با یار بی‌وفا نتوان گفت حال خویش آن به که دم فرو کشم از قیل و قال خویش من شرح حال خویش ندانم که چیست خود؟ زیرا که یک دمم نگذارد به حال خویش آنرا که هست طالع ازین کار، گو: بکوش ما را نبود بخت و گرفتیم فال خویش ای دل، نگفتمت که: مخواه از لبش مراد؟ دیدی که: چون شکسته شدی از سال خویش؟ ای بی‌وفا، ز عشق منت گر خبر شود دانم که شرمسار شوی از فعال خویش #اوحدی_مراغه_ای 🌹🌹🌹

از تو میسر نشد کنار گرفتن پیش تو داند دلم قرار گرفتن کعبهٔ من کوی تست و حج دل من حلقهٔ آن زلف تابدار گرفتن گر ز دل من به گرد غصه برآری از تو نخواهد دلم غبار گرفتن عشق ترا نیک می‌شمردم و بد شد جهل بود کار عشق خوار گرفتن دست نگارین مبر به تیغ، که ما خود دست بشستیم ازین نگار گرفتن حاصلت از یار چون به جز غم دل نیست توبه کن، ای اوحدی، ز یار گرفتن رو به کناری بساز، چون نتوانی کام دل خویش در کنار گرفتن #اوحدی_مراغه_ای - غزل شمارهٔ ۶۲۰ 🌹🌹🌹