💠🔹امام عليه السلام در اين كلام نورانىاش مىفرمايد: «هر شخص گرفتارى را نمىتوان سرزنش كرد (چه بسا بىتقصير باشد)»؛ (مَا كُلُّ مَفْتُونٍ يُعَاتَبُ) . سرچشمۀ گرفتارىها و مشكلات و مصائبى كه دامنگير انسان مىشود كاملاً مختلف است؛ گاه نتيجۀ مستقيم اعمال انسان است كه بر اثر ندانمكارىها، سستىها، تنبلىها و استفاده نكردن به موقع از فرصتها دامان او را گرفته است. به يقين چنين شخصى درخور سرزنش است؛ ولى گاه مىشود كه اين مشكلات كفارۀ گناهان انسان است و خداوند مىخواهد او را به اين وسيله در دنيا پاك كند. چنين كسى گرچه به سبب گناهش درخور سرزنش است ولى چون مشمول لطف الهى شده سزاوار ملامت نيست و گاه سرچشمۀ آن آزمايشهاى الهى است كه خدا مىخواهد با آن مشكل و گرفتارى بندۀ خود را پرورش دهد كه همچون فولاد آبديده در كورۀ حوادث مقاوم سازد و يا همچون طلاى ناخالصى را كه به كوره مىبرند تا خالص گردد او را خالص سازد در اينجا نيز جاى سرزنش نيست
#حکمت_15