✨ از #امام_صادق(ع) سؤال شد:
آیا قائم به دنیا آمده است؟ حضرت فرمود:
«لا وَ لَوْ أَدْرَکْتُهُ لَخَدَمْتُهُ أَیامَ حَیاتِی»
«خیر! اگر او را درک می کردم، در تمام ایام زندگی ام به او خدمت میکردم»
🌺اللهم عجل لولیک فرج
#امام_زمان
📚 بحارالأنوار ج ۵۱ ص ۱۴۸
🌷@ghorun
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⁉️ چهار ذکر قرآنی از #امام_صادق علیه السلام برای چهار حالت بحرانی!
🎙سخنرانی استاد عالی
🌷@ghorun
بدترین سخن این است
که دعا کردم و نشد!
زیارت رفتم و نشد!
این نشدها شیطانی است!
هیچ دعا کنندهای دست خالی بر نمیگردد...
اگر به صلاح باشد همان را
واگر به صلاحش نباشد
بهتر از آن را میدهند...
🌷@ghorun
✍ #امام_صادق عليه السلام میفرمایند :
خانه اى كه در آن قرآن خوانده نمى شود و از خدا ياد نمى گردد، سه گرفتاری در آن خانه بوجود می آید :
📌بركتش كم شده
📌فرشتگان آن را ترك مى كنند
📌 شياطين در آن حضور مى يابند
(مجادلات و اختلاف ها را شیاطین در خانه ها ایجاد می کنند)
#امام_صادق
📚 اصول كافى، ج ۲ص۴۹۹
🌷@ghorun
🌴🌺🌴▫️▫️▫️▫️🌴🌺🌴
بسم اللّه الرحمن الرحیم
دوستان سوره روم آیه ۳۲ به همراه ترجمه، تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید. التماس دعا
▫️▫️▫️▫️▫️▫️
آیه۳۲)مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا ۖ كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ
🌺▫️▫️▫️▫️▫️
آیه۳۲) از آنان که دین (فطرت) خود را متفرق و پراکنده ساختند و فرقه فرقه شدند و هر گروهی به آنچه دارند (از اوهام باطل و عقیده و خیالات فاسد خود) دلشادند.
▫️▫️▫️▫️▫️▫️
تفسیر آیه)در آخرین آیه مورد بحث، یکى از نشانه ها و پى آمدهاى شرک را در عبارتى کوتاه و پر معنى بیان کرده، مى گوید: از مشرکان نباشید، از آنها که دین خود را پراکنده ساختند، و به دسته ها و گروه هاى مختلفى تقسیم شدند (مِنَ الَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُمْ وَ کانُوا شِیَعاً).
و عجب این که، با تمام تضاد و اختلافى که داشتند هر گروه از آئین و روش خود، شاد و خوشحالند ! (کُلُّ حِزْب بِما لَدَیْهِمْ فَرِحُونَ).
آرى، یکى از نشانه هاى شرک، پراکندگى و تفرقه است، چرا که معبودهاى مختلف، منشأ روش هاى متفاوت، و سرچشمه جدائى ها و پراکندگى هایند، به خصوص این که، شرک همواره توأم با هواى نفس و تعصب و کبر و خودخواهى و خودپسندى و مولود آن است، لذا اتحاد و وحدت جز در سایه خداپرستى و عقل و تواضع و ایثار امکان پذیر نیست.
بنابراین، هر جا اختلاف و پراکندگى دیدیم، باید بدانیم نوعى شرک حاکم است، این موضوع را به صورت نتیجه مى توان بازگو کرد که: نتیجه شرک جدائى صفوف، تضاد، هدر رفتن نیروها، و سرانجام ضعف و زبونى و ناتوانى است.
و اما این که: هر گروهى از منحرفان و مشرکان از راهى که انتخاب کرده اند خوشحالند، و آن را حق مى پندارند، دلیلش روشن است، چرا که هوا و هوس کارش زینت کردن خواسته هاى دل در نظر انسان است، و این تزیین، نتیجه اش دلبستگى هر چه بیشتر و خوشحالى به خاطر راهى است که برگزیده، هر چند بیراهه و گمراهى باشد.
هواپرستى، هرگز به انسان اجازه نمى دهد، چهره حقیقت را آن چنان که هست ببیند، و قضاوت صحیح و خالى از حب و بغض ها پیدا کند. قرآن مجید در آیه ۸ سوره فاطر مى گوید: أَ فَمَنْ زُیِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ فَرَآهُ حَسَناً: آیا کسى که اعمال زشتش در نظرش تزیین شده، و آن را زیبا مى بیند (همانند کسى است که در راه حق گام برمى دارد و حقایق را آن چنان که هست مى بیند و مى داند).
تفسیر نمونه)
🆔 @ghorun
🖌از لغزش دیگران خوشحال مباش
زیرا نمیدانی روزگاربا توچه خواهد کرد.
امیرالمومنین علیه السلام
📚@ghorun
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🌹پنج خاصیت داشتن اخلاق خوب
🎥 سخنرانی استاد رفیعی
📚@ghorun
✍️ حضرت امام رضا عليه السلام می فرمایند:
🔹 منْ جَلَسَ مَجْلِساً یُحْیَی فیهِ أمْرُنا, لَمْ یَمُتْ قَلْبُهُ یَوْمَ تَمُوتُ القُلوُبُ.
🔸 هر که در مجلسی بنشیند که در آن معارف ما [اهل بیت] زنده شود, در روزی که قلبها میمیرد، قلب او نخواهد مرد.
📔بحار الأنوار، جلد 49، صفحه 90
#چهارشنبه_های_امام_رضایی
📚@ghorun
🔅🌹🔅〰〰〰〰🔅🌹🔅
بسم اللّه الرحمن الرحیم
دوستان سوره روم آیه ۳۳ به همراه ترجمه، تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید. التماس دعا
🌹〰〰〰〰〰〰
آیه۳۳) وَإِذَا مَسَّ النَّاسَ ضُرٌّ دَعَوْا رَبَّهُمْ مُنِيبِينَ إِلَيْهِ ثُمَّ إِذَا أَذَاقَهُمْ مِنْهُ رَحْمَةً إِذَا فَرِيقٌ مِنْهُمْ بِرَبِّهِمْ يُشْرِكُونَ
🔅〰〰〰〰〰〰
آیه۳۳) و مردم (عادتشان این است که) هر گاه رنج و المی سخت به آنها رسد در آن حال خدای خود را به دعا میخوانند و به درگاه او با تضرع و اخلاص روی میکنند و پس از آنکه خدا به آنها رحمت خود را چشانید (و از آن سختی نجاتشان داد) آنگاه باز گروهی از آنها به خدای خود مشرک میشوند
🌹〰〰〰〰〰〰
تفسیر آیه)فطرت توحیدى!
نخستین آیه مورد بحث، در حقیقت استدلال و تأکیدى است بر بحث گذشته، در زمینه فطرى بودن توحید و شکوفا شدن این نور الهى در شدائد و سختى ها.
مى فرماید: هنگامى که مختصر ضررى به انسان ها برسد، پروردگارشان را مى خوانند، و به سوى او انابه مى کنند (وَ إِذا مَسَّ النّاسَ ضُرٌّ دَعَوْا رَبَّهُمْ مُنِیبِینَ إِلَیْهِ).
ولى آن چنان کم ظرفیت و کوتاه فکر، و اسیر تعصب و تقلید کورکورانه از نیاکان مشرک خود هستند، که: به مجرد این که حوادث سخت بر طرف مى شود و نسیم آرامش مىوزد و خداوند رحمتى از سوى خودش به آنها مى چشاند، گروهى از آنان نسبت به پروردگارشان مشرک مى شوند (ثُمَّ إِذا أَذاقَهُمْ مِنْهُ رَحْمَةً إِذا فَرِیقٌ مِنْهُمْ بِرَبِّهِمْ یُشْرِکُونَ).
تعبیر به مَسَّ النّاسَ ضُرٌّ اشاره به مختصر ناراحتى است.
همان گونه که تعبیر به إِذا أَذاقَهُمْ مِنْهُ رَحْمَةً (رحمتى از سوى خود به آنها مى چشاند) اشاره به رسیدن به مختصر نعمت است; زیرا تعبیر چشیدن در این گونه موارد در امور کم و جزئى اطلاق مى شود، مخصوصاً با ذکر کلمه ضرّ و رحمة به صورت نکره.
یعنى گروهى چنانند که با مختصر مشکلى به سراغ اللّه مى روند، و پرده ها از روى فطرت توحیدیشان به کنار مى رود، اما با مختصر نعمتى به کلى تغییر مسیر داده و مست و غافل مى شوند، و همه چیز را به دست فراموشى مى سپارند.
البته، در مورد اول به صورت کلى مى گوید: همه مردم چنین هستند که در مشکلات به یاد خدا مى افتند; زیرا وجود فطرت توحیدى، همگانى است.
اما در مورد دوم، یعنى نعمت، تنها از گروهى یاد مى کند که راه شرک را مى پویند; چرا که گروهى از بندگان خدا هم در مشکلات به یاد او هستند و هم در نعمت ها، هرگز تغییرات زندگى آنها را از یاد حق غافل نمى کند.
تکیه روى مُنِیبِینَ إِلَیْهِ با توجه به مفهومى که براى انابه سابقاً ذکر کردیم، که انابه از ماده نوب به معنى بازگشت مکرر به چیزى است، اشاره لطیفى به این معنى مى باشد که: پایه و اساس در فطرت انسان، توحید و خدا پرستى است، و شرک امر عارضى است که وقتى از آن قطع امید مى کند خواه ناخواه به سوى ایمان و توحید بازمى گردد.
جالب این که، رحمت در آیه فوق از ناحیه خدا شمرده شده، اما ضرّ و ناراحتى، اسناد به او داده نشده است، زیرا بسیارى از گرفتارى ها و مشکلات ما نتیجه اعمال و گناهان خود ما است، اما رحمت ها، همه به خدا باز مى گردد، خواه به طور مستقیم یا غیر مستقیم.
کلمه رَبِّهِم که دو بار در آیه ذکر شده، تأکیدى است بر این که، انسان ربوبیت و تدبیر الهى را بر وجود خویش احساس مى کند، اگر تعلیمات غلط او را به سوى شرک، سوق ندهد.
ذکر این نکته نیز لازم است که، ضمیر در مِنْهُ به خدا بازمى گردد، و تأکیدى است بر این حقیقت، که تمام نعمت ها از ناحیه او است، بسیارى از مفسران مانند نویسندگان المیزان ، تبیان و ابوالفتوح رازى همین معنى را اختیار کرده اند، هر چند بعضى دیگر، مانند فخر رازى این ضمیر را به ضرّ بازگردانده، و آیه را چنین معنى کرده: هنگامى که خداوند رحمتى بعد از مضرت و ناراحتى به آنها مى رساند گروهى مشرک مى شوند (بنابراین مِن در اینجا به معنى بدلیّت است).
ولى روشن است: تفسیر اول با ظاهر آیه سازگارتر مى باشد.
تفسیر نمونه)
🆔 @ghorun
🌷 امام رضا(علیه السلام) میفرمایند:
☘️ کسی که توان جبران گناهانش را ندارد ، پس بسیار بر محمد و آل محمد درود فرستد ، زیرا صلوات فرستادن هر آینه گناهان را نابود می کند.
🍃اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
📚 وسائل الشیعه، ج۷، ص۱۹۴
🆔 @ghorun
💌 ارسالی از مخاطبین محترم کانال
🕊 شهید مدافع حرم نوید صفری
✋«السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ»
#شب_جمعه
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
#امام_زمان
🌙شهدا را یاد کنیم با ذکر یک صلوات
🆔@ghorun
🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺
بسم اللّه الرحمن الرحیم
دوستان سوره روم آیه ۳۴ و ۳۵ به همراه ترجمه، تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید. التماس دعا
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
۳۴لِیَکْفُرُوا بِما آتَیْناهُمْ فَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ
۳۵أَمْ أَنْزَلْنا عَلَیْهِمْ سُلْطاناً فَهُوَ یَتَکَلَّمُ بِما کانُوا بِهِ یُشْرِکُونَ
📚〰📚〰📚〰📚〰📚〰
۳۴ ـ (بگذار) تا نعمت هائى را که ما به آنها داده ایم کفران کنند! و (بگو:) بهره گیرید; اما به زودى خواهید دانست.
۳۵ ـ آیا ما دلیل محکمى بر آنان فرستادیم که از شرکشان سخن مى گوید (و آن را موجه مى شمارد؟!)
📚〰📚〰📚〰📚〰📚〰
در آیه بعد، به عنوان تهدید به این افراد کم ظرفیت مشرک، که به هنگام نیل به نعمت ها، خدا را به دست فراموشى مى سپارند، مى گوید: بگذار نعمت هائى را که ما به آنها داده ایم کفران کنند و هر کار از دستشان ساخته است انجام دهند (لِیَکْفُرُوا بِما آتَیْناهُمْ).
و تا مى توانید از این نعمت هاى زودگذر دنیا بهره گیرید (فَتَمَتَّعُوا).
اما به زودى نتیجه شوم اعمال خویش را خواهید دانست (فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ).
گرچه مخاطب، مشرکانند، ولى بعید نیست آیه مفهوم وسیعى داشته باشد، که تمام کسانى را که به هنگام رو آوردن نعمت ها خدا را فراموش کرده، و تنها به تمتع و بهره گیرى از این نعم پرداخته، و بخشنده نعمت ها را از یاد مى برند، شامل گردد.
بدیهى است به کار بردن صیغه امر در اینجا به عنوان تهدید است.
* * *
در آیه بعد، براى محکوم ساختن این گروه مشرک، سخن را در قالب استفهام آمیخته با توبیخ در آورده، مى گوید: آیا ما دلیل محکمى بر آنها نازل کردیم، دلیلى که از شرک آنها سخن مى گوید و خبر مى دهد ؟! (أَمْ أَنْزَلْنا عَلَیْهِمْ سُلْطاناً فَهُوَ یَتَکَلَّمُ بِما کانُوا بِهِ یُشْرِکُونَ).
أَم در اینجا براى استفهام است، و استفهام جنبه انکارى و توبیخ را دارد، یعنى پیروى از این راه و رسم، یا باید به خاطر نداى فطرت باشد، یا حکم عقل، یا فرمان خدا، اما وجدان و فطرت آنها که در شدائد و سختى ها آشکار مى شود، فریاد توحید مى کشد، عقل نیز مى گوید: باید به سراغ کسى رفت که واهب النعم است.
باقى مى ماند حکم خدا، که در این آیه مورد نفى قرار گرفته که ما هرگز چنین دستورى به آنها نداده ایم، بنابراین، آنها در این اعتقاد خود، به هیچ اصل قابل قبولى متکى نیستند.
سُلْطان به معنى چیزى است که مایه سلطه و پیروزى مى گردد، و در اینجا به معنى دلیل محکم و قانع کننده است.
تعبیر به یَتَکَلَّمُ (سخن مى گوید) یک نوع تعبیر مجازى است، که به هنگام روشن بودن یک دلیل، تعبیر مى کنیم: این دلیلى است گویا که با انسان حرف مى زند .
بعضى از مفسران، احتمال داده اند: سلطان در اینجا به معنى فرشته اى است صاحب قدرت، که در این صورت تکلم به معنى حقیقى خواهد بود، یعنى ما فرشته اى که پیام آور شرک باشد، براى آنها نفرستادیم، تا با آنها در این زمینه سخن گوید.
ولى تفسیر اول روشن تر است.
📘@ghorun