ستایش خرد 🦋🦋🦋 از شاهنامه‌ی فردوسی کنون تا چه داری؟ بیار از خرد که گوش نیوشنده، زو برخورَد خرد، بهتر از هرچه ایزد بداد ستایش خرد را بِه از راهِ داد خرد، رهنمای و خرد، دلگشای خرد، دست گیرد به هر دو سرای ازو شادمانی وز اویت غمی است وز اویت فزونی، وز اویت کمی است... نخست آفرینش، خرد را شناس نگهبانِ جان است و آنِ سه پاس سه پاسِ تو، چشم است و گوش و زبان کزین سه رسد نیک و بد، بی‌گمان خرد را و جان را که یارَد ستود؟ و گر من ستایم، که یارَد شنود؟ لغات: نیوشنده: شنونده. برخورد: بهرمند شود. داد: عدل. سرای: خانه. دو سرای: دنیا و آخرت. غمی: غمگینی. نخست آفرینش: اشاره است به حدیث معروف: اِنَّ اَوَّلَ ما خَلَقَ اللهُ العَقلُ. پاس: نگهبان، محافظ. معنی مصراع: خرد، نگهبان جان و محافظ چشم و گوش و زبان است. یارد: از مصدر یارَستن، توانایی دارد. گزیده‌ی متون ادب فارسی، دکتر زمرّدی و دیگران، ص ۶ و ۷. #شاهنامه #خرد