سرمست رسیدن☘☘☘ از دکتر قیصر امین‌پور رفت تا دامنش از گَرد زمین، پاک بمانَد آسمانی‌تر از آن بود که در خاک بماند از دل برکه‌ی شب سر زد و تابید به خورشید تا دل روشنِ نیلوفری‌اش، پاک بماند دل و دامان شب، آن گونه ز سوز دم او سوخت که گریبان سحر تا به ابد، چاک بماند خوشه سرمست رسیدن شد و از شاخه فرو ریخت تا که در خاک، رگ و ریشه‌ی این تاک بماند هر چه دیدیم از این چشم، همه نقش بر آب است نیست نقشی که در آیینه‌ی ادراک بماند جز صدای سخن عشق، صدایی نشنیدم که در این همهمه‌ی گنبد افلاک بماند گلها همه آفتابگردانند، دکتر امین‌پور، ص ۸۷. #قیصر_امین‌پور #آسمانی