دلا دیشب چه می کردی تو در کوی حبیب من الهی خون شوی ای دل تو هم گشتی رقیب من خیال خود به شبگردی ، به زلفش دیدم و گفتم رقیب من چه می خواهی تو از جان حبیب من نهیبی می زدم  با  دل  که  زلفت  را  نلرزاند ندانستم  که زلفت  هم ،  بلرزد  با  نهیب  من خوشم من با تب عشقت ، طبیب آمد جوابش کن حبیبم ، چشم  بیمار تو  بس  باشد  طبیب  من حساب روشنی دارد دل حسرت نصیب من من از صبر و شکیبم شهریارا شهره ی آفاق همه آفاق هم حیران از این صبر وشکیب من…. #استاد_شهریار