🌸😍🌸😍🌸😍🌸😍🌸😍🌸😍🌸😍🌸 #روانشناسی_اسلامی_هفت_سال_اول_زندگی #گام_دوم_در_تعامل_با_سروران_زیر_هفت_سال: #بازی امام صادق علیه السلام می فرمايد: «كودک هفت سال بازی می كند و هفت سال خواندن و نوشتن می آموزد و هفت سال (مقررات زندگی) حلال و حرام را ياد می گيرد.» 📚اصول كافی، ج 6، ص 47 و 46.   در روایت آمده است که یک روز پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله وارد خانه شدند و دیدند عدهای از دوستان عایشه به منزل ایشان آمده و مشغول بازی با وی هستند. عایشه تا پیامبر را دید، آن ها را به یک سمت خانه فرستاد، به این توهم که حضرت ناراحت می شوند. اما پیامبر وقتی آنان را دیدند، گفتند که دوستان عایشه برگردند و به بازی خود ادامه دهند. 📚 صحیح بخاری، ج7، ص102. این برخورد پیامبر از این جهت بود که عایشه در آن هنگام هنوز در دنیای نوجوانی بود و در نتیجه نیازهایی داشت که باید پاسخ داده شود اگرچه همسر پیامبر بود.  بازی کردن و جست و خیز، یک نیاز اساسی و فطری در بچه است. در روایت دیگری آمده است که گروهی خدمت امام حسن عسگری علیه السلام می رسند. روی زانوی حضرت، بچه ای نشسته بود. هنگامی که حضرت خواستند پاسخ پرسشها را بنویسند, کودک قلم را از دست امام کشید. آنگاه امام، برای اینکه بچه را ناراحت نکرده باشد، یک توپ قشنگی را در دستشان گرفتند و سپس جلوی کودک آن را رها کردند. کودک وقتی آن توپ قشنگ را دید، قلم را رها کرد و به دنبال توپ رفت. در این هنگام حضرت مشغول نوشتن شدند. 📚 کشف الغمه، ج 2، ص 323. روانشناسان نیز معتقدند، بازیِ کودکان، پیش تمرین و روش آماده شدن برای زندگی واقعی است. کودکان فراز و نشیبهای زندگی واقعی، احساسات، عواطف و حتی آموزش هایی را که باید در زندگی واقعی داشته باشند، درون بازی یاد می گیرند و تجربه می کنند. بازی موجب می شود که بچه ها بتوانند انرژی متراکم و باقی مانده در روان خودشان را تخلیه کنند و عواطف و احساسات خود را از این راه ابراز کنند.