🌿.🌹🌷🌹🌷🌹🌷🌹🌷.🌿 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ دوستان سوره نمل آیه۷ به همراه ترجمه،تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید. التماس دعا •.........🌷.........🌷.........🌷.........• آیه۷} إِذْ قالَ مُوسى لاِ َهْلِهِ إِنِّی آنَسْتُ ناراً سَآتِیکُمْ مِنْها بِخَبَر أَوْ آتِیکُمْ بِشِهاب قَبَس لَعَلَّکُمْ تَصْطَلُونَ 🌹......🌹.........🌹.........🌹......🌹 آیه۷} (به خاطر بیاور) هنگامى را که موسى به خانواده خود گفت: من آتشى از دور دیدم; (همینجا توقف کنید;) به زودى خبرى از آن براى شما مى آورم، یا شعله آتشى تا گرم شوید . •.........🌷.........🌷.........🌷.........• تفسیر آیه۷} موسى اینجا به امید قبسى مى آید! چنان که گفتیم در این سوره، بعد از بیان اهمیت قرآن، گوشه اى از سرگذشت پنج تن از پیامبران بزرگ و قوم آنها به میان آمده است، و وعده پیروزى مؤمنان و مجازات کافران در آنها به روشنى بازگو شده. نخست، از پیامبر اولوا العزم موسى(علیه السلام) شروع مى کند و مستقیماً به سراغ حساس ترین لحظات زندگانى او، یعنى لحظه اى که نخستین جرقه وحى در دل او درخشید، و با پیام و سخن الهى آشنا شد، مى رود، و مى گوید: به خاطر بیاور هنگامى را که موسى به خانواده خود گفت: من آتشى از دور دیدم ! (إِذْ قالَ مُوسى لاِ َهْلِهِ إِنِّی آنَسْتُ ناراً). همینجا توقف کنید، من به زودى خبرى براى شما مى آورم و یا شعله اى از آتش، تا گرم شوید (سَآتِیکُمْ مِنْها بِخَبَر أَوْ آتِیکُمْ بِشِهاب قَبَس لَعَلَّکُمْ تَصْطَلُونَ). و این در همین شبى بود که، موسى(علیه السلام) با همسرش دختر شعیب در طریق مصر در بیابانى تاریک و ظلمانى گرفتار آمد، راه را گم کرد، و باد و طوفان وزیدن گرفت، و در همین حال درد وضع حمل به همسرش دست داد، موسى(علیه السلام)احساس نیاز شدیدى به افروختن آتش و استفاده از گرماى آن مى کرد، ولى در آن بیابان چیزى پیدا نبود. همین که شعله آتشى را از دور دید خوشحال شد، و آن را دلیل بر وجود انسان یا انسان هائى گرفت، و گفت: مى روم، یا براى شما خبرى مى آورم و یا شعله آتشى که با آن گرم شوید. قابل توجه این که: موسى(علیه السلام) مى گوید: من براى شما خبرى مى آورم یا شعله آتشى (ضمیر شما به صورت جمع است) این تعبیر، ممکن است به خاطر این بوده که، علاوه بر همسرش، فرزند یا فرزندانى نیز با او همراه بوده است; چرا که ده سال از ازدواج او در مدین گذشته، و یا به این جهت که در بیابان وحشتناک این تعبیر آرامش بیشترى به مخاطب مى دهد. تفسیر نمونه) .🌿.🌿.🌿.🌿.🌿.🌹 @ghorun

سوره نمل:۷ شهریار پرهیزگار 🌹 @ghorun

...•...•...•...•...•...•🔸☀🔸 •...•...•...•...•...•... بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ دوستان سوره نمل آیه۸ به همراه ترجمه،تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید. التماس دعا .. ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... آیه۸) فَلَمَّا جَآءَهَا نُودِيَ أَنْ بُورِكَ مَنْ فِي النَّارِ وَمَنْ حَوْلَهَا وَسُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ☀..........................................................☀ آیه۸) هنگامی كه نزد آتش آمد، ندایی برخاست كه: «مبارك باد آن كس كه در آتش است و كسی كه در اطراف آن است [= فرشتگان و موسی‌] و منزّه است خداوندی كه پروردگار جهانیان است! ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... تفسیر آیه۸) موسى خانواده اش را در همانجا گذاشت و از آن سو که آتش دیده بود، حرکت کرد هنگامى که نزد آتش رسید، ندائى برخاست که مبارک باد آن کس که در آتش است، و کسى که در اطراف آن است، و منزه است خداوندى که پروردگار عالمیان است (فَلَمّا جاءَها نُودِیَ أَنْ بُورِکَ مَنْ فِی النّارِ وَ مَنْ حَوْلَها وَ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ). در این که منظور از کسى که در آتش است و کسى که در اطراف آن کیست؟ مفسران احتمالات گوناگونى بیان کرده اند، آنچه نزدیک تر به نظر مى رسد این است: منظور از کسى که در آتش است موسى(علیه السلام) بوده که به آن شعله آتش که از میان درخت سبز نمایان شده بوده، آن قدر نزدیک گردیده که گوئى در درون آن قرار داشت. و منظور از کسى که اطراف آن قرار دارد، فرشتگان مقرب پروردگار است که در آن لحظه خاص، آن سرزمین مقدس را احاطه کرده بودند. و یا این که: به عکس، منظور از کسانى که در آتشند فرشتگان الهى مى باشند و کسى که در گرد آن قرار دارد موسى(علیه السلام). به هر حال، در پاره اى از روایات آمده است: وقتى موسى(علیه السلام) به نزدیکى آتش رسید، ایستاد و خوب دقت کرد، دید از درون شاخه سبزى شعله آتش مى درخشد، شعله، لحظه به لحظه پرفروغ تر و درخت سبزتر و زیباتر مى گردد، نه حرارت آتش درخت را مى سوزاند، و نه رطوبت درخت شعله آتش را خاموش مى کند! تعجب کرد، با شاخه کوچکى که در دست داشت، خم شد تا کمى از آن را بگیرد، آتش به سوى او آمد، او وحشت کرد و عقب رفت، گاه او به سوى آتش مى آمد و گاه آتش به سوى او، که ناگهان ندائى برخاست و بشارت وحى به او داده شد. منظور این است: آن قدر موسى(علیه السلام) به آتش نزدیک شد که با جمله مَنْ فِى النّارِ تناسب پیدا کرد. تفسیر سومى که براى این جمله گفته اند، این است که: منظور از مَنْ فِى النّارِ نور خدا است که در شعله آتش خودنمائى مى کرد، و منظور از مَنْ حَوْلَها موسى(علیه السلام) است که نزدیکى آن قرار داشت، ولى در هر صورت براى این که توهمى در مورد جسمیت خداوند در اینجا پیدا نشود، در آخر آیه جمله سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ آمده، که منزه بودن خدا را از هر گونه عیب و نقص و جسمیت و عوارض جسم، روشن مى سازد. تفسیر نمونه) ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... .. 💐به منظور فراهم شدن مقدمات زيارت حضرت علي بن موسي الرضا عليه السلام خواندن اين آيه مفيد است: « بُورِکَ مَنْ فِی النَّارِ وَ مَنْ حَوْلَها وَ سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ » (سوره نمل/ ۸) خواندن این آیه هم باعث توفيق تشرف ميشود و هم کیفیت زیارت را بالا می برد. 🔸با خواندن این آیه بركات زیارت حضرت هم زياد مي شود. كسي كه خواندن این آیه را ادامه دهد، مانند پر كاه مي برندش. قبل از رفتن به زیارت بخصوص مواقعی که انسان مي بيند خيلي وقت است نشده برود و توفيق پيدا نكرده كه برود، خواندن این آیه اثر گزار است‌(حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری) .............................................✨ @ghorun

سوره نمل:۸ شهریار پرهیزگار ✨ @ghorun

🌺✨•〰〰〰〰〰〰〰〰 •✨ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ دوستان سوره سبأ آیه۱۱ به همراه ترجمه،تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید. التماس دعا ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ آیه۱۱) أَنِ اعْمَلْ سَابِغَاتٍ وَقَدِّرْ فِي السَّرْدِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا إِنِّي بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ 🌺🍀•〰〰〰〰〰〰〰〰 آیه۱۱) (و به او گفتیم:) زره‌های كامل و فراخ بساز، و حلقه‌ها را به اندازه و متناسب كن! و عمل صالح بجا آورید كه من به آنچه انجام میدهید بینا هستم! ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ تفسیر آیه۱۱) آیه بعد، شرحى براى زره ساختن داود (علیه السلام) و فرمان بسیار پر معنى پروردگار در این زمینه است، مى گوید: ما به او گفتیم: زره هاى کامل بساز، و حلقه هاى آنها را به اندازه و متناسب کن (أَنِ اعْمَلْ سابِغات وَ قَدِّرْ فِی السَّرْدِ). سابِغات جمع سابغ به معنى زره کامل و فراخ است، و اسباغ نعمت نیز، به معنى فراخى نعمت است. سَرد در اصل به معنى بافتن اشیاء خشن، همانند زره است، جمله وَ قَدِّرْ فِی السَّرْدِ مفهومش، همان رعایت کردن اندازه هاى متناسب، در حلقه هاى زره و طرز بافتن آن است. در واقع، خداوند به داود دستورى مى دهد که، باید سرمشقى براى همه صنعتگران و کارگران با ایمان جهان باشد، دستور محکم کارى و رعایت دقت در کیفیت و کمیت در مصنوعات، آن چنان که مصرف کنندگان به خوبى و راحتى بتوانند از آن استفاده کنند، و از استحکام کامل برخوردار باشد. به داود مى گوید: زره را گشاد و راحت درست کن، تا جنگجو به هنگام پوشیدن، در زندان زره گرفتار نشود، نه حلقه ها را بیش از اندازه کوچک و باریک کن که حالت انعطاف خود را از دست بدهد، و نه زیاد درشت و بى قواره که گاه نوک شمشیر و خنجر و نیزه و تیر، از آن بگذرد، همه چیزش به اندازه و متناسب باشد. خلاصه این که: خداوند، هم ماده اصلى را به مقتضاى أَلَنّا لَهُ الْحَدِیدَ در اختیار داود گذاشت، و هم طرز صورت بخشیدن و ساختن زره را به او آموزش داد، تا محصولى کامل از این ماده و صورت فراهم گردد. و در پایان آیه، داود و خاندانش را مخاطب ساخته مى گوید: عمل صالح به جا آورید که من نسبت به آنچه انجام مى دهید، بصیر و بینا هستم (وَ اعْمَلُوا صالِحاً إِنِّی بِما تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ). مخاطب در آغاز آیه تنها داود است، و در پایان، او و خاندانش یا او و قومش مى باشد، چرا که همه این مسائل، مقدمه براى عمل صالح است، هدف، ساختن زره و کسب در آمد نیست، هدف، عمل صالح است، و اینها وسیله اى است در آن مسیر، که هم داود از آن بهره مى گرفت، و هم خاندانش. و یکى از شئون عمل صالح آن است که: در صنایع دقت کافى را از هر جهت رعایت کنند، و محصول کامل و مفیدى ارائه دهند، و از هر گونه بد کارى و کم کارى، بپرهیزند. این احتمال، نیز وجود دارد که: مخاطب به این خطاب داود(علیه السلام) و تمام کسانى که از دست رنج و دستباف او استفاده مى کردند، بوده باشد، اشاره به این که: این وسیله دفاعى را در راه عمل صالح به کار گیرند، نه در طریق ظلم و جور و گناه. تفسیر نمونه) 〰〰〰〰〰〰〰〰〰🆔 @ghorun

سوره:سبا شهریار پرهیزگار 🆔 @ghorun

•🌷•🍃•➖•➖•➖•➖•➖•➖•➖•🍃•🌷• بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ دوستان سوره سبا آیه۱۲ به همراه ترجمه،تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید التماس دعا - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - آیه۱۲) وَلِسُلَيْمَانَ الرِّيحَ غُدُوُّهَا شَهْرٌ وَرَوَاحُهَا شَهْرٌ وَأَسَلْنَا لَهُ عَيْنَ الْقِطْرِ وَمِنَ الْجِنِّ مَنْ يَعْمَلُ بَيْنَ يَدَيْهِ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَمَنْ يَزِغْ مِنْهُمْ عَنْ أَمْرِنَا نُذِقْهُ مِنْ عَذَابِ السَّعِيرِ •➖•➖•➖•➖•➖•🌷•➖•➖•➖•➖•➖• آیه۱۲) و برای سلیمان باد را مسخّر ساختیم كه صبحگاهان مسیر یك ماه را می‌پیمود و عصرگاهان مسیر یك ماه را؛ و چشمه مس (مذاب) را برای او روان ساختیم؛ و گروهی از جنّ پیش روی او به اذن پروردگارش كار می‌كردند؛ و هر كدام از آنها كه از فرمان ما سرپیچی می‌كرد، او را عذاب آتش سوزان می‌چشاندیم! - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - تفسیر آیه۱۲) حشمت سلیمان و مرگ عبرت انگیز او به دنبال بحث از مواهبى که خدا به داود (علیه السلام) داده بود، سخن را به فرزندش سلیمان(علیه السلام) مى کشاند، و در حالى که در مورد داود از دو موهبت، سخن به میان آمد، در مورد فرزندش سلیمان از سه موهبت بزرگ بحث مى کند، مى فرماید: 🔹ما باد را مسخر سلیمان قرار دادیم، که صبحگاهان مسیر یک ماه را مى پیمود، و عصرگاهان مسیر یک ماه ! (وَ لِسُلَیْمانَ الرِّیحَ غُدُوُّها شَهْرٌ وَ رَواحُها شَهْرٌ). جالب این که: براى پدر جسم خشن و فوق العاده محکمى، یعنى، آهن را مسخر مى کند، و براى فرزند، موجود بسیار لطیف، ولى هر دو کار ساز، و اعجاز آمیزند و مفید، جسم سخت را براى داود نرم مى کند، و امواج لطیف باد را براى سلیمان(علیه السلام) فعال و محکم! لطافت باد، هرگز مانع از آن نیست که اعمال مهمى را انجام دهد، بادها هستند که کشتیهاى عظیم را بر سطح اقیانوسها به حرکت در مى آورند، سنگهاى سنگین آسیا را مى چرخانند، و بالن ها را بر فراز آسمان به شکل هواپیما به حرکت در مى آورند. آرى، خداوند، این جسم لطیف را با این قدرت خیره کننده، در اختیار سلیمان قرار داد. در این که: باد چگونه دستگاه سلیمان(علیه السلام) را (کرسى یا فرش او را) به حرکت در مى آورد، بر ما روشن نیست، همین قدر مى دانیم، هیچ چیز در برابر قدرت خدا مشکل و پیچیده نمى باشد، جائى که انسان بتواند با قدرت ناچیزش بالن ها (محفظه هائى که گازهاى سبک در آن مى کردند و به آسمان پرواز مى کرد، و گاه انسانهائى را نیز با خود مى برد) و امروز هواپیماهاى عظیم غول پیکر را، با صدها مسافر و وسائل زیاد، در اوج آسمانها به حرکت در آورد، چگونه حرکت دادن بساط سلیمان(علیه السلام) به وسیله باد براى خداوند مشکل است؟ چه عاملى سلیمان و دستگاه او را از سقوط و یا فشار هوا، و مشکلات دیگر ناشى از حرکت آسمانى حفظ مى کرد؟! این نیز، از مسائلى است که جزئیاتش براى ما روشن نیست، ولى مى دانیم، این گونه خارق عادتها در تاریخ انبیاء، فراوان بوده است، هر چند متأسفانه افراد نادان، یا دشمنان دانا، آنها را آمیخته با خرافاتى کرده اند، که چهره اصلى این مسائل را دگرگون و بد نما ساخته، و ما در این زمینه به همان مقدار که قرآن اشاره کرده، قناعت مى کنیم. غُدُوّ (بر وزن عُلُوّ) به معنى طرف صبح است، در مقابل رَواح که طرف غروب را مى گویند، که حیوانات براى استراحت به جایگاه خود باز مى گردند، ولى، از قرائن بر مى آید که در آیه مورد بحث، غُدُوّ به معنى نیم اول روز است، و رَواح نیم دوم، و مفهوم آیه این است که سلیمان(علیه السلام) از صبح تا به ظهر، با این مرکب راهوار، به اندازه یک ماه مسافران آن زمان راه مى رفت و نیم دوم روز، نیز به همین مقدار راه مى پیمود. 🔹آن گاه به دومین موهبت الهى، نسبت به سلیمان (علیه السلام) اشاره کرده، مى گوید: و براى او چشمه مس (مذاب) را روان ساختیم ! (وَ أَسَلْنا لَهُ عَیْنَ الْقِطْرِ). أَسَلْنا از ماده سیلان به معنى جارى ساختن است، و قِطْر به معنى مس مى باشد، و منظور این است که: ما این فلز را براى او ذوب کردیم و همچون چشمه آب روان گردید! بعضى قِطْر را به معنى انواع مختلف فلزات، یا به معنى روى دانسته اند، و به این ترتیب، براى پدر آهن نرم شد، و براى پسر فلزات ذوب گردید (ولى معروف همان معنى اول است). ادامه تفسیر:👇 -➖-➖-➖-➖-➖-➖-➖-👉 @ghorun

•🌷•🍃•➖•➖•➖•➖•➖•➖•➖•🍃•🌷• ادامه تفسیر:👇 چگونه چشمه اى از مس مذاب، یا فلزات دیگر، در اختیار سلیمان(علیه السلام) قرار گرفت ؟ آیا خداوند، طریقه ذوب کردن این فلزات را در مقیاس بسیار وسیع و گسترده، از طریق اعجاز و الهام، به این پیامبر آموخت؟ و یا چشمه اى از این فلز مایع، شبیه همان چشمه هائى که به هنگام فعالیت کوههاى آتشفشانى از دامنه آنها سرازیر مى شود، به صورت اعجازآمیز، در اختیار او قرار گرفت؟ و یا به نحوى دیگر؟ دقیقاً بر ما روشن نیست، همین اندازه مى دانیم، این نیز از الطاف الهى درباره این پیامبر بزرگ بود. 🔹و بالاخره، به بیان سومین موهبت پروردگار، نسبت به سلیمان(علیه السلام)، یعنى تسخیر گروه عظیمى از جنّ پرداخته، چنین مى گوید: و گروهى از جنّ پیش روى او به اذن پروردگار، برایش کار مى کردند . (وَ مِنَ الْجِنِّ مَنْ یَعْمَلُ بَیْنَ یَدَیْهِ بِإِذْنِ رَبِّهِ). و هر گاه کسى از آنها از فرمان ما سرپیچى مى کرد، او را با آتش سوزان مجازات مى کردیم (وَ مَنْ یَزِغْ مِنْهُمْ عَنْ أَمْرِنا نُذِقْهُ مِنْ عَذابِ السَّعِیرِ). جنّ چنان که از نامش نیز پیداست، موجودى است مستور از حس، داراى عقل و قدرت، و چنان که از آیات قرآن استفاده مى شود، مکلف به تکالیف الهى است. درباره جنّ افسانه ها، و داستانهاى خرافى بسیار ساخته اند، ولى اگر این خرافات را حذف کنیم، اصل وجود آن، و صفات ویژه اى که در قرآن براى جنّ آمده، مطلبى است که هرگز با علم و عقل، مخالف نیست، و ما شرح بیشتر این موضوع را در تفسیر سوره جنّ به خواست خدا خواهیم داد. به هر حال، از تعبیر آیه فوق، استفاده مى شود که، تسخیر این نیروى عظیم نیز به فرمان پروردگار بوده، و هر گاه، از انجام وظائفشان سر باز مى زدند مجازات مى شدند. جمعى از مفسران گفته اند: منظور از عَذابِ السَّعِیرِ در اینجا، مجازات روز قیامت است، در حالى که ظاهر آیه، نظر به مجازات متخلفین در دنیا داشته، از آیات سوره ص نیز به خوبى استفاده مى شود که: خداوند گروهى از شیاطین را در اختیار او قرار داده بود، که براى او کارهاى عمرانى مهمى انجام مى دادند، و هر گاه تخلف مى کردند، آنها را به زنجیر مى افکند وَ الشَّیاطِینَ کُلَّ بَنّاء وَ غَوّاص * وَ آخَرِینَ مُقَرَّنِینَ فِی الأَصْفادِ . قابل توجه این که: براى اداره یک حکومت وسیع، و کشور پهناورى همچون کشور سلیمان(علیه السلام) عوامل زیادى لازم است، ولى از همه مهمتر، سه عامل است که در آیه فوق به آنها اشاره شده: ▫نخست، یک وسیله نقلیه سریع و مستمر و فراگیر، که رئیس حکومت بتواند با آن از تمام جوانب کشورش آگاه گردد. ▫دوم، مواد اولیه اى که براى تهیه ابزار لازم براى زندگى مردم و صنایع مختلف، مورد استفاده قرار گیرد. ▫و سوم، نیروى فعال کار، که بتواند از آن مواد بهره گیرى کافى کند، و کیفیت لازم را به آنها بدهد، و نیازهاى مختلف کشور را از این نظر بر طرف سازد. و مى بینیم: خداوند هر سه عامل را، در اختیار سلیمان (علیه السلام) قرار داده بود، و او نیز به نحو احسن، براى رفاه مردم و عمران و آبادانى و امنیت از آنها بهره مى گرفت. این موضوع، اختصاص به عصر سلیمان (علیه السلام) و حکومت او ندارد، و توجه به آن، امروز و فردا و اینجا و همه جا، براى اداره صحیح کشورها ضرورت دارد. تفسیرنمونه) -➖-➖-➖-➖-➖-➖-➖-👉 @ghorun

سوره سبا:۱۲ شهریار پرهیزگار 👉 @ghorun

🔸:🔹:🔸:::::::::::::::::::::::::::::::::::🔸:🔹:🔸 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ دوستان سوره سبا آیه۱۳ به همراه ترجمه،تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید التماس دعا ::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: آیه۱۳) يَعْمَلُونَ لَهُ مَا يَشَآءُ مِنْ مَحَارِيبَ وَتَمَاثِيلَ وَجِفَانٍ كَالْجَوَابِ وَقُدُورٍ رَاسِيَاتٍ اعْمَلُوٓا آلَ دَاوُودَ شُكْرًا وَقَلِيلٌ مِنْ عِبَادِيَ الشَّكُورُ :::::::::::::::::🔸:🔹:🔸:🔸:🔹:🔸::::::::::::::::: آیه۱۳) آنها هر چه سلیمان می‌خواست برایش درست می‌كردند: معبدها، تمثالها، ظروف بزرگ غذا همانند حوضها، و دیگهای ثابت (كه از بزرگی قابل حمل و نقل نبود؛ و به آنان گفتیم:) ای آل داوود! شكر (این همه نعمت را) بجا آورید؛ ولی عده كمی از بندگان من شكرگزارند! ::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: تفسیر آیه۱۳) در آیه بعد، به بخشى از کارهاى مهم تولیدى گروه جنّ که به فرمان سلیمان انجام مى دادند، اشاره کرده، چنین مى گوید: سلیمان هر چه مى خواست از معبدها، و تمثالها، و ظرفهاى بزرگ غذا که همچون حوض هاى بزرگ بود، و دیگهاى عظیم ثابت، براى او تهیه مى کردند (یَعْمَلُونَ لَهُ ما یَشاءُ مِنْ مَحارِیبَ وَ تَماثِیلَ وَ جِفان کَالْجَوابِ وَ قُدُور راسِیات). که بخشى از آنها مربوط به مسائل معنوى و عبادى بود، و بخشى با نیازهاى جسمانى انسانها، و جمعیت عظیم لشکریان و کارگزارانش، تناسب داشت. ✨ مَحارِیب جمع محراب در لغت به معنى عبادتگاه یا قصر و ساختمان بزرگى است، که به منظور معبد ساخته مى شود. گاهى، نیز به قسمت صدر مجلس، یا صدر مسجد، و معبد، نیز اطلاق مى شود، آنچه امروز به آن محراب مى گویند: همان محل امام جماعت است، و در حقیقت تعبیر و معنى تازه اى است که از ریشه اصلى گرفته شده است. به هر حال، از آنجا که این واژه از ماده حرب به معنى جنگ است، علت نام گذارى معابد را به محراب این دانسته اند که: محل محاربه و جنگ با شیطان و هواى نفس است. و یا از حرب به معنى مالى است که در میدان جنگ از تن دشمن گرفته مى شود، چرا که انسان در معبد باید پوشش افکار دنیوى و پراکندگى خاطر را از خود بر گیرد. به هر حال، این کارکنان فعال و چابک سلیمان(علیه السلام)، معابد بزرگ و باشکوهى که درخور حکومت الهى و مذهبى او بود، براى او ترتیب مى دادند، تا مردم بتوانند به راحتى به وظائف عبادى خود قیام کنند. تماثیل جمع تمثال هم به معنى نقش و عکس آمده، و هم مجسمه ، در این که: این مجسمه ها یا نقش ها صورتهاى چه موجوداتى بودند، و به چه منظور سلیمان(علیه السلام) دستور تهیه آنها را مى داد، تفسیرهاى مختلفى شده است: ممکن است اینها جنبه تزیینى داشته، همان گونه که در بناهاى مهم قدیم بلکه جدید ما، نیز دیده مى شود. و یا براى افزودن ابهّت به تشکیلات او بوده است; چرا که نقش پاره اى از حیوانات چون شیر، در افکار بسیارى از مردم ابهّت آفرین است. آیا مجسمه سازى موجودات ذى روح، در شریعت سلیمان(علیه السلام) مجاز بوده، هر چند در اسلام ممنوع است؟ یا این که مجسمه هائى که براى سلیمان(علیه السلام)مى ساختند، از جنس غیر ذى روح بوده، مانند تمثالهاى درختان و کوهها و خورشید و ماه و ستارگان؟ و یا فقط براى او نقش و نگار بر دیوارها مى زدند، که در ظریف کاریهاى آثار باستانى بسیار دیده مى شود، و مى دانیم نقش و نگار هر چه باشد، بر خلاف مجسمه، حرام نیست. همه اینها محتمل است; چرا که ممکن است تحریم مجسمه سازى در اسلام به منظور مبارزه شدید، با مسأله بت پرستى و ریشه کن کردن آن بوده، و این ضرورت در زمان سلیمان(علیه السلام) تا این اندازه وجود نداشته، و این حکم در شریعت او نبوده است. ✨ولى در روایتى که از امام صادق(علیه السلام) در تفسیر این آیه نقل شده، چنین مى خوانیم: وَ اللّهِ ما هِیَ تَماثِیلُ الرِّجالِ وَ النِّساءِ وَ لکِنَّها الشَّجَرُ وَ شِبْهُهُ: به خدا سوگند، تمثالهاى مورد در خواست سلیمان، مجسمه مردان و زنان نبوده، بلکه تمثال درخت و مانند آن بوده است. ادامه تفسیر:👇 👉 @ghorun

🔸:🔹:🔸:::::::::::::::::::::::::::::::::::🔸:🔹:🔸 ادامه تفسیر:👇 مطابق این روایت، مجسمه سازى ذى روح در شریعت وى نیز حرام بوده. جِفان جمع جفنه (بر وزن وزنه) به معنى ظرفهاى غذاخورى است. و جَواب جمع جابیه به معنى حوض آب است، و از این تعبیر استفاده مى شود که: ظرفهاى بسیار عظیم غذاخورى، که هر کدام همچون حوضى بود براى سلیمان، تهیه مى دیدند، تا گروه کثیرى بتوانند اطراف آن بنشینند و از آن غذا بخورند، و اگر فراموش نکرده باشیم، در زمانهاى کمى قدیم نیز، بر سر سفره ها از مجمع هاى بزرگ براى خوردن غذا به صورت دسته جمعى استفاده مى شد، و در حقیقت سفره آنها، همان ظرف بزرگ بود، و مثل امروز ظرفهاى مستقل و جداى از یکدیگر معمول نبود. قُدُور جمع قدر (بر وزن قشر) به معنى ظرفى است که غذا در آن طبخ مى شود و راسِیات جمع راسیه به معنى پا بر جا و ثابت است، و در اینجا منظور دیگهائى است که به خاطر بزرگى، آن را از جا تکان نمى دادند. در پایان آیه، بعد از ذکر این مواهب خداوند، خطاب به دودمان حضرت داود (علیه السلام) کرده، مى فرماید: اى آل داود شکرگزارى کنید (اعْمَلُوا آلَ داوُدَ شُکْراً). اما عده کمى از بندگان من شکرگزارند ! (وَ قَلِیلٌ مِنْ عِبادِیَ الشَّکُورُ). بدیهى است، اگر منظور از شکرگزارى تنها شکر با زبان باشد، مسأله مشکلى نیست، تا عاملان به آن قلیل بوده باشند، بلکه منظور شکر در عمل است، یعنى استفاده از مواهب، در مسیر همان اهدافى که به خاطر آن آفریده و اعطا شده اند، و مسلم است کسانى که مواهب الهى را عموماً در جاى خود به کار گیرند، اندکى بیش نیستند. بعضى از بزرگان، براى شکر ، سه مرحله قائل شده اند: ✨شکر با قلب، که همان تصور نعمت و رضایت و خشنودى نسبت به آن است. ✨و شکر با زبان، که ثنا گفتن نعمت دهنده است. ✨و شکر سایر اعضاء و جوارح، و آن هماهنگ ساختن اعمال با آن نعمت است. شَکُور صیغه مبالغه است و فزونى شکرگزارى را مى رساند، که همان تکرار شکر و تداوم آن با قلب و لسان و اعضاء است. البته گاهى این صفت، براى خداوند نیز آورده شده است، مانند آنچه در آیه ۱۷ سوره تغابن آمده وَ اللّهُ شَکُورٌ حَلِیمٌ و منظور از شکرگزارى خداوند آن است که، به مقدارى که بندگان در مسیر طاعت او گام برمى دارند، آنها را مشمول مواهب و الطاف خویش مى سازد، و از آنها تشکر و سپاسگزارى مى کند، و از فضل خود بیش از آنچه استحقاق دارند، بر آنها مى افزاید. به هر حال، این تعبیر، که افراد کمى از بندگان من شکرگزارند، ممکن است براى بیان عظمت مقام این گروه باشد، که افراد نمونه اى هستند، و یا به این منظور، که شما کوشش کنید و در زمره آنان در آئید، تا بر جمع شاکران افزوده شود. تفسیر نمونه) 🔸:🔹:🔸:🔹:🔸:🔹:🔸:🔹:👉 @ghorun

سوره سبا:۱۳ شهریار پرهیزگار 🔸🔹 @ghorun

▫️🔵✨ 🔵✨ ✨ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ دوستان سوره سبا آیه۱۴ به همراه ترجمه،تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید التماس دعا .-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-. آیه۱۴) فَلَمَّا قَضَيْنَا عَلَيْهِ الْمَوْتَ مَا دَلَّهُمْ عَلَىٰ مَوْتِهِٓ إِلَّا دَآبَّةُ الْأَرْضِ تَأْكُلُ مِنْسَأَتَهُ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ الْجِنُّ أَنْ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ الْغَيْبَ مَا لَبِثُوا فِي الْعَذَابِ الْمُهِينِ ✨----------------------------------------------------✨ آیه۱۴) (با این همه جلال و شكوه سلیمان) هنگامی كه مرگ را بر او مقرّر داشتیم، كسی آنها را از مرگ وی آگاه نساخت مگر جنبنده زمین [= موریانه‌] كه عصای او را می‌خورد (تا شكست و پیكر سلیمان فرو افتاد)؛ هنگامی كه بر زمین افتاد جنّیان فهمیدند كه اگر از غیب آگاه بودند در عذاب خواركننده باقی نمی‌ماندند! .-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-. تفسیر آیه۱۴) آخرین آیه مورد بحث، که در عین حال آخرین سخن، پیرامون سلیمان(علیه السلام)است، از مرگ عجیب و عبرت انگیز این پیامبر بزرگ خدا، سخن مى گوید، و این واقعیت را روشن مى سازد که: پیامبر با آن عظمت، و حکمرانى با آن قدرت و ابهت، چگونه به آسانى جان به جان آفرین سپرد، و حتى پیش از آن که تن او در بستر آرام گیرد، چنگال اجل گریبانش را گرفت! مى فرماید: هنگامى که مرگ را براى سلیمان مقرر کردیم، کسى مردم را از مرگ او آگاه نساخت، مگر جنبنده اى از زمین، که عصاى او را مى خورد تا عصا شکست و پیکر سلیمان فرو افتاد (فَلَمّا قَضَیْنا عَلَیْهِ الْمَوْتَ ما دَلَّهُمْ عَلى مَوْتِهِ إِلاّ دابَّةُ الأَرْضِ تَأْکُلُ مِنْسَأَتَهُ). از تعبیر آیه فوق و همچنین روایات متعدد، استفاده مى شود، هنگامى که: مرگ سلیمان(علیه السلام) فرا رسید، (ایستاده یا نشسته) و بر عصاى خود تکیه کرده بود، ناگهان مرگ گریبانش را گرفت و روح از بدنش پرواز کرد، او در همان حال، مدتى سر پا ماند، تا این که: موریانه که قرآن از آن به دابَّةُ الأَرْضِ (جنبنده زمین) تعبیر کرده، عصاى او را خورد، و تعادل خود را از دست داد و روى زمین افتاد، و مردم از مرگ او آگاه شدند! لذا، بعد از آن مى افزاید: هنگامى که سلیمان فرو افتاد، جنّیان فهمیدند که اگر از غیب آگاه بودند در عذاب خوارکننده باقى نمى ماندند (فَلَمّا خَرَّ تَبَیَّنَتِ الْجِنُّ أَنْ لَوْ کانُوا یَعْلَمُونَ الْغَیْبَ ما لَبِثُوا فِى الْعَذابِ الْمُهِینِ). جمله تَبَیَّنَت از ماده تبین معمولاً به معنى آشکار شدن است (فعل لازم) و گاهى نیز به معنى دانستن و آگاه شدن از چیزى آمده است (فعل متعدى) و اینجا متناسب با معنى دوم است، یعنى تا آن زمان گروه جنّ از مرگ سلیمان آگاه نبودند، و فهمیدند که اگر از اسرار غیب آگاه بودند، در این مدت در زحمت و رنج کارهاى سنگین، باقى نمى ماندند. جمعى از مفسران، این جمله را به معنى اول، گرفته اند و گفته اند: مفهوم آیه چنین است که: بعد از افتادن سلیمان وضع جنّیان براى انسانها آشکار شد، که آنها از اسرار غیب آگاه نیستند، و بى جهت عده اى چنین عقیده اى را درباره آنها داشتند تعبیر به عذاب مُهین ممکن است اشاره به کارهاى سنگین و سختى بوده باشد، که سلیمان گاهى به عنوان جریمه و مجازات، بر عهده گروهى از جنّ مى گذارد، و گرنه، پیامبر خدا(صلى الله علیه وآله) هرگز، کسى را بى جهت در فشار و عذاب، آن هم عذاب خوارکننده قرار نمى دهد. تفسیر نمونه) .-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.📚 @ghorun

سوره سبا:۱۴ شهریار پرهیزگار 📚 @ghorun

💠💠💠💠💠 💠🌺🌺💠 💠🌺💠 💠💠 💠 دوستان سوره ملک آیه۲۱ به همراه ترجمه،تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید. التماس دعا +++++++++💠💠💠💠💠💠++++++++ آیه۲۱) «أَمَّنْ هَٰذَا الَّذِي يَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ ۚ بَلْ لَجُّوا فِي عُتُوٍّ وَنُفُورٍ» - - - - - - - - - - - - 🌺🌺🌺🌺 - - - - - - - - - - - - آیه۲۱) يا كيست آن كه به شما روزى دهد اگر [خدا] روزى خود را [از شما] باز دارد؟ [نه‌] بلكه در سركشى و نفرت پافشارى كردند. +++++++++💠💠💠💠💠💠++++++++ تفسیر آیه۲۱) براى تأکید بیشتر مى افزاید: یا آن کس که شما را روزى مى دهد اگر روزى خود را از شما باز دارد، چه کسى مى تواند شما را بى نیاز کند ؟! (أَمَّنْ هذَا الَّذِی یَرْزُقُکُمْ إِنْ أَمْسَکَ رِزْقَهُ). هر گاه، به آسمان دستور دهد نبارد، و زمین ها گیاهى نرویاند، و یا آفات مختلف نباتى محصولات را نابود کنند، چه کسى توانائى دارد غذائى در اختیار شما بگذارد؟ و یا اگر روزى هاى معنوى و وحى آسمانى از شما قطع کند، چه کسى توانائى راهنمائى شما را دارد؟ اینها حقایقى است آشکار، ولى لجاجت و خیره سرى، حجابى است در برابر درک و شعور آدمى، لذا در پایان آیه مى فرماید: بلکه آنها در سرکشى و فرار و فاصله گرفتن از حقایق، اصرار و لجاجت میورزند (بَلْ لَجُّوا فِی عُتُوّ وَ نُفُور). هم، امروز با تمام پیشرفتى که در جهات مختلف زندگى بشر ـ مخصوصاً در صنایع غذائى حاصل شده ـ اگر فقط یک سال مطلقاً باران نبارد، چه فاجعه اى در تمام جهان رخ مى دهد، و یا اگر لشکر ملخ ها و آفات نباتى همه جا را فرا گیرد، چه مصیبتى واقع خواهد شد؟ تفسیر نمونه) . -+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-🌺 🌺 @ghorun

سوره ملک:۲۱ شهریار پرهیزگار 🌺 @ghorun

..................🌿🍀🌿🌸🌿🍀🌿................ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ دوستان سوره فرقان آیه۶۲ به همراه ترجمه،تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید. التماس دعا ................................................................... آیه۶۲)وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ خِلْفَةً لِمَنْ أَرَادَ أَنْ يَذَّكَّرَ أَوْ أَرَادَ شُكُورًا 🌿🍀................................................🍀🌿 آیه۶۲) و او همان كسی است كه شب و روز را جانشین یكدیگر قرار داد برای كسی كه بخواهد متذكّر شود یا شكرگزاری كند (و آنچه را در روز كوتاهی كرده در شب انجام دهد و به عكس). ................................................................... تفسیر آیه۶۲) در این آیه ، باز به معرفى پروردگار عالم ادامه داده و بخش دیگرى از نظام هستى را بازگو مى کند، مى گوید: او کسى است که شب و روز را جانشین یکدیگر قرار داد، براى آنها که بخواهند متذکر شوند، و یا شکرگزارى کنند (وَ هُوَ الَّذِی جَعَلَ اللَّیْلَ وَ النَّهارَ خِلْفَةً لِمَنْ أَرادَ أَنْ یَذَّکَّرَ أَوْ أَرادَ شُکُوراً). این نظام بدیع، که بر شب و روز حاکم است، و متناوباً جانشین یکدیگر مى شوند، و میلیون ها سال این نظم ادامه دارد، ـ نظمى که اگر نبود زندگى انسان بر اثر شدت نور و حرارت یا تاریکى و ظلمت به تباهى مى کشید ـ براى آنها که مى خواهند خدا را بشناسند، دلیل جالبى است. مى دانیم: پیدایش نظام شب و روز بر اثر گردش زمین به دور خویش است، و تغییرات تدریجى و منظم آن که دائماً از یکى کاسته و بر دیگرى افزوده مى شود، به خاطر تمایل محور آن نسبت به مدارش مى باشد که باعث وجود فصل هاى چهارگانه است. اگر کره زمین ما در حرکت دورانى تندتر، و یا کندتر از امروز مى چرخید، در یک صورت شب ها آن قدر طولانى مى شد که، همه چیز منجمد مى گشت، و روزها آن قدر طولانى که نور آفتاب همه چیز را مى سوزاند. و در صورت دیگر، فاصله کوتاه شب و روز، تأثیر آنها را خنثى مى کرد، به علاوه قوّه گریز از مرکز، آن قدر بالا مى رفت که موجودات زمینى را به خارج از کره زمین پرتاب مى نمود! خلاصه، مطالعه این نظام از یکسو، فطرت خداشناسى را در انسان بیدار مى سازد، (و شاید تعبیر به تذکر و یاد آورى اشاره به همین حقیقت است) و از سوى دیگر، روح شکر گذارى را در او زنده مى کند، که با جمله أَوْ أَرادَ شُکُوراً به آن اشاره شده است. قابل توجه این که: در بعضى از روایات که از پیامبر(صلى الله علیه وآله) و یا ائمه معصومین(علیهم السلام) در تفسیر آیه، نقل شده، چنین مى خوانیم: جانشین شدن شب و روز نسبت به یکدیگر براى آن است که: اگر انسان در یکى از وظائف خویشتن در عبادت پروردگار کوتاهى کرده، در دیگرى جبران یا قضا کند . این معنى ممکن است تفسیر دومى براى آیه باشد، و از آنجا که آیات قرآن داراى بطون است، منافات با معنى اول نیز ندارد. ✨در حدیثى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم: هر عبادت و اطاعتى که در شب از تو فوت شد، در روز قضا کن، خداوند تبارک و تعالى مى فرماید: وَ هُوَ الَّذِی جَعَلَ اللَّیْلَ وَ النَّهارَ خِلْفَةً لِمَنْ أَرادَ أَنْ یَذَّکَّرَ أَوْ أَرادَ شُکُوراً: یعنى انسان وظائف فوت شده در شب را در روز، و وظائف فوت شده در روز را در شب قضا کند. نظیر همین معنى را فخر رازى از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) نقل کرده است. تفسیر نمونه) .............................................✏ @ghorun

سوره فرقان:۶۲ شهریار پرهیزگار ✏️ @ghorun

💐⚜•〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰•⚜💐 دوستان سوره ضحی آیه۵ به همراه ترجمه،تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید. التماس دعا - - - - - - - - - - - - - - - - - آیه۵) «وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَىٰ» - - - - - - - - - 💐 - - - - - - - آیه۵) و بزودى پروردگارت تو را عطا خواهد داد، تا خرسند گردى. - - - - - - - - - - - - - - - - - تفسیر آیه۵) دراین آیه ، برترین نوید را به او(پیامبر) داده، مى فرماید: به زودى پروردگارت آن قدر به تو عطا مى کند که خشنود شوى (وَ لَسَوْفَ یُعْطیکَ رَبُّکَ فَتَرْضى). ✨این، بالاترین اکرام و احترام پروردگار نسبت به بنده خاصش محمّد(صلى الله علیه وآله)است، که مى فرماید: آن قدر به تو مى بخشیم که راضى شوى، در دنیا بر دشمنان پیروز خواهى شد و آئین تو جهان گیر خواهد گشت، و در آخرت نیز، مشمول بزرگترین مواهب خواهى بود. بدون شک، پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) به عنوان خاتم انبیاء و رهبر عالم بشریت، خشنودیش تنها در نجات خویش نیست، بلکه آن زمان راضى و خشنود مى شود که، شفاعتش درباره امتش نیز پذیرفته شود، به همین دلیل، در روایات آمده است: 💐 این آیه، امید بخش ترین آیات قرآن مجید و دلیل بر پذیرش شفاعت آن حضرت است. ✨در حدیثى از امام باقر(علیه السلام) از پدرش زین العابدین(علیه السلام) از عمویش محمّد بن حنفیه از پدرش امیرمؤمنان(علیه السلام) مى خوانیم: رسول اللّه فرمود: روز قیامت من در موقف شفاعت مى ایستم، و آن قدر گنهکاران را شفاعت کنم، که خداوند گوید: أَ رَضِیْتَ یا مُحَمَّدُ؟!: اى محمّد آیا راضى شدى ؟! من مى گویم: رَضِیْتُ، رَضِیْتُ: راضى شدم، راضى شدم ! آن گاه، امیرمؤمنان(علیه السلام) رو به جمعى از اهل کوفه کرده، افزود: شما معتقدید: امید بخش ترین آیات قرآن آیه: قُلْ یا عِبادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللّه: اى کسانى که نسبت به خود زیاده روى کرده اید از رحمت خدا نومید نشوید است. گفتند: آرى، ما چنین مى گوئیم! فرمود: ولى ما اهل بیت مى گوئیم: امیدبخش ترین آیات قرآن، آیه وَ لَسَوْفَ یُعْطیکَ رَبُّکَ فَتَرْضى است . ناگفته پیدا است: شفاعت پیامبر(صلى الله علیه وآله) شرائطى دارد، نه او از هر کس شفاعت مى کند، و نه هر گنهکارى مى تواند چنین انتظارى را داشته باشد. ✨در حدیث دیگرى، از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم: رسول خدا وارد خانه فاطمه(علیها السلام) شد، در حالى که لباس خشنى از پشم شتر در تن دخترش بود، با یک دست آسیا مى کرد، و با دست دیگر فرزندش را شیر مى داد، اشک در چشمان پیامبر(صلى الله علیه وآله) ظاهر شد، فرمود: دخترم! تلخى دنیا را در برابر شیرینى آخرت تحمل کن، چرا که خداوند بر من نازل کرده است که، آن قدر پروردگارت به تو مى بخشد که راضى شوى (وَ لَسَوْفَ یُعْطیکَ رَبُّکَ فَتَرْضى). تفسیر نمونه) - - - - - - - - - - - - - - - 📚📚 🆔📚 @ghorun

سوره ضحی: ۵ شهریار پرهیزگار 🆔📚 @ghorun