#یک_آیه_یک_تدبر ✨📖✨ وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْري فَإِنَّ لَهُ مَعيشَةً ضَنْکاً (124 - طه) ⚡️ و هر که از یاد من روی گرداند حتما برای او زندگی تنگی خواهد بود. 🔶🔹 گاهی جای علّت و معلول اشتباه می‌شود و این جابجایی کار شیطان است. در این مثال دقت کنید: پسری کارگری می‌کند و فقیر است، برای همین در خود حس می‌کند چون فقیر است نباید به مادرش کمک کند، اگر وضع مالی خوبی داشت، به مادرش کمک می‌کرد. ⛔️ این‌جا فقر را علّتی برای عدم صله‌ارحام و کمک به مادر خود می‌داند. در حالی‌که طبق کلام وحی، فقر علّتی برای قطع صله‌ارحام نیست، بلکه فقر معلول علّتی به نام قطعِ رحم‌شدن است. 💫🌟 قطع صله‌رحم نتیجه فقر نیست، بلکه فقر نتیجه قطع صله‌رحم است. ☄ چنان‌چه آیه هم به صراحت اشاره دارد که، تنگ‌دستی نتیجه روگردانی از ذکر و اوامر الهی است، درحالی‌که اکثر ما فکر می‌کنیم روی‌گرداندن ما از خدا نتیجه فقر و مشکلات است. 🌹🌟 چنان‌چه در آیه 15 سوره فجر ابتدا اکرام‌کردن بنده را به دست خویش می‌فرماید و سپس تنگ‌کردن روزی به خاطر معاصی خود انسان را ذکر می‌کند که به خاطر عدم اکرام یتیم، خدا نعمت‌اش را در او تغییر می‌دهد. به عبارت بهتر خداوند بدون نعمت امتحانی نمی‌گیرد، یعنی چنین نیست که انسان را گرسنه نگه دارد، اگر صبر کرد بر او غذا دهد، بلکه خدا نخست احسان خود در حق بنده می‌کند و سپس از او ردّ احسان به بندگان دیگرش را می‌خواهد. پس بلا معلول کفران نعمت است. خدا فرزند را بعد از تولد اول غذایش می‌دهد و سپس عبادت می‌طلبد و نماز مغرب را قبل از ظهر طلب نمی‌کند. ✨📖✨ فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَ نَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ (15 - الفجر) ⚡️اما انسان، هنگامي كه پروردگارش او را بيازمايد و گرامي داردش و نعمتش بخشد، می‌گويد: پروردگارم مرا گرامی داشت. ✨📖✨ وَ أَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ (16 - الفجر) ⚡️و اما چون او را بيازمايد، پس روزیش را بر او تنگ گيرد، گويد: پروردگارم مرا خوار و زبون كرد. #داستان‌ها و پندهای اخلاقی

#یک_آیه_یک_تدبر ✨📖✨و قَالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَيْنَا قَالُوا أَنْطَقَنَا اللَّهُ الَّذِي أَنْطَقَ كُلَّ شَيْءٍ وَ هُوَ خَلَقَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (21 - فصلت) ⚡️و آن‌ها به اعضاء بدن گویند: چرا بر اعمال ما شهادت دادید؟ آن اعضاء جواب گویند: خدایی که همه موجودات را به نطق آورد ما را نیز گویا گردانید و او شما را نخستین بار بیافرید و باز به سوی او بازگردانیده می‌شوید. 💢1- تمام بدن انسان داخل پوست است. پس تمام بدن انسان خدا را ذکر می‌کند و با خالق خود سخن می‌گوید و این سخن گفتن از ابتدای خلقت او وجود دارد اما انسان از آن غافل است. 💢2- بدن و جوارح کافر هم خدای خود را در زمان حیات، ذکر می‌کند، ولی چون کافر، از یاد خدا غافل است آن را حس نمی‌کند و روز قیامت خدا پوست او را به تکلم وادار می‌کند که او بفهمد، همان بدن او خدا را در زمان حیات یاد می‌کرد. 💢3- خداوند در آیه 23 سوره الزمر می‌فرماید: ✨📖✨اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ كِتَابًا مُتَشَابِهًا مَثَانِيَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِينُ جُلُودُهُمْ وَ قُلُوبُهُمْ إِلَىٰ ذِكْرِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكَ هُدَى اللَّهِ يَهْدِي بِهِ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَ مَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ ⚡️خدا نیکوترین سخن را نازل کرد، کتابی که [آیاتش در نظم، زیبایی، فصاحت، بلاغت و عمق محتوا] شبیه یکدیگر است، مشتمل بر داستان‌های پندآموز [و امر، نهی، وعده، وعید، حلال و حرام] است؛ از شنیدن آیاتش پوست کسانی که از پروردگارشان می‌هراسند به هم جمع می‌شود، آن‌گاه پوست‌شان و دل‌شان به یاد خدا نرم می‌گردد و آرامش‌ می‌یابد. این هدایت خداست که هر که را بخواهد به آن راهنمایی می‌کند؛ و هر که را خدا [به کیفر کفر و عنادش] گمراه کند، او را هیچ هدایت‌کننده‌ای نخواهد بود. 🍃با دقت در آیه‌ی مذکور به صراحت می‌شود فهمید وقتی که کسی با ایمان قلبی و یقین تلاوت قرآن می‌کند، تمام اعضای جوارح آن مؤمن هم بی‌اختیار با جمع شدن پوست، هم‌زمان با او قرآن تلاوت می‌کنند و با خدای خود سخن می‌گویند و این علامت تکلم اعضای انسان با خداست که آیه اشاره صریح دارد این حالت، از علامت‌های هدایت الهی است و کسی‌که در مقام خشوع و ترس از خداست، اعضای و جوارح او هم از خدا ترس دارند. اما خشوع و ترس الهی با تمام ترس‌های دیگر یک تفاوت عمده دارد و آن این‌که، اگر انسان از چیزی بترسد و در این مورد اندیشه بر ترس خود کند، بر ترس خود خواهد افزود ولی اینجا حضرت حق‌تعالی، بعد از جمع‌شدن پوست و ترس و خشوع بنده از او، بلافاصله خدا این خشیت و ترس را تبدیل به آرامش قلبی در او می‌کند. #داستان ها و پندهای اخلاقی

🌹پرهیزگار شویم تا قرآن را بفهمیم یا قرآن را بفهمیم بعد پرهیزگار شویم؟🌹 #یک_آیه_یک_تدبر 224 ⁉️ یک سؤال اساسی برای مؤمنین در کلام وحی وجود دارد، این‌که کتاب خدا را بخوانیم پرهیزگار شویم یا اول پرهیزگار شویم بعد قرآن را بخوانیم؟ اول در کتاب خدا تحقیق کنیم بعد عمل کنیم یا این‌که عمل کنیم بعد در آیات قرآن تحقیق کنیم؟ 💠 آنچه از کلام وحی مستفاد می‌شود ابتدا باید انسان به آیات قرآن ایمان بیاورد و با جان و دل بپذیرید، بعد عمل کند و در این فرایند است که انسان می‌تواند قرآن را درک کند. ✨📖✨ ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ ۛ فِيهِ ۛ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ (2 - بقره) ⚡️ این کتابی است که هیچ شکی در آن نیست، راهنمای پرهیزگاران است. 🔥 پس کسانی که متقی نباشند این کتاب هدایت‌شان نخواهد کرد و شک‌ّشان به شرط تقوی از آن‌ها زایل خواهد شد، پس تقوی مقدم بر هدایت است و لازمه‌ هدایت تقویِ الهی است. ✨📖✨ أُنْزِلَ فیهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى‏ وَ الْفُرْقانِ (185 - بقره) ⚡️ قرآنی که فرو فرستاده شده، [کتابى‏] که مردم را راهبر، و دلائل آشکار هدایت، و [میزان‏] تشخیص حق از باطل است. 🚫 پس کتاب خدا فرقان و جداکننده حق از باطل است و این فرقان بر انسان عنایت نمی‌شود مگر با پیش‌زمینه‌ای به نام تقویِ الهی. ✨📖✨ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقَانًا (29 - انفال) 📌 پس برای درک کلامِ وحی ابتدا باید انسان عبد باشد و طبق قرآن خود را از محرّمات دور نگه دارد. بسیاری از ما تقوی الهی را فقط به این می‌دانیم که نماز بخوانیم و روزه بگیریم و زنا نکنیم و دروغ نگوییم و به کسی ضرر نرسانیم در حالی که تعریف تقوی الهی در آیه 177 سوره‌ بقره، یعنی نیکوکاری و آن عبارت است از: ✨📖✨ لَيْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَٰكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيِّينَ وَآتَى الْمَالَ عَلَىٰ حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَالسَّائِلِينَ وَفِي الرِّقَابِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُوا ۖ وَالصَّابِرِينَ فِي الْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ وَحِينَ الْبَأْسِ ۗ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ (177 - بقره) ⚡ نیکوکاری آن نیست که روی به جانب مشرق و مغرب کنید، نیکوکاری آن است که کسی به خدای عالم و روز قیامت و فرشتگان و کتاب آسمانی و پیامبران ایمان آرد و دارایی خود را در راه دوستی خدا به خویشان و یتیمان و فقیران و در راه‌ماندگان و گدایان بدهد و در آزادکردن بندگان صرف کند، و نماز به پا دارد و زکات مال بدهد، و نیز نیکوکار آنان‌اند که با هر که عهد بسته‌اند به موقع خود وفا کنند و در حال تنگ‌دستی و سختی و هنگام کارزار صبور و شکیبا باشند. آن‌ها به حقیقت راستگویان و به حقیقت پرهیزگاران‌ هستند. 🔥 پس کسی که از مال خود سهم أقربا و یتیم و مسکین را ندهد، برده‌ای آزاد نکند، وفای به عهد نکند و در برابر مصیبت‌ها ناله کند و... تقویِ الهی ندارد. پس باید برای درک قرآن نخست باید تقوی الهی پیشه کرد سپس سمت قرآن آمد تا کلام وحی را درک کرد. 💠 پیرمردی که 80 سال پای منبر واعظی برود و واعظ دُرفشانی کند، تا این پیرمرد صاحب تقوی نباشد هر چه آن واعظ بگوید باور خواهد کرد چون خداوند به او فرقان نخواهد داد تا بداند کدام سخن درست و یا غلط است. درگیرکردن به خرافات دینی و یا مسائل سطحی و غیرِ مفید دین برای این پیرمرد بسیار ساده است. علت این‌که صاحبانِ درکِ واقعی از کلام وحی همیشه معدود و مهجور هستند برای این امر است که صاحبان تقوی کم هستند که تمایلی به شنیدن سخن صاحبانِ واقعی کلام وحی را داشته باشند حتی اگر تمایل به شنیدن آن هم داشته باشند این کلام در جان‌شان نفوذ نخواهد کرد چون گم‌گشته آن‌ها در دنیا نیست. پس کسانی که فکر می‌کنند باید هر کاری خواستند بکنند بعد تحقیق کنند ببینند اسلام دین درستی است و بعد به دین اسلام وارد شوند، پذیرش اسلام و فهم قرآن توسط آن‌ها به علت معصیت‌هایی که در این مدت کرده‌اند، برایشان سخت خواهد بود. ✴️ برخی روشنفکران که ادعا دارند دین ما ارثی است و باید آزادانه در اسلام با تحقیق وارد شوند از این نکته غافل‌اند که گناهانی که در این وقفه بعد از بلوغ انجام خواهند داد حجابی برای این گروه برای درک اسلام و قرآن واقعی خواهد شد و کسانی که از ادیان دیگر با تحقیق به اسلام مشرّف می‌شوند، آن‌ها قطعاً در دینی توحیدی پایبند بوده‌اند مانند ادیان یهود یا مسیح، تقوی الهی در دین خود کرده‌اند ولی چون دین‌شان پاسخ مبهمات‌شان را نداده است به اسلام رسیده‌اند. داستان ها و پندهای اخلاقی 🌸🌸🌸🌺🌸🌸🌸🌺

🌹بزرگ‌ترین مانع در راه رسیدن به رستگاری چیست؟🌹 #یک_آیه_یک_تدبر ✨📖✨ فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ وَ اسْمَعُوا وَ أَطِیعُوا وَ أَنْفِقُوا خَیْراً لِأَنْفُسِکُمْ وَ مَنْ یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُون (16 - تغابن) ⚡️ بنابراین تا آن‌جا که در توان دارید تقوى الهى پیشه کنید و گوش دهید و اطاعت نمائید و انفاق کنید که براى شما بهتر است و آن‌ها که از بخل و حرص خویشتن را مصون بدارند رستگار و پیروزند. 1⃣ حضرت حق‌تعالی بالاترین عمل را برای پرهیزگاری انفاق می‌داند. در آیه 5 سوره لیل نیز اشاره مشابه و صریح به این امر دارد. ✨📖✨ فَأَمَّا مَنْ أَعْطي‏ وَ اتَّقي ⚡️ اما آن‌که انفاق کند و پرهیزگار باشد. 2⃣ پس هدف خداوند از تکلیف انفاق بر مؤمن معاذالله به علت ناتوانی حضرتش در تأمین نیازهای مخلوقات خود نیست بلکه بالاترین اثر انفاق بر دنیای انسان است که باعث می‌شود انسان از زنجیر بخلِ نفس دور باشد. 3⃣ «شُحّ»، به بخل توأم با حرص گویند. وقتی کسی در مالی ضرر کند یا به سودی نرسد بی‌تابی می‌کند و وقتی مالی کسب کند از شوق جان می‌دهد بدون این‌که تفکّر کند به آن مال کسب‌شده چه نیازی دارد، پس کسانی که طمعِ مال دارند این طمع لذّت نفس است و در عمل هیچ لذتی از این مال نخواهند برد. 📌 مثال: تاجری فقط نفسش از سود لذت می‌برد در حالی که جسم او اصلاً نیازی به آن سود ندارد. 💎 امام صادق (ع) از شب تا صبح طواف خانه خدا را به جای می‌آورد و پیوسته می‌فرمود: 💫 اللَّهمَّ قَنِی شُحَّ نَفْسِى خداوندا! مرا از حرص و بخل خودم نگاه‌دار. ✍ یکى از یارانش عرض کرد: فدایت شوم، امشب غیر از این دعا، دعاى دیگرى از شما نشنیدم. فرمود: چه چیز از بخل و حرص نفس مهم‌تر است در حالی‌ که خداوند می‌فرماید: «وَ مَنْ یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» ⭕️ پس رستگاری انسان بدون ترک بخل ممکن نیست. کسی که فقط نماز بخواند و روزه بگیرد و حج رود ولی نتواند از مال خود انفاق کند و به دیگران سودی برساند، هرگز روی رستگاری را نخواهند دید. انسان اگر بخل نداشته باشد، دنبال دنیا نیست پس وقت زیادی برای عبادت دارد، اگر مالی را هم از دست بدهد و ضرر کند نفس، او را از دین برنمی‌گرداند. 4⃣ برخی از ما گمان می‌کنیم بخل‌نکردن یعنی فقط سخاوت‌داشتن و بخشیدن چیزی اضافه به کسی است. گاهی بخشیدنِ طلب نیز خودش به نوعی واجب و ضدّ شُحِّ نفس است. برخی اعتقاد دارند باید زمان حساب و کتاب، ‌طلب خود را از دیگران به طور کافی و وافی بستانند و به آن شخص کوچک‌ترین رحمی نکنند و فقط در زمان بخشش، صاحبِ سخاوت گردند که این امر اشتباه است و وقتی می‌گویند: «حساب به دینار، بخشش به خروار» این جمله کاملاً غلط است. ⬅️ بخل دو نوع است: 🔸1) نوع نخست، فردی به چیزی نیاز دارد اما کسی زمان نیاز چیزی به او ندهد. 🔸2) نوع دیگر بخل، اگر کسی حقی بر دیگران دارد بگوید: از حق خویش نمی‌گذرم و حق خود را باید به طور کامل بگیرم، طبق فرمایش نبی اکرم (ص) این هم نوعی بخل است در حالی ‌که مردم عوام آن را انسان خوش‌حساب معرفی می‌کنند که از حق خود نمی‌گذرد. #داستان‌ها_و_پندهای_اخلاقی

#یک_آیه_یک_تدبر ✨📖✨ إِنَّ اللَّهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا و َعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَ الَّذِينَ كَفَرُوا يَتَمَتَّعُونَ و َيَأْكُلُونَ كَمَا تَأْكُلُ الْأَنْعَامُ و َالنَّارُ مَثْوًى لَهُمْ (12 - محمّد) ⚡️ خدا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏‌اند در باغ‌هايى كه از زير [درختان] آن‌، نهرها روان است وارد می‌‏کند و [حال آن‌كه] كسانى كه كافر شده‏‌اند [در ظاهر] بهره می‌برند و همان‌گونه كه چارپايان می‌خورند، می‌‏خورند [ولى] جايگاه آن‌ها آتش است. ⬅️ بین کسانی که به خدا ایمان آورده و عمل صالح می‌کنند و از نعمت‌های خدا بهره می‌برند با کسانی که ایمان نمی‌آورند و از نعمت‌های خدا در دنیا استفاده می‌کنند و به تعبیر قرآن مانند حیوانات هستند و فقط از نعمت‌های خدا استفاده می‌کنند، تفاوت‌هایی از این قرار است: 🔸1- حیوان در زمان خوردن به اطراف خود نگاه نمی‌کند تا مراعات حال هم‌نوع خود کند و فقط فکر سیرکردن شکم خویش است. کافران هم اصلاً در فکر گرسنگی فقرا نیستند و فقط زمان خوردن به خود اندیشه می‌کنند. 🔹2- مؤمن در زمان خوردن نام خدا را می‌برد و می‌داند غذا نعمت خداست ولی حیوان نمی‌داند نعمت از چه کسی است و شکر نعمت نمی‌کند. 🔸3- مؤمن تنها لذت زندگی را خوردن نمی‌داند، بلکه کافر تنها هدف از زندگی را خوردن می‌داند. 🔹4- خداوند که صاحب نعمات است از این‌که کافران از نعمت‌های او بهره ببرند، خشمگین است و راضی نیست. داستان ها و پندهای اخلاقی

🌹آیا امتحان‌شدنِ انسان توسط انسان برای ارزیابی ایمان او صحیح است؟🌹 #یک_آیه_یک_تدبر ⬅️ اگر دیده باشیم شاید برخی از مؤمنین برای آزمودن و مطمئن‌شدن از ایمان مؤمن دیگری او را در برابر آزمایش و فتنه‌ای از پیش طراحی‌شده قرار می‌دهند. 📌 مثال: برای آزمودن دست‌پاکی یک فرد، مبلغی پول در یک موقعیت خاص برای او قرار می‌دهند تا از پاک‌دست‌بودن او مطمئن شوند یا مردی را برای دانستن پاک‌نفسی او، از زنی می‌خواهند با او در ارتباط باشد تا مطمئن شوند این فرد نفسِ پاکی دارد. ⁉️ آیا این ارزیابی از نظر کلام وحی درست است؟ ⚜ از سوی دیگر می‌بینیم که حضرت حق می‌فرماید: دنیا محل آزمون است. ✨📖✨ أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ (2 - عنکبوت) ⚡️ آيا مردم پنداشتند كه تا گفتند ايمان آورديم رها می‌‏شوند و مورد آزمايش قرار نمی‌گيرند. 💢 اگر در آیه دقت کنیم، حضرت حق آزمودن انسان‌ها را با فتنه فقط منوط به اختیار خود کرده است و امر نکرده یک‌دیگر را امتحان کنید. یک زن و شوهر هر چند در فتنه زندگی به صبرکردن از سوی یکدیگر امتحان می‌شوند ولی هیچ زنی یا شوهری حق ندارد برای این امتحان برنامه‌ریزی کند. ✔️ چنانچه خداوند در آیه 10 سوره بروج این امر را به شدت مذمت و نهی کرده و عاملان آن را مستحق آتش دوزخ می‌داند. ✨📖✨ إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ و َالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ و َلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِيقِ (10 - بروج) ⚡️ آنان که مردان و زنان با ایمان را به آتش فتنه سوختند و توبه نکردند، بر آن‌ها عذاب جهنم و آتش سوزان دوزخ مهیّاست. ⚜ کلمه «فتنه» به معناى محنت و شكنجه است و جمله «الَّذِينَ فَتَنُوا» عام است، شامل اصحاب اُخدود و مشركين قريش كه گروندگان به رسول خدا (ص) را شكنجه داده و زن و مردشان را در تنگنا قرار مى‌دادند تا از دين اسلام به دين آنان برگردند. 💥 پس در تنگنا قراردادن مؤمن برای فهم عقیده او چه مستقیم با فشار تفتیش عقاید و چه غیرمستقیم با قراردادن او در یک موقعیت از پیش طراحی‌شده امری صحیح نیست. ⁉️ حال سؤال اینجاست که چرا آزمودن انسان از سوی انسان دیگر درست نیست؟ به 4 علت: 💎1) علت نخست این‌که، آزمون‌های الهی برای انسان متناسب با ظرفیت و صلاح‌دید او است چه‌بسا شخصی، فردی را بیازماید ولی ابزار آزمایش متناسب با ایمان و اعتقاد او نباشد. 📌 مثال: زن بسیار زیبایی بر او وارد کنند که دل اولیاءالله، آن زن بلرزاند تا چه رسد به مؤمن عادی. 💎2) علت دوم این‌که، آزمون الهی برای انسان دارای اجر بوده و در صورت پیروزی، پاداش و در صورت مردودی عذاب است ولی آزمون انسان بر انسان ممکن است نه اجری داشته باشد نه عذابی برای انسان. 💎3) انسان‌ها در 100 آزمون زندگی در یک سال، در برخی از این آزمون‌ها مردود و در برخی قبول می‌شوند و نمره ارزیابی‌شان نزد خداوند سرجمع منظور می‌شود ولی انسان با یک آزمون در صورت پیروزی، طرف را صالح و در صورت شکست‌اش ناصالح خواهد شناخت. پس یک امتحان هرگز ملاک و میزان صحیح و عادلانه‌ای برای شناخت یک فرد نیست. 📌 مثال: اگر کسی پولی را در شرایط خاص برندارد به او صفت امانت‌دار اطلاق می‌شود در حالی که شاید از ترسش از خلایق آن را برنداشته است. 💎4) اگر ما انسانی را مورد آزمون قرار دهیم، قطعاً مبنای قضاوت ما ظاهر عمل او خواهد بود در حالی که میزان، برای خدا نیت فرد آزمون‌شونده است. 📌 مثال: کسی را ممکن است با زنی ارزیابی کنیم و آن مرد با آن زن سخن بگوید، به امید کمک به او و قرار هم بگذارد ولی چون ما از نیت او خبر نداریم او را در این آزمون مردود خواهیم کرد. 💎5) اگر انسان‌ها یک‌دیگر را بیازمایند، جامعه با ناامنی در رفتار مواجه شده و مردم به حرکات هم مشکوک می‌‌شوند و احتمال شیوع ریاکاری و دروغ‌گویی در جامعه مطرح است، یعنی انسان‌ها حتی در زمان دزدی بهانه می‌آورند که در حال امتحان طرف مقابل بودند و این امر مفرّی برای گناه‌کاران می‌گذارد. 💎6) انسان حق امتحان انسان دیگر را برای شناخت ندارد. اگر خداوند قرار باشد کسی را به کسی بشناساند خودش طبق کلام وحی فرقان می‌دهد و در دل او می‌اندازد که آیا آن فرد قابلِ اعتماد هست یا نیست. ✴️ انسان‌ها در طول کار، خودشان شناخته می‌شوند و امتحان پس می‌دهند اگر امتحان‌کننده دارای شناخت و عقل باشد نیازی به امتحان موردی نیست. داستان ها و پندهای اخلاقی http://eitaa.com/joinchat/3990290446C9b55326945

🌹تعزیر - توقیر - تکبیر الهی طبق کلام وحی چیست؟🌹 #یک_آیه_یک_تدبر 230 🔹بخش اول🔹 🔳 98/05/25 ✨📖✨ لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تُعَزِّرُوهُ وَ تُوَقِّرُوهُ وَ تُسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَ أَصِيلًا (9 - فتح) ⚡️ تا شما (صالحان امت) به خدا و رسول او ایمان آورده و (دین خدا) را یاری کنید و به تعظیم جلالش صبح و شام تسبیح او گویید. ⭕️1) تُعَزِّرُوهُ از واژه «تعزیر»، به معنای بازداشتن از چیزی تا چیز دیگری را یاری دهند. گران‌فروش را با جریمه منع می‌کنند تا بر مردم سودِ گران خویش تحمیل نکند پس مردم را با تعزیر گران‌فروش، یاری می‌کنند. ⁉️ حال سؤال اینجاست که یک مؤمن چگونه می‌تواند دین خدا را با بازداشتنِ مردم از گناه یاری کند؟ 🔹الف: مؤمن با امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر می‌تواند، دین خدا را یاری کند. 🔸ب: مؤمن با بیانِ توحید و دین واقعی اسلام و آشناکردن مردم با آن و نشان‌دادن چهره‌ی واقعی دین اسلام، می‌تواند دین خدا را یاری برساند. 🔹ج: مؤمن می‌تواند با کمک به نیازمندان و برآوردن احتیاجات مادّی‌شان، آن‌ها را به دین خدا رسانده و با زدودنِ فقر از زندگی‌شان که مانع روی‌آوردن آن‌ها به خداست، دین خدا را یاری کند. 🔸د: مؤمن می‌تواند با رفتار و منش دینی و اَعمال صالح، چهره واقعی دین خدا را به مردم عادی نشان داده و آنان را علاقه‌مند به پیروی از دین خدا کند و در راه دین خدا مانع گرویدنِ مردم به سایر جبهه‌های کفر گردد. 🔹ه: مؤمن می‌تواند با بیان نعمت‌های الهی در حق خویش و بیان این‌که من در راه خدا چنین صادقانه قدم برداشتم و خداوند مرا کمک کرد، بر اعتقادات مردم بیفزاید و مانع از ایجاد شک و تردید در آن‌ها نسبت به دین اسلام شود. ⭕️2) تُوَقِّرُوهُ از واژه «توقیر»، به معنای سکوت توأم با سنگینی و متانت است. انسانِ با وَقار، در اصطلاح لغت به کسی می‌گویند که در مجلسی با تمام سنگینی و هیبت می‌نشیند و ساکت و نظاره‌گر است؛ در حالی که این سکوت، ناشی از ضعف او در کلام و سخن‌گفتن‌ وی نیست بلکه از کثرتِ علم اوست که حرکات دیگران را به دقت و با وَقار زیر نظر دارد. قطعاً چنین سنگینی و وَقار بر انسان عظمت وارد می‌کند. ✔️ تُوَقِّرُوهُ، یعنی خدا را چنان سنگین در بین مردم نشان دهند که به عظمت و سنگینی و وَقار او تعظیم کنند تا برخی کارهای سطحی را از ذات اَقدس او دور بدارند. مؤمن، باید خدا را در بین مردم به وَقار و سنگینی یاد کند. 📕 بالاترین توقیر حضرت حق‌تعالی در حکمت 290 نهج‌البلاغه از کلام مولای متقیان چه زیبا ذکر شده است: 💫✨ لَوْ لَمْ يَتَوَعَّدِ اللّهُ عَلَى مَعْصِيَتِهِ لَكَانَ يَجِبُ أَلاَّ يُعْصَى شُكْراً لِنِعَمِه ⚡️ امام علی (ع) فرمود: اگر خدا تهديد به عذاب در برابر عصيان نكرده بود باز هم واجب بود كه به پاس شکرانه‌ی نعماتش، نافرمانى او نشود. ❄️ مولا علی (ع) چه زیبا حضرت حق‌تعالی را در مقام وَقار قرار می‌دهد و چه تصویر بسیار موقّری از حضرت حق نشان می‌دهد که انسان ناخواسته با خواندن این جمله سعی در تعظیم و کرنش در برابر او می‌کند. ✍ یاد دارم روزی مؤمنی به جوانی گفت: ای جوان صورت خود را تیغ نزن که جهنمی خواهی شد، و این نوعی تبلیغ «ضدّ توقیری» است. گفتم: جوان بایست! رحمت خدا خیلی بالاتر از آن است که تو را به خاطر تیغ‌زدنِ صورت جهنمی کند، تو به حرف این مؤمن گوش نده! خداوند به مراتب سنگین‌تر از آن است که به ریش کسی بهشت دهد و به تیغ‌زدن کسی جهنم‌اش برد. اگر قرار باشد کسی با تیغ‌زدن ریش جهنمی شود پس کسانی هم که ریش گذاشته‌اند باید بهشتی شوند؛ پس این امر شدنی نیست. خداوند بسیار بزرگ‌تر از آن است که این مرد می‌گوید، ولی یک چیز را اگر بدانیم بد نیست. خالق من و شما بر چهره‌ی ما، موی را صلاح دیده است و ما را با موی صورت زیباتر می‌بیند و می‌پسندد، پس ما بهتر است آن زیبایی که خالق ما بر ما پسندیده است آن را بر خود بپسندیم. ⬅️ به آن فرد مؤمن گفتم: این چه خدایی است که تو تبلیغ‌اش می‌کنی؟ فکر کن ما سرباز هستیم، به ما می‌گویند: بعد از اتمام دوره آموزشی به فلان پادگان خواهید رفت. می‌گویند: آن پادگان فرمانده شریف و خوبی دارد. می‌پرسم چگونه؟ شما می‌گویید: اگر پوتین‌ات واکس نداشته باشد زندانی‌ات می‌کند. این تعریف شما به من می‌گوید، که او فردی بیمار و عقده‌ای است و شاید من از او بترسم و مواظب رفتارم در نزد او باشم ولی هرگز آن فرمانده، در چشم من عظمت نخواهد داشت. ولی اگر بگویی، چنان شریف است که اگر در پُست‌های نگهبانی در شب برود، چراغ‌های ماشین خود روشن می‌کند که اگر پاس‌داری در حال ترکِ پست در نگهبانی بود، متوجه حضور او شود و اگر پاس‌داری را در حال سستی در امر نگهبانی ببیند به آرامی رد می‌شود تا خودش متوجه خطای خویش شود. ادامه دارد... @ghoranmodafean

🌹تعزیر - توقیر - تکبیر الهی طبق کلام وحی چیست؟🌹 #یک_آیه_یک_تدبر 230 🔹بخش دوم🔹 🔳 98/05/26 ✴️ آری، در بحث بیان توحید هم ما غالباً توقیر خداوند را رعایت نمی‌کنیم و به جای توقیر، وهن‌اش می‌کنیم در حالی که «تعزیر و توقیر» دو اصل مقدم در تسبیحِ حضرت حق‌تعالی هستند. 📌 وقتی مؤمنی، کودک یتیمی را احسان و اطعام و اکرام می‌کند در اصل به او کمک کرده تا آن کودک، چهره‌ی توحید واقعی را در وجود آن مؤمن ببیند و چنین کودکی قطعاً آن فرد مؤمن را الگو قرار می‌دهد و این مؤمن با این عمل صالح خود، خدا را یاری می‌کند چون آن یتیم هرگز به سمت غیر خدا نخواهد رفت و سمت دین خدا می‌آید و چنین می‌شود که آن مؤمن، دین خدا را تعزیر و یاری می‌نماید. 💫☀️ یاد دارم مرحوم پدرم، خانه نیازمندان که می‌رفت، سعی می‌کرد زمان اذان برود و در خانه‌ی آن‌ها نماز بخواند. می‌پرسیدم چرا؟ می‌گفت: نخست این‌که خانه‌ی نیازمندان، محل عروج و فرود فرشتگان است. دوم این‌که می‌خواهم نیازمندان ببینند که افراد نمازخوان هم هستند که کار نیک می‌کنند؛ فردا اگر کسی گفت: نمازخوان‌ها دزد هستند آن نیازمند کمی به فکر رود و باور نکند و با خود بگوید: من فرد نمازخوانی دیدم که به ما کمک می‌کرد و این یعنی «تعزیر دین الهی» ⭕️3) تکبیر الهی چیست؟ خداوند در آیه 36 سوره حج، شتران بزرگ و فربه را از نشانه‌های قدرت خود معرفی می‌کند که چگونه این حیوان بزرگ را مسخّر انسان کرد تا خود به پای خود به مذبح‌اش بیاید و انسان را اجازه دهد که سر او ذبح کرده و از او تناول نماید. در آیه بعد می‌فرماید: ✨📖✨ كذَلِكَ سَخَّرَهَا لَكُمْ لِتُكَبِّرُوا اللَّهَ (37 – حج) ⚡️ چنین حیوان را رام شما کرد تا شما او را به بزرگی یاد کنید. ✔️ پس زمانی که انسان در جایی عظمت خدا را ببیند که از قدرت و عظمتش و برای رفاه انسان، شیء قدرتمندی را مسخّر او کرده است؛ باید آن‌گاه «الله‌اکبر، کبیراً کبیراً» گوید تا بر همگان قدرت و عظمت الهی نشان داده شود. ❄️ خداوند در آیه 164 سوره بقره به این مسخرات اشاره بیشتری می‌نماید: ✨📖✨ إنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ وَ الْفُلْكِ الَّتِي تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِمَا يَنْفَعُ النَّاسَ وَ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ مَاءٍ فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَ بَثَّ فِيهَا مِنْ كُلِّ دَابَّةٍ وَ تَصْرِيفِ الرِّيَاحِ وَ السَّحَابِ الْمُسَخَّرِ بَيْنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (164 – بقره) ⚡️ محققاً در خلقت آسمان‌ها و زمین و رفت و آمد شب و روز و کشتی‌ها که بر روی آب برای انتفاع خلق در حرکت است و بارانی که خدا از بالا فرو فرستاد تا به آن آب، زمین را بعد از مردن زنده کرد و سبز و خرّم گردانید و در پراکندن انواع حیوانات در زمین و گردانیدن بادها (به هر طرف) و در خلقت ابر که میان زمین و آسمان مسخّر است، در همه این امور ادلّه‌ای واضح برای عاقلان است. 🌲 پس هنگام بهار، وقتی در طبیعت الهی می‌رویم یا هنگام باریدن باران و رعد و برق سنگین، باید خدا را با گفتن ذکر «الله‌اکبر، کبیراً کبیراً» به بزرگی و عظمت یاد کنیم. 💎 امام سجاد (ع) می‌فرمایند: وقتی از کنار کوه بزرگی گذشتید؛ به یاد عظمت و قدرت خدا بیفتید و حتماً با ذکر «الله‌اکبر، سُبْحَانَه وَ تَعالی مَا اَعظَم قُدرَتَهُ وَ شَأنَهُ» خداوند را به بزرگی و مَجد یاد کنید و بی‌تفاوت از کنار این آیات الهی نگذرید. 💢 «تسبیح الهی»، نیز پاک‌کردن وجود قدسی حضرتش از هر گونه عیب و نقص و بی‌عدالتی در اندیشه و کلام است. مثلاً کسی با خود بگوید: من نمی‌دانم چرا خداوند آهوی کوچک زیبای مظلوم را، طعمه‌ی کفتار زشت و خون‌خوار می‌کند؟ در اینجا خداوند از مقام تسبیح ساقط شده و در پاکی و مهربانی و رحمتش در اندیشه و کلام ایجاد شک و شبهه نموده است. ✅ این وصف حال، در وصف ائمه‌اطهار (ع) نیز که از نشانه‌های الهی هستند باید بر تشیّع مدّنظر باشد و با برخی حرکات سخیف در تولّی و تبرّی اهل‌بیت (ع) و ذکر حال سبک و وهن‌آمیز از زندگی و اوصاف ایشان، مانع تعزیر و توقیرشان نشوند بلکه با بیان قرآن و استفاده از کلام اهل‌بیت (ع) و ارتباط آن به کلامِ وحی باعث نشان‌دادن ارزش و مقامِ علمی این انوار طیبه‌ی الهی در ذهن همه مسلمین باشند. پایان @ghoranmodafean

#یک_آیه_یک_تدبر ✨📖✨أَمَّنْ هُوَ قَانِتٌ آنَاءَ اللَّيْلِ سَاجِدًا وَ قَائِمًا يَحْذَرُ الْآخِرَةَ وَ يَرْجُو رَحْمَةَ رَبِّهِ ۗ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ ۗ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ (9 - زمر) ⚡️(آیا آن‌ کس که شب و روز به کفر و عصیان مشغول است بهتر است) یا آن‌ کس که ساعات شب را به طاعت خدا به سجود و قیام پردازد و از عذابِ آخرت ترسان و به رحمت الهی امیدوار است؟ بگو: آیا آنان‌که اهل علم و دانشند با مردم جاهلِ نادان یکسانند؟ منحصراً خردمندان متذکر این مطلبند. 🔹1🔺 در غالبِ آیات کلام وحی هر جا عمل صالحی را ذکر فرموده است، سؤالی اگر کرده باشد این است که آیا کسانی‌ که انجام می‌دهند با کسانی که انجام نمی‌دهند برابر هستند؟ ولی در بحثِ عبادت شبانه، کلمه علم را اشاره فرموده و عنوان کرده است کسانی که می‌دانند با کسانی که نمی‌دانند برابر هستند؟ 🔹2🔻 آن‌‌چه از سیاقِ آیه است هدف صرفاً نماز شب‌خواندن نیست چون هیچ نمازی از سجده شروع نمی‌شود‌؛ بلکه هدفِ حضرت حق اهمیت نقش سجده در عبادت شبانه است. مراد دو رکعت نمازخواندن و رفتن خوابیدن نیست، مرادِ حضرت حق در این عبادت شبانه که در ساعات پایانی شب است (آناء) طوری که انسان واقعاً هم از آخرت و اعمال خود بترسد و هم امید به فضل الهی داشته باشد و این امر محقق نمی‌شود مگر با علم و شناخت توحید. 🔹3🔺 پس به وضوح می‌شود نتیجه گرفت که، کسانی‌ که در این ساعات شب به عبادت خدا مشغول شوند صاحب علم هستند و خداوند بر علم‌شان از این مسیر خواهد افزود. 🔹4🔻 کوتاه سخن این‌که، هدف از عبادت شبانه صرفاً نمازخواندن بدون تفکر و علم نیست و هر کس در طلب علم الهی است در این ساعت شب حتماً باید بیدار باشد. داستان ها و پندهای اخلاقی @ghoranmodafean

#یک_آیه_یک_تدبر ✨📖✨أَمَّنْ هُوَ قَانِتٌ آنَاءَ اللَّيْلِ سَاجِدًا وَ قَائِمًا يَحْذَرُ الْآخِرَةَ وَ يَرْجُو رَحْمَةَ رَبِّهِ ۗ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ ۗ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ (9 - زمر) ⚡️(آیا آن‌ کس که شب و روز به کفر و عصیان مشغول است بهتر است) یا آن‌ کس که ساعات شب را به طاعت خدا به سجود و قیام پردازد و از عذابِ آخرت ترسان و به رحمت الهی امیدوار است؟ بگو: آیا آنان‌که اهل علم و دانشند با مردم جاهلِ نادان یکسانند؟ منحصراً خردمندان متذکر این مطلبند. 🔹1🔺 در غالبِ آیات کلام وحی هر جا عمل صالحی را ذکر فرموده است، سؤالی اگر کرده باشد این است که آیا کسانی‌ که انجام می‌دهند با کسانی که انجام نمی‌دهند برابر هستند؟ ولی در بحثِ عبادت شبانه، کلمه علم را اشاره فرموده و عنوان کرده است کسانی که می‌دانند با کسانی که نمی‌دانند برابر هستند؟ 🔹2🔻 آن‌‌چه از سیاقِ آیه است هدف صرفاً نماز شب‌خواندن نیست چون هیچ نمازی از سجده شروع نمی‌شود‌؛ بلکه هدفِ حضرت حق اهمیت نقش سجده در عبادت شبانه است. مراد دو رکعت نمازخواندن و رفتن خوابیدن نیست، مرادِ حضرت حق در این عبادت شبانه که در ساعات پایانی شب است (آناء) طوری که انسان واقعاً هم از آخرت و اعمال خود بترسد و هم امید به فضل الهی داشته باشد و این امر محقق نمی‌شود مگر با علم و شناخت توحید. 🔹3🔺 پس به وضوح می‌شود نتیجه گرفت که، کسانی‌ که در این ساعات شب به عبادت خدا مشغول شوند صاحب علم هستند و خداوند بر علم‌شان از این مسیر خواهد افزود. 🔹4🔻 کوتاه سخن این‌که، هدف از عبادت شبانه صرفاً نمازخواندن بدون تفکر و علم نیست و هر کس در طلب علم الهی است در این ساعت شب حتماً باید بیدار باشد. داستان ها و پندهای اخلاقی

#یک_آیه_یک_تدبر ✨📖✨ وَ أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا وَ وُضِعَ الْكِتَابُ وَ جِيءَ بِالنَّبِيِّينَ وَ الشُّهَدَاءِ وَ قُضِيَ بَيْنَهُمْ بِالْحَقِّ و‌َ هُمْ لَا يُظْلَمُونَ (69 - زمر) ⚡️ و زمین (محشر) به نور پروردگار خود روشن گردد و نامه (اعمال خلق در پیشگاه عدل حق) نهاده شود و انبیاء و شهداء (بر گواهی) احضار شوند و میان خلق به حق حکم شود و به هیچ کس ابداً ظلمی نخواهد شد. 💠 در قیامت خورشید از بین خواهد رفت و نورِ خدا زمین را پر خواهد کرد پس بی‌تردید اکنون آن نور الهی مستور از کائنات، همان نوری است که از کوه طور اندکی تجلّی نمود و موسی (ع) بی‌هوش شد و کوه خرد خرد شد و فرو ریخت. 🔷🔸 اولین مبنای سنجش اعمالِ پیروانِ هر امت پیامبری، کتاب آسمانی است چرا که پیامبر در همه اعصار زنده نبوده و همگان دسترسی به آن نداشتند. 🔷🔸 مراد از «وَ الشُّهَدَاءِ» آن است: 🍃1🔺 فرشتگان رقیب و عتید (طرفین) 🍃2🔻 اهل‌بیت و معصومین 🍃3🔺 نیکان از عالِمان امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر 🍃4🔻 هر کس ما را به کلام خدا دعوت کرده است او شاهدی در روز قیامت خواهد بود که در حساب و کتاب ما حضور خواهد داشت و به ما خواهد گفت: خدایا! من به این بنده گفتم ولی او گوش نکرد. 🍃5🔺 قرآن بالاترین شاهد در قیامت است که تک تک ما در منازل خود داریم. 🍃6🔻 اعضای بدن ما تک تک شاهد هستند برای گناهان‌مان؛ ولی مراد از شهادت در آیه فقط بدن ما نیست بلکه مراد کسانی هستند که ما را به حقی دعوت کردند و ما نپذیرفتیم. 🍃7🔺 وقتی از یک نیازمند اطلاع یافتیم خودش روز قیامت یک شاهد است و ما باید جواب بدهیم. وقتی از ستمی در جایی خبر یافتیم، آن محل روز قیامت شاهدی برای ما می‌شود که طبق روایات حتی اگر شرایط دفاع از مظلوم نداشتیم باید از ظالم و ظلم متنفر شویم که اگر نشویم شریک ظلم ظالم خواهیم بود. 🍃8🔻 کسی که در دین خدا نیست اگر او را دعوت به انفاق کنیم و او ردّ کند، بارِ گناهان او افزوده‌ایم چون ما شاهدی برای او در روز قیامت خواهیم بود برای همین است که می‌گویند: اگر در کسی امربه‌معروف را مؤثر نمی‌بینید او را امربه‌معروف نکنید. 🍃9🔺 اگر در پای منبر واعظی می‌رویم گمان نکنیم صرفاً با رفتن به مسجد ثواب کرده‌ایم، آن‌چه می‌شنویم اگر عمل نکنیم در روز قیامت، آن واعظ شاهدی برای ما خواهد بود. ✴️ شهودی که برای اثباتِ ادعای خود نیاز به سند و مدرک ندارند. سندشان قطعی و حضورشان خود سند است. پناه بر خدا در روز قیامت این انسانِ ضعیف، بینِ خدا، کتاب خدا، پیامبر و معصومین و شهادت این همه شهود باید بایستد و از خود دفاع کند. داستان ها و پندهای اخلاقی

#یک_آیه_یک_تدبر ✨📖✨ وَ يَوْمَ نَبْعَثُ في‏ کُلِّ أُمَّةٍ شَهيداً عَلَيْهِمْ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ جِئْنا بِکَ شَهيداً عَلي‏ هؤُلاءِ وَ نَزَّلْنا عَلَيْکَ الْکِتابَ تِبْياناً لِکُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ هُديً وَ رَحْمَةً وَ بُشْري‏ لِلْمُسْلِمينَ (89 - نحل) ⚡️ و روزی که ما در میان هر امتی از (رسولان) خودشان گواهی بر آنان برانگیزیم و تو را (ای محمد) بر این امت گواه آوریم (آن روز سخت را یاد کن و امت را متذکر ساز)، و ما بر تو این کتاب (قرآن عظیم) را فرستادیم تا حقیقت هر چیز را روشن کند و برای مسلمین هدایت و رحمت و بشارت باشد. 💎1- در بین تمام امت‌هایی که بر آئین یکتاپرستی هستند، قطعاً انسان‌های مسلمانی برای تبلیغ دین اسلام رفته‌اند، آنان روز قیامت در نزد خدا شاهد و گواه هستند زیرا بار مسئولیّت انسان‌های غیر مسلمانان را سنگین‌ترمی‌کنند، مگر بر گروهی که مسلمین برای تبلیغِ اسلام نرفته باشند. 💎2- در روز قیامت نبی مکرم اسلام (ص) در کنار آن شاهدان و مبلغانِ اسلام حاضر شده و پیروان سایر ادیان باید برای علت بقا و ماندن در دین خود بعد از ظهور اسلام، پاسخگو باشند. 💎3- در این آیه قرآن را «تِبیاناً لِکلِّ شَیْءٍ» معرفی می‌کند یعنی قرآن، جامع تمام کتاب‌های آسمانی قبل است و دلیلی برای عدمِ پذیرش قرآن از سوی آن‌ها نمی‌باشد. 💎4- حضرت حق، پیروان سایر ادیان را بر اساس اصول کلام وحی، اعمال صالح و اعتقادات‌شان مورد سنجش و میزان قرار خواهد داد. اگر آن‌ها اعمال‌شان بر اساس کتاب خدا به ویژه در امر اعتقادی و توحیدی و معاد بود، امید مغفرت الهی برای آنان متصوّر است. 💎5- از آیات الهی هیچ کس نمی‌تواند به درستی متوجه شود که خداوند با پیروان سایر ادیان توحیدی در قیامت چه خواهد کرد ولی قطعاً رحمت عامّه‌ی خداوند شامل حال آنان خواهد شد. ⛔️ آن‌چه مشخص است پیروان سایر ادیان که بعد از ظهور اسلام در دین خود مانده‌اند با کتاب قرآن و نبی مکرم اسلام (ص) محاسبه خواهند شد ولی نتیجه کارشان چه خواهد شد جز بر خدا بر کس دیگری معلوم نیست. داستان ها و پندهای اخلاقی