✅دگرگونی باطنی 💥عَنْهُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي دَاوُدَ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحَدِهِمَا عَلَيْهِمَا اَلسَّلاَمُ قَالَ: دَخَلَ رَجُلاَنِ اَلْمَسْجِدَ أَحَدُهُمَا عَابِدٌ وَ اَلْآخَرُ فَاسِقٌ فَخَرَجَا مِنَ اَلْمَسْجِدِ وَ اَلْفَاسِقُ صِدِّيقٌ وَ اَلْعَابِدُ فَاسِقٌ وَ ذَلِكَ أَنَّهُ يَدْخُلُ اَلْعَابِدُ اَلْمَسْجِدَ مُدِلاًّ بِعِبَادَتِهِ يُدِلُّ بِهَا فَتَكُونُ فِكْرَتُهُ فِي ذَلِكَ وَ تَكُونُ فِكْرَةُ اَلْفَاسِقِ فِي اَلتَّنَدُّمِ عَلَى فِسْقِهِ وَ يَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مِمَّا صَنَعَ مِنَ اَلذُّنُوبِ. 📚الکافي؛ جلد ۲ ، صفحه ۳۱۴ 🔹امام باقر يا امام صادق(عليهما السّلام) فرمود: دو مرد داخل مسجد شدند كه يكى عابد و ديگرى فاسق بود، و از مسجد خارج شدند، در حالى كه فاسق صديق (مؤمن واقعى) و عابد فاسق شده بود، و اين براى آنست كه عابد داخل مسجد می‌شود، در حالتى كه بعبادتش ببالد و به آن بنازد و فكرش در آن باره باشد ولى فكر فاسق در باره ندامت و پشيمانى از فسقش باشد و از خداى عز و جل راجع به گناهانى كه كرده آمرزش خواهد. #باطنگرایی #اخلاق

- مهار خشم با اعتماد به خداوند أَبو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قال:‏ إِنَّ فِي التَّوْرَاةِ مَكْتُوباً يَا ابْنَ آدَمَ اذْكُرْنِي حِينَ تَغْضَبُ أَذْكُرْكَ عِنْدَ غَضَبِي فَلَا أَمْحَقْكَ فِيمَنْ أَمْحَقُ وَ إِذَا ظُلِمْتَ بِمَظْلِمَةٍ فَارْضَ بِانْتِصَارِي لَكَ فَإِنَّ انْتِصَارِي لَكَ خَيْرٌ مِنِ انْتِصَارِكَ لِنَفْسِكَ. امام صادق عليه السّلام فرمود: همانا در تورات مکتوب است؛ اى فرزندِ آدم! هنگامی که خشم گرفتی مرا یاد کُن تا من نیز ترا در هنگام خشمم یاد کُنم و با آنان كه نابودشان مي كنم نابودت نكنم و هر گاه ستمى بر تو شد به انتقام گیریِ من براى خودت راضى شو زيرا انتقام گیری من برايت بهتر است از انتقام گیری خودت. الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص304 بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏13، ص358 این حدیث می تواند در مهار خشم و رفع بی تابی و افسوس ناشی از آن بسیار مؤثر باشد. در واقع هرگاه به شخصی ظلمی شود و او باور داشته باشد که خداوند بزرگ و مهربان از غم و اندوه او با خبر است و در برابر آن بی تفاوت نیست و به او وعده انتقام داده است توانایی حفظ آرامش خود را خواهد داشت و بهتر می تواند بر وظیفه ای که شرعاً به عهده دارد تمرکز و به آن عمل کند. شخصی می گفت یکی از آشنایان، مالی از من که بر عهده ی او بود را منکر شد و به اصطلاح جوابم کرد. چون مدرکی در دستم نبود چاره ای جز تحمّل نداشتم. به نزد استادم رفتم و از فرط غضب به شدّت ابراز ناراحتی و بی تابی کردم تا آنجا حوصله ی استاد سر آمد و فریاد زد: گویا تو اصلا ایمان نداری! گفتم: استاد! دیگری مال مرا برده و شما می گویید من ایمان ندارم؟ استاد گفت: تو اگر به خدا ایمان داشتی اینقدر بی تاب و بی قرار نمی شدی... البته برخی عوامل جسمی نیز در بی حوصلگی و خشمِ مفرط مؤثر است که بایستی به آن توجّه و درمان شود.

- فرمانِ قتل ساره -زنِ آوازه خوان- توسط رسول خدا در روز فتح مکه - نابودی آلات موسیقی و لهو، از برنامه های رسالت رسول خدا عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ يَقُولُ: آمَنَ بِرَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ إِلَّا أَرْبَعَةً: عِكْرِمَةَ بْنَ أَبِي جَهْلٍ، وَ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ أَبِي سَرْحٍ، وَ أبي [أَبَا] مِقْيَسٍ، وَ ابْنَ‏ صُبَابَةَ، وَ الْقَيْنَتَيْنِ: سَارَةَ وَ قرما. وَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ ذَلِكَ يَوْمَ الْفَتْحِ: اقْتُلُوهُمْ وَ إِنْ وَجَدْتُمُوهُمْ مُتَعَلِّقِينَ بِأَسْتَارِ الْكَعْبَةِ. 💠 ابوبصیر از امام صادق علیه السلام روایت کند که ایشان می فرمود: [مردم مکّه] به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) ایمان آوردند مگر چهار نفر؛ عکرمة بن ابی جهل، عبدالله بن ابی سَرح، ابامِقیَس، و ابن [ابا] صُبابة، و [نیز] دو زنِ آوازه خوان؛ ساره و قرما [فرسا]. و رسول خدا (ص) در روز فتح مکه فرمود: آنها را بکُشید حتی اگر آویخته به پرده های کعبه یافتیدشان. الأصول الستة عشر (ط - دار الحديث)، ص174 أَبُو الْبَخْتَرِيِّ، عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ أَبِيهِ علیهما السلام قَالَ: «دَخَلَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ الْبَيْتَ يَوْمَ الْفَتْحِ فَرَأَى فِيهِ صُورَتَيْنِ، فَدَعَا بِثَوْبٍ فَبَلَّهُ فِي مَاءٍ ثُمَّ مَحَاهُمَا. قَالَ: ثُمَّ أَمَرَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِقَتْلِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي سَرْحٍ وَ إِنْ وُجِدَ فِي جَوْفِ الْبَيْتِ، وَ بِقَتْلِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ خَطْلٍ، وَ قَتْلِ مِقْيَسِ بْنِ صبابة [حُبَابَةَ]، وَ بِقَتْلِ فَرْتَنَى وَ أُمِّ سَارَةَ. قَالَ: وَ كَانَتَا قَيْنَتَيْنِ‏ تَزْنِيَان، وَ تُغَنِّيَانِ بِهِجَاءِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ، وَ تُحَضِّضَانِ يَوْمَ أُحُدٍ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ. 💠 از امام باقر علیه السلام روایت شده است که ایشان فرمود: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در روز فتح مکه وارد کعبه شد و در آن جا دو نقش صورت دید. پس جامه ای طلبید و آن را در آبی تَر کرد و صورت ها را محو نمود. سپس به قتلِ عبدالله بن ابی سَرح دستور داد هر چند که وی را در دلِ کعبه بیابند، و [نیز] به قتل عبدالله بن خَطل و مِقیَس بن صبابة و [دو زن به نام های] فَرتَنا و اُمّ ساره. [سپس امام] فرمود: آن دو زن آوازه خوانانی بودند که زنا می کردند و در هجو و بدگوییِ رسول خدا (ص) آواز می خواندند و در روز اُحد [به جنگ] علیه رسول خدا ترغیب می کردند. قرب الإسناد (ط - الحديثة)، ص130 بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏21، ص111 عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله:‏ أَنْهَاكُمْ عَنِ الزَّفْنِ‏ وَ الْمِزْمَارِ وَ عَنِ الْكُوبَاتِ وَ الْكَبَرَاتِ‏. 💠 امام صادق علیه السلام به نقل از رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: شما را از رقص و نِی و تنبک [یا نَرد و شطرنج] و طبل ها نهی می کنم. الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏6، ص432 قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله: إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ بَعَثَنِي‏ رَحْمَةً لِلْعالَمِينَ‏ وَ لِأَمْحَقَ الْمَعَازِفَ‏ وَ الْمَزَامِيرَ وَ أُمُورَ الْجَاهِلِيَّةِ وَ الْأَوْثَانَ... 💠 رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: همانا خدای عزّ و جلّ مرا از روی مرحمت و لطف به عالمیان برانگیخت و نیز برای آنکه آلات موسیقی و سازها و امور دوران جاهلیت و بتها را نابود سازم... الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏6، ص396

🍃🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼 - گناهان صغیره، مقدمه ای برای آلوده شدن به گناهان کبیره - حتی اگر کیفر و پاداشی نباشد، فرمانبری از خداوند و دوری از معصیت وظیفه ی بندگان است قال الرضا علیه السلام: الصَّغَائِرُ مِنَ‏ الذُّنُوبِ‏ طُرُقٌ إِلَى الْكَبَائِرِ وَ مَنْ لَمْ يَخَفِ اللَّهَ فِي الْقَلِيلِ لَمْ يَخَفْهُ فِي الْكَثِيرِ وَ لَوْ لَمْ يُخَوِّفِ اللَّهُ النَّاسَ بِجَنَّةٍ وَ نَارٍ لَكَانَ الْوَاجِبُ عَلَيْهِمْ أَنْ يُطِيعُوهُ وَ لَا يَعْصُوهُ لِتَفَضُّلِهِ عَلَيْهِمْ وَ إِحْسَانِهِ إِلَيْهِمْ وَ مَا بَدَأَهُمْ بِهِ مِنْ إِنْعَامِهِ الَّذِي مَا اسْتَحَقُّوهُ. امام رضا علیه السلام فرمود: گناهانِ صغیره راهی به سوی گناهانِ کبیره اند، و هر کس از خدا در [نافرمانیِ] اندک نَهراسد در [گناهِ] بسیار از او نترسد. و حتّی اگر خداوند مردم را با [محروم شدن از] بهشت و [گرفتاری به] دوزخ نمی ترسانید [و پاداش و کیفری در کار نبود] براستی بر ایشان واجب بود که از او اطاعت کرده و نافرمانی اش نکنند، به جهت عطا و بخششی که بر آنها نموده و آنچه [از جانبِ خود] آغاز کرده بر ایشان به دادنِ نعمتهایی که استحقاق آن را نداشتند. عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج‏2، ص180 بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏68، ص174 🍃🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼