😍👼💕👼💕👼💕👼💕👼💕👼💕👼😍 #روانشناسی_اسلامی_هفت_سال_اول_زندگی #گام_سوم_در_تعامل_با_سروران_زیر_هفت_سال: #تامین_امنیت_و_میدان_دادن_به_کودکان تأمین امنیت و میدان دادن به کودکان، برای ابراز توانایی ها و خواسته ها، در دوران کودکی که دوره وابستگی به پدر و مادر و اطرافیان است، بسیار حائز اهمیت است.  سفیان ثوری یکی از یاران امام صادق علیه السلام می گوید: بر آن حضرت وارد شدم و دیدم ایشان خیلی ناراحت هستند و رنگ از چهرشان پریده است. پرسیدم: ای پسر رسول خدا! چرا این قدر ناراحت هستید؟ حضرت فرمودند: " از این پیش، اهل خانه را از رفتن به پشت بام نهی کرده بودم. هنگامی که وارد خانه شدم، دیدم یکی از کنیزان که پرستاری یکی از کودکانم را به عهده داشت، از پلکان بالا می رود، در حالی که کودکی در آغوش وی بود. همین که کنیز مرا دید، مضطرب و نگران شد و فرزندم از دست وی افتاد و همان جا مرد. من گفتم: حق دارید، به خاطر اینکه فرزندتان را بدین شکل دلخراش از دست دادید، ناراحت بشوید. حضرت فرمودند: اکنون نگرانی من از مرگ فرزند نیست، چون خواست و مشیت خدا این بود بلکه از این جهت ناراحت هستم که دلیل ترس و آشفتگی کنیز چه بود که نتوانست آن را از خود را مهار کند." آنگاه امام آن کنیز را آزاد کردند. 📚 بحارالانوار، ج 47، ص 24. بنابراین، والدین و مربیان نباید به خاطر کوچکترین لغزشی، کودکان را مورد پرخاشگری قرار دهند که قابلیت ها و توانایی هایش از یاد برود. البته این نکته را هم در ذهن داشته باشیم که امنیت دادن و میدان دادن، نباید به مرز نادیده انگاری یا سهل انگاری در پای بندی به واجبات و محرمات برسد.  برخوردهای پدر و مادر و مربی باید به گونه ای باشد که کودک خانه و خانواده و پیش دبستان خود را یک پناهگاه امن به حساب آورد و حرف هایش را بتواند در جمع به راحتی مطرح کند.