بیتهایی از ابوسعید ابوالخیر، عارف قرن ۴ و ۵
بس که جُستم تا بیابم من از آن دلبر، نشان
تا گمان اندر یقین گم شد، یقین اندر گمان
تا که میجُستم، ندیدم، چون بدیدم، گم شدم
گمشده، گمکرده را هرگز کجا یابد نشان؟
تذکرة الاولیا، عطار، ج ۱، ص ۹۱۶.
#تذکرة_الاولیا
#ابوسعید_ابوالخیر
بخشی از مناجات یحیی معاذ رازی، عارف قرن سوم هجری
الهی، تو دوست میداری که من تو را دوست دارم؛ با آن که بینیازی از من؛ پس من، چگونه دوست ندارم که تو مرا دوست داری؟ با این همه احتیاج که به تو دارم.
تذکرة الاولیا، عطار، ج ۱، ص ۳۸۳.
#تذکرة_الاولیا
#یحییبنمعاذرازی
#مناجات
بخشهایی از مناجات رابعه عَدَویّه
الهی، مرا از دنیا هرچه قسمت کردهای، به دشمنان خود دِه و هر چه از عُقبا قسمت کردهای، به دوستان خود دِه؛ که تو، مرا بسی.
☘☘☘☘☘
خداوندا، اگر تو را از بیمِ دوزخ میپرستم، به دوزخم بسوز و اگر به امید بهشت میپرستم، بهشت را بر من حرام گردان و اگر برای تو، تو را میپرستم، جمال باقی دریغ مدار.
☘☘☘☘☘
رابعه، از زنان پارسا و عارف قرن دوم هجری است.
تذکرة الاولیا، عطار، تصحیح و توضیح دکتر شفیعی کدکنی، ج ۱، ص ۸۹.
#تذکرة_الاولیا
#عطار
#رابعه_عدویه