🔹10 نکته کوتاه از انتخابات ریاست جمهوری:
1️⃣ تعدادی از بالاترین مقامات کشور از دنیا رفتند که گرچه مصیبتی بزرگ بود اما با #رهبریِ_حکیمانه، کوچکترین خللی در روند کلی کشور ایجاد نشد.
2️⃣ به رغم آنکه به طور طبیعی آمادگی لازم برای برگزاری انتخابات در این برهه وجود نداشت اما در بازه زمانی کوتاه و قانونی، کار انتخابات پیش رفت به گونهای که پنجشنبه مراسم چهلم شهدای خدمت بود و فردایش، برگزاری انتخابات!
3️⃣ سلیقههای متنوع در انتخابات حضور داشتند و زمینه ابراز دیدگاههای گوناگون از سوی نامزدها و طرفداران ایشان در رسانه ملی، فضای عمومی و سایر درگاهها وجود داشت؛
4️⃣ انتخابات تمام و نتایج آن اعلام شد و برای چندمین بار به همگان ثابت شد که جمهوری اسلامی اهل خیانت در آرای مردم نیست؛
5️⃣ بر خلاف برخی تجربیات تلخ قبلی، این بار کاندیدای پیروز کوچکترین تعریض به افرادی که به او رای نداده بودند نداشت و کاندیدای دیگر هم مدعی تقلب نشد و نجیبانه رفتار کرد.
6️⃣ گرچه بمباران تبلیغاتیِ تحریم انتخابات یکسره فعال بود و حضور مردم به ویژه در دور دوم، ارزشمند بود اما شایسته است به صورت روشمند، این مقوله آسیبشناسی و برای رشد نرخ #مشارکت در رویدادهای ملی پیشرو اندیشه کرد؛
7️⃣ برخی از جریانات در این انتخابات رای نیاوردند اما آنچه ضروری است اینکه الان #وقت_دعوا_نیست! وقتِ متهم کردن یکدیگر به علت شکست نیست زیرا این تنازعِ ناصواب، آوردهای جز سستی، فشل و ناامیدی نخواهد داشت. در عین حال لازم است خارج از هیاهوی رسانهای و مبتنی بر خرد، تجربه و اصالتهای گفتمانی به آسیبشناسی پیشآمدهای جریانی در انتخابات اخیر پرداخت.
8️⃣ #رفتارشناسی_حوزه علمیه در این انتخابات از اهمیت بالایی برخوردار است؛ ذاتِ نهاد روحانیت، مردمی است و شایسته است نسبت به برخی مناسبات خودش با طبقات مختلف اجتماعی به ویژه #نسل_جوان و نوجوان تامل و چه بسا بازنگری داشته باشد.
9️⃣طلاب به ویژه در دور دوم انتخابات کوشش ویژهای در دعوت مردم به مشارکت داشتند اما این پرسش مطرح است که در رویدادهای اینچنینی «حوزه کجاست؟» آیا صرف دعوت به مشارکت و یا برخی حمایتهای مصداقی کافی و صحیح است یا اینکه شایسته است حوزه، نقش «راهبری فکری و گفتمانی» را نیز داشته باشد؟
🔟 حوزه علمیه در مواجهه با دولتها #ناصح_امین است؛ به گونهای که ضمن حمایت از دولتهای مستقر، نسبت به کژیهای احتمالی دلسوزانه ورود کرده و تذکرات لازم را داده است. لذا توقع میرود که طلاب و فضلا با تمام انطباق یا اختلاف دیدگاههایی که با رئیسجمهور منتخب در دوران رقابت انتخاباتی داشتند اینک کمر همت ببندند که دولت را یاری کنند و البته این، نافی نقش دلسوزانهی حوزویان نسبت به شئون دینی و فرهنگی و عرصه حکمرانی دولتها نخواهد بود. از سوی دیگر انتظار میرود دولت منتخب نیز از ظرفیت عظیم فکری و انقلابی که در حوزههای علمیه وجود دارد غافل نشود. بعونه ومنّه.
✍️ حسن صدرایی عارف