غزلی از صائب تبریزی
داغ لاله🌹🌹🌹
ما نقشِ دلپذیرِ ورقهای سادهایم
چون داغ لاله، از جگر درد زادهایم
با سینهی گشاده در آماجگاه خاک
بی اضطراب، همچو هدف ایستادهایم
بر دوستانِ رفته، چه افسوس میخوریم؟
با خود اگر قرارِ اقامت ندادهایم...
صائب، زبان شِکوه نداریم همچو خار
چون غنچه، دست بر دلِ پرخون نهادهایم
مجموعهی رنگین گل، گزیدهی اشعار صائب تبریزی، قهرمان، ص ۸۷.
#داغ_لاله