شعر در دست ندارم ولی از روی ادب السلام ای همه ی دار و ندارم زینب @golchine_sheer

ناگهان آیینه حیران شد، گمان کردم تویی ماه پشت ابر پنهان شد، گمان کردم تویی ردّ پایی تازه از پشت صنوبرها گذشت... چشم آهوها هراسان شد، گمان کردم تویی ای نسیم بی قرار روزهای عاشقی هر کجا زلفی پریشان شد، گمان کردم تویی سایه ی زلف کسی چون ابر بر دوزخ گذشت آتشی دیگر گلستان شد، گمان کردم تویی باد پیراهن کشید از دست گل ها ناگهان عطر نیلوفر فراوان شد، گمان کردم تویی چون گلی در باغ، پیراهن دریدم در غمت غنچه ای سر در گریبان شد، گمان کردم تویی کشته ای در پای خود دیدی یقین کردی منم سایه ای بر خاک مهمان شد، گمان کردم تویی #فاضل_نظری @golchine_sheer

از زمانی که شمع آب شده خواب راحت نکرده پروانه... #علی_اکبر_لطیفیان @golchine_sheer

دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد یاد حریف شهر و رفیق سفر نکرد #حافظ @golchine_sheer

عاقل تر از آنیم که دیوانه نباشیم... #اخوان_ثالث @golchine_sheer

می گریَم و اشک مرد دیدن دارد...! #علیرضا_آذر @golchine_sheer

ما آزموده‌ایم در این شهر بخت خویش بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش #حافظ @golchine_sheer

مثال عشق تو در هیچ دین و هیچ مذهب نیست دلی غیر از تو از عشق حسین اینسان لبالب نیست #محمدعلی_بیابانی @golchine_sheer

خوب کردی که رخ از آینه پنهان کردی هر پریشان نظری لایق دیدار تو نیست #صائب_تبریزی @golchine_sheer

دوست دارم که بپوشی رُخِ همچون قمرت  تا چو خورشید نبینند به هر بام و درت جرم بیگانه نباشد ، که تو خود صورت خویش  گر در آیینه ببینی ، برود دل ز بَرت بارها گفته ام این، روی به هر کس منمای تا تأمل نکند دیده ی هر بی بصرت #سعدی @golchine_sheer

گفتم از کوه بگویم قدمم می لرزد از تو دم می زنم اما قلمم می لرزد هیبت نام تو یک عمر تکانم داده ست رسم مردانگی ات راه نشانم داده ست پی نبردیم به یکتایی نامت زینب کار ما نیست شناسایی نامت زینب من در ادراک شکوه تو سرم می سوزد جبرئیلم همه ی بال و پرم می سوزد من در اعماق خیالم … چه بگویم از تو من در این مرحله لالم چه بگویم از تو چه بگویم؟! به خدا از تو سرودن سخت است هم علی بودن و هم فاطمه بودن سخت است چه بگویم که خداوند روایتگر تو است تار و پود همه افلاک نخ معجر توست روبروی تو که قرآن خدا وا می شد لب آیات به تفسیر شما وا می شد آمدی تا که فقط زینت مولا باشی تا پس از فاطمه صدیقه صغری باشی آمدی شمس و قمر پیش تو سو سو بزنند تا که مردان جهان پیش تو زانو بزنند چشم وا کردی و دنیای علی زیبا شد باز تکرار همان سوره ی ” اعطینا ” شد عشق عالم به تو از بوسه مکرر میگفت به گمانم به تو آرام پیمبر می گفت: بی تو دنیای من از شور و شرر خالی بود جای تو زیر عبایم چقدر خالی بود #حمیدرضابرقعی @golchine_sheer