⭕️امام علی (ع) چه اهدافی را برای بعثت پیامبر اكرم (ص) بيان می کند؟
🔹امام علی (ع) در بخشی از خطبه ۱۸۵ نهج البلاغه به برنامه هاى مختلف و اهداف #بعثت_پیامبر_اكرم (ص) پرداخته، چنين مى فرمايد: «أَرْسَلَهُ بِوُجُوبِ الْحُجَجِ، وَ ظُهُورِ الْفَلَجِ، وَ إِيضَاحِ الْمَنْهَجِ؛ او را براى بيان حجت هاى لازم و پيروزى آشكار [حق بر باطل] و روشن ساختن راه حقّ فرستاد». به اين ترتيب در جمله هاى سه گانه بالا، اهداف بعثت را كه اتمام حجت و پيروزى حق بر باطل، و روشن ساختن راه سعادت میباشد بيان فرموده است. آنگاه به برنامه هاى عملى پيامبر اکرم (ص) پرداخته، چنين مى فرمايد: «فَبَلَّغَ الرِّسَالَةَ صَادِعاً بِهَا، وَ حَمَلَ عَلَى الْمَحَجَّةِ دالّاً عَلَيْهَا، وَ أَقَامَ أَعْلَامَ الْاِهْتِدَاءِ وَ مَنَارَ الضِّيَاءِ، وَ جَعَلَ أَمْرَاسَ الْاِسْلَامِ مَتِينَةً، وَ عُرَا الْاِيمَانِ وَثِيقَةً؛ او #رسالت خود را آشكارا ابلاغ كرد، و انسان ها را بر مسير حقّ قرار داد؛ در حالى كه راه پيشرفت را به آنها نشان داده بود، پرچم هاى هدايت را برافراشت و نشانه هاى روشن را برپا ساخت، ريسمان هاى [خيمه] #اسلام را محكم نمود و دستگيره هاى ايمان را استوار ساخت».
🔹در آغاز، سخن از پرداختن به ابلاغ رسالت الهى به طور كلى به ميان آمده است، همانگونه كه در قرآن مجيد مى فرمايد: «فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ؛ [حجر، ۹۴] آنچه را مأموريت دارى آشكار ساز و از مشركان روى گردان»؛ سپس از جزئيات اين برنامه سخن مى گويد كه #پيامبر (ص) مردم را از بيراهه به جاده اصلى دعوت كرد و دلايل و نشانه ها را براى پيمودن اين راه به آنها گوشزد نمود و چراغ هاى نورانى بر سر هر راه نهاد، تا به هنگام تاريكى نيز از ادامه مسير باز نايستند، و سرانجام با بيانات كافى و تدبيرهاى سازنده رشته های اسلام را محكم ساخت و دستگيره هاى ايمان را استحكام بخشيد. كمتر كلامى را مى توان پيدا كرد كه در عين كوتاهى و فشردگى، اين همه مطلب را درباره اهداف و برنامه هاى #پيغمبر_اسلام (ص) بيان كند.
🔹جمله «جَعَلَ أَمْرَاسَ الْاِسْلَامِ مَتِينَةً»، گويا #اسلام را به خيمه اى تشبيه مى كند كه ريسمان هاى محكمى از هر سو، آن را به زمين هاى اطراف متّصل كرده است، تا تندبادها نتواند آن را از جا بر كَند. اين ريسمان ها امورى مانند جمعه و جماعات و حجّ و زكات و جهاد و امر به معروف و نهى از منكر است كه هميشه حوزه اسلام را حفظ كرده و از آن دفاع مى نمايد؛ هر جا اين تعليمات اسلامى پياده شود، #اسلام بيمه مى شود، و هرگاه ضعيف گردد دشمنان بر مسلمين چيره خواهند شد. جمله «وَ عُرَى الْاِيمَانِ وَثِيقَةً»، #ايمان را تشبيه به طنابى كرده كه دستگيره هاى مختلفى در آن است و براى نجات از قعر چاه، يا نجات در پرتگاه ها بايد به اين دستگيره ها چسبيد. بديهى است اگر اين دستگيره ها سست و ضعيف باشند، نه تنها انسان نجات نمى يابد، بلكه گرفتار سقوط خطرناكى مى شود.
🔹اين دستگيره ها همان فروع و تعليمات اسلام در برنامه هاى مختلف عبادى و اجتماعى است كه در احاديث نيز به آن اشاره شده است. از جمله در روایات نقل شده كه پيامبر اكرم (ص) روزى از اصحابشان پرسیدند: «أَىُّ عُرَى الْإِيمَانِ أَوْثَقُ؟؛ كدام يك از دستگيره هاى ايمان محكم تر است؟»، جمعى گفتند: خدا و پيامبرش آگاهترند؟ و بعضى از نماز يا زكات و... نام بردند. رسول خدا (ص) فرمود: آنچه گفتيد داراى فضيلت است؛ ولى پاسخ اصلى نيست؛ «محكم ترين دستگيره هاى ايمان، دوست داشتن براى خدا و دشمن داشتن براى خداست، و محبّت اولياى الهى و بيزارى از دشمنان الهى است». [۱] البتّه مفاهيم اخلاقى همچون توكّل، تفويض، تسليم، رضا، صبر، يقين و... كه در روايات به آن اشاره شده نيز مى تواند به عنوان دستگيره هاى ايمان معرفى شود و هيچ كدام با يكديگر منافاتى ندارند.
پی نوشت:
[۱] الكافی، كلينى، دارالكتب الإسلامية، ۱۴۰۷ ق، چ چهارم، ج ۲، ص ۱۲۶
📕پيام امام اميرالمؤمنين (ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلامية، چ اول، ج ۷، ص ۱۵۱
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#پیامبر #پيامبر_اکرم #بعثت #مبعث
💥جنگ نرم ودشمن شناسی
https://eitaa.com/joinchat/1676804212C6788504d95
⭕️وسعت «علم غيب» امام علی(ع) تا چه حدّ است و چرا جزئيات آن را براى همگان بيان نكرده است؟
🔹 #امام_علی (علیه السلام) در بخشی از خطبه ۱۷۵ #نهج_البلاغه به گوشه اى از علم خود به «اسرار غيب» و «حوادث آينده» اشاره كرده، مى فرمايد: «وَاللهِ لَوْ شِئْتُ أَنْ أُخْبِرَ كُلَّ رَجُل مِنْكُمْ بِمَخْرَجِهِ وَ مَوْلِجِهِ وَ جَمِيعِ شَأْنِهِ لَفَعَلْتُ، وَ لكِنْ أَخَافُ أَنْ تَكْفُرُوا فِيَّ بِرَسُولِ اللهِ (صلی الله علیه و آله)؛ به خدا سوگند! اگر بخواهم مى توانم هر يك از شما را از آغاز و پايان كارش و از تمام شئون زندگانى اش آگاه سازم؛ ولى از آن مى ترسم كه اين كار، سبب كافر شدن شما به رسول خدا (صلی الله عليه و آله) شود [و درباره من غلوّ كنيد و آن حضرت را به فراموشى بسپاريد]».
🔹در حديثى مى خوانيم: روزى پيامبر اكرم (ص) نشسته بود که امام علی (ع) وارد شد، پيامبر (ص) فرمود: «إِنَّ فِيكَ شَبَهاً مِنْ عِيسَى بْنَ مَرْيَمَ وَ لَوْلَا أَنْ تَقُولَ فِيكَ طَوَائِفٌ مِنْ أُمَّتِي مَا قَالَتِ النَّصارى فِي عَيسَى بْنَ مَرْيَمَ لَقُلْتُ فِيكَ قَوْلاً لَا تَمُرُّ بِمَلَإ مِنَ النَّاسِ إِلَّا اَخَذُوا التُّرَابَ مِنْ تَحْتِ قَدَمَيْكَ يَلْتَمِسُونَ بِذلِكَ الْبَرَكَةَ؛ [۱] تو به عيسى بن مريم (ع) شباهتى دارى [از نظر زهد و عبادت] و اگر از اين بيم نداشتم كه گروههايى از امتم درباره تو [غلوّ كنند و] همان بگويند كه درباره عيسى بن مريم گفتند، سخنى درباره تو میگفتم كه از كنار هيچ جمعيّتى از مردم عبور نمی كردى، مگر آنكه خاك زير قدم هاى تو را براى تبرّك بر مى گرفتند!».
🔹اميرالمؤمنين (ع) در ادامه اين بحث به دو نكته اشاره مى فرمايد: نخست اينكه من اين اسرار را در اختيار گروهى از خاصّان با ايمان و پرظرفيت و سرّ نگهدار مى گذارم و ديگر اينكه من آنچه میگویم از خودم نمى گويم؛ همه اين امور را از رسول خدا (ص) شنيده ام؛ در قسمت اوّل مى فرمايد: «أَلا وَ إِنِّی مُفْضِيهِ إِلَى الْخَاصَّةِ مِمَّنْ يُؤْمَنُ ذلِكَ مِنْهُ؛ آگاه باشيد! من اين اسرار را به خاصّانى كه از عدم انحراف و غلوِّ آنها در حق خود مطمئنم خواهم سپرد». اين گروه، افرادى همانند «كميل بن زياد»، «رشيد هجرى»، «اصبغ بن نباته»، «ميثم تمّار» و «حبيب بن مظاهر» بوده اند كه هر يك حافظ بخشى از اين اسرار محسوب مى شدند. در تاريخ زندگى آنها مى خوانيم كه در مواقع حسّاسى پرده ها را بالا مى زدند و گوشه اى از آن اسرار را فاش مى كردند كه در تواريخ مذكور است. هنگامى كه شاگردان ايشان، حامل چنين اسرار و داراى چنين مقاماتى باشند، پيداست كه استاد آنها در چه پايه و مقامى بوده است!!
🔹سپس به مطلب دوّم پرداخته، مى فرمايد: «وَ الَّذِی بَعَثَهُ بِالْحَقِّ، وَ اصْطَفَاهُ عَلَى الْخَلْقِ، مَا أَنْطِقُ إِلَّا صَادِقاً، وَ قَدْ عَهِدَ إِلَيَّ بِذلِكَ كُلِّهِ، وَ بِمَهْلِكِ مَنْ يَهْلِكُ، وَ مَنْجَى مَنْ يَنْجُو، وَ مَآلِ هذَا الاَمْرِ. وَ مَا أَبْقَى شَيْئاً يَمُرُّ عَلَى رَأْسِي إِلاَّ أَفْرَغَهُ فِی أُذُنَيَّ وَ أَفْضَى بِهِ إِلَيَّ؛ به خدايى كه محمّد(ص) را به حقّ برانگيخت و او را از ميان مردم برگزيد، سوگند ياد مى كنم كه من سخنى جز راست نمیگويم و پيامبر(ص) همه اينها را به من تعليم داد، و از هلاكت آن كس كه هلاك مى شود و نجات آن كس كه نجات مى يابد و پايان اين امر [خلافت] مرا آگاه ساخته، [خلاصه] هيچ حادثه اى بر من نمى گذرد، مگر اينكه او آن را در گوشم فرو خوانده و علم آن را در اختيارم گذارده است».
🔹آيا تعليم #پيامبر (ص) در مورد اين اسرار به صورت بيان جزئى و مشروح هر واقعه بوده يا اينكه آن حضرت، اصول و كلياتى به #امام_على (ع) آموخت كه از هر بابى هزار باب گشوده مى شد و يا اينكه موارد، مختلف بود، گاه به اصول كلى قناعت مى كرد و گاه به جزئيات مى پرداخت؟ احتمال سوّم نزديك تر به نظر مى رسد. اين مطلب دقيقاً بر ما روشن نيست و خدا و رسولش از آن آگاه ترند؛ ولى اين قدر مى دانيم كه امام علی(ع) در موارد مختلف پيشگويی های فراوانى نسبت به آينده كرده كه همه آنها دقيقاً واقع شد و نمونه هاى مختلفى از آنها در خطبه هاى متعددى از نهج البلاغه بيان شده است كه اگر گردآورى شود، خود، كتاب جالب و پرمعنايى خواهد شد. البتّه همانگونه كه ذكر شد، هيچيك از اينها علم غيب ذاتى ـ كه مخصوص خداوند متعال است ـ نمى باشد؛ بلكه آموزه هايى است كه از آموزگار بزرگى همچون پيامبر (ص) به آن حضرت رسيده و به تعبيرى كه در خطبه ۱۲۸ آمده است: «إِنَّمَا هُوَ تَعَلُّمٌ مِنْ ذِی عِلْم»، مى باشد.
پی نوشت؛
[۱] الكافی، كلينى، دار الكتب الإسلامية، تهران، ۱۴۰۷ق، چ چهارم، ج ۸، ص ۵۷
📕پيام امام اميرالمومنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، چ اول، ج۶، ص۵۳۳
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
جنگ نرم ودشمن شناسی
https://eitaa.com/joinchat/1676804212C6788504d95
⭕️احترام خانه «حضرت زهرا» (سلام الله علیها) در قرآن و سنت چگونه بیان شده است؟
🔹محدّثان يادآور مى شوند، هنگامى كه آيه مباركه «فِى بُيُوت أَذِنَ اللهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ» [۱] بر پيامبر (صلی الله علیه و آله) نازل شد، #پيامبر اين آيه را در مسجد تلاوت كرد:
🔹«قرأ رسول الله هذه الآية «فی بُيُوتِ أَذِنَ اللهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فيها اِسْمُهُ» فقام إلَيْهِ رَجُلٌ: فَقالَ: أَيُّ بُيُوت هذِهِ يا رَسُولَ اللهِ (صلى الله عليه و آله)؟ قالَ: بُيُوتُ الأنْبِياءِ، فَقامَ إِلَيْهِ أَبُوبَكْرُ، فَقالَ يا رَسُولَ اللهِ (صلى الله عليه و آله) : أَهذَا الْبَيْتُ مِنْها، ـ مُشيراً إلى بَيْتِ عَلِىٍّ وَ فاطِمَةَ (عليهما السلام) ـ قالَ: نَعَمْ، مِنْ أَفاضِلِها». [۲] ([پس از تلاوت آیه توسط #پیامبر (ص)] شخصى برخاست و گفت: اى رسول خدا! مقصود از اين #بيوت [با اين اهميّت] كدام است؟ #پيامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: #خانههاىپيامبران! ابوبكر برخاست، در حالى كه به خانه #على و #فاطمه (عليهما السلام) اشاره مى كرد، گفت: آيا اين خانه از همان خانه ها است؟ #پيامبر (صلى الله عليه و آله) در پاسخ فرمود: بلى از #برجسته_ترين آنهاست).
🔹#پيامبر_اكرم (صلى الله عليه و آله) مدت نه ماه به در خانه دخترش مى آمد، بر او و همسر عزيزش سلام مى كرد [۳] و اين آيه را مى خواند: «إِنَّمَا يُرِيدُ اللهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً». [۴] آری #خانهاى كه #مركزنورالهى است و #خداوند به #ترفيع آن امر فرموده از احترام بسيار بالايى برخوردار است؛ و این کاملا واضح است خانه اى كه #اصحاب_كساء را در بر مى گيرد و خدا از آن با جلالت و عظمت ياد مى كند، بايد مورد احترام قاطبه مسلمانان باشد.
پی نوشتها؛
[۱] سوره نور، آيه ۳۶. «نور خدا» در خانه هايى است كه خدا رخصت داده كه قدر و منزلت آنان رفعت يابد و نامش در آنها ياد شود.
[۲] الدرالمنثور فى تفسير المأثور، سيوطى، كتابخانه آية الله مرعشى نجفى، قم، ۱۴۰۴ق، ج ۵، ص ۵۰؛ روح المعانى فى تفسير القرآن العظيم، آلوسى، دارالكتب العلميه، ۱۴۱۵ق، چ ۱ اول، ج ۹، ص ۳۶۷، سوره نور، آيات ۳۴ الى ۴۰
[۳] الدر المنثور فى تفسير المأثور، همان، ص ۱۹۹
[۴] سوره احزاب، آيه ۳۳
📕پيام امام امير المومنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، تهران، ۱۳۸۶ش، چ ۱، ج ۸، ص ۴۱
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#حضرت_فاطمه
.💥جنگ نرم ودشمن شناسی
به کانال خودتان بپیوندید
👇
https://eitaa.com/joinchat/1676804212C6788504d95
💥کانال ما درپیام رسان بله
https://ble.ir/jangnarmvdoshmanshnasi
⭕️این سخن به چه معناست که امام زمان (عج) بعد از ظهور مانند حضرت داوود (ع) و حضرت سلیمان (ع) «قضاوت» مى كند؟
🔹درباره اين مسئله كه #امام_زمان (عجل الله تعالى فرجه الشریف) بعد از #ظهور مانند #حضرت_داوود (عليه السلام) و #حضرت_سلیمان (عليه السلام) #قضاوت مى كند، حديثى را مرحوم كلينى به سندش از امام باقر (عليه السلام) نقل كرده كه خطاب به ابو عبيده فرمود: « ... يَا أَبَا عُبَيْدَةَ إِنَّهُ إِذَا قَامَ قَائِمُ آلِ مُحَمَّدٍ (صلى الله عليه و آله) حَكَمَ بِحُكْمِ آلِ دَاوُدَ وَ سُلَيْمَانَ لَا يَسْأَلُ النَّاسَ بَيِّنَةً»؛ [۱] ( ... اى اباعبيده هر گاه كه #قائم آل محمد (صلى الله عليه و آله) قيام كند، به حكم #داوود و #سليمان (عليهم السلام) حكم خواهد كرد و لذا از دليل و شاهد سؤال نمى كند).
🔹نعمانى از ابان بن تغلب نقل كرده كه: «گفت: من با #جعفربنمحمد (عليه السلام) در مسجد كوفه بوديم كه او دست مرا گرفته بود و فرمود: اى ابان زود است كه خداوند سيصد و سيزده مرد را در اين مسجد شما حاضر كند ... آن گاه به منادى امر مى كند كه ندا دهد: اين #مهدى (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است كه به حكم #داوود و #سليمان (عليهم السلام) #قضاوت خواهد نمود كه در قضاوتش از بينه سؤال نمى كند ...». [۲] در پاسخ بايد گفت:
1⃣ظاهر روايات آن است كه حضرت #امام_مهدی (عجل الله تعالى فرجه الشریف) بعد از #ظهور به #علم_خود در هر واقعه اى #حكم مى كند نه به بينه، بر خلاف آنچه كه امامان سابق بر او انجام مى دادند. شيخ مفيد (ره) در كتاب «المسائل» مى گويد: «#امام (عليه السلام) مى تواند به #علم_خود حكم كند، همان طورى كه به ظاهر شهادت ها نيز مى تواند چنين كند، و هر گاه شهادت را باطل ببيند بر #علم_خود #حكم خواهد كرد ...». [۳]
🔹علامه مجلسى (ره) در «مرآة العقول» مى گويد: «و اين اختلاف در #سيرهاهلبيت (عليهم السلام) از قبيل نسخ نيست تا كسى اشكال كند كه بعد از پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله) نسخى نيست؛ بلكه یا به اعتبار #تقيه در برخى موارد است، و يا به جهت #اختلاف_اوضاع و احوال در #زمانها است...». [۴]
2⃣از آنجا كه وظيفه #امام_زمان (عجل الله تعالى فرجه الشریف) بعد از #ظهور پر كردن زمين از #عدل و داد است، لذا طبيعى است كه به واقع حكم نمايد تا اينكه #حقوق به #صاحبان_اصلىاش باز گردد و مقتضاى آن اين است كه حضرت به #علم_خود كه از جانب خدا به او #الهام شده حكم نمايد و اين همان #حكم_داوود (عليه السلام) است.
3⃣#حكم_حاكم به علمش بدون اتكا بر بينه و قسم، نه تنها مورد اتفاق علماى شيعه است؛ بلكه برخى از علماى اهل سنت نيز آن را جايز شمرده اند. ابن قدامه مى گويد: «... از احمد بنابر نقلى شنيده شده كه حكم حاكم به علمش جايز است و اين قول ابويوسف و ابوثور و رأى دوم شافعى و اختيار مزنى است؛ زيرا #پيامبر (صلى الله عليه و آله) در موردى كه ذكر مى كند بدون بينه و اقرار و تنها با #علم به گفتار مدعى حكم صادر كرد». آن گاه مى گويد: «حاكم كه به قول دو گواه حكم مى كند به جهت غلبه بر ظن اوست، پس در مورد علم و قطع، اولى جواز حكم است و ديگر اينكه حاكم مى تواند در تعديل و جرح شهود به علم خود عمل كند، پس در ثبوت حق به طريق اولى مى تواند به علم خود حكم نمايد». [۵]
🔹نتيجه اينكه: هيچ استبعادى ندارد كه #حضرت_مهدى (عجل الله تعالى فرجه) در قضايا به علمى كه از جانب #خداوند به او #الهام شده حكم نمايد.
پی نوشتها؛
[۱] الكافی، كلينى، دار الكتب الإسلامية، ۱۴۰۷ق، چ ۴، ج ۱، ص ۳۹۷
[۲] الغيبة (للنعمانی)، نشر صدوق، ۱۳۹۷ق، چ ۱، ص ۳۱۳، باب ۲۰
[۳] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربي، ۱۴۰۳ق، چ ۲، ج ۲۶، ص ۱۷۷، باب ۱۲
[۴] مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، مجلسى، دار الكتب الإسلامية، ۱۴۰۴ق، چ ۲، ج ۴، ص ۳۰۱، ح ۲
[۵] المغني في فقه الإمام أحمد بن حنبل الشيبانی، ابن قدامة المقدسی، ۱۴۰۵ق، چ ۱، ج ۱۱، ص ۴۰۱
📕موعود شناسی و پاسخ به شبهات، رضوانی، علی اصغر، مسجد مقدس جمکران، قم، ۱۳۹۰ش، چاپ هفتم، ص ۶۳۱
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_زمان #امام_مهدی #ظهور
.💥جنگ ودشمن شناسی
به کانال خودتان بپیوندید
👇
https://eitaa.com/joinchat/1676804212C6788504d95
💥پیام رسان بله
https://ble.ir/jangnarmvdoshmanshnasi
⭕️اهداف رسالت پیامبر (صلی الله علیه و آله) در کلام امام علی (علیه السلام) چگونه بیان شده است؟
🔹 #امام_علی (علیه السلام) در بخشی از خطبه دوم #نهج_البلاغه بعد از تحکیم پایه هاى شهادت به توحید و یگانگى خدا، به سراغ دوّمین و مهمترین اصل بعد از توحید یعنى شهادت به #نبوّت مى رود و مى فرماید: «وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ». (من گواهى مى دهم که #محمّد #بنده و #فرستاده اوست). آرى پیش از آن که #محمّد (صلی الله علیه و آله) #رسول_خدا باشد، #بنده_خاصّ او بود، و تا بنده خاص نباشد به #مقام_رسالت نمى رسد؛ ضمناً #شهادت به #بندگی، پاسخى است به آنها که رسولان خدا را تا سرحدّ الوهیت بالا مى بردند و بزرگترین افتخار آنان را که عبودیتشان بود از آنها مى گرفتند.
🔹سپس رسالت و #مأموریت_پیامبر (صلی الله علیه و آله) را این چنین توصیف مى کند، مى فرماید: «اَرْسَلَهُ بِالدّینِ الْمَشْهُورِ وَ الْعَلَمِ الْمَأثُورِ وَ الْکِتابِ الْمَسطُورِ، وَالنُّورِ السّاطِعِ وَ الضِّیاءِ اللامِعِ، وَ الاَمْرِ الصّادِعِ». (او را با دین و #آیین_آشکار و نشانه روشن و #کتاب نوشته شده و #نور_درخشان و روشنایى تابنده و امر و #فرمان_قاطع و بى پرده فرستاد). در این که این تعبیرات ششگانه عمیق و پرمحتوا اشاره به چه امورى است تفسیر هاى گوناگونى وجود دارد.
🔹نخست این که «دین مشهور» اشاره به #آیین_اسلام و «علم مأثور» اشاره به #معجزات و «کتاب مسطور» اشاره به #قرآن و «نور ساطع» اشاره به #علومالهىپیامبر و «ضیاء لامع» اشاره به #سنّتآنحضرت و «امر صادع» (به قرینه آیه فَاصْدَعْ بِما تُؤمَرُ) [۱] اشاره به #ترک_تقیّه و اظهار #توحید بدون پرده در برابر #مشرکان و #مخالفان است. این احتمال نیز وجود دارد که «نور ساطع» و «ضیاء لامع» توضیحات بیشترى درباره قرآن مجید باشد چرا که قرآن مایه روشنایى افکار و جوامع انسانى است.
🔹سپس به هدف نهایى #رسالت_پیامبر (صلى الله علیه و آله) و آوردن #قرآن_مجید و #معجزات و قوانین و #احکام_الهى مى پردازد و مى فرماید: هدف از این بعثت و تجهیزات همراه پیامبر، چند چیز بود. هدف این بود که: «اِزاحَةً لِلشُّبُهاتِ، وَ احْتِجاجاً بِالْبَیِّناتِ، وَ تَحْذیراً بِالآیاتِ وَ تَخْویفاً بِالمَثُلاتِ». (#شبهات را از میان بردارد و با دلایل و #منطق_روشن استدلال کند و به وسیله #آیات_الهى مردم را از مخالفت خدا برحذر دارد و از #کیفرهایى که به دنبال مخالفت دامنگیرشان مى شود بترساند).
🔹در تفسیر این چهار تعبیر نیز مى توان گفت که «اِزاحةً لِلشُّبُهاتِ» اشاره به حقایقى است که در پرتو #براهین_الهى روشن مى شود و هرگونه شک و #شبهه را مى زداید و «وَ احْتِجاجاً بِالْبَیِّناتِ» اشاره به #معجزات_حسّى است که براى گروهى که استدلالات عقلى، آنان را قانع نمى کند، موجب #یقین و ایمان است،
🔹و «تحذیر به آیات» تهدید به #مجازاتهای_اخروى و «تخویف به مثلات» تهدید به #مجازاتهای_دنیوى است همان گونه که در #قرآن به آن اشاره شده است، مى فرماید: «وَ یَسْتَعْجِلُونَکَ بِالسَّیِئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ وَ قَدْ خَلَتْ مَنْ قَبْلِهِمُ الْمَثُلاتُ»؛ [۲] (آنها پیش از حسنه و رحمت الهى از تو تقاضاى شتاب در سیئه و #عذاب مى کنند با این که پیش از آنها #بلاهای_عبرتانگیز، بر گذشتگان نازل شده است).
پی نوشتها؛
[۱] سوره حجر، آیه ۹۴
[۲] سوره رعد، آیه ۶
📕پيام امام امير المومنين (ع)، آيت الله العظمى ناصر مكارم شيرازى، دار الكتب الاسلاميه، تهران، ۱۳۸۷ش، ج ۱، ص ۲۷۵
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#پیامبر #پيامبر_اکرم
جنگ نرم ودشمن شناسی
به کانال خودتان بپیوندید
👇
https://eitaa.com/joinchat/1676804212C6788504d95
💥پیام رسان بله
https://ble.ir/jangnarmvdoshmanshnasi
⭕️امام علی (علیه السلام) برای مقابله و جنگ با اصحاب «جمل» چگونه استدلال می نمایند؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در پایان خطبه ۱۷۲ #نهج_البلاغه پس از اشاره به جنایات #لشکریان_جمل در #بصره چنين مى فرمايد: «فَوَاللهِ لَوْ لَمْ يُصِيبُوا مِنَ الْمُسْلِمِينَ إِلَّا رَجُلاً وَاحِداً مُعْتَمِدِينَ لِقَتْلِهِ، بِلَا جُرْمٍ جَرَّهُ، لَحَلَّ لِی قَتْلُ ذلِكَ الْجَيْشِ كُلِّهِ، إِذْ حَضَرُوهُ فَلَمْ يُنْكِرُوا، وَ لَمْ يَدْفَعُوا عَنْهُ بِلِسَانٍ وَ لَا بِيَدٍ دَعْ مَا أَنَّهُمْ قَدْ قَتَلُوا مِنَ الْمُسْلِمِينَ مِثْلَ الْعِدَّةِ الَّتِي دَخَلُوا بِهَا عَلَيْهِمْ!».
🔹[ترجمه فرمایش حضرت:] (به خدا قسم، حتى اگر #يك_تن از #مسلمانان را به عمد و بى هيچ جرمى كشته بودند، #قتل_همه آن لشكر بر من روا بود. زيرا همه آنان در كشتن آن مرد حاضر بوده اند و كشتن او را منكر نشمرده اند و به دست و زبان ياريش نكرده اند [و به اين ترتيب، #همدستِ #مفسدانفىالارض بودند] و حال آنكه، از #مسلمانان به شماره سپاهيانى كه به شهر داخل كرده بودند، #كشتار كرده اند.).
🔹در اينجا پرسش و پاسخى از سوى شارحان «نهج البلاغه» مطرح شده و آن اینکه: چگونه #اميرالمؤمنين (علیه السلام) مى فرمايد: اگر آنها حتى #يك_نفر را مى كشتند #قتلتماملشكرشان #جايز بود تا چه رسد به اين كه به تعداد خودشان از مسلمين بى گناه كشتند. اين نابرابرى را با چه عنوانى از #عناوين_فقهى مى توان تفسير كرد؟ در اينجا در مجموع #چهار_جواب به اين سؤال داده شده است كه عبارتند از:
1⃣بعضى پاسخ گفته اند: آنها عملا نشان دادند كه #كشتن_مسلمان را مباح مى شمرند و اين نوعى #انكار #ضروريات_دين است و به اين ترتيب #مرتدّ مى شوند.
2⃣برخى گفته اند: #كشتن_آنها به دليل #نهى_از_منكر بوده است؛ زيرا اگر نهى از منكر هيچ راهى جز اين نداشته باشد، مجاز است.
3⃣سوّمين و بهترين جواب اين است كه آنها مصداق #مفسد_فى_الارض بودند؛ چرا كه #لشكرى به راه انداختند و #بيعت خود را شكستند و در بخشى از كشور اسلام، #فساد_عظيمى به راه انداختند؛ بنابراين داخل در #آيه_شريفه مى شوند كه: «إِنَّما جَزاءُ الَّذينَ يُحارِبُونَ اللهَ وَ رَسُولَهُ وَ يَسْعَوْنَ فِی الْأَرْضِ فَساداً أَنْ يُقَتَّلُوا...». [مائده، ۳۳]
و اگر #امام_علی (عليه السلام) مى فرمايد: #گناه_آنها اين بود كه در برابر #فجايع_آنان سكوت كردند و در واقع مقدمه اى است براى اثبات #مُحارب و #مفسد_بودن آنها.
4⃣پاسخ چهارمى نيز در اينجا مطابق مذهب پيروان اهل بيت (عليهم السلام) وجود دارد و آن اينكه هر كس بر #امام_معصوم (عليه السلام) و بر ضدّ #حكومت_اسلامى خروج كند، #كافر است؛ همان گونه كه «خواجه نصير الدين طوسى» در «تجريد العقائد» [۱] مى گويد: «و محاربوا عَلِىٍّ كَفَرَةٌ»؛ (كسانى كه با #امام_علی (عليه السلام) به #جنگ برخيزند #كافرند)؛ زيرا مى دانيم #پيامبر (صلى الله عليه و آله) به #امام_على (عليه السلام) خطاب كرده، فرمود: «حَرْبُكَ حَرْبِي»؛ [۲] (جنگ با تو جنگ با من است).
🔹در اينجا پرسش ديگرى مطرح است و آن اينكه اگر همه آنها مستحق قتل بودند ـ به سبب اينكه گروهى از مسلمين را حتّى قبل از جنگ كشتند ـ چرا امام (عليه السلام) بعد از پيروزى، تمام همدستان #طلحه و #زبير را قصاص نفرمود؟ حتى #عايشه به حكم #محاربه با #امام_مسلمين و قيام بر ضدّ #حكومت_اسلامى و ايجاد فساد در زمين مستحق قتل بود؛ ولى چنان كه مى دانيم #اميرالمؤمنين (عليه السلام) او را با #احترام به مدينه بازگرداند؟
🔹پاسخ اين پرسش روشن است و آن اينكه اوضاع به قدرى طوفانى و #شرايط_بحرانى بود كه اگر #امام (عليه السلام) دست به چنين كارى مى زد، #مخالفان به آسانى مى توانستند توده هاى #عوام_مسلمين را بر ضدّ او بشورانند؛ لذا در نقلى از #عمروعاص مى خوانيم كه به #عايشه گفت: «اى كاش در روز #جنگ_جمل كشته شده بودى!» عايشه به او گفت: «بى پدر چرا؟» عمرو گفت: «تو از دنيا مى رفتى و وارد بهشت مى شدى! و ما #كشتنتو را بزرگترين #دستاويز بر ضدّ #علی قرار مى داديم». [۳] به هر حال، اين افتخارى است براى #امام_علی (عليه السلام) كه از #باقيماندگان_جمل صرف نظر كرد و با اين كار خود، #جامعه_اسلامى را نجات داد.
• #مآخذدرمنبعموجوداست
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، تهران، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۶، ص ۴۹۷
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_علی #جنگ_جمل
جنگ نرم ودشمن شناسی
به کانال خودتان بپیوندید
👇
https://eitaa.com/joinchat/1676804212C6788504d95
💥پیام رسان بله
https://ble.ir/jangnarmvdoshmanshnasi
⭕️امام علی (علیه السلام) چه توصیه ای به فرماندار خود درباره برخورد با نیکوکاران و بدکاران می کند؟
🔹 #امام_علی (علیه السلام) در بخشی از عهدنامه مالک اشتر، خطاب به او می فرماید: «وَ لاَ يَكُونَنَّ الْمُحْسِنُ وَ الْمُسِيءُ عِنْدَكَ بِمَنْزِلَة سَوَاء، فَإِنَّ فِي ذَلِكَ تَزْهِيداً لاَِهْلِ الاِْحْسَانِ فِي الاِْحْسَانِ وَ تَدْرِيباً لاَِهْلِ الاِْسَاءَةِ عَلَى الاِْسَاءَةِ وَ أَلْزِمْ كُلاًّ مِنْهُمْ مَا أَلْزَمَ نَفْسَهُ». (هرگز نبايد افراد #نيكوكار و #بدكار در نظرت #يكسان باشند؛ زيرا اين كار سبب مى شود #نيكوكاران به نيكى ها #بىرغبت و #بدكاران به اعمال بد #تشويق گردند، بنابراين هر يك از اينها را مطابق آنچه براى خود خواسته اند #پاداش ده).
🔹آنچه #امیرالمؤمنین (عليه السلام) در اين دستور بيان كرده يكى از #اصولمهممديريت است؛ از مديريت خداوند و پيامبران بر جهان انسانيت گرفته تا مديريت يك پدر در خانواده. #قرآن_مجيد #پيامبر (صلی الله علیه و آله) را به بشارت و انذار دستور مى دهد و او را «مُبشر» و «نذير» مى نامد. خداوند وعده #بهشت را به #صالحان و #دوزخ را به #بدكاران داده است. اين اصل در #تمام_اقوام با تمام اختلافاتى كه در عقايد و فرهنگ و حكومت دارند تحت عنوان #تشويق و #تنبيه، سارى و جارى است.
🔹دليل آن روشن است؛ زيرا ادامه #نيكوكارى انگيزه مى خواهد و بازايستادن از كار خلاف نيز انگيزه اى مى طلبد. ممكن است #انگيزههاى_معنوى و اعتقادات دينى آثار مطلوبى از خود در اين زمينه به يادگار بگذارند، ولى اين انگيزه ها در همه نيست؛ به علاوه اگر مسأله #پاداش و #كيفر نباشد آن انگيزه ها نيز سست مى شود. جمله «وَ أَلْزِمْ كُلاًّ...» اشاره لطيفى به اين نكته است كه وقتى آنها چيزى را براى خود بپسندند دليل ندارد حاكم آن را به آنان ندهد. #نيكوكار #پاداش را براى خود پسنديده و #بدكار #كيفر را، بنابراين خواسته خودش را بايد به او داد.
🔹از اين بالاتر، #پاداش_نيكوكار انگيزه اى براى #تركعملبدكار و كيفر بدكار انگيزه اى براى ادامه كار نيكوكار مى شود، همان گونه كه حضرت در عبارت زيباى ديگرى در #نهج_البلاغه فرموده: «ازْجُرِ الْمُسِيءَ بِثَوَابِ الْمُحْسِنِ»؛ [۱] (#بدكار را به واسطه #پاداش_نيكوكاران مجازات كنيد). اشاره به اينكه وقتى #بدكار خود را از #پاداش هاى مادى و معنوى #نيكوكاران محروم مى بيند #تنبيه مى شود، و بر سر عقل مى آيد و چه بسا از كار خود #توبه كند و باز ايستد.
پی نوشت:
[۱] نهج البلاغة، صبحی صالح، هجرت، قم، ۱۴۱۴ق، چ اول، ص ۵۰۱، (حکمت ۱۷۷)
📕پيام امام اميرالمومنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۱۰، ص ۴۳۴
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#نیکوکار #بدکار #پاداش #کیفر
جنگ نرم ودشمن شناسی
به کانال خودتان بپیوندید
👇
https://eitaa.com/joinchat/1676804212C6788504d95
💥پیام رسان بله
https://ble.ir/jangnarmvdoshmanshnasi
⭕️«حضرت خدیجه» (سلام الله عليها) در آیینه قرآن و روایات فریقین
🔹حضرت #خدیجه_کبری (سلام الله علیها)، اولین بانویی است که به #پیامبر_اکرم (صلی الله علیه و آله) ایمان آورد. [۱] او از #ثروتمندترینزنان دوران خود بود، که در راه پیشبرد #اسلام همه #اموال خود را هزینه کرد تا جایی که در هنگام وفاتش حتی یک کفن برای خود نداشت. [۲] این بخشش #اموال آنچنان برای اسلام اثربخش بود که مشهور شد: #گسترش_اسلام و برافراشته شدن پرچم آن به برکت دو چیز است؛ شمشیر حضرت #امیرالمؤمنین (علیه السلام) و اموال حضرت #خدیجه_کبری (سلام الله علیها). [۳]
💠حضرت خدیجه از منظر قرآن
🔹با توجه به روایات اسلامی، زمانی که آیه «...رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَ ذُرِّیَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْیُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا»؛ [۴] (...و کسانی که گویند: پروردگارا، ما را #زنان و فرزندانی مرحمت فرما که مایه چشم روشنی ما باشند و ما را پیشوای اهل تقوا قرار ده) نازل شد #رسول_خدا (صلی الله علیه و آله) به #جبرئیل (علیه السلام) فرمودند: منظور از «مِنْ أَزْوَاجِنَا» كیست؟
🔹حضرت جبرئیل عرض کرد: #خدیجه (سلام الله علیها). سپس #پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «ذُرِّیَّاتِنَا» چه كسانی هستند؟ حضرت جبرئیل گفت: #فاطمه (سلام الله علیها)؛ پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم پرسیدند: مراد از «قُرَّةَ أَعْیُنٍ» چه كسانی هستند؟ جبرئیل پاسخ داد: #حسن و #حسین (علیهما السلام). ایشان گفتند: منظور از «وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا» چه كسی است؟ جبرئیل گفت: #علیبنابیطالب (علیهما السلام)
💠حضرت خدیجه از منظر روایات
🔹گوشهای از #جایگاه_والا و با عظمت #حضرت_خدیجه (سلام الله علیها) در #روایات موجود در منابع فریقین بازتاب پیدا کرده است که به دلیل رعایت اختصار چند مورد را بیان میکنیم:
💠بهترین بانو
🔹طبق روایات شیعه و سنی، #حضرت_خدیجه (سلام الله علیها) یکی از #چهار_زنی است که در دنیا به #کمالی دست یافت که دیگر زنان عالم به آن جایگاه دست نیافته و نخواهند یافت. [۵] این بانوی بزرگ اسلام، در #بندگی_خدا آنچنان اوج گرفت که در کنار دخترش، عنوان #برترینزنانبهشت را دارا می باشد. #پیامبر_اکرم (صلّی الله علیه و آله) فرمودند: «أفضلُ نساءِ أهلِ الجنةِ خديجةُ بنتُ خويلدٍ و فاطمةُ بنتُ محمدٍ و مريمُ بنتُ عمرانَ و آسيةُ بنتُ مزاحمٍ امرأةُ فرعونَ»؛ [۶] (بهترین زنان بهشت، #خدیجه، #فاطمه، #مریم و #آسیه همسر فرعون می باشند).
💠غبطه حضرت آدم (علیه السلام)
🔹طبقروایاتزمانیکه #حضرت_آدم (علیه السلام) از جایگاه #حضرت_خدیجه (سلام الله علیها) و بذل و بخشش #اموالش در راستای آبیاری نهال جوان #اسلام آگاه شد، نسبت به #پیامبر_اکرم غبطه خورد و فرمود: «مِمّا فَضَّلَ الله به إبنی عَلَیّ أن زوجته خَدیجهً کانَت عَوناً لَه عَلَى تَبلیغِ أمرِ الله (عزّ و جلّ)...»؛ [۷] (یکی از #تفضلات_خداوند عالم بر فرزندم (پیامبر اسلام) این است که همسرش #خدیجه، همکار و همیار او برای #تبلیغامرالهی بود...).
💠بصیرت خدیجه (سلام الله علیها)
🔹زمانی که حضرت #خديجه_كبری (سلام الله عليها) احساس كرد مرگش فرا رسيده است به #پیامبر_اکرم (صلّی الله علیه و آله) به عنوان #وصیت جملاتی را عرضه داشت که نشان از اوج #بصیرت و #معرفت این بانوی بزرگ اسلام است. وی در اولين جمله خود خطاب به #پیامبر (صلی الله علیه و آله) چنین فرمود: اگر من در حق تو كوتاهي كرده ام مرا عفو كن. #پيامبر_اكرم (صلّی الله عليه و آله) فرمود: ای #خديجه! من از تو كوچكترين قصوری نديدم و تو تمام #تلاش خود را در خدمت به من و #اسلام به كار بردی و بسيار خسته شدی و تمام زندگی ات را خرج كردی. [۸]
🔹 #خدیجه_کبری (سلام الله علیها) تمام #ثروت خود را در مسیر اعتلای #اسلام خرج کرد، ولی از آنجایی که عظمت اسلام را درک کرده است، نه تنها این عمل خود را بزرگ نمیپندارد، بلکه خود را مقصر نیز میداند. این است #بصیرتی که بزرگان عالم خلقت، همچون #حضرت_آدم (علیه السلام) به آن غبطه میخورند.
پی نوشتها؛
[۱] انساب الاشراف، ج۱، ص۴۷۱؛ [۲] سیره ابن هشام، ج۱، ص۴۲۶؛ [۳] الصحیح فی سیره النبی الاعظم، ج۳، ص۱۹۸؛ [۴] قرآن کریم، سوره فرقان، آيه ۷۴؛ [۵] مجمع البیان، ج۵، ص۳۲۰؛ تفسیر کشاف، ج۳، ص۲۵۰؛ [۶] مجمع الزوائد، ج۹، ص۲۲۳؛ [۷] عمده القاری، ج۱، ص۶۳ ؛ [۸] شجره طوبی، ج۲، ص۲۳۵
نویسنده؛ علیرضا خاتم
منبع؛ وبسایت اندیشه برتر حوزه
#حضرت_خدیجه
جنگ نرم ودشمن شناسی
به کانال خودتان بپیوندید
👇
https://eitaa.com/joinchat/1676804212C6788504d95
💥پیام رسان بله
https://ble.ir/jangnarmvdoshmanshnasi
⭕️هدف امام حسن (علیه السلام) از صلح با معاویه چه بود؟
🔹 #بزرگان و زمامداران جهان، هنگامى که اوضاع و #شرایط را بر خلاف هدف ها و نظریات خود مى یابند، همواره سعى مى کنند در موارد دو راهى، جانبى را بگیرند که #زیان_کمترى دربر داشته باشد، و این یک #اصل_اساسى در محاسبات سیاسى و اجتماعى است. #امام_مجتبى (علیه السلام) نیز بر اساس همین #رویه_معقول مى کوشید هدف هاى عالى خود را تا آنجا که مقدور است، به طور نسبى تامین نماید.
🔹از اینرو هنگامى که ناگزیر شد با #معاویه (لعنة الله علیه) کنار آید، طبق ماده اول با این شرط #حکومت را به وى واگذار کرد که در اداره امور #جامعه_اسلامى تنها بر اساس قوانین #قرآن و روش #پیامبر (صلی الله علیه و آله) رفتار نماید. بدیهى است نظر امام تنها رسیدن به قدرت و تشکیل #حکومت_اسلامى نبود، بلکه هدف اصلى، #صیانت و نگهدارى #قوانین_اسلام در اجتماع و #رهبرى_جامعه بر اساس این قوانین بود و اگر این روش به وسیله معاویه اجرا مى شد، باز تا حدودى هدف اصلى تامین شده بود.
🔹بعلاوه، طبق ماده دوم، پس از مرگ #معاویه، #امام_حسن_مجتبی (علیه السلام) مى توانست آزادانه #رهبرىجامعهاسلامى را به عهده بگیرد، و با توجه به اینکه #معاویه در حدود سى سال از آن حضرت بزرگتر بود [۱] و در آن ایام دوران پیرى را مى گذرانید و طبق شرایط عادى امید زیادى مى رفت که عمر وى چندان طول نکشد، روشن مى گردد که این شرط، روى محاسبات عادى تا چه حد به نفع #اسلام و #مسلمانان بود.
🔹بقیه مواد پیمان نیز هر کدام حائز اهمیت بسیار بود، زیرا در شرايطى که امیر مومنان #امام_علی (علیه السلام) در مراسم نماز جمعه و در حال نماز با کمال بى پروایى مورد سب و شتم قرار مى گرفت، و این کار به صورت یک #بدعت ریشه دارى در آمده بود و #شیعیان و دوستداران آن حضرت و افراد خاندان پیامبر همه جا مورد تعقیب و در معرض تهدید و شکنجه بودند، ارزش گرفتن چنین تعهدى از #معاویه غیر قابل انکار بود.
🔹 #مردمى که به سبب تحمل جنگ هاى متعدد از جنگ خسته و بیزار بودند، و به پیروى از روساى خود و تحت تاثیر تبلیغات و وعده هاى فریبنده عمال #معاویه، دل به صلح و سازش بسته بودند، لازم بود بیدار شوند و متوجه گردند که به خاطر اظهار ضعف از تحمل عواقب جنگ، و #فریفتگى به وعده هاى #معاویه و پیروى کورکورانه از روساى خود، چه #اشتباه_بزرگى مرتکب شده اند؟! و این ممکن نبود مگر آنکه به چشم خود آثار و #عواقب_شوم و خطرناک عمل خود را مى دیدند.
🔹بعلاوه لازم بود #مسلمانان عملاً با چهره اصلى حکومت اموى آشنا شده و به فشارها، محرومیت ها، تعقیب هایى مداوم، و خفقان هایى که حکومت اموى به عمل مى آورد، پى ببرند. در حقیقت، آنچه لازم بود #امام_حسن (علیه السلام) و یاران صمیمى او در آن برهه حساس از تاریخ انجام دهند، این بود که این #واقعیتها را عریان و بى پرده بر همگان مکشوف سازند، و در نتیحه عقول و افکار آنها را براى درک و فهم این حقایق تلخ، و #قیام و مبارزه بر ضد آن، آماده سازند.
🔹بنابراین اگر #امام_مجتبى (علیه السلام) #صلح کرد، نه براى این بود که شانه از زیر بار مسئولیت خالى کند، بلکه براى این بود که #مبارزه را در سطح دیگرى شروع کند.
اتفاقاً حوادثى که پس از انعقاد #پیمان_صلح به وقوع پیوست به این مطلب کمک کرد و عراقیان را سخت تکان داد. «طبرى» مى نویسد: «معاویه - پس از آتش بس - در «نخلیه» (نزدیکى کوفه) اردو زد. در این هنگام گروهى از #خوارج بر ضد #معاویه قیام کرده وارد شهر کوفه شدند.
🔹معاویه یک ستون نظامى از شامیان را به جنگ آنها فرستاد. #خوارج آنها را شکست دادند. #معاویه به اهل کوفه دستور داد خوارج را سرکوب سازند، و تهدید کرد که اگر با خوارج نجنگند، در امان نخواهند بود!». [۲] بدین ترتیب مردم عراق که حاضر به جنگ در رکاب #امیرمومنان و #حسنبنعلى (علیهم السلام) نبودند، از طرف معاویه که دشمن مشترک آنها و خوارج بود، مجبور به جنگ با خوارج شدند! و این نشان داد که در #حکومت_معاویه هرگز به صلح و آرامشى که آرزو مى کردند نرسیدند.
پی نوشتها؛
[۱] آل یاسین، همان کتاب، ص ۲۷۸
[۲] تاریخ الامم و الملوک،بیروت، دارالقاموس الحدیث، ج ۶، ص ۹۵
📕سیره پیشوایان، مهدی پیشوایی، موسسه امام صادق(ع)، قم، ۱۳۹۰ش، چاپ بیست و سوم، ص ۱۱۵
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_حسن_مجتبی #امام_حسن
جنگ نرم ودشمن شناسی
به کانال خودتان بپیوندید
👇
https://eitaa.com/joinchat/1676804212C6788504d95
💥پیام رسان بله
https://ble.ir/jangnarmvdoshmanshnasi
⭕️«امام باقر» (عليه السلام) از چه جایگاه علمیای برخوردار بودند؟ (بخش اول)
🔹#امام_محمد_باقر (عليه السلام) طى مدت امامت خود، در شرایطی نامساعد، به نشر و اشاعه #حقايق و #معارف_الهى پرداخت و #مشكلات_علمى را تشريح نمود و جنبش علمى دامنه دارى به وجود آورد كه مقدمات تاسيس يك «دانشگاه بزرگ اسلامى» را كه در دوران امامت فرزند گراميش #امام_صادق (عليه السلام) به اوج عظمت رسيد، پى ريزى كرد.
🔹جابر كه يكى از ياران بزرگ پيامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) و از علاقمندان خاص خاندان نبوت است، مى گويد: روزى #پيامبر (صلی الله علیه و آله) به من فرمود: «بعد از من شخصى از خاندان مرا خواهى ديد كه اسمش اسم من و چهره اش شبيه چهره من خواهد بود. او #درهای_دانش را به روى مردم خواهد گشود». #پيامبر_اکرم (صلی الله علیه و آله) هنگامى این پيشگويى را فرمود كه هنوز #امام_باقر (عليه السلام) چشم به جهان نگشوده بود.
🔹سال ها از اين جريان گذشت، زمان پيشواى چهارم رسيد. روزى جابر از كوچه هاى مدينه عبور میكرد، چشمش به #حضرت_باقر (عليه السلام) افتاد، وقتى دقت كرد، ديد نشانه هايى كه #پيامبر (صلی الله علیه و آله) فرموده بود، عينا در او هست. پرسيد اسم تو چيست؟ گفت: اسم من «محمد بن على بن الحسين» است. جابر بوسه بر پيشانى او زد و گفت: جدت پيامبر به وسيله من به تو سلام رساند! جابر از آن تاريخ، به پاس احترام پيامبر (صلی الله علیه و آله) و به نشانه عظمت #امام_باقر (عليه السلام) هر روز دوبار به ديدار آن حضرت مى رفت.
🔹او در مسجد پيامبر ميان انبوه جمعيت مى نشست (و در پاسخ بعضى از مغرضين كه از كار وى خرده گيرى مى كردند) پيشگويى پيامبر اکرم را نقل مى كرد. #امام_محمد_باقر (عليه السلام) در #علم، #زهد، #عظمت و #فضيلت سرآمد همه بزرگان بنى هاشم بود و «مقام بزرگ علمى و اخلاقى» او مورد تصديق دوست و دشمن بود. به قدرى #روايات و #احاديث، در زمينه مسائل و احكام اسلامى، تفسير، تاريخ اسلام، و انواع علوم، از آن حضرت به يادگار مانده است كه تا آن روز از هيچ يك از فرزندان امام حسن و امام حسين (علیهم السلام) به جا نمانده بود. [۱]
🔹رجال و شخصيت هاى بزرگ علمى آن روز، و نيز عده اى از ياران پيامبر (صلی الله علیه و آله) كه هنوز در حال حيات بودند، از محضر آن حضرت استفاده مى كردند. جابر بن يزيد جعفى و كيسان سجستانى (از تابعين) و فقهایى مانند: ابن مبارك، زهرى، اوزاعى، ابوحنيفه، مالك، شافعى، زياد بن منذر از آثار علمى او بهره مند شده، سخنان آن حضرت را، بى واسطه و گاه با چند واسطه، نقل نموده اند. #ادامه_دارد...
پی نوشت؛
[۱] الارشاد، شیخ مفید، منشورات مکتبه بصیرتی، ص ۲۶۱
📕سیره پیشوایان، مهدی پیشوایی، موسسه امام صادق(ع)، چ بیست و ششم، ص ۳۱۰
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_باقر
جنگ نرم ودشمن شناسی
به کانال خودتان بپیوندید
👇
https://eitaa.com/joinchat/1676804212C6788504d95
💥پیام رسان بله
https://ble.ir/jangnarmvdoshmanshnasi
⭕️امام علی (علیه السلام) در خطبه ۱۷۸ «نهج البلاغه» پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) را با چه اوصافی می ستاید؟
🔹#امام_علی (علیه السلام) در خطبه ۱۷۸ «نهج البلاغه» بعد از شهادت به يگانگى پروردگار به شهادت بر #نبوّت #پيامبر (صلى الله عليه و آله) مى پردازد و آن حضرت را با شش ويژگى از اوصاف مهمش مى ستايد: «وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ الْمُجْتَبَى مِنْ خَلَائِقِهِ، وَ الْمُعْتَامُ [۱] لِشَرْحِ حَقَائِقِهِ، وَ الْمُخْتَصُّ بِعَقَائِلِ [۲] كَرَامَاتِهِ وَ الْمُصْطَفَى لِكَرَائِمِ رِسَالَاتِهِ، وَ الْمُوَضَّحَةُ بِهِ أَشْرَاطُ الْهُدَى، وَ الْمَجْلُوُّ بِهِ غِرْبِيبُ الْعَمَى [۳]»
🔹[ترجمه فرمایش حضرت:] (گواهى مى دهم كه #محمّد بنده و #فرستاده_برگزيده او از ميان خلايق است كه براى تشريح حقايق آئين الهى انتخاب گشته و به #ويژگیهایخاصّاخلاقى گرامى داشته شده، و او را براى رساندن رسالات كريمانه الهى برگزيده و #نشانههای_هدايت به وسيله او آشكار گرديده و تاريكى هاى جهل و ضلالت به وجود او روشنى يافته است).
🔹در اوّلين ويژگى، سخن از #صفات_برجسته آن حضرت به ميان آمده كه سبب انتخاب او به #رسالت بوده است. و در دوّمين وصف، از #مأموريتِ آن حضرت براى شرح #حقايق_دين و اعتقادات صحيح سخن مى گويد. در سوّمين صفت از #مكارم_اخلاق آن حضرت پرده بر مى دارد و در چهارمين وصف از مأموريت هاى مهمّ او براى #بيان_احكام سخن به ميان مى آورد.
🔹در پنجمين وصف از #هدايت هاى آن حضرت از طريق گفتار و رفتار و امضاى عملى او سخن مى گويد، و در ششمين وصف از تلاشى كه آن حضرت براى مبارزه با #جهل ـ كه از آن به نابينايى تعبير شده ـ سخن به ميان آورده است. تمام اين اوصاف، اشاره به اين است كه اگر من به #نبوّت او گواهى مى دهم و به پيشوايى اش تن داده ام، بى علت نيست؛ نه يك دليل كه چندين دليل دارد.
پی نوشتها
[۱] «معتام» از ماده «عَيْم» (بر وزن غَيْب) در اصل به معناى شدت علاقه به شير گرفته شده و «معتام» در اينجا به معناى كسى است كه «علاقه شديد» به انجام دادن مأموريت الهى به او داده شده است.
[۲] «عقائل» جمع «عقيله» به معناى برگزيده هر چيزى است و لذا به گوهرهاى گران بها «عقيلة البحر» گفته مى شود.
[۳] «غربيب» به معناى چيز سياه پر رنگ است و در اينجا به معناى تاريكى جهل به كار رفته است.
📕پيام امام اميرالمؤمنين(عليه السلام)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، تهران، ۱۳۸۶ش، چ ۱، ج ۶، ص ۶۲۲
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#پیامبر #پيامبر_اكرم
جنگ نرم ودشمن شناسی
به کانال خودتان بپیوندید
👇
https://eitaa.com/joinchat/1676804212C6788504d95
💥پیام رسان بله
https://ble.ir/jangnarmvdoshmanshnasi
18.81M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎞نماهنگ|🌙حَضرَتِ ماه...
🔸همخوانی شاد و موزیکال به مناسبت ولادت با سعادت پیامبر اکرم
📌جدیدترین اثر:
💠گروه تواشیح نوجوانان تسنیم💠
🚧ضبط و تنظیم صدا و تدوین فیلم:
🎙استودیو قرآنی تسنیم
🏠تصویر برداری شده در عمارت تاریخی مجیر
🌀اشعار فارسی و عربی در مدح حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله
📺مشاهده و دریافت نسخه باکیفیت:
🌐 aparat.com/v/lkihz45
#پیامبر_اکرم
#پیامبر
جنگ نرم ودشمن شناسی
به کانال خودتان بپیوندید
👇
https://eitaa.com/joinchat/1676804212C6788504d95
💥پیام رسان بله
https://ble.ir/jangnarmvdoshmanshnasi