#یادداشت 📜 کاهش سرمایه فرهنگی! افکار، باورها و اعتقادات، پشتوانه‌ نظام بود که در انقلاب ۵۷ تولید و در جنگ، تقویت شد؛ همان چیزی که در طول حیات نظام اسلامی، مایه اقتدار وعزت آن بوده است. اما سرنوشت این سرمایه چه شده است؟ سرمایه باید موجب تولید ثروت فرهنگی شود تا رزق اجتماعی نظام را تأمین کند. اما سوگمندانه باید گفت در طول این سال‌ها، از سویی با سرقت فرهنگ و از سوی دیگر با سرمایه‌خوری فرهنگی مواجه بودیم! دزدی فرهنگ در عملیات شبیخون فرهنگی و توسط رسانه‌های متعدد با یک برنامه واحد و منسجم، رخ داده و تداوم دارد و موفقیت‌هایی نیز کسب کرده است. و اما سرمایه‌خوری یعنی هر جا کم‌آوردیم و نیازمند شدیم، از اصل سرمایه استفاده کرده و آنها را به میدان آورده و خرج کرده‌ایم. سرمایه‌خوری فرهنگی یعنی هر جا کم می‌آوریم از مقدسات اسلامی و شهدا و... خرج می‌کنیم تا بحران را خاتمه دهیم و یا مردم را به یک مشارکت‌ سیاسی فراخوانیم! در حالی که بایست از آن سرمایه، ثروت فرهنگی خلق می‌کردیم و رزق روحی و روانی جامعه را تأمین می‌کردیم، که نکردیم! افزایش جمعیت مخالفان و معارضان و بی‌تفاوت‌ها که با فرهنگ انقلاب و اسلام بیگانه‌اند، کاهش مشارکت سیاسی و افزایش بحران‌ها و کوتاه شدن فاصله میان آنها، شواهد سرمایه‌خوری فرهنگی است. 🌐 صفحات مجازی

﷽ 🔵 کانال گفتار پسندیده 📚 نشر آثار حجت الاسلام دکتر عباس پسندیده 💡 روزنه‌ای‌ به‌ کهکشان معارف دینی‌ در بستر زندگی‌ امروز. 🔎 نگاهی نو به آموزه‌های دینی. 🌐 صفحات مجازی