی جبهه روحانیت مردمی انقلاب اسلامی @rohaniat_mardomi
هدایت شده از روحانیت مردمی
olamaye mashhad.pdf
4.11M
📕 علمای مشهد و انقلاب اسلامی ▫️کاری از جبهه روحانیت مردمی انقلاب اسلامی 🎉به مناسبت چهل و چهارمین سالگرد پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی 🔻آنچه در این نوشتار میخوانید: 📌آثار مرتبط با نقش علمای مشهد در انقلاب اسلامی 📌نقش سیاسی علمای مشهد در سه نقطه عطف تاریخی 📌اوج تا افول فعالیتهای سیاسی آیت‌الله العظمی میلانی 📌ماموریت مثلث انقلاب در مشهد 📌چهره‌های انقلابی علما و فضلای حوزه علمیه مشهد 📌نقش علمای مشهد در حوادث منجر به پیروزی انقلاب 📌و ... @rohaniat_mardomi
هدایت شده از روحانیت مردمی
🔸 بیانیه‌ جبهه‌ روحانیت مردمی انقلاب اسلامی به‌مناسبت چهل و چهارمین سالگرد پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی بسم الله الرحمن الرحیم «وَ لَيَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزيزٌ» ملت نجیب ایران آن‌هنگام که فریاد اسلام‌خواهی «امام عزیز» را در دوران اختناق پهلوی شنیدند، گران‌سنگ‌ترین متاع خویش که همانا جان‌ شیرین‌شان بود، بر سر دست گرفتند و به میدان آمدند. آنان به تأسی از «روحانیت انقلابی و مبارز»، مؤمنانه برای نصرت دین خدا سینه‌شان را در برابر آماج گلوله سپرکردند و خدا هم دست قدرتش را به یاری‌شان فرستاد؛ همان دستی که در میدان‌های جنگ و تحریم و فتنه و اغتشاش، بارها و بارها به یاری امت مسلمان آمد و آرام آرام کشتی انقلاب را در دریای طوفانی بلایا به ساحل ظهور رهنمون‌شد. امروز که «انقلاب اسلامی و مردمیِ ایران» بر قله‌ی چهل و چهار سالگیِ خویش، مقتدرانه و مظلومانه ایستاده‌است، در عرصه‌های گوناگون با افتخار سر به آسمان می‌ساید؛ تثبيت و ترویج اسلام ناب، استقلال ملی و سیاسی، رشد و پیشرفت علمی، عزت و اقتدار ملی، کرامت‌های والای انسانی، عدالت‌خواهی و ظلم‌ستیزی جهانی، آزادشدن ظرفیت‌های والای انسانی و آزادی حیرت‌انگیز قلم و بیان، بخشی از دست‌آوردهای این مولود مبارک و ماناست. آنچه در طول این سال‌ها، گاه و بیگاه باعث آزرده‌خاطری امام و امت شده، کم‌کاری‌ها و ندانم‌کاری‌ها و بدکاری‌های برخی کارگزاران بوده که نتوانسته‌اند حق خدمتگزاری به این مردم را ادا کنند؛ هرچند ملت در تمام برهه‌های سخت، ذره‌ای در پشتیبانی انقلاب تردید به خود راه نداده‌اند. یقیناً «حفظ و بقای این انقلاب»، در گرو تبعیت تام و تمام همگان به‌ویژه مدیران از «اوامر ولی‌امر» و خدمت خالصانه‌ی آنان به مردمان این سامان، همچون «حاج‌قاسم عزیز» است؛ جبهه‌ روحانیت مردمی انقلاب اسلامی ضمن همراهی با سیل خروشان ملت در راهپیمایی سالروز پیروزی انقلاب اسلامی، بر خود فرض می‌داند باتوجه به وظایف سترگ ملی و آئینیِ روحانیت، در راه تحقق آرمان‌های والای امام و ‌شهیدان و رفع دغدغه‌های امام و امت انقلابی، از هیچ کوشش و تلاشی دریغ ننماید. جبهه‌ روحانیت مردمی انقلاب اسلامی ۲۲ بهمن ۱۴۰۱ @rohaniat_mardomi
چرا مردم آمدند؟ به آمار خبرگزاری‌ها و مراکز آمارسنجی کاری ندارم، چرا که خودم روز ۲۲ بهمن چون قطره‌ای در موج خروشان ملت حاضر بودم و شاید در این چندسال طولانی‌ترین راه پیمایی عمرم را بعد از اربعین تجربه کردم! اما سؤالِ پر از اعجاب آن است که «چرا مردم آمدند؟» آن هم مردمی که ۱۸۰ برابر دیگر کشورها، علیه آنان بمباران شایعات رسانه‌ای در شبانه‌روز اتفاق می‌افتد؛ مردمی که در سال‌های گذشته فرازونشیب‌های فراوان اقتصادی و اجتماعی و سیاسی و فرهنگی را با صبر نجیبانه پشت‌سر گذاشتند. ۱) مردم عاشق اسلام‌اند و انقلاب را کماکان در مسیر اسلام می‌بینند و آن‌را چون فرزند خود می‌دانند. ۲) مردم بر خلاف تمام جوسازی‌ها، مرید «امام جامعه»اند و نگاهی اعتقادمحور به «او» دارند. ۳) مردم کماکان خود را مدیون خون شهیدان می‌دانند. ۴) مردم از دشمنی که جلوه‌ی دیگری از خباثتش را در اغتشاشات اخیر نشان‌داد، بیزارند و هرچه او را به خشم آورد، با نشاط مثال‌زدنی انجام می‌دهند. ۵) مردم بر خلاف همه‌ی گلایه‌های به‌حق، بسیار به آینده امیدوارند. ۶) یکی از اساتید اخلاق می‌فرمود: سالی بعد از راهپیمایی ۲۲ بهمن خدمت مرحوم آیت الله العظمی بهجت رسیدم. پرسیدند راهپیمایی شلوغ بود؟ پاسخ دادم آری. دلیلش را پرسیدند و بعد خود پاسخ دادند: «روح ولایت آقای خمینی». این روح کماکان قدرت‌نمایی می‌کند. «امام‌خامنه‌ای» بعد از راهپیمایی عظیم نه دی ۸۸ فرمودند: «هر چه انسان در اطراف این قضایا فکر می کند، دست خدای متعال را، دست قدرت را، روح ولایت را، روح حسین بن علی (علیه السّلام) را می‌‌‌بیند. این کارها کارهایی نیست که با اراده‌‌‌‌ امثال ما انجام بگیرد؛ این کار خداست، این دست قدرت الهی است.» این مردم بسیار نجیب‌اند و بزرگ و در پیشگاه الهی بسیار مقرب. امروز رمز آبادی دنیا و آخرت انسان‌ها به‌ویژه مدیران، خدمت بی‌منت به این مردم است. 🖋عباس بابائی ۲۲بهمن۱۴۰۱ @abas_babaeii