﷽ 🔹گاهی شما شعر حافظ یا مولانا را خودتان همین‌طوری می‌خوانید، نه اینکه اثر ندارد، این هم اثر دارد، اما یک‌وقت این شعر را یک نفر برایتان با صدای خوش یا آواز می‌خوانَد؛ آن یک اثر دیگری دارد. می‌بینید عجب! تکان خوردید! با خود می‌گویید من همین را خوانده‌ام، پس چرا این‌طور نشده‌ام؟! انگار تا حالا اصلاً این شعر را نشنیده‌اید! در حالی که فرض کنید خودتان ده‌بیست بار هم آن را خوانده‌اید! 🔹یا اینکه شما مطلبی را از روی کتاب امام‌شناسی، معادشناسی و الله‌شناسی می‌خوانید، و یک‌وقت همان مطلب را با صدای مرحوم علامۀ طهرانی رضوان الله علیه گوش می‌دهید؛ می‌بینید وقتی صدای خود ایشان باشد، حال دیگری برایتان پیدا شد و چیز دیگری بود. 🔹این برای تأثیری است که آن صدا دارد؛ گرچه همان مطلب است، ولی آن صدا چون از یک نفس قدسی و طاهر و مطهّر بیرون می‌آید، می‌بینید عجب! این صدا عجیب است! 🔹خدا گوش را برای این قرار داده؛ چشم و زبان و سایر اعضا را هم همین‌طور. حالا ما اینها را صرف چه می‌کنیم؟! مزخرفات! 🔹چشم را باز می‌کنیم و پیچ تلویزیون را فشار می‌دهیم و دو ساعت به‌دنبال توپ می‌گردانیم تا ببینیم این می‌رود آن‌طرف و آن برود این‌طرف و توپ برود بالا! این می‌شود نتیجه‌ای که از این چشم گرفتیم! 🔹گوشمان را هم به مزخرفاتِ ساز و آوازهای کذا و کذا، اخبار بیخود، و حکایات و قصه‌ها و افسانه‌هایی می‌سپاریم که تمام اینها می‌آید و تخیلات را در انسان ایجاد می‌کند. 🎙. حضرت آیةالله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه 🔉. #شرح_دعاى_ابوحمزه_ثمالی، جلسۀ ١، رمضان سال ١۴۳۵، با ویرایش #تأثیر_نفوس #تأثیر_صدا #تأثیر_صدا_در_تجرد #حق_جوارح @ghazi_ir