گفتی به روزگاران مهری نشسته گفتم  بیرون نمیتوان کرد حتی به روزگاران ای مهربان‌تر از برگ در بوسه های باران بیداری ستاره در چشم جویباران آیینه ی نگاهت پیوند صبح وساحل لبخند گاه گاهت صبح ستاره باران بازآ که درهوایت خاموشی جنونم فریادها برانگیخت از سنگ کوهساران ای جویبار جاری! زین سایه برگ مگریز کاین گونه فرصت از کف دادند بی شماران آواز : #استادمحمدرضا_شجریان  آهنگ : #استادحسین_علیزاده شعر : #استاد محمدرضاشفیعی_کدکنی