#سبک_زندگی را از #نهج_البلاغه بیاموزیم  ادامه سخن در مورد حکمت ۲۲۴ نهج البلاغه #هفت_فضيلت_مهم_اخلاقى: #بخش چهارم: ادامه بیان حدیث در مورد #فضیلت انصاف: نيز در حديث ديگرى مى فرمايد: «الاْنْصافُ يَرْفَعُ الْخِلافَ وَيُوجِبُ الاْئْتِلافَ; انصاف اختلافات را برطرف مى سازد و موجب اتحاد صفوف مى شود». بالاخره در حديثى ديگرى مى فرمايد: «عامِلْ سائِرَ النّاسِ بِالاِْنْصافِ وَعامِلِ الْمُؤْمِنينَ بِالاْيثارِ; با ساير مردم به انصاف رفتار كن و با مومنان به ايثار». از حديث اخير مفهوم انصاف نيز روشن مى شود; انصاف آن است كه منافع خود و ديگران را با يك چشم ببينيم و ايثار آن است كه ديگران را با بزرگوارى بر خود مقدم بشماريم. از حديث ذيل نيز مفهوم «انصاف» آشكارتر مى شود. امام صادق(عليه السلام) در اين حديث كه شرح جنود هفتاد و پنج گانه عقل و جهل را بيان مى كند، مى فرمايد: «وَالاْنْصافُ وَضِدُّهُ الْحَمِيَّةَ; يكى ديگر از لشكريان عقل انصاف است و ضد آن تعصب (درباره حقوق خويشتن) است». گاه بعضى تصور مى كنند كه اگر در بعضى از موارد انصاف را درباره ديگران رعايت كنند و به خطا و اشتباه اعتراف نمايند مقامشان در نظر مردم پايين مى آيد در حالى كه قضيه عكس است. امام باقر(عليه السلام) در حديثى از اميرمؤمنان(عليه السلام)نقل مى كند كه فرمود: «ألا إنَّهُ مَنْ يُنْصِفِ النّاسَ مِنْ نَفْسِهِ لَمْ يَزِدْهُ اللهُ إلاّ عِزّاً; كسى كه انصاف را در برابر مردم نسبت به خويش رعايت كند خدا بر عزت او مى افزايد». 🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺