کم نوشت از غم پروانه و بسیار گریست پابه‌پای دل او شمع گرفتار گریست تازه شاعر شده بود و قلمش لکنت داشت با غزل کرد به عشق خودش اقرار و گریست هرچه می‌خواست بخندد دهنش باز نشد چشم را بست و از این بخت به‌ناچار گریست شعرگفتن که عزیز دل من آسان نیست پای هر بیت سراینده‌ء آن زار گریست گفت گل درعوض دادن یک قطرهء عطر آنچنان درد کشیدیم که عطار گریست آن که دلداده‌ء آواز کبوترها بود سال‌ها مثل خودم بر سر دیوار گریست شاعری مرد ولی هیچ‌کسی غمگین نیست در عزایش غزل و دفتر و خودکار گریست #زینب_نجفی #راجی @golchine_sher

بیا که هست کمی نان و آب تکراری به خانه نور دهد آفتاب تکراری اگر که باز به تکرار غصه می‌خندم به صورتم زده‌ام یک نقاب تکراری همیشه مثل خیالی مقابلم هستی همیشه می‌خورم از این سراب تکراری زدم به هر وجب از این اتاق عکس تو را تنیده است نگاهم به قاب تکراری دوباره عشق، مرا پای دار آورده دوباره می‌کشدم با طناب تکراری دمی کنار دل خسته‌ام توقف کن که هر دو خسته شدیم از شتاب تکراری سؤال می‌کنم از تو که دوستم داری؟ تبسم است جوابت؛ جواب تکراری دوباره صبح تو در این اتاق تابیدی دوباره دیده‌ام انگار خواب تکراری #زینب_نجفی #راجی @golchine_sher