روز بزرگ‌داشت حافظ، گرامی باد💐💐💐 غزلی از حافظ تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد وجود نازکت آزرده‌ی گزند مباد سلامت همه آفاق، در سلامت توست به هیچ عارضه، شخص تو دردمند مباد جمال صورت و معنی، ز امنِ صحّت توست که ظاهرت، دُژم و باطنت، نَژَند مباد در این چمن چو در آید خزان به یغمایی رهش به سروِ سَهی‌قامت بلند مباد در آن بساط که حُسن تو جلوه آغازد مجال طعنه‌ی بدبین و بدپسند مباد هر آن که روی چو ماهت، به چشمِ بد بیند بر آتش تو به جز جان او، سپند مباد شفا ز گفته‌ی شکّرفشان حافظ جوی که حاجتت به علاجِ گلاب و قند مباد نکات: عارضه: بیماری، آسیب و حادثه. دژم: افسرده و غمگین. نژند: غمگین و پریشان. این چمن: استعاره از شیراز. خزان: استعاره از نیستی و فنا. یغمایی: غارتگری. سهی‌قامت: بلندقامت، زیبا و دیدنی. سپند: اسفند که برای دفع چشم بد در آتش ریزند. گفته‌ی شکرفشان: سخن شیرین، شعر شیرین حافظ. گلاب و قند: دارویی که طبیبان قدیم، برای تقویت قلب تجویز می‌کردند. برای اطلاع از شرح کامل نکات و معنی بیتها، رجوع بفرمایید به شاخ نبات حافظ، ص ۲۶۰ و ۲۶۱. #حافظ #شاخ_نبات_حافظ https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

بیتهایی از حافظ تو کز سرای طبیعت نمی‌روی بیرون کجا به کوی طریقت، گذر توانی کرد؟ جمال یار ندارد نقاب و پرده، ولی غبار ره بنِشان تا نظر توانی کرد بیا که چاره‌ی ذوقِ حضور و نظم امور به فیض‌بخشیِ اهلِ نظر توانی کرد شاخ نبات حافظ، دکتر برزگر خالقی، ص ۳۴۴ و ۳۴۵. #حافظ #شاخ_نبات_حافظ